Thursday, March 12, 2009

ขอร้องนายกฯ ให้อยู่ต่ออีกซักหน่อย นะ..นะ

มหกรรมโดดตึก กีฬายอดฮิตของบุคคลล้มละลาย กำลังหวนกลับมาอีกครั้ง กำลังนี้คนไทยทุกภาคส่วน ได้แต่เฝ้าลุ้นระทึกจนนั่งไม่ติด ว่าใครจะจ่อคิวเป็นอันดับต้นๆ ที่จะได้รับเกียรติให้พุ่งหลาวดิ่งนรก โดดตึกตายซะให้รู้แล้วรู้รอด ให้มันสาสมใจ ที่สะเอือกเกิดมาเป็นคนไทยในยุคถิ่นกาขาว

แล้วเที่ยวนี้ก็ไม่หนีคู่ เวรคู่กรรมเจ้าเก่า ที่ผูกปีทำเจ๊งกันมาแต่ชาติปางก่อน จึงไม่น่าแปลกใจที่เกิดวิกฤติทีไร ต้องมีประชาธิปัติย์เป็นมือวางเพลิงทุกที ซ้ำร้ายยิ่งไปกว่านั้น ยังชอบอาสาพางูเห่ามาช่วยดับไฟ แล้วถือโอกาสขนทรัพย์สินหนีหายไปเกลี้ยงจ้อย หลังจากกบดานจนคดีขาดอายุความแล้ว ค่อยกลับมาลุยรอบใหม่

เวรกรรมของ คนไทยแท้ๆ ในขณะที่ทั่วโลกแค่เจอแฮมเบอร์เกอร์ไครสิสเข้าไป ก็แทบจะล้มประดาตาย แต่พี่ไทยกลับมีอ๊อปชั่นพิเศษ ล่อแมลงสาบไครสิสซ้ำเข้าไปอีกชุดใหญ่ กลายเป็นเจอ 2 เด้ง ไม่ตายวันนี้แล้วจะไปซี้วันไหน

เกิดมาเป็นคนไทยซะอย่าง อำมาตย์ท่านจัดอะไรมาให้ ก็ต้องเป็นไปตามนั้น ในขณะที่ชาวโลกต่างระดมยอดฝีมือเข้าประจำการ เพื่อต่อกรกับสึนามิเศรษฐกิจอย่างถึงพริกถึงขิง แต่คนไทยตาดำๆ กลับต้องมาฝากอนาคตไว้ กับเด็กออทิสติค 2 คน ที่กำลังสาละวนอยู่กับการแก้แห โดยไม่ปล่อยให้ปากอยู่ว่าง คอยต่อยหอยโชว์โง่ไปเรื่อย จนชาวบ้านที่ได้ฟัง แทบจะประสาทกินตาย

ยิ่งแก้ยิ่งยุ่งไม่สมราคาคุย ผ่านไปแค่ 2 เดือน ดูเหมือนว่าจะยุ่งยิ่งกว่าตอนที่ยังไม่ได้แก้ซะอีก ทำไปทำมา รูปการณ์ทำท่าว่า หวยจะไปออกที่ช่างถักแห ว่าถักกันอีท่าไหน ถึงได้เล่นเอาลิงปวดหัว ในเมื่อรัฐบาลก่อนหน้าไม่สะสมเงินทองไว้ให้ถลุงแล้วรัฐบาลนี้จะไปทำอะไรได้ นอกจากออกตะลอนทัวร์ หากู้มันอยู่ร่ำไป จะได้สะสมหนี้ไว้ให้รัฐบาลหน้าใช้ต่อ

ขืนไปหน้าด้านแบมือขอพ่อ เหมือนตอนที่ยังไม่มีเมีย นอกจากจะไม่ได้เงินแล้ว ยังอาจเจอเทศนากัณฑ์ใหญ่ สอนให้รู้จักพอเพียง

คนจะซวยช่วยไม่ได้ จู่ๆเจ่เจ๊ก็ออกมาเผาเครื่องกันดื้อๆ ไม่รู้ว่าหวังดีหรือประสงค์ร้ายกันแน่ ถึงได้ออกมาการันตีว่าอาตี๋ยังไงก็ไม่โกง เพราะว่าถึงโกงไปได้ ก็บริหารเงินไม่เป็น ไม่ต้องอะไร ทุกวันนี้ยังต้องให้เมียจัดสรรงบประมาณให้ หลังจากที่รบกวนพ่อแม่มานาน จนหมะม๊าแทบจะลาโรง

ตายกันพอดี ยิ่งไม่มีใครเชื่อน้ำอิ๊วอยู่ด้วย ยังมาตอกย้ำให้เห็นภาพอีก มุขนี้จึงไม่เวิร์ค แทนที่ชาวบ้านจะยิ้มออก กลับกลายเป็นตกใจจนแทบบ้า ว่าเวรกรรมแท้ๆ บริหารเงินตัวเองยังไม่ได้ ยังไพล่มาอาสาบริหารประเทศ ถึงว่า..บัตรเอทีเอ็มใบเดียวแท้ๆ ยังปล่อยให้คนใช้ แฮฟเอาไปกินซะได้

เฒ่าชวนก็เจ๊าะแจ๊ะไม่เลิก ขานี้ไม่รู้แกติดใจอะไรนักหนากับอาชีพคุณโสฯ จึงได้มุ่งมั่นที่จะแก้ปัญหาโสเภณีอยู่ร่ำไป ยิ่งโสเภณีเด็กด้วยแล้ว แกยิ่งชอบแก้ใหญ่ ถึงกับสะกิดหนูมาร์ค ว่าอะไรไม่อะไร ต้องให้ความสำคัญกับปัญหาโสเภณีเป็นพิเศษ เพราะว่ามันเป็นหน้าตาของประเทศ แต่หลานรักดันไม่รับมุข บอกว่าลุงก็คิดมากไปได้ อาชีพโสเภณี..ประเทศไหนเขาก็มีกัน

หันไปหาหลานกรณ์ หวังฝากฝังให้ทุ่มเทแก้ปัญหาเศรษฐกิจ อย่างเต็มที่ ไม่งั้นโสเภณีมีหวังงอกงามเป็นดอกเห็ด เดี๋ยวประชาธิปัติย์จะงามหน้ากันไม่เสร็จ เลยโดนตอกกลับมาอีกดอก ว่าโธ่..ลุง อาชีพโสเภณี..ที่ไหนเขาก็ทำกัน

ก่อนหน้านี้ยังนึกว่า นายกฯใครๆก็เป็นได้ พอได้เป็นถึงได้รู้ ว่ามันไม่ง่ายอย่างที่คิด เอาแค่ราศีมันไม่จับ ทำอะไรก็ดูโหลยโท่ยไปหมด อย่างตอนไปอินโดฯ เดินตรวจแถวทหารกองเกียรติยศ ป่านนี้ยังค่อนแคะกันไม่เสร็จ ว่าห่อไหล่เหมือนเดินหาเขียด ไปฉีกหน้าฉีกตาคนไทยเปล่าๆ สู้ให้เฒ่าชวนลงไปเดินโยก ยังจะดูเท่ห์กว่ากันเยอะ

สมัยน้าแม้วเป็น ดีเจรายการ "นายกฯพบประชาชน" เห็นเหรตติ้งพุ่งกระฉูด ก็ระริกระรี้อยากจะเอามั่ง พอได้สัมปทานมาจัดเองจริงๆ ไม่เห็นมันฮ็อตฮิตอย่างที่วาดหวังไว้ซักกะหน่อย ขนาดรายการ "พูดจาประสาลุงหมัก" อย่างไม่มีๆยังฟาดเหรตติ้งไป 89 เปอร์เซ็นต์กว่าๆ เทียบกับรายการ "ช่างแม่มันประเทศไทย" ได้มากระจุ๋มกระจิ๋ม 11 เปอร์เซ็นต์นิดๆ นี่ขนาดว่า ตั้งใจไปสำรวจในรังแมลงสาบนะนั่น

จะบ้าตาย..รายการธรรมะวันอาทิตย์ยังฮ็อตกว่าซะอีก

แล้ว นี่จะทำยังไงดี ดันดิ้นพล่านงอแงจะไปลอนดอน เลยเจอไฟต์บังคับ จัดคิวให้พูดเรื่องประชาธิปไตยซะงั้น รู้ทั้งรู้ว่าเขาเป็นสมุนเผด็จการ ยังยัดเยียดให้พูดเรื่องประชาธิปไตย คงกะลากไปเชือดให้ดิ้นตายลงคาตา แต่จากรูปการณ์แล้ว สมุนอำมาตย์น่าจะแก้เกมส์ ให้ออกไปในแนว "ประชาธิปไตยแบบไทยๆ" ตามถนัด เทียบกับให้ตานฉ่วยไปพูดเรื่อง "ประชาธิปไตยแบบพม่าๆ" ก็น่าจะได้อารมณ์เดียวกัน

ถึงขั้นนี้แล้ว คงไม่ต้องถามว่าประเทศให้อะไรท่าน ต้องถามว่ามาร์คให้อะไรกับประเทศจะเข้าท่ากว่า แต่อะไรไม่อะไร อย่างน้อยมาร์คก็ได้บทเรียนไปเป็นกระบุงโกย นี่ถ้าไม่ชิงสุกก่อนห่าม ค่อยๆสั่งสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ ไม่แน่ว่าตายแล้วเกิดใหม่สัก 4-5 ชาติ มาร์คอาจจะตามก้นนายกฯในดวงใจทันก็ได้ ใครจะไปรู้

เอาเถอะ..ไหนๆก็ ไหนๆแล้ว โอกาสอย่างนี้ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ ถ้ามาร์คยังอยากจะอยู่ยาว ก็คงไปห้ามกันไม่ได้ จึงขอร้องเสื้อแดงหรือแม้แต่เสื้อเหลืองที่กำลังฮึ่มฮั่มเข้าใส่ ว่าอย่าไปไล่มาร์คให้เสียเซ้ลฟ์กันเปล่าๆ อยู่ก็ตายไม่อยู่ก็ตาย ถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้ 10 น้าแม้วก็ช่วยอะไรไม่ได้ อีกไม่นานเกินรอ เศรษฐกิจมีหวังพังพินาศราพณาสูร ถึงเวลานั้นบ้านเมืองต้องลุกเป็นไฟ ประชาชนที่โกรธแค้น...

จะได้กระทืบได้ถูกคน

วโรทาห์: 12 มี.ค. 52

2 comments:

ยำยำ said...

ชอบมากครับ ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ

Anonymous said...

แหล่มเลย~~