Tuesday, February 10, 2009

กรณ์เอ้ย..ถ้าแบ๊งค์กล้าให้กู้ พวกตูก็กล้าชักดาบ

มันงาบจนได้ ไม่ทันไรก็ฟันซะแล้ว รัฐบาลไอ้เสือโหย โกยสะเด็ดสะเด่า ยังไหว้ครูไม่เสร็จ ก็สวาปามปลากระป๋องเน่าเป็นออเดิฟเข้าไปล็อตใหญ่ เล่นเอาวงการนักงาบ ถึงกับอึ้งทึ่งเสียวไปตามๆกัน ว่าอะไรมันจะไวปานนั้น

แล้ว ก็เป็นไปตามคาด พอโดนจับได้คาหนังคาเขา ปากมันแผล็บ ยังเถียงคอเป็นเอ็นว่าเปล่างาบ ส่วนหัวหน้าพรรคนั้นยิ่งแล้วใหญ่ รู้ทั้งรู้ว่างาบแหงๆ ยังปัดสวะว่า มันงาบเป็นการส่วนตัว ไม่ได้งาบเพื่อพรรคแต่ประการใด นี่ไงของจริง ไม่ได้อิงนิยาย ฆ่าตัดตอนกันเห็นๆ

เป็นไงล่ะ แมลงสาบแมนซะอย่าง ตวัดลิ้นแค่นี้มันเรื่องชิวๆ เขาถึงว่า ฝนจะตก แดดจะออก หมาจะขี้ คนจะแถ ใครจะไปห้ามมันได้ ยิ่งสื่อแท้ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เห็นแก่ว่าเป็นกากี่นั้ง งานนี้เลยทำท่าว่าจะเป็นรายการงาบฟรี โดยมีประชาชนเป็นเจ้าภาพ ควักจ่ายกันหนึบหนับ อีกตามเคย

เสียดายบักจ้อนจอมคุ้ยเขี่ย ที่สู้อุตส่าห์ปั้นน้ำเป็นตัว ใส่ร้ายป้ายสีฝ่ายตรงข้ามมาหลายปีดีดัก เล่นกันเป็นร้อยๆเรื่อง ยังหาเรื่องไม่ได้ซักคดี เสียทีที่ใกล้เกลือซะเปล่า แต่ดันไปกินด่างซะได้ นี่ถ้าแบ่งเวลา หันมาเหล่ในบ้านตัวเองซะบ้าง รับรองได้ว่า จับที่ไหนเจอที่นั่น..ไม่ต้องมาก เอาแค่คดีสองคดี ป่านนี้ก็รุ่งไปนานแล้ว

เป็น อันว่า เรื่องปากเรื่องท้อง มันโชว์งาบกันไปเห็นๆ แต่เรื่องการเรื่องงาน ยังโชว์โง่กันไม่เลิก คิดอะไรไม่ออก ลอกการบ้านเพื่อนก็เอา ก็อปประชานิยมของน้าแม้วเอาดื้อๆ แต่ไม่มีปัญญาหาเงินมาถลุง เลยเล่นง่าย ออกเที่ยวเดินสายงกๆ แบมือขอกู้เงินชาวบ้าน เอามายาไส้

ผิดกับสมัย นายกฯทักษิณ อย่างหน้ามือกับหลังเท้า ขานั้นเขาใช้กึ๋นออกโร๊ดโชว์ ค้าขายจนล่ำซำ กลายเป็นประเทศผู้ให้กู้ มีหน้ามีตา อย่างเท่ห์ในเวทีโลก อนิจจา..คล้อยหลังไปแค่ไม่กี่ปี มันป่วนบ้านป่วนเมืองจนยูเทิร์น กลับไปเป็นประเทศผู้ขอกู้อย่างเก่า เล่นเอาพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปตามๆกัน มาถึงขั้นนี้ ถ้าไม่เพียงพอ ก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงได้

พะยี่ห้อประชา ธิปัตย์ซะอย่าง เรื่องกู้มันเป็นเครื่งหมายการค้าไปซะแล้ว ถ้ายังจำกันได้ โครงการมิยาซาว่า มันกู้มา 5 หมื่นล้าน กระตุ้นเศรษฐกิจล้วนๆ กระตุ้นซะพุงปลิ้นไปตามๆกัน เรียกว่า กว่าไอติมจะส่งต่อไปถึงมือรากหญ้า มันเลียกันซะเกลี้ยงจ้อย เหลือแต่ไม้เสียบไอติมโด่เด่ ทิ้งไว้ให้ดูเล่นเป็นขวัญตา

แต่ช้าก่อน ที่เล่ามานั้นมันแค่เรื่องเด็กๆ ถ้าเทียบกับโครงการใหม่ ที่กำลังจะกระตุ้นเศรษฐกิจกันให้ซี๊ดซ้าด ขนาดว่ายังไม่ทันไร เทพเมือกถึงกับเลียปากแผล็บๆ เห็นว่างานนี้ ตั้งแท่นไว้ถึง 2 แสน 7 หมื่นล้าน อะไรมันจะอู้ฟู่ถึงปานนั้น ตามระเบียบวัดครึ่งกรรมการครึ่ง ยังไม่รู้ว่าจะถึงมือประชาชนซักกี่มากน้อย ที่สำคัญ ล็อตนี้ตั้งใจกู้มาผลาญเล่นโดยเฉพาะ ไม่เกี่ยวกับการลงทุนลงรอนอะไรทั้งสิ้น

คอย ดูเถอะ ถึงกำหนดเฉ่งคืนเมื่อไหร่ ประชาชนเป็นได้จ่ายเละ ชนิดดูไม่จืด รู้อย่างนี้แล้ว ราษฎรตาดำๆอย่างเราๆท่านๆ คงต้องเตรียมตัวรัดเข็มขัดกันให้แน่น เพราะว่าคิวนี้เล่นจริง เจ็บจริง มีฉิบหายจริงให้เห็นกันคาตา และที่สำคัญเหนืออื่นใด ประชาชนเจอไฟต์บังคับ ต้องลงมือแสดงเอง ฉิบหายเองไม่มีทางบิดพลิ้ว และอย่าได้หวังว่า จะมีตัวแสตนด์อิน มารับแสดงแทน เป็นอันขาด

คู่หูดูโอสายพันธุ์ใหม่ เด็กอมมือทางเศรษฐกิจ จากแคมบิดและอ๊อกสะฝอร์ด สองแรงแข็งขันกำลังแท็คทีม นำพาประเทศชาติเข้ารกเข้าพง ไปไม่กลับหลับไม่ตื่น เรื่องฟื้นนั้นไม่ต้องไปพูดถึง หนทางข้างหน้า รับรองได้ว่า ไม่มีสวรรค์สำหรับคุณ ลุ้นอยู่อย่างเดียวว่า จะไปโผล่นรกขุมไหน ก็เท่านั้น

นี่แหละคือประชาธิปัตย์ พรรคที่ถนัดแต่เรื่องกู้ ส่วนเรื่องหาเงินมาใช้คืน..ยังไม่ได้รับรายงาน

เฮือกสุดท้าย คงต้องขอร้องเฮียจักรภพ ให้เร่งออกรอบ เดินสายเยี่ยมสถานทูตอีกซักกระทอก คราวนี้ขอเนื้อๆเน้นๆไปที่ประเทศจอมปล่อยกู้ทั้งหลาย สำทับไปเลยว่าถ้ายังขืนทำเก๋ ปล่อยกู้ให้รัฐบาลโจร ประชาชนชาวไทย จะไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้น

ในเมื่อรู้ทั้งรู้อยู่เต็มอก ว่ารัฐบาลอั้งยี่ก๊กนี้ มันไม่ได้ฉันทานุมัติจากประชาชน แต่เป็น"ฉันทานุมัด"จากท่านปุโรหิต ถ้ายังขืนหน้ามืดปล่อยกู้ก็ช่วยไม่ได้ แต่บอกไว้ก่อนว่า ถ้ากล้าให้กู้ พวกตูก็กล้าไม่จ่าย ปล่อยกู้ให้ใครก็ไปตามทวงกันเอาเอง ใครกู้ใครจ่าย ตรงไปตรงมา ว่ากันแฟร์ๆ

ส่วน แหล่งทุนในประเทศนั้นไม่มีปัญหา ใครใคร่ปล่อย..ปล่อย เพราะคนไทยนั้นคุยกันง่าย ไม่จ่ายก็คือไม่จ่าย ปล่อยให้ใครก็ไปตามเฉ่งกันเอาเอง

พูดถึงเรื่องกู้แล้วมันกลุ้มใจหลาย สู้มาพูดถึงวันแดงทั้งแผ่นดิน เมื่อ 31 มกรา ยังสบายใจกว่ากันเยอะ เหตุเพราะว่า ไปๆมาๆสีแดงนับวันจะแดงแป๊ดไปกันใหญ่ ยิ่งสกัดกั้นยิ่งลามปาม กลายเป็นไฟลามทุ่ง เรียกว่า รั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ไปซะแล้ว ต้องขอแสดงความเสียใจกับ คนเฒ่าคนแก่ใกล้ตายทั้งหลาย ที่ติดเชื้อริษยาจนขึ้นสมอง เห็นทีว่าคราวนี้ คงต้องนอนตายตาไม่หลับกันเป็นแถว

สนามหลวงที่ว่ากว้างนักกว้างหนา ยังดูคับแคบไปถนัดตา เมื่อถูกเติมเต็มด้วยสีแดง ที่ยั้วเยี้ยยิ่งกว่ามดปลวก นับไปนับมาน่าจะได้ถึงหลายหมื่น บ้างก็ว่าน่าจะเฉียดแสน ส่งผลให้อ้ายมาก ผู้แอบปิ๊งยายเนียมมาเป็นกิ๊ก ต้องแอบหลบไปนั่งปาดเหงื่ออยู่ที่เมืองดาวอส ถึงขนาดนั้นยังทำเปนปากกล้า ยื่นหน้ามาท้าทายเหย็งๆว่าบ่ยั่น อ้างว่าคนไทยนั้น ต่อต้านการประท้วงของเสื้อแดงไปนั่น นี่ถ้าไม่ขาสั่นให้จับไต๋ได้ คงจะเชื่อไปแล้วนะนี่

ต้องขอขอบใจสื่อชั่ว ที่ยังเสมอต้นเสมอปลาย ตราบถึงวันตายคงไม่อาจเปลี่ยนแปลง อยู่ดีไม่ว่าดี ไปปลุกเร้ากันจนได้เรื่อง เล่นเสนอข่าวว่าคนมาน้อยจนน่าตกใจ เล่นเอาสีแดงที่แอบหลบ ไปอู้งานอยู่บ้านใครบ้านมัน ถึงกับก้นร้อนนั่งไม่ติดกันเป็นแถว ต้องกระวีกระวาดชวนกันอาบน้ำแต่งตัว แล่นออกจากบ้านแทบไม่ทัน

จากที่กะว่าจะมากันพอสัณฐานประมาณ เลยพลิกผันกลายเป็นมืดฟ้ามัวดิน เล่นเอาสนามหลวงแตกแล้วแตกอีก ล้นทะลักไปรอบทิศ โดยไม่ได้นัดหมาย

พูด ถึงสีแดงวันนี้ คงต้องว่ากันให้หมดเปลือก หลังจากที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาหลายสมรภูมิเต็มที เป็นอันว่าการันตีได้ เป็นสีที่ติดแน่นทนนาน ซึมลึกเข้าถึงกระดูกดำ ต่อให้ผืนดินกลบหน้า ยังไม่มีทางหลุดร่อน ขนาดว่าม็อบแป๊ะออกมาเต้นร๊อค เขย่าขวัญสั่นประสาทอยู่เป็นปีๆ ยังเอาไม่อยู่ จนแล้วจนรอด ยังหลอกให้สีแดงกลายพันธุ์ไปเป็นสีเหลืองไม่ได้ แม้แต่หยดเดียว

ทาง ฝั่งผีตองเหลืองซะอีก เห็นคุยนักคุยหนา ว่าเหลืองอ๋อยถึงใจไม่มีใครเทียบได้ สีแท้สีดีมันต้องสีมีเส้น ติดแน่นติดทนติดนาน แต่ดันลอกเอาๆเป็นว่าเล่น ลอกไม่ลอกเปล่า กลายพันธุ์ไปเป็นสีแดงซะฉิบ เรียกว่าเสีย 2 เด้งไปกลับ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก เขาถึงว่า ความจริงนั้นมันหนีกันไม่พ้น ช้าเร็วมันต้องแดงโร่ออกมาจนได้

ขนาด ว่าบางคน แอบเนียนอยู่ได้ตั้งนาน อยู่ๆยังโดดก๋าออกมาโชว์หวิวกันเป็นแถว ชาวบ้านชาวช่องเลยพลอยฟ้าพลอยฝน หูตาสว่างไปตามๆกัน ว่าที่แท้แล้ว มันก็พวกแดงทั้งนั้น เพียงแต่ว่า พวกนี้มันแดงเฉพาะที่หาง

แม้แต่ กลุ่มพ่อเนวินที่ถือว่าเนรคุณจัด เห็นกลับลำทำยูเทิร์นซะขนาดนั้น ก็อย่าเพิ่งชะล่าใจว่าจะกลายพันธุ์ไปง่ายๆ สีแดงยังไงก็ยังแดงอยู่วันยันค่ำ เพียงแต่ว่ามันเป็นแดงนอกคอก ที่วันหน้าวันหลังคงจะหาที่ยืนลำบาก ตกที่นั่งเดียวกับสีเหลืองเหลือขอ ที่คงต้องปล่อยให้ตายไป ทั้งที่ยังเหลืองอ๋อยอยู่นั่นแหละ เห็นๆอยู่ว่า นับวันมีแต่คนก่นด่าสาปแช่ง ขนาดว่าคนด่าไม่เป็น ยังอดไม่ได้ ต้องเอาซะหน่อย

นับประสาอะไร กับบรรดาผู้ที่ไม่ประสงค์จะออกนาม แต่ประสงค์จะด่าฟรี ที่ออกมากระดี๊กระด๊ากันใหญ่ งานนี้ทั้งหัวหงอกหัวดำ ยันไปถึงหัวเถิก ถูกขุดโคตรเหง้าศักราช ออกมาตีแผ่จนล่อนจ้อน ไม่เหลืออะไรไว้ให้จินตนาการ แม้แต่นิดเดียว อะไรที่ไม่เคยรู้ เลยได้รู้กันไปทั่วบ้านทั่วเมือง

คิดแล้วก็น่าเห็นใจ ว่าถึงวันหน้า เมื่อฟ้าเปลี่ยนสี ลูกหลานพวกนี้ไม่รู้ว่าจะอับอายแค่ไหน ดีไม่ดี ต้องเร้นกายไปขุดรูอยู่ ให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป

โดยเฉพาะอ้ายแป๊ะ ตัวดี นี่มันตัวแสบ เห็นประกาศชัยชนะกันจัง ไม่รู้ว่าชนะพ่อชนะแม่อะไรของมัน ทั้งที่เอาเข้าจริง ก็หนีไม่พ้นตาชั่ง ต้องตากหน้าออกมาช่วยแถ ต้องเสียสละสีข้างเอามาถูจนถลอกปอกเปิก เรียกว่าต้องปล้นกันกลางวันแสกๆ ถึงจะเอาสีแดงลงได้ สรุปว่าสู้มา 192 วัน ไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน นอกจากได้หนี้ค่ายึดสนามบินมาเป็นแสนล้าน

ตาม คอนเซ็ปต์แป๊ะเด๊ะๆ ไปถึงไหนสร้างหนี้ถึงนั่น เจ๊งแล้วเจ๊งอีก จนไม่มีอะไรจะเจ๊ง เลยต้องออกมากู้ชาติ เอาไปตั้งตัวใหม่ จนป่านนี้ยังไม่สำเหนียกว่า อ้ายอีผู้ใด ที่มันบังอาจ ประกาศชัยชนะเหนือประชาชน ก็เท่ากับขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ

นี่ เห็นว่า กล้าหาญชาญชัย ถึงขนาดประกาศว่า จะตั้งพรรคสีเหลือง "เทียนแห่งทำ" อะไรทำนองนั้น นี่ถ้าเป็นเรื่องจริง สีแดงก็ได้เตรียมเฮ ในเมื่อฐานเสียงมันทับซ้อนกันอยู่กับพรรคแมลงสาบ ถ้าไม่บรรลัยกันไปข้าง มันก็ไม่ใช่"หั้นกัดเกีย"

งานนี้พรรคกาลีตีโง่โดยไม่รู้ตัว เมื่ออุตส่าห์ส่งสาวกไปช่วยแป๊ะป่วนเมือง แต่ทำไปทำมา กลายเป็นเตะหมูเข้าปากหมาไปซะได้ สาวกโง่ๆโดนแป๊ะซาดิสต์ล้างสมองจนกลับบ้านไม่ถูกกันเป็นแถว เมื่อออกมารูปนี้ซะแล้ว ถึงเวลาต้องเลือกตั้งกัน ไม่บอกก็คงรู้ว่า แมลงสาบแมนทั้งหลาย ต้องเทใจเลือกแป๊ะกันเป็นแถว เห็นแก่ความสัมพันธ์อันแนบแน่น 192 วัน อย่างน้อยก็เคย"หั้นมาด้วยเกีย"..เคย "เฮี่ยมาด้วยกัน"

สุดท้ายต้อง ขอปรบมือดังๆให้อำมาตย์ใหญ่ ที่กล้าได้กล้าเสีย ส่งเด็กฝึกงานมาบริหารประเทศ ทำให้ไม่ต้องลุ้นกันยาว ฝีมือระดับนี้ รับรองได้ ไม่ทันนกกระจอกกินน้ำ เศรษฐกิจก็ล้มครืน เทกระจาดกันเป็นแถว คราวนี้ละแกเอ๊ย แผ่นดินได้ลุกเป็นไฟ การปฏิวัติครั้งใหม่ต้องตามมา แต่คราวนี้อำมาตย์คงไม่มีแผ่นดินอยู่ พราะว่ามันคือ...

การปฏิวัติของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน

วโรทาห์: 10 ม.ค. 52

4 comments:

Anonymous said...

นานๆ จะมาให้เห็นซะที

แต่การกลับมาแต่ละครั้ง สร้างความสะใจได้เสมอเลยนะคะ คุณวโรทาห์ ไม่ผิดหวังเลยกับงานเขียนของคุณ

ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

Anonymous said...

เพิ่งตามมาเจอ อยากติดต่อด้วย มีเรื่องปรึกษา
อยากขอความช่วยเหลือ ทำไงดีคะ

sao..เหลือ..noi

วโรทาห์ said...

ขอบคุณครับคุณหนุ่ย ที่แวะมาเยี่ยม
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ทำให้มีแรงฮึดอีกเยอะ

สวัสดีครับ คุณสาวฯ ไม่เจอกันนาน
มีอะไรก็เมล์มาที่ warotah@gmail.com ได้ครับ

ฝากความคิดถึงไปยังเพื่อนๆที่พันทิปทุกคนด้วยครับ

Anonymous said...

แอบอ่านมานานแระ วันนี้ขอเม้นท์ เขียนได้สะใจดีมากเลยค่ะ... ส่งกำลังใจมามากมาย ยังไงก้อขอให้เขียนให้พวกเราอ่านต่อไปนานๆๆๆ นะคะ.. ดูแลระวังผีสางเขียวด้วยนะคะเห็งว่ามังดุมากกก