Friday, January 16, 2009

รัฐบาลอาจารย์กู้ กับนายกฯโจร..อภิซวย

เวรกรรมประเทศไทย..เป็น ประชาธิปไตยมา 60 กว่าฝน แต่จนแล้วจนรอด ยังไม่ไปถึงไหนซะที รัฐบาลที่ดีก็ไม่ให้ รัฐบาลที่ได้ก็ไม่ดี จะโทษปี่โทษกลองก็คงไม่ได้ ต้องโทษคนไทยที่มันไม่ดีเอง รู้ทั้งรู้ว่าก๊วนแก๊งค์นั้น มันย่ำยีประเทศชาติจนฉิบหายวายวอด ไม่มีชิ้นดี ก็ยังหลับหูหลับตาเลือกมันเข้าไปได้ จะเอายังไงกับมัน

ก็เพราะคิดกัน ตื้นๆว่า มันอยากได้นักก็ให้มันไป จะได้จบๆกันซะที พวกยี้พวกแย้เลยกระดี๊กระด๊ากันใหญ่ กลายเป็นไปเพิ่มความชอบธรรมให้รัฐบาลโจรซะงั้น

สภาวะเศรษฐกิจปีนี้ ใครๆก็รู้ว่าหนักแน่ แต่ละประเทศถึงได้เตรียมตัวกันพร้อมพรัก เหมือนนำเรือมนุษย์เข้าฝ่าพายุใหญ่ มันต้องได้กัปตันเจ๋งๆ ชั่วโมงบินสูง ประสบการณ์เพียบ แต่โอ้ว่าอนิจจา รัฐนาวาสารขัณฑ์ ดันถูกยัดเยียด เอากะลาสีซินตึ๊ง ขึ้นมาเต๊ะท่าเป็นไต้ก๋ง พอเจอของจริง เลยยืนก่งก๊ง ทำอะไรไม่เป็น ได้แต่เล่นลิเกไปวันๆ

จึงไม่แปลกแต่ประการใด ที่จะได้รัฐบาลโหลยโท่ย จับฉ่ายซีเซ็กฉ่าย แทนที่จะได้มือโปร ดันมาเจอมือแป ยักแย่ยักยัน ไม่เป็นโล้ไม่เป็นพาย แทนที่จะโชว์วิสัยทัศน์ วางแผนบริหาร ในสถานการณ์วิกฤติ กลับเรื่อยๆมาเรียงๆ เหมือนเหตุการณ์ปกติธรรมดา หาเรื่องแต่จะใช้เงินกันยิกๆ แต่ละโครงการว่ากันเป็นฟ่อนๆ ไม่เห็นมีหมาตัวไหน เสนอแผนงานหาเงิินซักกะตัว

ชาวบ้านที่ผูกขาด ซวยทั้งชาติมาแต่ไหนแต่ไรอยู่แล้ว เจอเข้าไปไม้นี้ เลยกลายเป็นซวยดับเบิ้ลซวย ซวยจนไม่รู้จะซวยยังไง

ประชา นิยมมันก็ดีอยู่ แต่จะทำให้ได้ มันต้องเงินถุงเงินถัง ถ้าไม่มีสมบัติพัสถาน ที่พ่อแม่ให้มา ก็ต้องทำมาหากินเก่ง ไม่ใช่เหลียวซ้ายแลขวา หาทางแต่จะกู้แม่มันลูกเดียว อย่างนี้ตาสีตาสา ยายมานางมีก็ทำได้ ไม่ต้องลำบากกรณ์วันเวย์ ให้มานั่งวังเวง นึกอะไรไม่ออก บอกอาจารย์กู้ เข้าตำรา กู้ไว้ก่อนพ่อสอนไว้ ทิ้งให้เป็นวาระประชาชน ไปตามเฉ่งกันให้หูตูบ

ขนมพอสมน้ำยา รัฐบาลโจรก็ต้องคู่กับสื่อมวลโจร แถมนักวิชากินให้อีกกะบุงใหญ่ เจอเข้าไปดอกนี้ ไม่มีหมาตัวไหน ออกมาร้องครวญครางซักกะแอะ ไหนเคยด่ายับ ว่าทักษิณเอาเงินอนาคตมาผลาญเล่น ทีตอนนั้นร้องเอ๋งๆ อย่างกับสุนัขขี้เรื้อน ถูกน้ำร้อนลวก ทั้งๆที่เขาก็หาเงินมาได้เป็นกอบเป็นกำ โดยน้ำพักน้ำแรงแท้ๆ ไม่งั้นทำไม ใช้หนี้ไอเอ็มเอฟ หมดเกลี้ยงภายใน 2 ปี

มันต้องให้ได้อย่างนี้ ทีรัฐบาลหัวก้าวหน้า มันด่ากันเช็ด แต่พอได้รัฐบาลหลังเขา มันกลับชมกันเปาะ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่ ผลงานมิยาซาว่า การันตีคุณภาพ แค่คิดก็เสียวสยอง ไปถึงสะดือจุ่นแล้ว ธุรกิจน้อยใหญ่ เตรียมตัวเจ๊งราพณาสูรได้ ในอีกไม่นานเกินรอ เชลียร์กันดีนัก รัฐบาลเทพประทาน..คุณได้สิทธินั้นเดี๋ยวนี้

แทนที่นายกฯหนุ่มใหญ่ไฟ แรง จะถือโอกาสโชว์วิสัยทัศน์ แสดงภูมิปัญญา พาประเทศชาติฝ่าฟันวิกฤติ ที่ไหนได้ นโยบายเร่งด่วน กลายเป็นการเพิ่มโทษข้อหาหมิ่น บอกตามตรง ว่าไม่รู้จริงๆ มันช่วยให้อยู่ดีกินดีกันตรงไหน แถมรมต.ไอซีที ยังกระวีกระวาด เด้งรับหน้าตาเฉย ไม่รู้ว่าเจตนาดี หรือประสงค์ร้ายกันแน่

ตกลงว่าจะระงับกระแสหมิ่น หรือช่วยเพิ่มเหรตติ้ง โหมกระแสหมิ่น ให้มันโจ๋งครึ่ม งามหน้าระดับอินเตอร์ซะ ก็ไม่รู้

แทนที่เราจะได้รมต.ไอซีที ที่มีฝีมือเด็ดสะเด่า ส่งเสริมการใช้งานอินเตอร์เหน็ต ให้กว้างขวางไปถึงรูทวาร กระจายเท็คโนโลยี่ ให้ครอบคลุมไปทุกหย่อมหญ้า ที่ไหนได้ มันมาไล่ปิดเว็บไซต์ คุมกำเนิดกันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว นี่เห็นว่าล่อเว็บหมิ่นไปแล้ว 2 พันเว็บ ฟังแล้วน่าตกใจ ว่าทำไมมันจะหมิ่นกันเยอะแยะซะขนาดนั้น

แหงะไปมองด้านการศึกษา ก็แทบจะหงายเก๋ง หะแรก เห็นนายกฯ กระหือตือรือล้น อยากจะถ่างขา งาบกระทรวงศึกษาซะให้ได้ นึกว่าเก่งแค่ไหน ที่แท้ก็จะมาแจกสมุด หนังสือ ตำราเรียน แถมขยายโปรโมชั่นเรียนฟรี ยัน 15 ปีอีกต่างหาก คงคิดว่านี่เป็นไอเดียกิ๊บเก๋ ฉลาดซะเต็มประดา ไม่มีใครตามทัน ว่างั้นเถอะ

เจ้าประคุณรุนช่อง ถ้าคิดอะไรไม่ได้ไกลไปกว่าหางอึ่ง ก็ช่วยอยู่เฉยๆเตี๋ยมเตี้ยม ยังจะช่วยประเทศชาติได้มากกว่ากันเยอะ

ก็ ถ้าหลักสูตรมันยังหงำเหงอะ เลอะเทอะเรี่ยราด กลายเป็นโรงเรียนล้างสมอง ให้เหลือแต่กะโหลกเปล่าๆ ที่พร้อมจะรับเอาทุกอย่าง ที่ระบอบอำมาตย์ยัดใส่ ก็อย่าเรียนมันเลยยังจะดีซะกว่า เข้าตำรา ยิ่งเรียนยิ่งโง่ ยิ่งโตยิ่งบ้า จะมีประโยชน์อะไร ถ้าจำเก่ง แต่คิดเองไม่เป็น ขนาดแป๊ะหัวหมู เอาขี้ยัดใส่ทั้งดุ้น มันยังจำเอาไปเถียงชาวบ้านอยู่ฉอดๆ

หลักฐานเห็นกันอยู่ทนโท่ ก็พวกโง่ๆที่ถูกแป๊ะจูงจมูก ออกมาป่วนบ้านป่วนเมืองจนเละเทะ ก็พวกชาวเมืองที่มีการศึกษาทั้งนั้น ผิดกับชาวชนบทไร้การศึกษาซะอีก ที่ยังรู้จักแยกแยะ ผิดชอบชั่วดี ยืนหยัดต่อสู้กับระบอบชั่วร้าย อย่างไม่นึกยั่น เพราะฉะนั้น อย่ามายัดเยียดการศึกษาเส็งเคร็ง ให้คนกลายเป็นควายไปหน่อยเลย ใครเขาไปสน ถ้า..

เรียนฟรี 15 ปี แต่โง่ฟรีตลอดชาติ

วโรทาห์: 16 ม.ค. 52

Friday, January 9, 2009

รักแซม ชอบปลื้ม อย่าลืมไปเลือกเบอร์ 10

ต้องยอมรับกันตรงๆว่า ทันทีที่มีการประกาศชื่อแซม ออกมาแบ่งแต้มปลื้ม ใครต่อใครต่างก็เกิดอาการเซ็งจิตไปตามๆกัน เหตุเพราะว่า งานนี้เซียนการเมืองเสื้อแดงทั้งหลาย ต่างมองข้ามช็อตกันไปหลายตา ไม่ใช่ว่าแค่ส่งเสื้อแดงไปเป็นผู้ว่าฯก็จบอยู่แค่นั้น แต่ต้องคิดไปไกลทะลุกึ๋น ถึงขนาดว่า ถ้าเสื้อแดงไม่ได้ ก็อย่าให้สุนัขคาบเอาไปแด๊ก

เพราะไม่เช่นนั้น อาจจะมีรถส้วมเสียๆ มาจอดให้บริการที่สนามหลวง เหมือนที่นายอภิรักษ์ ณ.รถดับเพลิง เคยทำไว้ให้ดูเป็นตัวอย่าง

ต้องยอมรับกันอีกทีว่า การที่ชาวเสื้อแดงจะซิวตำแหน่งผู้ว่าฯมาเชยชม มันก็สำคัญ แต่การเตะตัดขาไม่ให้พวกมารมาแย่งตำแหน่งนี้ไป ยิ่งสำคัญกว่า ในเมื่อดูทีดูท่าแล้ว ถ้าวัดกันตัวต่อตัวแบบมีรุม เพื่อไทยคงจะสู้กับเพื่อมารลำบาก ดังนั้นจึงจำเป็นอย่างยิ่ง ที่ต้องเปิดก๊อกสอง เทคะแนนไปสมทบทุนให้ปลื้ม เพื่อรับประกันซ่อมฟรีว่า จะลอยลำเข้าวินแบบชัวร์ๆ

จริงอยู่ว่า ถ้าวัดกันที่ฐานเสียงล้วนๆ หมัดต่อหมัดตัวต่อตัว ยังไงประชาธิปัติย์ก็สู้เพื่อไทยลำบาก ประเมินกันคร่าวๆ จากคราวที่ไปเลือกประภัสร์ ขนาดว่าต้องฝ่าห่ากระสุนสื่อ แล้วยังเป็นการเลือกตั้ง ภายใต้อิทธิพลของผู้ว่าฯคนเก่า ประสานเสียงกับกกต. ที่ย่อมาจาก "โกงกันตรึม" ยังอุตส่าห์เล็ดรอดมาได้ตั้ง 6 แสนคะแนน นี่ต้องนับว่าไม่ธรรมดาแล้ว

ในขณะที่ทางฝ่ายพรรคมารนั้น จากคะแนนจัดตั้งประมาณ 3 แสนกว่าๆในอดีต ถ้านับถึงปัจจุบัน ยังไม่รู้ว่าเหลืออยู่เท่าไหร่ ที่ลากถูลู่ถูกังกันมาได้ ก็เพราะคุณูปการจากระบอบอำมาตย์แท้ๆ

ดังนั้น เซียนเสื้อแดงจึงมองเห็นทางชนะใสๆ คะเนจากคะแนนที่ปลื้มแพ็คใส่กระเป๋ามา ในฐานะสื่อปากจัดพอๆกับเฮียชูวิทย์ ขี้หมูขี้หมาก็น่าจะมี 3 แสนขึ้น เมื่อรวมกับเสื้อแดงแล้ว ก็ได้ 9 แสนเห็นๆ ในขณะที่ฝ่ายโน้นในเวลานี้ ถ้าจะรวมให้ได้ซัก 6-7 แสน ก็หืดขึ้นคอแล้วขึ้นคออีก เหตุเพราะว่าเฮียสุขุมพันธ์ แกไม่มีน้ำอิ๊วเอาจริงๆ

จึงว่ากันไม่ได้ ที่ชาวเสื้อแดงจะออกอาการฮึดฮัด เมื่อผู้บริหารเพื่อไทย ไม่ยักจะมองอย่างที่กองเชียร์เขาเห็น ต่างล้งเล้งเฉ่งปี๋กันใหญ่ ว่านี่มันจะว่า่กันตามเนื้อผ้า ไม่เล่นการเมืองกันเลยหรือยังไง ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามนั้น เล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ราวกับพวกโจร 18 มงกุฎยังไม่ปาน ถ้าเพื่อไทยยังขืนเล่นบทพจมานอยู่อย่างนี้ มันคงจะสู้กันได้หรอกนะ

ด้วยเหตุผล ที่ชักแม่น้ำทั้งห้ามาให้เห็น จึงเกิดอาการน่าเป็นห่วง อย่างช่วยไม่ได้ เมื่อชาวเสื้อแดงแตกคอกันเป็น 2 ฝัก 2 ฝ่าย ฝ่ายหนึ่งไม่คิดอะไรมาก เอาไงเอากัน เพื่อไทยส่งใครก็เลือกทั้งนั้น ในขณะที่อีกฝ่าย ยังยืนยันเจตนาเดิม ว่าจะหนุนปลื้มเป็นผู้ว่าฯ เพื่อเตะตัดขาสุขุมพันธ์เป็นหลัก

ดีที่ว่า กาลเวลายังเป็นตัวแก้ปัญหาที่วางใจได้เสมอ เมื่อถึงช่วงโค้งสุดท้าย ในขณะที่พี่แซมกำลังควบจี้เข้าไป หายใจรดต้นคอสุขุมพันธุ์ จนเสียวซ่านไปถึงก้นกบอวบๆ แต่เฮียปลื้มของเรา ดันตกม้าตายเอาดื้อๆ ด้วยการหลุดปากต่อต้านระบอบทักษิณซะงั้น ทำให้ชาวเสื้อแดงตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเยอะ ไม่ต้องรักพี่เสียดายน้องกันอีกแล้ว งานนี้ยังไงก็ไม่ปลื้ม

ถ้าว่ากันแฟร์ๆ ก็ไม่รู้ว่าแกพูดจริงหรือเปล่า ติ๊งต่างว่าเป็นจริง ก็ไม่รู้ว่าแกจะพูดไปหาพระแสงด้ามยาวอะไร ในเมื่อมันไม่มีได้ มีแต่เสียกับเสีย หรือว่ามันเป็นไสตล์ของแก ไม่ชอบก็อย่ามาเลือก ถ้าท้าตีท้าต่อยไปทั่วอย่างนั้น ก็ไม่รู้ว่าจะมาสมัครหาสวรรค์วิมานอะไร แต่เอาน่า เพื่อความสบายใจกันทุกฝ่าย ก็ให้ถือว่าแกพูดอย่างนั้นจริงๆ ก็แล้วกัน จะได้ไม่ต้องอิหลักอิเหลื่อกันอีกต่อไป

ศึกเลือกตั้งผู้ว่าฯกทม.ครั้งนี้ ต้องขอชมเชยท่านแก้วหน้าม้าไว้ณ.ที่นี้ ที่อุตส่าห์ตากหน้าลงสู้ตามระบอบประชาธิปไตย เหมือนที่อารยชนเขาทำกัน ก็ไม่รู้ว่าเพราะสปิริตเพียวๆ หรือว่าใครไปหลอกให้แกเคลิ้ม ว่าคนกทม.รักชอบแกเยอะ แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ไปที่ไหนใครก็ชมกันเปาะ ว่าขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายเถอะนะพ่อคุณ คราวหน้าคราวหลังอย่าได้มาอีกเลย เพราะว่าเด็กมันกลัว

ก็จะไม่กลัวได้ยังไง ในเมื่อเดินไปไหนต่อไหน เป็นต้องเจอป้ายแดร๊กคูล่าร์ ยืนดักหน้าดักหลังอยู่ทุกเสาไฟฟ้า ขนาดว่ากลางวันแสกๆยังทำใจลำบาก แล้วตกกลางคืนเปลี่ยวๆนี่ มันจะวังเวงขนาดไหน ไปคิดเอาเองก็แล้วกัน นี่ขนาดว่าไม่มีเงินนะนั่น ถ้าขืนมีท่อน้ำเลี้ยงขนาดใหญ่ ประชาชนจะไม่ประสาทแด๊กกันทั้งเมือง ก็ให้มันรู้ไป

ถ้าช่างสังเกตุกันซักหน่อย ก็จะเห็นได้ว่า ป้ายหาเสียงของแกน่าจะโดนที่สุดแล้ว บางป้ายก็โดนทิ่มตา บ้างก็โดนเจาะปาก สุดแท้แต่จินตนาการของศิลปิน ผู้แต่งเติมป้ายโดยไม่หวังผลกำไร รองลงมาคือป้ายอาเฮียสุขุมพันธุ์ รายนี้จะโดนขีดหน้า วาดหนวดเป็นหลัก ผิดกับป้ายแซมกับปลื้ม ที่ยังเรี่ยมเร้เรไร ไม่โดนซักกะป้าย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

สรุปว่างานนี้ ถ้าอยากกินง่ายถ่ายคล่อง ก็ต้องไปเลือกแซมซะดีๆ เหตุว่าเลือกตั้งครั้งนี้ มันจะมีผลต่อระบบขับถ่ายเป็นอย่างยิ่ง ในสถานการณ์ที่ประเทศไทยโชคดี ได้ตัวซวยมาปกครองบ้านเมือง เรียบร้อยโรงเรียนอำมาตย์ ชาวเสื้อแดงจึงได้มีโอกาสปักหลักอยู่ยาว กินนอนที่สนามหลวงเป็นว่าเล่น ดังนั้น วันอาทิตย์นี้ ที่ 11 มกรานี้...

รักแซม ชอบปลื้ม อย่าลืมไปเลือกเบอร์ 10

วโรทาห์: 9 ม.ค. 52

Thursday, January 8, 2009

2552 ปีแห่งความซวย กับนายกฯเฮงซวย

ซวย..ซวยจริงๆ ไม่รู้ว่าจะซวยอะไรกันนักกันหนา บ้านนี้เมืองนี้ เห็นทีจะอยู่กันลำบากซะแล้ว หลังจากที่ได้รัฐบาลเฮงซวย ที่มาพร้อมกับนายกฯตัวซวย ชาวบ้านตาดำๆที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ เลยต้องรับกรรมกันไปโดยถ้วนหน้า เพียงแค่เริ่มศักราชใหม่มาได้ไม่ถึง 30 นาที ก็เกิดไฟประลัยกัลป์ ล้างผลาญซานติก้าผับ ส่งผลให้นักดิ้นเท้าไฟ บาดเจ็บล้มตายเป็นใบไม้ร่วง

ยัง..ยังมีอีก ถ้ามีเรื่องแค่นั้นยังถือว่าไม่ซวยพอ ต้องตามมาด้วยเรือล่มทั้งๆที่ยังไม่จอด สลับดอกด้วยไฟไหม้ที่โน่นที่นี่อีกเป็นระลอกๆ และทุกงานต้องมีตายกันเป็นเบือ มันถึงจะซวยมหาซวยของจริง ก็ขนาดยายเนียมที่ว่าแน่ๆ แต่ดันพลาดท่าไปเล่นกับของซวย ยังต้องซวยเข้าขั้นตรีทูต ต้องเตรียมแหวนทองเหลือง เอาไว้หมั้นยมบาลเพิ่มอีก 1 วง

มันต้องให้ได้อย่้างนี้ ถึงจะเรียกว่าซวยซุปเปอร์ซวย ของแท้แน่นอน รับประกันคุณภาพโดย นายกฯเทพประทาน นายกฯกาลีบ้านกาลีเมือง

หันกลับไปมองปี 51 ที่เพิ่งจะผ่านไปแหม็บๆ แม้จะทุลักทุเลแทบล้มประดาตาย แต่ก็ยังพอทน หลังจากที่ต้นปียังกระดี๊กระด๊าอยู่กับลุงหมัก นายกฯขวัญใจชาวรากหญ้า พริบตาผ่านไป ต้องมานั่งลุ้นเสียวแทบตาย กับรัฐบาลนายกฯสมชายสุดปลายเท้า ที่สุดท้ายก็ถูกตาชั่งฟาดตกเก้าอี้จนได้ ปล่อยตำแหน่งนายกฯร่วงหลุดมือ ให้สุนัขคาบไปรับประทาน หายง่านเป็นปลิดทิ้ง

แต่ถึงยังไง การฉลองปีใหม่ก็ยังไม่กร่อยซะเลยทีเดียว เมื่อเสื้อแดงแรงฤทธิ์ยังได้ลุ้นเฮือกสุดท้าย ไล่ตีหมาหัวเน่า จนวิ่งหางจุกตูด ไปแถลงนโยบาย ที่กระทรวงต่างประเทศ ไม่เสียแรงรัฐบาลโจร ที่ตั้งแท่นส่งรัฐมนตรีพันธมิตร ไปยึดหัวหาดไว้ล่วงหน้า ตั้งแต่ไก่โห่ แต่ก็ยังดี ที่ไม่นัดกัน ไปสุมหัวแถลงนโยบายในโพไซดอน ไม่งั้น มันจะยิ่งดูไม่จืด

นี่ถ้าเป็นฝ่ายสีแดงทำมั่ง รับรองได้ว่าตุลาการงานเข้า มีหวังว่า 40 ส.ว.ได้เข้าชื่อส่งตีความ ให้ต้องเปิดพจนานุกรมกันมือหงิก

สำหรับชาวเสื้อแดงแล้ว ปีที่ผ่านมาก็นับว่าไม่เลวนัก เพราะถือเป็นปีที่ศักดินามหาอำมาตย์ ต้องอับอายจนเสียผู้เสียคน เมื่อเจอเข้ากับมวยอึดอย่างพลังประชาชน พรรคของคนเสื้อแดง ที่ฆ่าเท่าไหร่ก็ไม่ตาย ขายเท่าไหร่ก็ไม่ขาด อย่างมากก็สลบไปชั่วครั้งชั่วคราว ก่อนที่จะกลับมาฮึดใหม่ แถมยังเฮี้ยนกว่าเก่า เล่นเอาอำมาตย์เอกแทบอยากจะบ้าตาย วันละหลายๆครั้ง

อย่างว่าหละ คนมันเคยตัว เห็นประชาชนเป็นลูกไล่มานานแสนนาน เลยฮึกเหิมเกินห้ามใจ นึกอยากทำอะไรก็ทำ มันถึงได้เสื่อมไม่มีหูรูด มาถึงทุกวันนี้ แต่ถ้ามองอีกด้าน พวกสอพลอมันก็ไม่เคยปราณีใครเหมือนกัน ลองถ้าเปิดช่องให้ เป็นได้สอพลอกันแหลกราญ แล้วมีหรือที่ปุถุชนคนธรรมดา ไม่ใช่เทวดามาจากไหน จะไม่แอบเคลิบเคลิ้มจนตีนลอย

เสื่อม..เสื่อม..มองไปทางไหนก็เสื่อมไปหมด พวกสื่อกับนักวิชาการนั้นไม่ต้องพูดถึง เพราะเสื่อมจนไม่รู้ว่าจะเสื่อมยังไงแล้ว แต่ที่เล่นเอาช็อคโลกจนตาตั้ง ก็คือระบบตาชั่ง ที่ไม่มีใครคาดคิด ว่าจะโหลยโท่ยกันได้ถึงขนาดนี้ แต่อย่างว่า จะไปโทษตัวบุคคลก็คงลำบาก เป็นธรรมดาอยู่ดี ที่รัฐธรรมนวยหัวคูญ ก็ต้องคู่กับตุลากวยหัวคาร เอาไว้ตีความกันให้ฮาแตก

เรื่องความจงรักภักดีนั้น ถ้าใครจะหาญไปแข่งกับหมา เห็นท่าจะลำบาก แต่สุนัขนั้นมันก็ยังมีจุดอ่อนอยู่ดี เพราะมันจะภักดีแต่กับผู้ที่ให้อาหารมัน โดยไม่สนใจว่าอาหารนั้นมันเป็นของใคร แต่ว่าไม่ได้ เพราะนั่นมันหมา จะให้คิดอะไรซับซ้อนกว่านั้น มันก็ไม่ใช่หมา แต่คนที่คิดได้แค่หมานี่สิ มันน่านัก ขนาดอาหารที่สวาปามเข้าไปทุกวัน ยังไม่รู้ว่า นั่นมันมาจากภาษีของประชาชน

ทหารที่เคยองอาจผึ่งผาย เป็นคนนำประชาธิปไตย ใส่พานมาให้ประชาชนแท้ๆ พอมาวันนี้ถึงได้กลายเป็นสุนัขรับใช้ ที่ไร้เกียรติภูมิ ยิ่งกว่าสุนัขข้างถนน นี่ว่ากันเฉพาะตัวเอ้ๆ ที่เราเห็นๆกันเท่านั้น ไม่ได้ด่ากราดไปทั้งกองทัพ ซะเมื่อไหร่ เห็นว่ากันว่า ทหารชั้นผู้น้อยส่วนใหญ่ ก็ยังเป็นทหารของประชาชน ไม่มีวันเสื่อมคลาย

ผิดกับสุนัขแก่ ไม่เคยตาย โอลด์ด๊อก เนเวอร์ดายน์ แก่ชิบหายยังไม่ตายซักที อยู่บ้านฟรี อาหารฟรี มีสุนัขรับใช้ให้เป็นฝูง ยังมาคอยล้างผลาญ ตามล้างตามเช็ด ประชาชนฝ่ายประชาธิปไตย ไม่รู้จักจบจักสิ้น พูดมาได้ว่าประเทศไทยโชคดีที่มีนายกฯโจร..มันจะโชคดีหรือโชคร้าย รอให้ประชาชนเขาพูดเองดีกว่ามั้ง..ตาแก่

นักการเมืองก็แสดงสันดานดิบออกมา ให้เห็นกันจนหมดเปลือกแล้ว กัดกันเอง ขายกันเอง ยิ่งกว่าโสเภณีข้างถนน ยังมีหน้ามาชูคอ ขู่ฟ่อๆว่า ถ้ารู้ว่าสู้กับใครแล้วจะหนาว เลยถือโอกาสนี้ ขู่กลับไปเลยว่า ถ้ารู้ว่าสู้กับประชาชนแล้ว..จะยิ่งหนาวกว่า

นับแต่นี้ต่อไป ฝ่ายประชาธิปไตย คงต้องตั้งหลักกันให้ดีๆ ฉากสุดท้ายคงต้องใส่กันมันหยดติ๋งๆ จึงต้องคุมสติให้มั่น จับเป้าศัตรูให้ถูกคน ไม่ใช่ว่า ไล่ตีดะ ไม่เลือกหน้าอินทร์หน้าพรหม มันจะหมดแรงข้าวต้มซะก่อน ก่อนที่จะเจอของจริง เหนือสิ่งอื่นใด ยังต้องเลือกยุทธวิธีที่เหมาะสม รุกเมื่อควรรุก ถอยเมื่อควรถอย...

สู้เพื่อชนะ อย่าสู้เอามัน รับประกันซ่อมฟรี ยังไงก็เข้าวิน

วโรทาห์: 8 ม.ค. 52