พันธมิตร

. ฟังเสียงโห่ สามลา เวลาค่ำ
แลเสียงย่ำ กลองศึก ระทึกขวัญ
กัมปนาท ผาดโผน โจนทะยาน
เห็นหมู่มาร ร่านริก ระเริงเมือง
. บังอาจอ้าง บัญชาฟ้า มาเคลื่อนไหว
สะกดให้ คนเชื่อ ด้วยเสื้อเหลือง
กล้าคิดอ่าน การร้าย ให้ขุ่นเคือง
ระคายเบื้อง ยุคลบาท นาถบดินทร์
. ศีรษะหลิม ถือพัด สะบัดโบก
ขับสาวก ออกไป ไล่ทักษิณ
ใครจะห้าม อย่างไร ไม่ยลยิน
ล้างให้สิ้น ศัตรูข้า ใครอย่าบัง
. แม้นใครคิด ขวางข้า อย่าได้หมาย
มันต้องตาย ไม่มี ที่จะฝัง
มันบังอาจ ขัดข้า ช่างน่าชัง
เอาไปฝัง ยังไม่หนำ ต้องทำลาย
. ตักอุทก ยกมา เพียงห้าขัน
ชำระกาย เสร็จพลัน แล้วผันผาย
เข้ารวมหมู่ คนชั่ว ไม่กลัวตาย
มหาร้าย ทุศีล แต่กินเจ
. ทั้งพิภพ โยธา กันมาช่วย
สมศักดิ์ด้วย ช่วยกัน ไม่หันเห
สุริยะ สดใส ไม่โลเล
มาร่วมเฮ เหยียบมัน ให้บรรลัย
. อาทิตย์ลา ผ่านพ้น ฝนก็ตก
หลั่งอุทก ลมอู้ ขี้หมูไหล
ยินแต่เสียง อึงอื้อ ระบือไกล
หมู่จัญไร พลันพบ บรรจบกัน

วโรทาห์
๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐