Friday, April 18, 2008

ชวน หลบภัย แล้วประชาชนทำไมไม่หลบชวน

กระดี๊กระด๊าน่าเกลียดน่าชัง เพลานี้คงไม่มีใครเกินเฒ่าชวนปากกระแจะ เห็นคู่แข่งกำลังเพลี่ยงพล้ำ ถ้าไม่ตามซ้ำก็ไม่ใช่ชวน เรื่องหลักโกงหลักการอะไรนั่น โอ๊ย..มันเรื่องของน้ำยาบ้วนปาก อมเอาไว้กลั้วคอกลั้วปากแล้วก็ถ่มทิ้ง จะไปจริงจังอะไรกันนักกันหนา

เปิดกะโหลกออกมาแต่ละที โห..เห็นแล้วตกตะลึงพรึงเพริด หยักสมองเรียบแปล้ พอๆกับผม
ทรงกระจังหน้าตั้ง ไม่มีกระดิกกระเดี้ยแม้แต่เส้นเดียว มิน่าล่ะ ความคิดความอ่านมันถึงได้จำกัดจำเขี่ย คิดได้ไม่เกินเด็กสามขวบ จำขี้ปากเค้ามาได้ไม่กี่คำ ใช้ซ้ำใช้ซาก รียูสไม่รู้จักเลิก

คนอื่นซื้อเสียงเอย เราเชื่อมั่นในระบอบรัฐสภาเอย วนเวียนซ้ำซากอยู่นั่นแหละ ตั้งแต่วัยละอ่่อน จนแก่เฒ่าเหนียงยานพาลไปถึงหนังหน้าก็หนาเตอะ จวนเจียนจะเข้าโลงอยู่รอมร่อ ยังท่องเป็นนกแก้วนกขุนทอง เออ..ถ้าคนอย่างชวนเรียกว่าเชื่อมั่นในระบอบรัฐสภา งั้นคนอย่างบังบ้า ก็บิดาแห่งประชาธิปไตยละวะ

พอมือที่มองไม่เห็น ตีปี๊บตั้งป้อม ทำท่าว่าจะยุบพรรคซะให้กราวรูด เหลือไว้แค่ไข่นุ้ย พรรคเดียวอันเดียว ทางนี้ก็ดี๊ด๊า เนื้อเต้นใจสั่น อย่างกับสาวรุ่นเพิ่งจะต้องมือชาย ลืมตาหลับตาก็เห็นแต่ส้มหล่นอยู่เกรียวกราว เฒ่าชวนคนนี้มีหรือจะยอมพลาด สะกิดเจ้ามาร์คให้ถอยออกไปรอก่อน กินนมแม่แล้วไปเข้านอน อย่ามาจุ้นจ้าน ขอลุงก่อน..ขอลุงก่อน..ลุงแก่เลี้ยว

เรื่องน้ำยาน้ำอิ้วนั้นอย่าไปหาซะให้ยาก ที่นั่งโซ้ยล่อไข่แดงมาได้ 2 สมัยนี่ ก็อาศัยลักเล็กโขมยน้อย หาเศษหาเลยเอาทั้งนั้น ครั้งแรกก็ไปฉกผลงานมาจากมหาจำแลง ถือโอกาสมันตีโง่เลยกระซวกซะจมมีด ส่วนครั้งที่สองนี่ยิ่งแสบ ไปแอบล้วงเอางูเห่าออกมาร่วมโซ้ย โกงได้เท่าไหร่ก็โกงไป ขอให้ลุงได้เป็นใหญ่ ได้นั่งเก้าอี้นายกฯ เท่านั้นเป็นพอ

โถ..คนเชื่อมั่นในระบอบรัฐสภา พอปฏิวัติทีไร มันแล่นจู๊ด เปิดตุูดแน่บ ตอนเย็นยังออกทีวีในกรุงฯอยู่จ๋อยๆ พอเค้ารสช.เรียบโร้ย รุ่งขึ้นมันไปสัมภาษณ์อยู่เมืองตรังโน่น โห..มันแบกรัฐสภาหนีไปสุดกู่ เห็นแล้วต้องบอกว่านับถือๆ วิญญาณประชาธิปไตยเข้าสิง ทำให้ตาเฒ่ามันเหาะได้ หลังจากนั้นมันก็หายจ้อย คงหลบลงใต้ดินแอบสู้กับเผด็จการ

รอจนเผด็จการหงายท้อง ยิงกันตาย ฝังกันไปเรียบร้อย เหตุการณ์สงบปุ๊บ หน้าแหลมๆ
ก็ยื่นมาปั๊บ ออกทีวีกันสดๆอยู่ที่กรุงเทพฯนี่แหละ ไม่รู้แอบดอดมาจากตรังตั้งแต่เมื่อไหร่ พอโผล่มาได้ หมาเน่าก็เริ่มลอยออกจากปาก จำลองพาคนไปตาย ๆ ๆ ๆ อ๋อ..ต้องอย่างมัน ไม่พาคนไปตาย แต่หนีตายกลับบ้านไปนอนคลุมโปง ถึงจะเรียกว่าเจ๋ง

แต่เดี๋ยวก่อน..ปฏิวัติเที่ยวนี้มันมาแปลก ไม่หนีไปไหน ปักหลักสู้ตายอยู่กรุงเทพฯ ที่ไหนได้ ที่อยู่นี่ไม่ใช่ว่าใจกล้า แต่คนที่มาปฏิวัติครั้งนี้มันกากี่นั้ง แล้วใครจะบ้าหนีไปทำซาก อุตส่าห์ร่วมมือร่วมใจ ช่วยกันพายช่วยกันจ้ำ พายเรือให้โจรนั่ง ร่วมมือกันปฏิวัติ ช่วยกันกำจัดศัตรูตัวกลั่น ในเมื่อขอกันดีๆไม่ให้ มันก็ต้องลงมือ เมื่อไม่ยอมลาออก มันก็ต้องปฏิวัติ

ช่วงรัฐบาลกบฏ เฒ่ายุทธเป็นนายกฯ ชาวบ้านอดอยากแทบจะรากเลือด ประชาธิปไตยถูกมันเหยียบย่ำ ระบบยุติธรรมถูกมันลากเอามาย่ำยี รัฐสภาถูกมันขึงพีด แต่เฒ่าชวนหลบหน้าไปหายจ้อย หน้าแหลมๆไม่เคยยื่นออกมาช่วยระบอบรัฐสภา เงียบหายกันไปทั้งแก๊งค์ ทั้งเพื่อนซี้ หมอสังเวช บัดสี ยันไปถึงนายอาจม ปันยาฉุน จนใครเขานึกว่า เจ้าเฒ่าพวกนี้คงตายโฮ๋งกันหมดเกลี้ยงแล้ว

ที่ไหนได้ พอกบฏจากไป ประชาธิปไตยกลับมา บรรดาเฒ่ามุสาก็เรียงหน้าออกมากันสลอน ล่าสุดก็ไป
พ่นพิษใส่ลุงเติ้งคนตัวเตี้ย อดีตคนรู้ใจ เคียงบ่าเคียงไหล่ร่วมไล่ทักษิณกันมา แต่คราวนี้พลิกขั้วเลยจ่อคิวว่าจะโดนยุบ หน็อย..แทนที่จะช่วยกัน มันบอกให้ทำใจ เล่นเอาเสือเฒ่าสุพรรณ โมโหจนควันออกหู บอกว่าถ้าไม่เจอกับตัวเองบ้างก็ให้มันรู้ไป

เกิดเป็นเฒ่าชวนคนนี้มันก็ดีไปแปดอย่าง จะหยิบจะจับ จะฉวยอะไร ดูมันราบรื่นไปซะหมด สื่อก็ช่วยกันประคับประคอง
นักวิชาบ๊องก็ช่วยกันสดุดี คนเค้าถึงว่า ตาเฒ่าคนนี้มันมีองค์ พอมันเป็นใหญ่ทุกที ต้องมีผีตาแก่มาเข้าทรง ล้วงโน่นควักนี่อยู่พัลวัน ภายใต้สโลแกน ผมไม่ล้วงลูก เหอๆๆๆ.. ปล่อยให้คนอื่นล้วงครับ จะได้ไม่มีเรื่อง ได้อยู่เป็นนายกฯอย่างนี้ ก็ดีตายหะแล้ว

อยู่ดีไม่ว่าดีกลัวคนเค้าหาว่าไม่มีปาก อยู่เฉยๆมันจะตาย กลัวใครนินทาหาว่าเป็นใบ้ หมาน่อยเลยเห่าซะเสียงดัง นึกว่าคนเค้าจะเกรงใจ ทำมาล้งเล้ง นึกว่าใครเค้าจะให้ราคา ถึงคราวมันจะซวย ชาวบ้านมาเจอหน้าแหลมๆเลยโห่ไล่ซะเสียคน ดีว่าหน้าทนก็เลยพอถูไถ ทั้งให้กล้วยให้แห้วมันยังยิ้มได้ ทำเป็นหน้ามึนแล้วก็ฉากหลบไป

หน็อย..แทนที่จะสำนึก มันกลับไปนั่งเจ็บใจ ยิ่งคิดยิ่งแค้นเลยต้องมาเอาคืน คิดเก่าทำเก่า หาว่าพวกที่มาด่านั่นมันจัดตั้ง เป็นพวกรับตังค์เค้ามาก่อกวน โถ..คิดได้แค่นี้ ยังมีหน้ามาเป็นที่ปรึกษา แต่มานึกอีกที มันก็ดีแล้วหละ จะได้ปรึกษากันเข้ารกเข้าพงกันไปทั้งพรรค อย่าได้มาผุดมาเกิดกันอีกเลย ซ้า..ธุ

ล่าสุดนี่ออกมาเปิดหน้า ทำตัวเป็นองครักษ์พิทักษ์ผี สวมวิญญาณนกกระปูด เต้าข่าวว่ามีขบวนการ รับจ๊อบมาจ้องเล่นประธานองค์ฯ กะว่างานนี้ ขอรีเทิร์นมาแจ้งเกิด ส้มหล่นกันเห็นๆ ถ้าทำใจเย็นมันก็เกินไป เปิดศึกคราวนี้ ถือว่ามีดีที่หน้าทน ใครจะเตะใครจะถีบก็ไม่ว่า ขอเอาหน้ามากันชน แก่เฒ่าปูนนี้ขออึ๊บอีกทีเอาแค่หนเดียว ทนเจ็บจี๊ดๆ พอจุดติดเป็นได้มีเสียว

องค์ลงอีกที คราวนี้
ละโซ้ยกันสบาย...

วโรทาห์ 17 เม.ย. 51

No comments: