๏ เพียงยินเสียง รับสาย ที่ปลายฟ้า
ก็รู้ว่า ซี้เลี้ยว มีเสียวแน่
ทั้งแป๊ะลอง หน้าจ๋อย ถูกลอยแพ
ร้องงอแง ครางฮือ เพราะมือคน
๏ ร้อยสิบหก วันเนา แป๊ะเน่าแน่
นอนแหงแก๋ แถกเหงือก กระเสือกกระสน
เขาไล่ต้อน เหมือนหมา ถึงตาจน
ดันมารน หาที่ เลยซี้เอง
๏ มัฆวาน ถิ่นนี้ ที่พำนัก
เคยยึกยัก พักผ่อน เคยนอนเขลง
หวนนึกถึง ความหลัง ให้วังเวง
ต้องมาเจ๊ง ถูกกรีด ด้วยมีดซุย
๏ นึกถึงอา ซิ้มซ้อ ที่หอเจี๊ยะ
เคยลากเกี๊ยะ แกรกกราก เคยขากถุย
สะแหล็นออก แนวหน้า เป็นขาลุย
สมเป็นกุ๊ย สตรี คนสีลม
๏ จำไว้เลย ลุงหมัก ฝากไว้ก่อน
แล้วจะย้อน คืนมา ให้สาสม
เพราะเล่นแป๊ะ ไล่ต้อน จนนอนซม
ซ้ำถล่ม จมดิน แทบดิ้นตาย
๏ เอ้า..พี่น้อง ผองเรา มาเข้าชื่อ
มาช่วยซื้อ สั่งจอง มีของใหม่
เสื้อลูกจีน รักชาติ วาดลวดลาย
ขอเปิดท้าย ขายของ แล้วล่องจุ๊นฯ
วโรทาห์: 8 ส.ค. 51
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
คุณวโรทาห์
You've made my day อีกแล้ว
08-08-08
ขอส่งความระลึกถึงไปยังท่าน (อดีต)นายกทักษิณ และคุณหญิงพจมานที่ปักกิ่งด้วย
ทองแท้ย่อมไม่กลัวไฟ
Post a Comment