Sunday, July 27, 2008

สนทนาประสาลุงหมัก 27 ก.ค. 51

ลุงหมักเปลี๊ยนไป๋ วันนี้ไม่พูดการเมืองซักกะแอะ ไม่รู้มีใครส่งซิกหรือเปล่า เลยอุบไต๋ไว้รอข่าวดี ฉวยโอกาสวันที่ 29 กรกฎา เป็นวันภาษาไทยแห่งชาติ เข้้าล็อคของโปรดของลุงแกเลยแหละ วันนี้เลยอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เล็คเชอร์วิชาภาษาไทยจ๋อยๆ ล่อซะเต็มเหยียด เล่นเอาคอการเมืองทั้งหลาย ถึงกับหาวเรอกันเป็นแถว ยิ่งวอร์รูมศักดินาด้วยแล้ว คิวนี้เล่นเอาตกงาน

แต่ถ้าเป็นคอภาษาไทย งานนี้ถือว่าถูกหวย เลยกระดี๊กระด๊ากันใหญ่ ตีตั๋วนั่งฟังอ้าปากหวอไปตามๆกัน ต้องยอมรับว่าเรื่องนี้ลุงหมักแกเก๋าจริง ถ้าเรื่องภาษาไทยแล้ว พ.ศ.นี้คงหาตัวจับแกได้ยาก แต่ติอยู่หน่อยเดียว ว่าไม่น่ามาเบียดบังเวลาการเมืองไป ยิ่งไฟกำลังไหม้บ้านอยู่ ทำไมไม่โบ้ยไปจัดรายการพิเศษเพื่อการนี้โดยเฉพาะ

หันไปทางพันธมิตร ก็ี่หนาวๆร้อนๆไปตามๆกัน เจอลูกนี้เข้า บอกตรงๆว่าเสียวเว้ย นึกยังไงก็เดาไม่ออกว่าลุงหมักจะมาไม้ไหน แต่ยังไงก็ต้องตั้งการ์ดให้รัดกุม ไว้ใจได้ซะเมื่อไหร่ ยิ่งช่วงหลังๆมานี่ ขึ้นชื่อลือชานักหนา ว่าลุงหมักเป็นจอมสับขาหลอกคนใหม่ ถ้าพันธมิตรจะลงทุนเสียวไว้ก่อน ใครจะว่าน่าเกลียดก็ช่างมัน

กล่าวฝ่ายประชาธิปไตย บางคนอาจจะไม่สะใจโก๋ แต่เอาน่า นานๆที ถือเสียว่าเพื่อความสุขเล็กๆน้อยๆ ของญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง ปล่อยให้ลุงแกฝอยของแกไป เรื่องการเมืองเราก็มาลุยกันเอง จะได้ไม่อารมณ์ค้างไปแหวใส่ลุงหมัก เดี๋ยวจะผิดใจกันเปล่าๆ ว่าแล้วก็มาเริ่มกันเลยดีกว่า...

เกือบไปไม๊ล่ะแป๊ะ เผลอมันปากไปแป๊บเดียว เฉี่ยวคุกไปเส้นยาแดงผ่าแปด ร้อนถึงป๋าต้องออกมาเคลียร์หน้าเสื่อ แล้วจับแป๊ะมาตีก้นซะหลายเผีี๊ยะ บอกว่าคราวหลังอย่ามั่วอีก นี่กว่าจะเกี้ยเซี้ยได้ ต้องเสียรังวัดไปหลายกิโลขีด เพราะอาศัยหน้าด้านหน้าทนกับประชาชนเอา ถ้าครั้งสองครั้งยังพอแถ แต่ถ้าทำบ่อยๆมันจะน่าเกลียดจนเกินไป

แต่อย่างว่า ป๋าจะไม่ช่วยก็ไม่ได้ เพราะถ้าต้องเข้าคุก แป๊ะแกก็เตรียมเผ่น แถมเผ่นไม่เผ่นเปล่า ยังมีขู่ว่า ถ้าแป๊ะอยู่ไม่ได้ งานนี้รับรองว่่ามีแฉ...

รอดคุกมาได้หวุดหวิด ยังมาทำปากเก่ง คุยว่าถ้าเอาแป๊ะเข้าคุก แผ่นดินต้องลุกเป็นไฟ แต่ชาวบ้านบอกว่า คนที่จะลุกเป็นไฟ น่าจะเป็นแป๊ะซะละมากกว่า เพราะยังมีคดีรออยู่เป็นกะตั้ก เข้าคุกเมื่อไหร่ รับรองได้ว่าเรื่องยาว

พลาดไปเที่ยวนี้คนที่ผิดหวังสุดๆ นอกจากคนคุก ที่ตั้งตารอหนุ่มน้อยหน้าอูมขาวๆอวบๆแล้ว ต้องนับลุงลองที่จ่อคิวรอเสียบเป็นเจ้าลัทธิเข้าไปด้วย แต่ไม่ต้องกลัว วันพระใช่มีหนเดียว ถ้าแป๊ะยังขยันเฉี่ยวคุกอยู่อย่างนี้ เชื่อขนมกินได้เลยว่า ซักวันลุงลองต้องมีเฮ

รอดมาได้แป๊ะก็ลุยต่อทันที ทั้งที่ยังใจหายใจคว่ำ ตอนนี้ไม่เอาแล้วเขาพระวิหาร ขืนพูดไปมีสิทธิเข้าเนื้อเห็นๆ หันไปขู่กรรโชกปตท.ยังจะมันกว่ากันเยอะ เผื่อคนแถวนั้นตกใจขวัญหนีดีฝ่อ มาขอเกี้ยเซี้ย งานนี้คาดว่าน่าจะตบทรัพย์ได้่หลายปึก

ระยะนี้มีแต่เรื่องซวยๆ วันที่แป๊ะไปเซิ้งอยู่หน้าคุก พันธมิตรก็ดันพลาดท่าไปเจอยำใหญ่ จัดให้โดยชมรมคนรักอุดร แต่ไม่รักพันธมิตร ข่าวว่ามีเจ็บอื้อและตายด้วย จริงไม่จริงไม่รู้ รู้แต่ว่าทั้งพธม. ปชป. และสื่อเสี้ยมทั้งหลายนั้นแทบจะตายตาม แต่ที่เสียหน้าหนัก คือนักรบศรีวิชัยดันทิ้งธงเผ่นหนีกันหน้าตั้ง ผิดกันลิบลับกับที่กันทรลักษณ์ งานนั้นเจอชาวบ้านมือเปล่าเลยเก่งกันใหญ่

อุตส่าห์รนไปหาที่ยังมีหน้ามาล้งเล้ง อ้างอยู่ได้ว่ามีสิทธิชุมนุมตามกฎหมาย แล้วสิทธิบ้าบออะไร ไปชุมนุมด่าคนที่เขารัก ไล่รัฐบาลที่เขาเลือก ทำอย่างนี้จะตีเมืองขึ้นก็บอกมาเหอะ หน็อยแน่..ดันขนเอาคนใต้ไปย่ำยีถึงอีสาน ยันขึ้นไปทางเหนือ เจตนามันชัดเจนว่าจะแยกภาคให้ฆ่ากัน ในเมื่อขื่อแปบ้านเมืองมันเกเรกันนัก ชาวบ้านจะออกมาลุยเอง มันก็สมควร

อะไรไม่ว่า อุดรโมเดลทำให้ต้นทุนม็อบแป๊ะพุ่งขึ้นสูงปรี๊ด คราวหน้าถ้าจะยกพลไปจังหวัดไหน ค่าตัวต้องเพิ่มเป็น 3 เท่า แถมประกันชีวิตอีกต่างหาก

พอกลิ่นคาวเลือดโชยมาเตะจมูก เสียงกรีดร้องโหยหวนก็ดังระงม สอดรับกันเป็นทอดๆ ทั้งเก่งเล็กเก่งใหญ่ หัวหงอกหัวดำ แก่เฒ่าจวนจะเข้าโลง ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน ให้กำลังใจตุลาการพิฆาต เพื่อบ้านเมืองจะได้สงบ เออ..เร่งให้ฆ่ากันเร็วๆมันก็ดีเหมือนกัน

โดยเฉพาะเจ้าเฒ่า้เสื้อกั๊กนี่ตัวแสบ ออกมาทีไรกลิ่นปากโชยหึ่งไปทั้งเมือง เพราะพวกเวรตะไลนี่แท้ๆ วีรชน 14 ตุลาเลยต้องตายฟรี สมัยก่อนทำเป็นเนียน แต่งหน้าว่าต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย พอเหยียบย่ำซากศพเพื่อนร่วมอุดมการณ์ขึ้นไปเป็นใหญ่ได้ วางมาดนักเลงโต ใส่เสื้อกั๊กอยู่ในห้องแอร์เย็นเฉียบ ทุกวันนี้ เห็นดีแต่มานั่งอ้อนเผด็จการ

ขนาดป๋ายังเชื่อว่าถึงเวลาคับขัน คนไทยจะหันมาร่วมมือกัน..มิน่าหละ ถึงเร่งเกมส์เร็วกันจัง กะว่าให้้มันคับขันไวๆ คนไทยจะได้ร่วมมือกัน แต่ทว่า..ป๋าแน่ใจได้ยังไง ว่าถึงวันนั้น คนไทยจะไม่หันหน้า มาร่วมมือกันกำจัดป๋า

และแล้ว ลุงหมักก็ได้รมต.ต่างประเทศคนใหม่ สดใสซิงๆ ไปมายังไงไม่รู้ แต่เสียงแซ่ซ้องขานรับกันอึงมี่ ฟังแล้วพาให้เสียววาบ เพราะอดีตมันฟ้อง ว่าคนที่สื่อพร้อมใจกันแบกเกี้ยวให้นั่ง รายไหนรายนั้น ศักดินากาัรันตี

ขนาดหัวเถิกรัตนโกสินทร์ ยังรีบออกมายกยอปอปั้นจนเกือบอ้วก ว่าเป็นบุญของรัฐบาลชุดนี้ที่ได้เตช บุนนาคมากู้หน้า แต่ชาวบ้านยังจำได้ ว่าเป็นกรรมของประเทศ ที่ได้หัวเถิกมาลากลงเหว แล้วทำไมพอถามว่ามีอะไรจะแนะนำรัฐบาลไม๊ มันบอกว่าไม่มี เพราะห่างการเมืองมานาน แต่เห็นวิจารณ์การเมืองอยู่ฉอดๆ ดูดู๋..ลิ้นคนมันไม่มีกระดูก สงสัยที่ว่าห่าง...

น่าจะห่างเกี๊ยะของชาวบ้านซะมากกว่า

วโรทาห์: 27 ก.ค. 51

No comments: