Monday, June 22, 2009

เมื่อกระแสทักษิณ กับกระแสประชาธิปไตย ไปบรรจบกัน..ที่สกลนคร

บอกตาม ตรงว่าถึงกับน้ำตาซึม เมื่อได้ทราบข่าวผลการเลือกตั้งซ่อมที่สกลนคร ดินแดนสาวงามแห่งภูไท กับวีรบุรุษนักสู้แห่งภูพาน ว่าพรรคเพื่อไทยได้รับชัยชนะอย่างถล่มทลาย ในขณะที่พรรคภูมิใจอำมาตย์ พลิกล็อคพ่ายแพ้ยับเยินชนิดไม่มีหูรูด

คะแนนทิ้งห่างกันถึงขนาดที่ว่า ไพ่เลือกตั้งล่วงหน้าที่ซ่อนไว้อีกสำรับใหญ่ ต้องหมดประโยชน์ไปเลยทีเดียว

ความ ดีใจนั้นก็ส่วนหนึ่ง แต่ไม่สู้ความตื้นตันใจ ที่ได้เห็นพี่น้องผองเราชาวรากหญ้า ยืนหยัดเอาหลังพิงฝา แลกหมัดอย่างหมาจนตรอก ทั้งๆที่ต้องฟันฝ่าอุปสรรคนานัปการ สารพัดวิชามารทุกรูปแบบ จนแม้แต่พี่น้องเสื้อแดงที่คอยลุ้นคอยเชียร์อยู่ทั่วประเทศ

ยังต้องเตรียมทำใจกันไว้ล่วงหน้า ว่าถึงแพ้คราวนี้ก็จะไม่ว่าซักคำ เพราะถือว่าได้สู้อย่างเต็มที่แล้ว

จึง เป็นธรรมดาที่จะกระดี๊กระด๊า ดีใจกันยกใหญ่ เมื่อผลออกมาพลิกคว่ำพลิกหงาย กลายเป็นหนังคนละม้วน ทำเอาสมุนอำมาตย์ถึงกับไข้ขึ้นปรู๊ดปร๊าด สะบัดร้อนสะบัดหนาว จับไข่สั่นกันเป็นแถว

ช่วยไม่ได้..เพราะมันเป็น หนทางเดียวจริงๆ ที่รากหญ้าผู้อาภัพอย่างเราๆท่านๆ จะได้แสดงออกถึงประชามติว่า ยังไงก็ไม่เผาผีกับพวกอำมาตย์โดยสิ้นเชิง ในเมื่อไปประท้วงตามวิถีทางประชาธิปไตย ยังถูกยิงตายเหมือนหมาข้างถนน แถมยังต้องเจ็บแปล๊บที่ขั้วหัวใจ เมื่อโดนเขยอีสาน คู่หมั้นยายเนียม มันล่อซะเอง

ในเมื่ออำมาตย์ยังดื้อแพ่งเอาหัวชนฝา ไม่ยอมรับเสียงสวรรค์จากประชาชน มันก็คงต้องยื้อกันไปอย่างนี้ จนกว่าจะตายกันไปข้าง แต่เมื่อถึงที่สุดแล้ว ใครกันแน่ที่จะฉิบหายยกครัว คิดว่าไม่ต้องบอกก็คงจะรู้อยู่แก่ใจกันดี เพราะประวัติศาสตร์มีไว้ให้เรียนรู้ ไม่ใช่ให้จดจำ

งานนี้ยี้ห้อย จ๋อยไปถนัดตา เมื่อถูกประชาชนถีบยอดหน้าจนหงายเก๋ง โทษฐานที่เนรคุณไม่เลิก ริบังอาจหาญกล้า มาทาบรัศมีระดับเทพอย่างท่านนายกฯทักษิณ เรื่องของเรื่อง มันเลยต้องจบชีวิตอย่างน่าอนาถ อนาคตอนางอหมดกันพอดี คราวนี้ยังจะมีใครกล้าเลี้ยงงูเห่าอีก

นึกแล้วก็น่าขัน อุตส่าห์เกณฑ์กันไปดำนา จนฮาแตกไปตามๆกัน ยังเอาไม่อยู่ ครั้งนี้ถือว่าลงทุนกันอย่างมโหฬารยิ่งกว่าครั้งไหนๆ นี่ถ้าลากคันไถแทนควายแล้วทำให้ชนะได้ คงได้เห็นหัวหงอกหัวดำ ลงทำหน้าที่เอาใจควายกันเหยงๆ

ควันหลงจากความพ่ายแพ้ในคราวนี้ คงได้เห็นข้าราชการประจำ ถูกเด้งดึ๋งดั๋งกันกราวรูด โทษฐานที่ไม่ขัดขวางประชาชน ให้ถึงใจพระเดชพระคุณท่านทั้งหลาย ทำไงได้ ในเมื่อบ้านเมืองยังอยู่ภายใต้อุ้งเท้าพญามาร เท่าที่ประชาชนจะทำได้ ก็แค่ให้กำลังใจ ให้อดกลั้นจนถึงที่สุด

ไว้เสร็จศึกเมื่อไหร่ จะสมนาคุณให้เต็มคราบ รับรองว่าทุกท่านจะได้ตกเบิกกันเต็มที่

หลัง จากนี้ก็เป็นหน้าที่ของนักวิเคาะวิแคะแกะเกา ที่จะดาหน้ากันออกมาฟันธง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ถึงได้พลิกล็อควินาศสันตะโร ยิ่งกว่าไฟไหม้สำเพ็งยังไม่ปาน

ในเมื่อฝ่ายแพ้นั้น ถือแจ๊คแหม่มคิงไว้รอเชือดตั้งแต่ไก่โห่ ทั้งปลอบทั้งขู่ข้าราชการสารพัด จนขี้หดตดหายไปตามๆกัน ไม่นับกระสุนดินดำที่ซัดเข้าไปเต็มอัตราศึก ชนิดที่แพ้ไม่ได้กันเลยทีเดียว แต่ฝ่ายชนะกลับทำได้แค่ตั้งเวทีปราศัย กับเสียค่าโฟนอินอีกเล็กน้อย ก็ลอยลำเข้าป้าย ชนิดหักปากกาเซียนไม่เหลือตอ

ไม่ ใช่เรื่องแปลกแต่ ประการใด ที่สมุนอำมาตย์จะออกมาฟันธงเหมือนเดิม ว่าที่แพ้คราวนี้เพราะโฟนอินของท่านทักษิณแท้ๆ เพียงแต่ไม่เข้าใจว่า ในเมื่อมันฮ้อแรดถึงขนาดนั้น ทำไมไม่จัดคิวให้โคตรอำมาตย์โฟนอิน ให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยหละ ไปมัวดำนาให้มันทู่เรศลูกกะตาอยู่ทำไมกัน

เป็น อันว่าแผนแยกสลายมวลชนคนรักทักษิณ ออกจากชุมชนคนรักประชาธิปไตยนั้น หงายเก๋งไม่เป็นท่า เพราะไม่ว่าจะใส่ไฟยังไง คนเขาก็ยังแยกแยะได้อยู่ดี ว่าคนรักทักษิณก็ต้องรักประชาธิปไตยอยู่แล้ว เป็นไฟต์บังคับ ส่วนใครจะเลือกรักแต่ประชาธิปไตย โดยไม่เอาทักษิณ ก็ไม่เป็นปัญหาแต่ประการใด

ลงว่าสวมเสื้อแดงแล้ว มันก็แดงแจ๋เหมือนกันหมดจนแยกไม่ออก ไม่ว่าแดงประชาธิปไตย หรือแดงทักษิณ จนกระทั่งแดงทั้งสองอย่าง ก็พี่น้องกันทั้งเพ

เพราะศัตรูร่วมคือ..ระบอบอำมาตย์

วโรทาห์: 22 มิ.ย. 52

Sunday, June 14, 2009

เมื่อนายกฯไทย ต้องไปจิ้มก้องขะแมร์

ยังคงตั้งทัพประจันหน้าคุมเชิง กันอยู่ อย่างชนิดที่ไม่มีใครกลัวใครกันแล้ว ระหว่างกองทัพประชาชน ที่มีแต่มือเปล่าๆแต่หัวใจเกินร้อย กับกองทัพอำมาตย์ที่เต็มเพียบไปด้วยอาวุธยุทโธปกรณ์ แต่ใจเล็กกว่าอวัยวะมดตั้งหลายเท่า

มาถึงขั้นนี้ มีแต่เจ๊งกันไปข้างถึงจะยอมเลิกรา ต่อให้เป็นตายยังไง ก็ไม่มีทางออกเจ๊าเป็นอันขาด

ดู เผินๆเหมือนกับว่า ฝ่ายอำมาตย์จะเป็นต่ออยู่หลายขุม แต่ถ้ามองให้ถึงกึ๋นจะเห็นได้ว่า หัวหน้าอำมาตย์กำลังกลืนเลือดเก็บอาการแทบไม่อยู่ เพราะเพียงแค่ประชาชนแข็งขืน หนทางเผด็จการก็ตีบตันลงเรื่อยๆ ถึงยื้อไว้ได้ ก็แค่ยืดวันตายไปอีกหน่อย

แม้จะมีแววว่ายังต้องลุ้น กันอีกยาว แต่หวยที่ออกได้ถูกล็อคไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว ว่ายกสุดท้ายยังไงประชาชนก็ต้องมีเฮ ส่วนอำมาตย์ก็ต้องทำใจไว้เลยว่า งานนี้มีแต่เจ๊งกับเจ๊ง เพียงแต่ว่าจะช้าหรือเร็วก็ต้องว่ากันไปอีกเรื่อง

ระหว่างนี้คงต้องปล่อยบรรดาตัวตลกหน้าม่าน ออกมาแลบลิ้นปลิ้นตา เรียกเสียงฮาไปพลางๆก่อน

อย่าง เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว เนรวินจอมเนรคุณ ก็ออกหน้ามาโชว์พาวเย้ยกกต. ด้วยการเคาะกะลาเรียกรวมพลพรรคภูมิใจไทย เกณฑ์กันไปลงแขกดำนา จนหน้าเขียวหน้าเหลืองไปตามๆกัน

ก็ขนาดปู่จิ้นยังยอมล่อนจ้อน เล่นเอาซ้อโพไซดอนถึงกับผมเผ้ากระเซิง เผ่นหนีขึ้นมาใส่ยาแทบไม่ทัน ไม่ใช่อะไร..ก็โคลนมันกัดเท้าน่ะ

ผล งานฮาแตกซะขนาดนั้น เท่ากับบอกกล่าวเป็นนัยๆ ไปยังพี่น้องอีสานบ้านเฮาว่า ถ้าเลือกพรรคภูมิใจไทยก็คงทำได้เท่าที่เห็น ใครอยากได้มากไปกว่านี้ เห็นทีต้องเรียนเชิญไปเลือกพรรคเพื่อไทยกันตามสะดวก

งานนี้ศึกสาย เลือดเขาจะโซ้ยกัน พรรคอมาตยาธิปัติย์ไม่เกี่ยว กรุณาถอยไปห่างๆ พรรคสะตอบอแหลของคนใต้ ยังไงคนอีสานเขาก็ไม่เลือก ต่อให้มาร์คลงทุนลากคันไถแทนควาย ชาวบ้านเขายังเลือกควาย ดีกว่าเลือกมาร์ค

ใน เมื่อเสียงมันขี่กันถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าการเลือกตั้งซ่อมที่สกลนคร ยังปรากฎว่าพรรคภูมิใจไทยนอนมาไม่มีพระนำ ก็เป็นอันพิสูจน์ได้ว่า สารพัดวิชามาร ยังตัดสินผลแพ้ชนะได้เสมอ

มาที่แฝดสยามยุคใหม่ คู่หูคู่ฮาอย่างกรณ์-มาร์ค ที่แค่เปิดตัวก็ทำเอาตลกซุปเปอร์โจ๊ก ถึงกับชิดซ้ายลงคูแทบไม่ทัน

ทาง ด้านแฝดผู้พี่นั้นสูงยาวเข่าดีมีชัยไปตั้งเยอะ หลังจากที่นั่งเก็งหุ้นจนเจ๊งบ๊งเละเทะไปกว่า 200 ล้าน แต่อาศัยว่าเคยแวะเวียน ไปเยี่ยมเยียนพันธมิตรตอนยึดทำเนียบอยู่บ่อยๆ ราศีรมต.เลยจับเปาะเข้าให้ อย่างช่วยไม่ได้

บุญพาวาสนาส่ง ได้โซ้ยตำแหน่งขุนคลังโดยไม่ทันตั้งตัว ชะตาชีวิตพลิกผันปุบปับ เล่นเอามะงุมมะงาหราทำอะไรไม่ถูก จากกรณ์เจ๊งหุ้น เลยกลายเป็นกรณ์กู้แหลกไปซะฉิบ

ส่วนแฝดผู้น้องก็ใช่ย่อย อุตส่าห์มุ่งมั่นดันทุรัง จนเต้าไต่ไปถึงตำแหน่งนายกฯ เล่นเอาดัชนีชี้วัดความสุขของป๋า พุ่งปรี๊ดอย่างกับท่อประปาแตก สอดคล้องกับดัชนีของประชาชน ที่พุ่งสูงจนน่าเกลียด แต่เป็นดัชนีชี้วัดความทุกข์ระทม ที่นับวันจะไปไกลจนสุดกู่

รัฐบาล เทพประทานอย่างนี้มันก็ดีไปอย่าง จะเลอะเทอะเหลวเป๋วยังไง ก็ยังมีขี้ข้าอำมาตย์ออกมาคอยตีปี๊บ เชียร์กันตะบันราด ถึงขนาดพะยี่ห้อมิสเตอร์คลีนให้ โดยไม่ประสงค์เอาตังค์

แต่แทนที่จะสื่อถึงนายกฯใจซื่อมือสะอาด ประชาชนดันนึกถึงน้ำยาขัดห้องน้ำไปซะฉิบ

อย่า ว่าแต่ 99 วันเราทำได้ ผลงานโดดเด่นในรอบหลายเดือน นอกจากตามเช็ดทักษิณแล้ว ก็ยังไม่เห็นจะมีอะไรเข้าตากรรมการมากไปกว่าเรื่องกู้ หลังจากที่เริ่มต้นก็ร้องแรกแหกกระเชอ ว่ารัฐบาลที่ผ่านมาไม่สะสมเงินไว้ให้ใช้ พอได้ทีเลยเร่งสะสมหนี้ไว้ให้รัฐบาลต่อไปซะให้เข็ด

พูดก็ว่า ถ้าให้มาร์คเป็นนายกฯอย่างนี้ สู้ให้ยี้ห้อยเป็นซะให้รู้แล้วรู้รอด ยังจะเวิร์คซะกว่า อย่างน้อยรายนั้นมันยังสลากกินแบ่ง ไม่เหมือนมาร์คม.7 ที่เล่นแต่สลากกินรวบกันยันเต นี่พูดถึงว่า ถ้าชีวิตประชาชนมันบัดซบจริงๆ อำมาตย์ไม่เปิดทางให้เลือกได้มากไปกว่านี้

แต่ถ้าเลือกเองได้ ยังไงก็ทักษิณ

เห็น ด่ามันปากอยู่แหม็บๆ เผลอแผล็บเดียวถึงคิวมาร์คไปเยือนกัมพูชาซะแล้ว ก็ไม่รู้ว่าด้านหน้าไปพบเขาได้ยังไง ในเมื่อเคยด่าเขมรไว้จมหูตอนที่เป็นฝ่ายค้าน แต่เอาเถอะ ถือว่าเป็นความสามารถเฉพาะตัว ห้ามลอกเลียนแบบก็แล้วกัน

แต่ไม่รู้ยังไง พูดถึงมาร์คกับเขมรทีไร เป็นต้องนึกถึงเขาพระวิหารไปซะทุกที

นี่ ถ้าไม่ใช่เพราะความสามารถด้านภาษาอังกฤษชั้นเทพของนายคนนี้ จ้างให้คนไทยก็ไม่รู้ว่า ศาลโลกเขาตัดสินให้เฉพาะตัวปราสาทเป็นของเขมร ไม่รวมที่ดินผืนน้อย ที่ยังเป็นของไทยทุกกระเบียดนิ้ว

คราวนี้เลยงาน เข้า ไม่นึกไม่ฝันว่าวันหนึ่งตัวเองต้องตากหน้าไปสวามิภักดิ์ต่อฮุนเซ็น ก่อนนี้เห็นเก่งนัก คราวนี้คงได้เห็นทีเด็ดทีขาด ว่าจะสมราคาคุยซักแค่ไหน ไปกัมพูชาเที่ยวนี้ อย่าได้เอาแต่สอดส่ายสายตาล่อกแล่ก มองหาทักษิณจนเพลินซะล่ะ

ยังไงก็ช่วยกระชุ่นฮุนเซ็น ทวงค่าเช่าที่ดินย้อนหลังทบต้นทบดอกซะให้จั๋งหนับบุเรงนองด้วย ไม่งั้นมันก็ขายชาติพอกันกับที่ด่าคนอื่นไว้แหละน่า

เห็นรูปรัฐบาล นี้ไปเยือนกัมพูชาทีไร มันปวดหัวใจจี๊ดๆ ไม่รู้ว่าเมืองไทยกลายเป็นเมืองขึ้นเขมรตั้งแต่เมื่อไหร่ ทุกครั้งที่ไปถึงต้องหิ้วเศียรเทวรูป ติดไม้ติดมือไปจิ้มก้องฮุนเซ็น อย่างกับเป็นเครื่องบรรญาการ นี่ถ้ารัฐบาลอยู่ไปจนครบเทอม...

มีหวังพวกขนโบราณวัตถุไปคืนเขมรจนเกลี้ยงจ้อย

วโรทาห์: 14 มิ.ย.52