บันทึกไว้ในแผ่นดิน..สำหรับความชั่วของ 7 อสุรกาย

เป็นเพราะโรคร้ายตัวดี มันโจมตีจุดอ่อน ล่อไปจนถึงตับ ถึงแม้หมอยาที่เมืองไทย จะไม่ปฏิเสธการรับรักษา แต่จะทำยังไงได้ เพราะมันจนปัญญาจริงๆ เรียกว่าบ่อเถ่าโหล่วไร้น้ำอิ๊ว จนคุณหญิงต้องหอบหิ้วลุงหมัก ที่ออกอาการบักโกรกสุดขีด ขี่พายุทะลุฟ้า ไปหาคุณหมอฝรั่งถึงเมืองฮุสตัน มลรัฐเท็กซัส โดยหารู้ไม่ว่าที่นั่นมีสัตว์ครึ่งคน หรือว่าคนครึ่งสัตว์อยู่ตั้งหลายตัว

ออกจากสุวรรณภูมิ ที่เป็นสุสานฝังระบอบทักษิณ เย็นย่ำของวันที่ 6 แต่ดันไปถึงจุดหมายปลายทาง เอาตอนเย็นของวันที่ 5 เรียกว่าลุงหมักย้อนเวลาหาอดีต ออกเดินทางวันนี้ ไปถึงที่นั่นเมื่อวาน อะไรไม่ว่า พอย่างกรายถึงเมืองคาวบอย ก็เกิดอาการคันเท้ายิบๆ โดยไม่ทราบสาเหตุ ลางร้ายเช่นนี้โบราณท่านว่า ระวังให้ดี จะมีผีมากวนตีน

แทงหวยไม่เห็นมันออกตรงเป๊ะอย่างนี้ พอประตูเครื่องบินเปิดออก คุณหญิงก็แทบจะหันหลังกลับ เมื่อสายตาไปจ๊ะเอ๋กับอมนุษย์ 7 ตน ที่มายืนขอส่วนบุญอยู่เหย็งๆ ทั้งๆที่แอบย่องมาเงียบๆ แต่ทำไมมันยังรู้ได้ ถ้าไม่ใช่เครือข่ายอสูรที่เมืองไทย มันส่งซิกมา สั่งให้โจมตี

ที่สำคัญอสุรกายพวกนั้น มันอัพเกรดโปรแกรมแล้ว สามารถเขียนป้ายผ้าภาษาคน มากางโชว์อ้าซ่า แผ่นหนึ่งเขียนว่า "เวรกรรมมีจริง ไม่ต้องรอชาติหน้า" ส่วนอีกแผ่นเขียนว่า "พันธมิตร ฮุสตัน ไม่ต้อนรับ อ้ายคนขายชาติ " นั่นไง..ถ้าเรื่องชั่วๆมันต้องพันธมิตร

พอลุงหมักพยุงสังขารลงมาจากเครื่องได้ อสูรร้ายก็ต้อนหน้าต้อนหลัง อวัยวะที่ดูคล้ายๆปากคนนั้น พะเยิบพะยาบพ่นกลิ่นสาปสางออกมาว่า "คนขายชาติๆๆๆ" อยู่ตลอดเวลา ขึ้นลิฟต์ก็ตามเข้าไปด่าสบถ นั่งพักก็ป้วนเปี้ยนอยู่รอบๆ เข้าแถวชักรูปกันใหญ่ ไปยืนรอรถก็ตามแซว จนแม้กระทั่งขึ้นรถแล้ว ยังวิ่งตามด่า

ดูมันทำกับคนป่วยขั้นรุนแรง แถมยังมีตำแหน่งถึงอดีตนายกฯ ที่เพิ่งลงจากบัลลังค์หมาดๆ เพราะไปทำกับข้าวให้คนดู เรื่องชั่วๆเช่นนี้ ต่อให้มนุษย์โฉดชั่วแค่ไหนเขาก็ไม่ทำกัน แต่ไม่ใช่อมนุษย์พวกนี้ ที่มันทำได้เพราะมันไม่ใช่คน

ข่าวชั่วเช่นนี้เมื่อส่งตรงมาถึงทำเนียบ ไพร่พลมารร้ายก็ตบมือตีเท้า ดีใจกันยกใหญ่ สุขใดจะเสมอเหมือน ได้ร่วมกันสร้างวีรเวร ระดับที่นรกยังบัดสี อเวจียังสาปแช่ง โอกาสทำชั่วขั้นอุกฤษฏ์เช่นนี้ ไม่ใช่ว่าจะมีได้ง่ายๆ เหล่าอสุรกายน้อยใหญ่ จึงพากันโห่ร้องฉลองชัย อิ่มบาปกันถ้วนหน้า

เวลาเดียวกัน ภาพชั่วๆเหล่านั้นก็เผยแพร่ออกไป ราวกับไฟลามทุ่ง บรรดามนุษย์ที่เป็นสัตว์ประเสริฐ เห็นเข้าก็เลือดขึ้นหน้า ต่างสาปแช่งก่นด่าปีศาจร้าย ที่มันทำกับมนุษย์ บางคนถึงกับปวารณาตัว ตามล่าตามล้างเหล่าติรัจฉาน เผื่อแผ่ไปถึงบุพการี โคตรเหง้าสักหลาด ลองถ้ามันชั่วชาติกันได้ถึงขนาดนี้ ก็ไม่ต้องปราณีกันแล้่ว

เรื่องนี้คงไม่จบลงได้ง่ายๆ เพราะมันทำร้ายจิตใจมนุษย์จนเกินไป แม้แต่กองเชียร์อสูรด้วยกัน ถ้าความชั่วไม่ซึมลึกถึงกระดูก ยังอดรนทนไม่ได้ ต้องส่ายหัวๆไม่เล่นด้วย

แม้แต่อสูรมาร์ค ที่ถือปฏิบัติมาโดยสม่ำเสมอว่า ถ้าหมู่มารเปิดเกมส์เมื่อไหร่ อสูรไพร่เป็นต้องตามน้ำ แต่งานนี้ตรงข้าม ถึงอยากจะเหยียบซ้ำยังไง ก็ต้องจำใจเหยียบเบรคจนตัวโก่ง เพราะถ้าเกิดพลาดพลั้งลงไป มันจะได้ไม่คุ้มเสีย จึงได้แต่อ้อมแอ้มว่า "ทำอย่างนี้ ผมไม่ชอบ"

ก็แน่หละ สำหรับอมนุษย์ที่เพิ่งผ่านฝันร้ายไปหมาดๆ ถ้าไม่ขยาดก็ไม่รู้จะว่ายังไง หลังจากที่รอดตายอย่างหวุดหวิด จากตีนตบของคุณป้า ที่ขอโทษที ไม่ใช่ตีนตบกร๋องแกร๋งแบบที่เราๆท่านๆ มีใช้กันอยู่ แต่ป้าแกเล่นของจริง แถมยังไม่ใช่ของใหม่แกะกล่อง หรือว่าเก่าเก็บ แต่ใช้แล้วใช้อีกจนเน่าได้ที่ ใครโดนเข้าไปมีหวังตายคาที่ เพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว

รอดตายคราวนั้น ยังมาโดนปาขี้ สดๆซิงๆเจอไปจะๆ เล่นเอาแหยงมาจนถึงทุกวันนี้ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีเสียงแปร่งๆ เล็ดรอดออกมาจากรูทวารที่ใช้เคี้ยวเอื้อง แต่อย่าได้หวังว่ามารจะประนามมาร ไม่ได้บอกว่าเป็นเรื่องไม่สมควร เพียงแต่ว่าอย่ามาทำกับมาร์คนะ เพราะว่ามาร์คไม่ชอบ ลุงหมักแกชอบ ก็เชิญไปทำกับลุงหมักเหอะ

บอกตรงๆว่า สงสารลุงหมักก็สงสาร ที่แกถูกหมู่มารมันย่ำยีถึงขนาดนี้ ถ้าวันนั้นแกตัดสินใจหิ้่วเจ้าเก่งไปด้วย เรื่องคงจะกลายเป็นหนังคนละม้วน แต่ถึงยังไงก็ต้องบอกว่า ลุงหมักโดนไปคราวนี้ ไม่ได้เสียเปล่า เพราะเรื่องโฉดชั่วเช่นนี้ คนดีๆเขารับกันไม่ได้ คิดสะระตะแล้ว...

พันธมิตรเสียรังวัดไปหลายวา..ก็แล้วกัน

วโรทาห์: 9 พ.ย. 51