tag:blogger.com,1999:blog-85212005418189631462024-03-05T12:42:57.957+07:00วโรทาห์วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.comBlogger238125tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-44846161547778962592011-03-24T17:11:00.007+07:002011-03-24T17:37:01.233+07:00รัฐบาลเทพ(รับ)ประทาน<span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; " id="internal-source-marker_0.6675717937755006"></span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">สะบักสะบอมจนแทบไม่เหลือสภาพเป็นผู้เป็นคน แต่ยังอุตส่าห์ลากถูลู่ถูกัง..ไปต่อกันจนได้ เหนือคำบรรยายจริงๆสำหรับรัฐบาลลูกเทวดา ที่หน้าด้านหน้าทนเกินกว่าที่มนุษย์เดินดินกินข้าวแกง อย่างเราๆท่านๆจะจินตนาการได้</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ก็ขนาดลากไส้ออกมากองกลางสภาเป็นขดๆ มันยังดิ้นกระแด่วๆ แถกเหงือกกระเสือกกระสนเอาตัวรอด</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ไปน้ำขุ่นๆ ไม่อายฟ้า ไม่อายดิน</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">"ประเทศไทยโชคดีที่ได้อภิสิทธิ์เป็นนายกฯ...คนนี้ผมเชียร์"</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">นึกถึงคำๆนี้ขึ้นมาทีไร มันให้เจ็บหัวใจจี๊ดๆ อยากเขกกะโหลกเจ้าเฒ่าจอมเชียร์แขก ที่นานทีปีหนจะปล่อยดอกพิกุลร่วงลงจากเรียวปากสัก 2-3 กลีบ แต่ถ้าหลุดออกมาเมื่อไหร่ เป็นอันรับประกันได้ว่า ต้องเน่าคลุ้งส่งกลิ่นเหม็นโชย จนอ้วกแตกอ้วกแตนไปทั่วบ้านทั่วเมือง</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ก่อนหน้านั้นไม่นาน ก็เจ้าเฒ่าหนึ่งเดียวคนนี้นี่เอง ที่เรียกเสียงฮือฮาจากการรับจ๊อบออกแขกให้นายกฯลากตั้งคนก่อน ด้วยวลียอดฮิตที่ว่า "คนๆนี้ยกมือไหว้ได้อย่างสนิทใจ"</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เล่นเอาพ่อยกแม่ยกที่หลงไหว้เข้าเต็มเปา ต้องวิ่งแจ้นไปล้างมือแทบไม่ทัน โถ...นึกว่าคนดิบคนดีมาจากไหน ที่แท้ก็"เฒ่ายุทธเขายายเที่ยง" คนที่อมภูเขาเป็น</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ลูกๆแข่งกับนายมัน คนนั้นนั่นเอง</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">มาถึง"รัฐบาลเทพประทาน" ที่จัดแจงแปลงกายเป็น "รัฐบาลเทพ(รับ)ประทาน" ไปในชั่วพริบตา หลังจากที่บุญพาวาสนาส่ง ท.ทหารอดทนอุ้มกระเตงใส่ตะกร้าล้างน้ำ แบกขึ้นวอไปนั่งแท่นกินบ้านกินเมืองได้ไม่นาน เรียกว่าตดยังไม่ทันหายเหม็น กฎเหล็ก 9 ข้อยังท่องจำได้ไม่หมดด้วยซ้ำไป</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">"ไม่มีอะไรภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ที่เราแหลกม่ายล่าย" กลายเป็นสโลแกนท็อปฮิตติดชาร์ท สำหรับรัฐบาลผสม เสือสิงห์กระทิงแรด เหี้ยห่าสารพัดสัตว์ ที่สวาปาล์มกันไม่</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เลือก ตั้งแต่ปลากระป๋องเน่า นมบูด ไปจนถึงรถถังซังกะบ๊วย เรือเหาะเซียงกง ยันไม้ส่องผี "จีที-200"</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">แล้วอย่างนี้ยังมีอะไรอีกที่...เราม่ายล่ายแหลก</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">หลังจากที่อดอยากปากแห้งมานานแสนนาน ก็ถึงเวลาของบุฟเฟ่ท์คาบิเน็ต 30% อ๊อฟ ใครใคร่ยัด..ยัด ใครใคร่แดก..แดก เอากันให้พุงปลิ้น ฟาดกันให้ปากมัน ล่อแม่</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">มันกลางวันแสกๆ ไม่ต้องกลัวใครพบ ไม่ต้องกลัวใครเห็น พ่อกูใหญ่ซะอย่าง ชาวบ้านจะไปทำอะไรได้ นอกจากยืนมองทำตาปริบๆ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ไหนๆก็ไหนๆแล้ว น่าจะจัดสอบชิงทุน สปก.4-01 อีกซักกระทอก ให้มันลือลั่นไปชั่วลูก หลาน เหลนซะ ให้รู้แล้วรู้รอด</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">แต่ถึงยังไง ผลงานการงาบระดับนี้ ก็ต้องถือว่าเข้าขั้นเทพ อย่างไม่มีข้อสงสัย ว่ากันว่า ถึงขนาดทำลายสถิติตลอดกาลของตอแหลแลนด์อย่างย่อยยับ กินขาดทุก</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">รัฐบาลที่ผ่านมา ไม่เว้นแม้แต่รัฐบาลเผด็จการทหาร ซึ่งถือเป็นจอมงาบระดับตำนานของโลกมาทุกยุคทุกสมัย</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ไม่ต้องไปหาใบส่งใบเสร็จให้มันเมื่อยตุ้ม อภิมหากาพย์การงาบระดับนี้ ย่อมไม่ใช่เรื่องยากที่ประชาชนจะสามารถจับต้องได้ด้วยตัวเอง สุดยอดผลงานขนาดนี้ย่อม</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">บาดลึกไปถึงกึ๋น และเจ็บกว้างไปทุกหย่อมหญ้า</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">แม้สื่อขี้ข้าทั้งหลายจะพยายามเจือจางด้วยน้ำยาขัดโถส้วมยี่ห้อ "คุณชายสะอาด" แต่ประชาชนที่ไม่ได้บริโภคหญ้าเป็นอาหารหลัก ย่อมมีวิจารณญาณพอ ที่จะชี้ขาด</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ได้ว่า อะไรเป็นอะไร</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">"คุณชายสะอาด" ของสื่อตอแหล จึงกลายเป็น "คุณชายมอมแมม" ของประชาชน โดยไม่ต้องอาศัยการโฆษณาชวนเชื่อ แม้แต่น้อย</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">นับเป็นความชาญฉลาดของระบอบอำมาตย์ ในการเลือกเฟ้นนกกระสามาปกครองฝูงกบในสระน้อย คุณไม่ต้องพกความทะเยอทะยานอยากมา เพราะพวกเผด็จการ</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">มีมันมากพออยู่แล้ว ขอเพียงคุณมีความง่าน ถึงขนาดอยากเป็นนายกฯจนตัวสั่น และตอแหลลงตับขนาดได้โล่ห์ยิ่งดี แค่นี้คุณก็เป็นนายกฯของเราได้ อย่างสบายๆ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">นอกจากชวนป๋วยเป่าปี่กู ผู้ไม่เคยเลี้ยงกาแฟใครแล้ว กราดสายตาไปทั่วทั้งปฐพี ยากที่จะหาผู้ใดส่องประกายรัศมีตอแหลเจิดจ้า แม้เพียงเศษเสี้ยวของมาร์คได้ จึงไม่</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ใช่เรื่องแปลก ที่สุดท้ายแล้วเขาจะพบสัจธรรม หลังจากที่ดิ้นรนมาแทบตายว่า ถ้าคุณมีโทษสมบัติพร้อม ประตูสู่นายกฯ ก็ไม่ไกลเกินไปกว่าประตู "ร้านราบ 11"</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">จากหนุ่มนักเรียนนอกไฟแรง ที่ถูกตาเฒ่าชวนไล่ให้กลับไปดูดนม ก่อนมาแสดงความคิดเห็นสวนทวารผู้หลักผู้ใหญ่ หลังจากนั้นก็ไม่มีใครรู้ว่า เขาแอบไปดูดนมอะไรมา</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "> ถึงได้มีอินทรีย์แก่กล้าทันตาเห็น ชนิดที่ซาตานยังขยาด ปีศาจยังต้องชิดซ้าย ถ้าศรีธนญชัยไม่หักหลบลงคู เป็นได้โดนบี้แบนติดถนน อย่างไม่ต้องสงสัย</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ชีวิตในวัยเยาว์ของเขา ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ เหมือนรถปิคอัพทั่วๆไป ที่มีความใฝ่ฝันอันบรรเจิดว่า เมื่อโตขึ้นเขาจะเป็นรถบรรทุก ไม่ใช่เพราะว่ารถคันใหญ่บรรทุกได้มาก</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "> ทำประโยชน์ได้เยอะ แต่หลักใหญ่ใจความอยู่ที่ว่ามันเท่ห์ดี เป็นศักดิ์เป็นศรีแก่วงศ์ตระกูล</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ด้วยโทษสมบัติ โกหกน้ำไหลไฟดับ อันเป็นพรนรกที่มีติดตัวมาแต่อ้อนแต่ออก เขาได้พัฒนาตัวเองจนก้าวขึ้นสู่ ความเป็นมนุษย์โพเดียม ที่ไม่มีการพูดเท็จอีกต่อไป</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">จากหลักปรัชญาที่ว่า ถ้าคุณโกหกได้มากพอ และด้วยอัตราความถี่ที่เหมาะสม คุณจะสามารถทำให้ตัวเองเชื่ออย่างสนิทใจ ว่ามันเป็นความจริง และเมื่อนั้นคุณจะไม่</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ใช่คนโกหกอีกต่อไป เพราะคุณจะพูดแต่ความจริงที่คุณเชื่อ และจะเชื่อทุกสิ่งที่คุณพูด</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">สุดท้าย คุณจะพบสัจธรรมอันน่าแปลกใจว่า คนทั้งโลกยกเว้นคุณ...ล้วนพูดเท็จเป็นอาจิณ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เมื่อคุณบรรลุธรรมถึงขั้นสุดยอด จนสามารถโกหกได้แม้กระทั่งตัวเองแล้ว ต่อไปไม่ว่าเรื่องชั่วช้าแค่ไหน คุณก็สามารถทำมันได้ โดยไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจแม้แต่น้อย</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "> แล้วอย่างนี้ ทำไมจะไม่ใช่เรื่องน่ายินดี ที่อำมาตย์ได้อภิสิทธิ์มาเป็นนายกฯ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">และสองปีบนเก้าอี้อันยิ่งใหญ่ อภิสิทธิ์ก็ไม่เคยทำให้ประชาชนต้องผิดหวังแม้แต่น้อย นโยบายประชาวิบัติ ประชาชนต้องตายก่อน เปิดโอกาสให้ชาวบ้านตาดำๆได้สัมผัสกับ</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอย่างลึกซึ้ง ได้เรียนรู้อย่างเจ็บปวดว่า น้ำมันพืชหนึ่งขวดนั้น มันมีค่าขนาดไหน</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ยายเมี้ยนคนขายกล้วยแขก เพิ่งได้สำเหนียกว่า การทอดกล้วยแขกขายทุกวันนั้น ถือเป็นการละโมบอย่างไม่น่าให้อภัย ภายใต้รัฐบาลนี้ แกจึงต้องรู้จักกระเหม็ดกระแหม่</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "> ขายวันเว้นไป 2-3 วัน ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ตลาดโลกว่า จะมีน้ำมันปาล์มกระเส็นกระสายมาถึงมือแกเมื่อไหร่</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เมื่อรัฐบาลที่อำมาตย์หวังฝากผีฝากไข้ ให้ช่วยกวาดต้อนประชาชนกลับเข้าคอกตามเดิม กลับเปิดฉากรุกไล่อย่างหนัก ทำให้พวกเขาต้องถอยร่นไปจนสุดซอย งานนี้จึง</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">มีทีท่าว่าจะดูไม่จืด เมื่อมหาชนหันกลับมาตั้งป้อมเผชิญสู้ อย่างสุนัขจนตรอก</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ระยะแรกพวกเขาอาจจะยังมะงุมมะงาหรา ทำให้ถูกฆ่าตายไป 91 ศพ บาดเจ็บร่วม 2,000 แต่ไม่นานประชาชนก็คลำทางถูก และเริ่มเปิดฉากตีโต้อย่างได้ผล ไม่ต้อง</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ใช้สไนเปอร์ ไม่ต้องมีแม้แต่หนังสติ๊ค ขึ้นชื่อว่ามหาชนย่อมน่าเกรงขามเสมอ แค่ขี่จักรยานเล่นเป็นกลุ่มก้อน ก็ทำเอาอำมาตย์ถึงกับนอนผวาไปแปดตลบแล้ว</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เป้าหมายต่อไปคือด่าน 112 อันเป็นจุดสลบของระบอบอำมาตย์ ว่ากันว่า มันคือปราการด่านแรกที่ฝ่ายประชาชนต้องตีให้แตก แต่ขณะเดียวกัน มันก็เป็นปราการด่าน</span><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">สุดท้าย ที่ฝ่ายเผด็จการต้องรักษาไว้ให้มั่น</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">เมื่อทั้งสองฝ่ายจำต้องรุกไปข้างหน้า จึงมีความเป็นไปได้สูงว่า อาจจำต้องรบพุ่งประจัญบาน ถึงขั้นติดดาบปลายปืน เพราะว่าเดิมพันมันสูงอย่างไม่น่าเชื่อ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">ถ้าไม่มีด่าน 112 ซะอย่าง ระบอบอำมาตย์ก็พังทั้งแถบ</span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; "></span><br /><span style="font-style: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; font-family: Arial; font-size: 11pt; ">วโรทาห์: 24 มี.ค. 54<br /><br /></span>วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-9300217032866911552011-02-28T10:22:00.001+07:002011-02-28T10:22:38.504+07:00เรื่องโง่ๆ ยังวางใจอำมาตย์ได้เสมออะไรเอ่ย? ผู้คนเข้าๆออกๆอย่างกับห้างฯแต่ไม่ใช่ห้างฯ...คำตอบก็คือ "คุกประเทศไทย" ตายแลนด์ แดนแห่งคนตอแหล ในยุคที่มีนายกฯเป็นนอมินีทรราช คนที่มีสองสัญชาติแต่ถือสันดานเดียวคือ...สันดานขี้ข้าอำมาตย์<br /><br />ตกฟากในประเทศแม่แบบประชาธิปไตย แต่ฝักใฝ่เผด็จการโคตรๆ<br /><br />จะมียุคไหนสมัยใดอีก ที่คนไทยได้รับแจกตั๋วไปทัวร์ห้องกรงอย่างไม่บันยะบันยัง ดังเช่นยุคที่"พรรคประชาวิบัติ"ครองเมือง จ้างให้ก็ไม่มีวันนี้ ถ้าประเทศไทยไม่โชคดีได้อภิสิทธิ์มาเป็นนายกฯ และถ้าไม่ใช่รัฐบาลประชาธิปไตย ที่สุมหัวกันจัดตั้งในค่ายทหาร มีหรือที่เราจะได้โปรโมชั่นกินฟรี อยู่ฟรี<br /><br />แถมยังพาทัวร์ขึ้นศาลลงศาลทั่วราชอาณาจักรเป็นระยะๆ โดยไม่ต้องควักเนื้อจ่ายเองแม้แต่บาทเดียว<br /><br />อะไรไม่ว่า บริการนี้ยังอุตส่าห์มี 2 มาตรฐาน จัดการประเคนให้คนเสื้อแดงเป็นการเฉพาะ โดยไม่สนใจหางเหลืองที่ได้แต่ยืนสี่ขาทำตาปริบๆ ก็ขนาดว่า กรุ๊ปทัวร์ 7 นปช.ยังไม่ทันหมดโปรโมชั่นดี ลุงสุรชัยก็ได้วีซ่าฉายเดี่ยวเข้าเสียบแทน ชนิดทันทีทันควัน อย่างกับเตี๊ยมกันมา ยังไงยังงั้น<br /><br />ฝ่ายหนึ่งออก ฝ่ายหนึ่งเข้า รับไม้ต่อกันอย่างพอดิบพอดีไม่มีขาดช่วง ถ้าจะบอกว่าเดินพาเหรดสวนสนามกันหน้าคุกเลย ก็คงจะไม่ผิด แล้วอย่างนี้ มีหรือที่จะไม่กลายเป็นขี้ปากให้ฮือฮาซี๊ดซ๊าด อ่านหมากกันยกใหญ่ ว่าอำมาตย์เล่นไม้นี้ มันจะมาไม้ไหน<br /><br />ธรรมชาติของคนเสื้อแดงนั้น ย่อมใช้สมองมากกว่ากำลัง จึงเป็นเหตุให้คิดไม่ค่อยทันอำมาตย์ เพราะกระบวนการคิดของพวกเผด็จการนั้น มันเรียบง่ายสุดๆ ประดุจดังใช้หัวแม่เท้าคิดก็ว่าได้ คือนึกอยากจะทำอะไรมันก็ทำ เห็นอะไรแว๊บๆมันก็ตอบโต้ออกไปทันที โดยไม่ต้องคิดหน้าคิดหลังให้รอบคอบเสียก่อน<br /><br />เป็นธรรมดาที่ว่า คนมีปืนย่อมใช้ปืนเป็นอาวุธหลัก คนมีอำนาจย่อมยึดเอาอำนาจเป็นสรณะ แล้วมีหรือที่อำมาตย์ซึ่งเพียบพร้อมทั้งอำนาจและปืน จะยังมัวมะงุมมะงาหลา ตุ้มต๊ะตุ้มตุ้ยลุยถั่ว ใช้ปัญญาเป็นอาวุธอยู่ได้<br /><br />จะมีก็แต่ประชาชนมือเปล่าเท่านั้น ที่ด้อยโอกาสทางอำนาจ จึงจำต้องใช้สติปัญญามาต่อกรกับสไนเปอร์<br /><br />อันมนุษย์เรานั้น ไม่ว่าจะคิดอ่านทำการสิ่งใด ก็มักจะเอาตัวเองเป็นตัวตั้งเสมอ คนฉลาดจึงมักจะคิดว่าคนอื่นฉลาดเหมือนตัว ในขณะที่คนโง่ก็คิดว่าคนอื่นคงโง่ไม่แพ้กันซักเท่าไหร่ ไม่งั้นมีหรือที่พวกอำมาตย์ จะเดินแผนผิดพลาดซ้ำแล้วซ้ำอีก จนทำให้มีวันนี้จนได้<br /><br />วันที่โคตรอำมาตย์ต้องมาลุ้นระทึกว่า เมื่อไหร่อียิปต์โมเดลจะมาถึงตัวเองและวงศ์ตระกูล<br /><br />เพราะความโง่ตัวเดียวแท้ๆ ที่ทำเกมพลิกผันจากรุกเป็นรับ กลายเป็นรบมั่วไปหมด จากไล่บี้ทักษิณ กลายเป็นหันมาล่อเละกับประชาชน จาก 6 ตุลา ไล่ทุบนักศึกษา กลายเป็น 19 พฤษภา ไล่ยิงผู้ปกครอง แนวโน้มเห็นได้ชัดเจนว่า กำลังเดินหน้าสู่หายนะโดยไม่อาจหลีกเลี่ยงได้<br /><br />แต่จนแล้วจนรอด จนถึงป่านนี้ ก็ยังไม่เคยสำนึกได้ซักทีว่า ตัวเองทำอะไรโง่ๆลงไปบ้าง ใครกันที่อนุมัติให้ทำรัฐประหาร จนพาประเทศดิ่งเหว โงหัวไม่ขึ้นจนถึงทุกวันนี้ ใครกันที่ส่งซิกส์ให้ฆ่าหมู่ประชาชน จนตาสว่างกันไปทั่วบ้านทั่วเมือง แล้วยังมาทำลอยหน้าลอยตา บ่ฮู้บ่หัน บ่ใช่คนแถวนี้<br /><br />แล้วแทนที่ว่า ไหนๆก็รั้งเอาไว้ไม่อยู่แล้ว ก็น่าจะปล่อยแกนนำเขาไปแต่โดยดี แต่นี่ดันหันไปแว้งกัดลุงสุรชัยเข้าให้อีก กลายเป็นอีกหนึ่งความโง่ ที่ไปช่วยอัพเกรดให้ลุงแก โดยไม่ต้องร้องขอ<br /><br />คงจำกันได้ว่า ก่อน 19 พฤษภา "วันสไนเปอร์แห่งชาติ" ตอนนั้นลุงสุรชัยยังไม่มีราคาค่างวดซักเท่าไหร่ พูดอะไรก็ไม่ค่อยมีใครสนใจฟัง แม้จะตะโกนเสียงดังจนแก้วหูแทบแตกว่า "ถ้าไม่ไปเชียงใหม่ ก็เหมือนไม่ได้ประชาธิปไตยที่แท้จริง" คนส่วนใหญ่ก็ยังยืนกรานเดินตามสามเกลอ ลงแค่นครสวรรค์ก็พอถมถืด<br /><br />ดีที่ว่า งานนั้นอัศวินม้าขาวเขาถือดีอวดเด่น ไม่เล่นตามคิวที่สามเกลอบรรจงใส่พานถวายให้ ไม่งั้นมีหวังคนเสื้อแดงต้องหลงเหลี่ยมผิดคู ล่อผิดตัว เล่นผิดคนไปกันยกใหญ่ บังเอิญว่าอำมาตย์ยังโง่เสมอต้นเสมอปลายไม่สร่างซา จึงเลือกที่จะเล่นบทโหด "มาหมื่นตายหมื่น มาแสนตายแสน"<br /><br />เรื่องถึงได้บานปลายขายปลาช่อน ปิดหีบไม่ลงมาจนตราบเท่าทุกวันนี้<br /><br />มวลชนที่กำลังละล้าละลัง เอาดีไม่เอาดี พอโดนกระสุนความเร็วสูงเข้าเท่านั้น ก็สามัคคีกันโดดกลับขึ้นรถไฟแทบไม่ทัน คราวนี้เอาไงเอากัน ต่อให้ตีตั๋วยืน ก็ต้องขอจองกฐินไปถล่มเชียงใหม่ให้ได้ ขนาดคนแก่ใกล้ตาย ยังไม่วายกุลีกุจอขอต่อวีซ่ากับพญายม เพื่อสืบสานปณิธานอันแน่วแน่ว่า "กูจะอยู่ ดูมึงตาย"<br /><br />มีอย่างที่ไหน คนเคยเคารพนบไหว้กันมาแท้ๆ ไม่นึกว่าจะกลับกลายเป็น "โหดที่สุดคือเฮีย เฮี่ยที่สุดคือซ้อ"<br /><br />เมื่อมวลชนลงความเห็นเป็นเอกฉันท์ว่า จะไปแอ่วเจี๋ยงใหม่กัน เท่านั้นแหละ ลุงสุรชัยในฐานะโชเฟอร์มือหนึ่ง ก็ดูมีน้ำมีนวลขึ้นมาทันตาเห็น คราวนี้ไม่ว่าแกจะขยับปากพูดอะไรออกมา ประชาชนเป็นต้องเงี่ยหูฟัง ไม่ว่าแกจะขยับก้นไปทางไหน สันติบาลเป็นต้องคลานตาม อย่างกับสุนัขได้กลิ่นอุจจาระ ยังไงยังงั้น<br /><br />แล้วหลังๆมานี่แกก็ขยันพูดซะจัง พูดได้พูดดีอย่างกับผีเจาะปาก พูดทีไรเป็นต้องบาดลึกเข้าเนื้ออำมาตย์ เล่นซะเหวอะหวะถึงกระดูกดำทุกครั้งไป<br /><br />ถ้าไม่ตัดไฟเสียแต่ต้นลม มีหวังว่าประชาชนได้ตาสว่างโร่เป็นตาตั๊กแตนไปทั่วประเทศ สมุนอำมาตย์จึงต้องหาวันเหมาะๆ ตัดสินใจเข้าชาร์จ พาลุงแกไปเข้าคุก หวังฆ่าตัดตอนไม่ให้แกได้พูดอีกต่อไป เพราะว่าในคุกนั้น "พูดได้แต่ห้ามใช้เสียง คิดได้แต่ห้ามเขียนออกมา"<br /><br />การปิดปากฝ่ายตรงข้ามนั้น ถือเป็นยุทธวิธีที่ทันสมัยมากเมื่อกว่า 60 ปีก่อน ในยุคที่การส่งเสียงตามสาย ยังถือเป็นนวัตกรรมแห่งอนาคต อันเป็นความหวังของมวลมนุษยชาติ แต่ข้อเสียของมันก็มี คือเมื่อเผยแพร่ออกสู่สาธารณะแล้ว ก็จะอันตรธานหายไปกับสายลม ดังนั้นถ้าเพียงแค่ตัดตอนไม่ให้พูดซ้ำได้อีก ทุกอย่างก็จะเงียบกริบอย่างกับเป่าสาก<br /><br />อาจจะเพราะว่าอำมาตย์ยังมุดรูอยู่ จึงไม่รู้ว่านี่คือปี 2011 ยุคที่เสียงทั้งหมดสามารถบันทึกเอาไว้เป็นคลิป และส่งต่อกันไปได้ ง่ายกว่าแจกขนม ดังนั้นการที่ลุงสุรชัยหุบปาก จึงไม่ได้หมายความว่าแกหยุดพูด เพราะว่าคลิปที่แพร่ไปเรื่อยๆมันไม่ยอมหยุดด้วย แถมการจับแกยังเป็นการไปกระตุกต่อมอยาก ให้ชาวบ้านเสาะแสวงหามาฟังกันยกใหญ่<br /><br />จะได้ช่วยกันวิเคาะวิแคะแกะเกาว่า เพราะเหตุใดลุงแกจึงได้รับเกียรติถึงปานนั้น<br /><br />การอุ้มลุงสุรชัยไปเก็บ ก็แค่ทำให้ไม่มีคลิปใหม่ออกมาเสิร์ฟเท่านั้น แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะสิ่งที่อยากจะพูด ลุงแกก็ได้พูดออกมาจนหมดเปลือกแล้ว ถึงจะปล่อยให้พูดต่อไปอีก มันก็คงวนเวียนซ้ำซากเหมือนเดิม ไม่มีอะไรใหม่ไปกว่านั้นอีก นับได้ว่า อำมาตย์ตัดสินใจช้าไปหนึ่งก้าว..อีกแล้วครับท่าน<br /><br />เป็นเรื่องปกติของคนโง่อยู่แล้ว ที่เรื่องดีๆมักจะช้าไปหนึ่งก้าว เรื่องร้ายๆจะเร็วไปหนึ่งก้าว แต่ถ้าเป็นเรื่องฉิบหายแล้ว มักจะมาถูกที่ถูกเวลาเสมอ<br /><br />กล่าวฝ่ายลุงสุรชัยที่กำลังนั่งซดโอเลี้ยงเพลินจนพุงกาง การที่แกตัดสินใจ "วอน นอน คุก" อย่างนั้น ย่อมไม่ใช่เหตุรู้เท่าไม่ถึงการณ์อยู่แล้ว นักปฏิวัติระดับแถวหน้าขนาดนั้น ทำไมจะไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป แล้วการที่พูดออกไปอย่างนั้น ก็คงไม่คาดหวังว่า จะได้รับการประกาศเกียรติคุณจากอำมาตย์เป็นแน่แท้<br /><br />เพียงแต่ว่า ถ้าไม่พูดอย่างที่ว่า ก็สู้นอนเกาพุงอยู่ที่บ้าน ยังจะมันซะกว่า<br /><br />นักรบเดนตายอย่างลุงสุรชัย การที่ยังมีลมหายใจอยู่ทุกวันนี้ ถือเป็นโบนัสทั้งนั้น ถ้านับจากวันที่รอดปากเหยี่ยวปากกามาได้ในอดีต แกฟาดกำไรชีวิตไปแล้วไม่รู้เท่าไหร่ ชีพจรสุดท้ายในบั้นปลายชีวิตที่เหลืออยู่ไม่มาก<br /><br />ถ้าจะเจียดมาวางเดิมพันล้มเจ้า(มือ)ซักเล็กน้อย...จะเป็นไปไรไป<br /><br />วโรทาห์: 28 ก.พ. 54วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-59098032534814793392010-09-08T09:51:00.001+07:002010-09-08T09:56:18.268+07:00การเมืองใหม่มาแรง แต่เพื่อไทยเลือดไหลไม่หยุด(ฮา)<span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" id="internal-source-marker_0.4365157158476397" ></span><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >หลังจากเกิดอุบัติเหตุ รถบรรทุกแห้วคว่ำ ในสนามเลือกตั้งสก.สข.กทม. เมื่อวันอาทิตย์ที่ 29 สิงหาคมที่ผ่านมา ความเซ็งก็แผ่ซ่านไปถ้วนทั่ว ในมวลหมู่นักกู้ซากทั้งหลาย ตั้งแต่หัวยันหาง ยันกลางตลอดตัว ต่างก้มหน้าก้มตาฟาดแห้วกัน อย่างเอาเป็นเอาตาย</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >เวรกรรม..คว่ำที่ไหนไม่คว่ำ ดันมาคว่ำใส่พรรคการเมืองใหม่ ที่ชั่วโมงนี้ ฟอร์มกำลังสด เหลือกำลังลาก</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >สดไม่สด ก็ขนาดพกความมั่นใจมาเต็มร้อย ฟิตกันเต็มถัง ใส่กันเต็มสูบ กรุงเทพฯ..ทราบแล้ว..เปลี่ยน งานนี้ไม่หมู่ก็จ่า ยังไงก็ต้องเห็นหน้าเห็นหลัง จึงไม่ได้เผื่อใจไว้แม้แต่น้อยนิด สำหรับผลตอบรับที่อาจจะเกินคาดหมายไป หลายกิโลขีด</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >มีอย่างที่ไหน พอเปิดซิงงานแรกก็ทำนิวโลว์เข้าให้ หลงจ้งเก๋าเจ้ง ได้รับความไว้วางใจให้เข้าสภาไป"ศูนย์"หน่อ</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >ขนาดแถวตลาดเก่าเยาวราช ถิ่นของอาอึ้มอาม่า อาเฮียอากู๋ อาเจ็กอาแปะ ลูกจีนกู้ชาติ กากี่นั้งแท้ๆ พอเอาเข้าจริง ไม่รู้หายหัวไปมุดรูกู้ซากอยู่หนไหน ถึงได้แปรเป็นผลคะแนนออกมาหร็อมแหร็ม พอๆกับขนจั๊กกะแร้ ของอาหมวยวัยเอ๊าะ</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >ถ้ารู้อย่างนี้ซะแต่แรก เรื่องอะไรแป๊ะจะไปยอมตระบัดสัตย์ ให้พ่อแม่พี่น้องเอารองเท้ามาลูบหน้า ให้มันเสียหมากันเล่นๆ ใครจะไปรู้ว่า คนที่เคยแห่มาให้กำลังใจ ร่วมเป็นร่วมตาย ร่วมเฮี่ยมาด้วยกัน จะกลับหลังหัน ไปเลือกพรรคแมงกะจั๊วกันเป็นแถว</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >หมดกัน..หลงฝันเปียกมาตั้งนาน ว่าที่เห็นโพกหัวกู้ชาติ เขย่ามือตบกันเย้วๆ ไปไหนไปกัน ยึดไหนยึดนั่น ที่แท้ก็พลพรรคแมลงสาบทั้งนั้น ที่ส่งมาหลอกแป๊ะให้ช่วยไล่ ทำลายล้างศัตรูทางการเมือง พอเสร็จสมอารมณ์มหาย ก็ถีบแป๊ะตกเตียงหงายเก๋ง..หายโง่เป็นปลิดทิ้ง</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >สรุปว่า..กรุงเทพฯ..ทราบแล้ว..เจ๊งงงงงง</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >หันรีหันขวาง ไม่รู้ว่าจะโทษใครดี ก็คงต้องชี้นิ้วไปที่พลังเงียบไว้ก่อน เห็นบอกว่า ฝ่ายกุมอำนาจมันเล่นเลือกตั้งกันเงียบๆ ทำให้พลังเงียบไม่ออกมาเท่าที่ควร ทำอย่างกับว่า ถ้าพลัง</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >เงียบออกมาแล้ว เขาจะเลือกพรรคของแป๊ะ อย่างนั้นแหละ</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >ทำเป็นเล่นไป ถ้าพลังเงียบออกมา อาจจะเงียบกว่านี้ก็เป็นได้ ใครจะไปรู้</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >หลังจากที่ฟาดแห้วจนหายอยาก ก็ได้เวลาหันมาฟาดปากกันเอง เมื่ออาแปะลิ้มซ่งติงเริ่มหันมาเฉ่งอากงสมสากเคราแพะ หาว่าสง่าราศีไม่แพ้พวกเกี๋ยวกุ้ยข้างถนน พูดง่ายๆว่าน่าจะเป็นหัวหน้ากรรมกร มากกว่าที่จะมาเป็นหัวหน้าพรรคการเมืองของคนชั้นกลาง</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >คาดว่างานนี้คงได้มีเรื่องให้ลุ้นเสียวกันอีกยาว สำหรับอาซิ้มอาซ้อที่คาดหวังไว้เต็มเปี่ยมว่า จะได้การเมืองใหม่ ประชาธิปไตยจ๋า 70/30</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >คงต้องฟาดแห้วรอกันอีกหลายชาติ</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >ผิดกับพรรคเพื่อไทยที่ได้รับการหนุนหลังอย่างล้นหลาม จากมวลชนคนเสื้อแดงที่โตวันโตคืน ขนาดโดนถลุงจนเป๋ไปเป๋มา ก็ยังทรงตัวอยู่ได้ไม่มีปัญหา เลือกตั้งทีไรคะแนนเสียงก็</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >มาเป็นกอบเป็นกำ ต่อให้ถูกแมลงสาบโกงจนเข้าวิน ยังตามหายใจรดต้นคอ ให้ได้เสียวซ่านไปถึงรูทวารทั้งเจ็ด</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >กลายเป็นหนามยอกอกชิ้นใหญ่ของพวกอำมาตย์ ที่อยากจะสับเนื้อเป็นชิ้นๆ แต่ก็ทำได้เพียงแค่คอยแช่งชักหักกระดูก แล้วก็แสดงพลังดูดกันอย่างหน้าด้านๆ ขนาดดูดได้แค่โสเภณี</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >2 นาง ที่แพ็คคู่เป็นแพ็คเกจ ก็ตีปีกดีใจว่าเพื่อไทยเลือดไหลไม่หยุด หารู้ไม่ว่า เขาสาปส่งกันทั้งบาง</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >เลือดชั่วๆ! ไหลออกไปอยู่กับพรรคชั่วๆ! มันก็สมควรแล้ว</span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" ></span><br /><span style="BACKGROUND-COLOR: transparent; FONT-STYLE: normal; COLOR: rgb(0,0,0); VERTICAL-ALIGN: baseline; FONT-WEIGHT: normal; TEXT-DECORATION: nonefont-family:Arial;font-size:11;" >วโรทาห์: 8 ก.ย. 53<br /><br /></span>วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-31090805997216808362010-09-06T09:53:00.003+07:002010-09-06T10:01:27.918+07:00มียาดีมาฝากป้าอุ๊ยอมรับเลยว่า ผมนั้นเสล่อมากที่ไม่รู้จักป้าอุ๊ แต่กลับคุ้นเคยดีกับนามแฝง "thaitiger" ในประชาไท เหตุเพราะได้แอบอ่านข่าวสารการเมือง ที่ท่านคัดสรรบรรจงคีย์ใส่คอมพ์ มาให้พวกเราได้อ่านกันทุกเช้า นับเป็นความเสียสละอันใหญ่หลวง อย่างประมาณค่ามิได้<br /><br />ก็แน่หละ จะมีคนไทยสักกี่คน ที่ทนอ่านสื่อสวะพวกนั้นได้ ถ้าไม่ใช่ป้าอุ๊<br /><br />พอได้ข่าวว่าป้าอุ๊ผู้มีจิตใจอันงดงาม ต้องมาป่วยเป็นมะเร็งขั้นร้ายแรง ก็เล่นเอาใจหายวาบ นึกไม่ถึงว่า ขนาดบุญกุศลที่สั่งสมมาถึงเพียงนี้ ยังไม่สามารถคุ้มครอง "พี่ผู้มีแต่ให้" ของพวกเราได้<br /><br />เป็นอีกหนึ่งบทพิสูจน์ว่า สวรรค์ไม่ได้มีตาอย่างที่เราเคยเข้าใจกัน จึงอย่าได้คาดหวังว่า ทำดีแล้วจะมีเทวดามาปกปักรักษา เพราะแม้แต่เทวดาเองยังเจียนอยู่เจียนไป สิ้นบุญเมื่อไหร่ก็ดิ่งนรกตกเหว ไม่ได้ผุดได้เกิดเป็นเหมือนกัน<br /><br />บังเอิญวันนี้ได้อ่านหนังสือที่เขียนโดยท่าน"อาจารย์พรหม" ซึ่งเป็นชาวอังกฤษ ที่มาบวชเป็นพระป่า ในสายของท่านอาจารย์ชา สุภัทโท ในบทที่พูดถึงการระงับความปวดโดยไม่ต้องพึ่งยา ซึ่งได้ผลชะงัดนัก<br /><br />จึงเห็นช่องว่า เป็นโอกาสดีที่จะได้คัดลอกมาให้คุณป้าได้อ่าน เป็นการตอบแทน ที่ท่านอุตส่าห์นั่งหลังขดหลังแข็ง คีย์คอมพ์ให้พวกเราได้เสพข่าวมาตั้งนานนม<br /><br />เพราะว่าคนเรานั้น เมื่อเจ็บป่วยขึ้นมา การเยียวยารักษาก็เป็นเรื่องหนึ่ง ส่วนอีกเรื่องหนึ่งที่สำคัญไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันแม้แต่น้อย คือการเรียนรู้ที่จะรับมือกับมันอย่างถูกต้อง ข้อเขียนของท่านอาจารย์จะช่วยได้มากในเรื่องหลังนี้<br /><br />แถมถ้าปฏิบัติได้ดีพอ ถึงยังไม่หายขาด ก็จะสามารถมีคุณภาพชีวิตที่ดีได้<br /><br />หวังว่า คุณป้าจะได้อ่านบทความนี้ รวมทั้งท่านอื่นๆ ไม่ว่าจะเจ็บป่วยอยู่หรือไม่ก็ตาม ถ้าได้อ่าน ได้ทำความเข้าใจ และลงมือปฏิบัติ จนถึงขั้น 'ปล่อยวาง' ได้จริงๆ คงต้องได้รับประโยชน์บ้าง ไม่มากก็น้อย<br /><br />อานิสงส์จากการเผยแพร่ธรรมะนี้ ขอมอบให้คุณป้าทั้งหมด เพื่อเป็นกำลังใจในการรับมือกับโรคร้ายนี้<br /><br />และขอให้ท่านหายไวๆ เพื่อเป็นกำลังใจให้พวกเราต่อไป<br /><br />----------------------<br /><br />@ กลัวความเจ็บปวด @<br /><br />ความกลัวเป็นส่วนประกอบสำคัญของความเจ็บปวด มันทำให้ความเจ็บปวดเป็นทุกข์ยิ่งขึ้น ถ้าตัดความกลัวออกเสีย ก็จะเหลือแต่ความรู้สึกเจ็บจริงๆเท่านั้น เมื่อประมาณปีพ.ศ.๒๕๒๐ ที่วัดป่าที่แสนจะยากจนและอยู่ห่างไกลชุมชนในภาคอีสานของไทย อาตมาเกิดปวดฟันอย่างหนัก ที่นั่นไม่มีหมอฟันที่จะไปให้รักษา ไม่มีโทรศัพท์และไม่มีไฟฟ้า ไม่มียาแอสไพริน ยาพารา หรือยาแก้ปวดใดๆ ในตู้ยา พระป่าต้องอดทน<br /><br />เช่นที่เกิดเสมอๆ กับอาการเจ็บไข้ได้ป่วย ในช่วงหัวค่ำอาการปวดฟันของอาตมาก็กำเริบหนักขี้นเรื่อยๆ อาตมาเห็นว่าตนเองเป็นพระที่ค่อนข้างจะอดทนองค์หนึ่ง แต่อาการปวดฟันนี่มันช่างทดสอบความเข้มแข็งของอาตมาเสียจริงๆ ปากข้างหนึ่งของอาตมาอัดแน่นไปด้วยความเจ็บปวด มันเป็นการปวดฟันที่หนักหนาสากรรจ์ที่สุดเท่าที่อาตมาเคยประสบมาในชีวิต อาตมาพยายามจะหนีจากความเจ็บปวดด้วยการภาวนา อาตมาเคยเรียนรู้ที่จะกำหนดอยู่กับลมหายใจขณะที่กำลังถูกยุงรุมกัด บางครั้งอาตมานับได้ถึงสี่สิบตัวบนร่างของอาตมา และอาตมาก็เคยเอาชนะอารมณ์หนึ่งด้วยการจดจ่ออยู่ที่สิ่งอื่น แต่ความเจ็บปวดครั้งนี้มันเหลือเชื่อจริงๆ อาตมาสามารถจดจ่ออยู่กับลมหายใจได้เพียงสองสามวินาทีเท่านั้น เจ้าความเจ็บปวดก็เตะประตูจิตที่อาตมาพยายามปิดไว้เข้ามาอาละวาดอย่างรุนแรงทีเดียว<br /><br />อาตมาลุกขึ้นออกไปพยายามเดินจงกรมข้างนอก ในไม่ช้าก็ต้องยกเลิกการเดินจงกรมเช่นกัน อาตมาไม่ได้ 'เดินจงกรม' แต่อาตมากำลัง 'วิ่งจงกรม' อาตมาไม่สามารถเดินช้าๆ อย่างมีสติ เจ้าความเจ็บปวดมันบังคับอาตมาให้วิ่ง แต่ก็ไม่รู้จะวิ่งไปไหน อาตมากำลังทุกข์ทรมานอย่างหนัก และกำลังจะเป็นบ้า<br /><br />อาตมาวิ่งกลับมาที่กุฏิ นั่งลงและเริ่มสวดมนต์ ใครๆ เขาว่าบทสวดมนต์ของพุทธศาสนามีพลังศักดิ์สิทธิ์ สามารถนำมาซึ่งความโชคดีและทรัพย์สมบัติ ขับไล่สัตว์ร้าย และรักษาโรคภัยตลอดจนความเจ็บปวด อาตมาไม่เชื่อหรอก เพราะอาตมาถูกฝึกมาให้เป็นนักวิทยาศาสตร์ คาถาเวทย์มนตร์เป็นเรื่องหลอกลวง ใช้ได้กับคนที่หลงเชื่ออะไรง่ายๆ ได้เท่านั้น แต่อาตมาตั้งต้นสวดมนต์ด้วยความหวังเหนือเหตุผลใดๆ ว่าสิ่งนี้จะช่วยอาตมาได้่ อาตมากำลังเข้าตาจน แต่ในที่สุดอาตมาก็ต้องหยุดสวดมนต์อีก อาตมากำลังตะโกนและกรีดเสียงต่างหาก ตอนนั้นเป็นเวลาดึกแล้ว และอาตมากลัวว่าเสียงของอาตมาจะปลุกพระองค์อื่นๆ วิธีตะโกนท่องบทสวดแบบนั้นจะสามารถปลุกคนทั้งหมู่บ้านที่อยู่ห่างออกไปสองสามกิโเมตรได้ทีเดียว อำนาจของความเจ็บปวดทำให้อาตมาไม่สามารถสวดมนต์แบบปกติได้<br /><br />อาตมาอยู่คนเดียวเป็นพันๆ ไมล์จากบ้านเกิดของอาตมา ในป่าที่ไกลโพ้นปราศจากเครื่องช่วยอำนวยความสะดวกใดๆ อยู่กับความเจ็บปวดที่สุดจะทนทานและหนีไม่พ้น อาตมาทดลองทุกวิถีทางเท่าที่อาตมาจะนึกได้ ทุกอย่างจริงๆ อาตมาไม่ไหวแล้ว มันเป็นเช่นนั้นนะ<br /><br />นาทีแห่งภาวะสิ้นหวังสุดๆ เช่นนี้กลับช่วยเปิดประตูแห่งปัญญา ประตูที่เราจะไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตปกติของเรา เมื่อประตูบานนั้นเปิดอ้าต้อนรับอาตมา อาตมาจึงได้ผ่านเข้าไป ขอบอกตรงๆว่า มันไม่มีทางเลือกอื่นจริงๆ<br /><br />อาตมาจำคำสองคำสั้นๆ ได้อย่างไม่มีวันลืม 'ปล่อยวาง' ก่อนหน้านี้อาตมาเคยได้ยินคำๆ นี้มาหลายครั้งหลายหน อาตมาเคยชี้แจงความหมายของมันให้เพื่อนๆ ฟังเสียด้วยซ้ำ<br /><br />อาตมาคิดว่าเข้าใจความหมายของมัน แต่กลับเป็นความเข้าใจผิด อาตมาเต็มใจที่จะลองทุกสิ่งทุกอย่าง ฉะนั้นอาตมาจึงพยายามปล่อยวาง ปล่อยวางชนิดร้อยเปอร์เซ็นต์ เป็นครั้งแรกในชีวิตเลยทีเดียวที่อาตมาสามารถปล่อยวางได้โดยแท้จริง<br /><br />สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้อาตมาถึงกับสะดุ้ง ความเจ็บปวดสุดจะทนทานนั้นอันตรธานไปในทันที มันถูกแทนที่ด้วยปีติสุดจะดื่มด่ำ ซึ่งวูบวาบในกายของอาตมาระลอกแล้วระลอกเล่า จิตของอาตมาเข้าสู่ภาวะแห่งความสงบล้ำลึก นิ่ง และเป็นสุขยิ่งนัก บัดนี้อาตมาเข้าสมาธิได้ง่ายๆ โดยไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลย เมื่ออกจากสมาธิตอนเช้ามืด อาตมาล้มตัวลงนอนพักผ่อน อาตมาก็หลับสนิทอย่างสงบสุข และเมื่อตื่นขึ้นมาเพื่อทำกิจวัตรประจำวัน อาตมายังรู้สึกปวดฟันอยู่ แต่ไม่มีอะไรเทียบเท่ากับค่ำคืนที่่ผ่านมาได้เลย<br /><br />@ ปล่อยวางความเจ็บปวด @<br /><br />ในเรื่องที่แล้ว สิ่งที่อาตมาได้ปล่อยวาง คือ ความกลัวความเจ็บปวดจากการปวดฟัน เมื่ออาตมายินดีต้อนรับความเจ็บปวด ยอมรับมัน และยินยอมให้มันอยู่โดยไม่พยายามขับไล่ไสส่ง นั่นเป็นเหตุให้มันผ่านพ้นไป<br /><br />เพื่อนหลายคนของอาตมาที่เคยเจ็บปวดอย่างหนักได้ทดลองวิธีการของอาตมาและพบว่ามันไม่ได้ผล เขาจึงมาต่อว่าและบอกว่าที่อาตมาปวดฟันนั้นน่ะเทียบกันไม่ได้เลยกับความเจ็บปวดของเขา นั่นย่อมไม่ถูกต้อง ความเจ็บปวดเป็นเรื่องเฉพาะตนและวัดไม่ได้ อาตมาได้อธิบายให้เพื่อนๆ ฟังว่า ทำไมการปล่อยวางจึงไม่ได้ผลสำหรับเขา โดยเล่าเรื่องลูกศิษย์สามคนของอาตมาให้เขาฟัง<br /><br />ลูกศิษย์คนแรกกำลังเจ็บปวดมากและพยายามจะปล่อยวาง<br />"ปล่อยวาง" เสียงแนะนำเบาๆและรอ<br />"ปล่อยวาง!" เสียงบอกซ้ำเมื่อยังไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง<br />"ปล่อยวางแค่นั้นแหละ!"<br />"น่า...ปล่อยวางวางซะ"<br />"ฉันบอกให้ปล่อยวางไง!"<br />"ปล่อยวาง!"<br />เราอาจเห็นว่ามันตลก แต่นั่นแหละเป็นสิ่งที่พวกเราทุกคนทำอยู่เกือบตลอดเวลา เราปล่อยวางผิดรื่องเราควรจะปล่อยวางตัวตนที่บอกให้เรา 'ปล่อยวาง' ต่างหาก เราควรที่จะปล่อยวาง 'ตัวบงการ' ที่มันอยู่ในตัวเรา ซึ่งเราทุกคนก็รู้ว่ามันเป็นใคร การปล่อยวางหมายถึงการไม่มี 'ตัวบงการ'<br /><br />ลูกศิษย์คนที่สองกำลังเจ็บปวดรุนแรง เขาจำคำสอนของอาตมาได้และจะปล่อยวางตัวบงการนั้น เขานั่งอยู่กับความเจ็บปวด เข้าใจว่ากำลังปล่อยวาง อีกสิบนาทีต่อมาความเจ็บปวดก็ยังคงอยู่เช่นเดิม เขาเริ่มบ่นว่าการปล่อยวางไม่ได้ผล อาตมาจึงอธิบายว่าการปล่อยวางไม่ใช่วิธีการกำจัดความเจ็บปวด มันเป็นวิธีการที่จะเป็นอิสระจากความเจ็บปวดต่างหาก ศิษย์คนที่สองนี้พยายามที่จะจัดการกับความเจ็บปวดทำนองว่า "ฉันจะปล่อยวางสักสิบนาทีแล้ว แก...เจ้าความเจ็บปวดจะต้องหายไป ตกลงมั้ย?"<br /><br />นั่นไม่ใช่การปล่อยวางความเจ็บปวด แต่เป็นความพยายามที่จะกำจัดความเจ็บปวดต่างหาก<br /><br />ลูกศิษย์คนที่สามกำลังเจ็บปวดอย่างหนัก เขาพูดกับเจ้าความเจ็บปวดประมาณว่า "เจ้าความเจ็บปวดเอ๋ย ประตูใจของฉันเปิดรับเจ้า ไม่ว่าเจ้าจะทำฉันจ็บปวดขนาดไหนก็ตาม จงเข้ามาเถอะ"<br /><br />ลูกศิษย์คนที่สามเต็มใจยินยอมให้ความเจ็บปวดคงอยู่ต่อไปนานเท่าที่มันต้องการแม้จนตลอดชีวิตก็ตาม แม้จะต้องเจ็บยิ่งขึ้นเขาก็ยอม เขาให้อิสระแก่ความเจ็บปวด ล้มเลิกความพยายามที่จะควบคุมมัน นั่นแหละคือการปล่อยวาง บัดนี้ไม่ว่าความเจ็บปวดจะอยู่หรือไป มันก็มีค่าเท่ากันสำหรับเขา เมื่อนั้นแหละความทุกข์จากความเจ็บปวดจะหายไป<br /><br />----------------------<br /><br />มีเรื่องเล่าว่า เมื่อหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ทราบว่าพระอุปัชฌาย์ของท่าน คือพระอาจารย์เสาร์ กันตสีโล ป่วยหนักและได้รับความเจ็บปวดทรมานแสนสาหัส ถึงแม้ท่านจะไม่สามารถไป<br /><br />ปรนนิบัติได้ แต่ก็ได้ส่งสาส์นไปบอกสั้นๆ ว่า<br /><br />"อย่าต่อสู้กับมัน"<br /><br />เท่านั้นเอง พระอาจารย์เสาร์ก็เข้าใจ และพ้นจากความทรมานเป็นปลิดทิ้ง<br /><br />วโรทาห์: 6 ก.ย. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-47362737509838727892010-08-22T09:43:00.003+07:002010-08-22T17:39:03.241+07:00ยิ่งดิ้นยิ่งเสื่อมเหิมเกริมเข้าขั้น ขนาดไปลากเอาพระนามเดิมของพระพุทธเจ้ามาล้อเล่นกันแล้ว เมื่อนกตะกรุมเฒ่าจอมสร้างภาพ ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม โดดก๋าออกมายกก้นทรราช 100 ศพ ขึ้นชั้น"อภิสิทธัตถะ"เทียบเท่าพระพุทธเจ้า โดยไม่กลัวนรกจะกินกบาล<br /><br />ถือเป็นปฏิบัติการ"เลีย"ที่สมบูรณ์แบบ ไร้ที่ติจริงๆ<br /><br />ออกลายมาเลย ออกลายมาให้เห็นกันชัดๆ กับอีกหนึ่งสมุนเครือข่ายอำมาตย์ แผนกฝีพายเรือโจร ผู้ทำหน้าที่พายเรือให้โจรนั่ง ลงทุนขายศักดิ์ศรี ขายจิตวิญญาณ เพียงเพื่อแลกกับยศฐาบรรดาศักดิ์ ทรัพย์สินเงินทอง<br /><br />ที่รู้ทั้งรู้ว่า ไม่อาจใช้ชำระหนี้ตามกฎหมายในนรกได้<br /><br />เอาบรรดาขาโจ๋วัยเล่นขี้ มารับจ๊อบงานใหญ่ ผลที่ได้มันก็ต้องเป็นอย่างนี้ แทนที่จะฉุดเหรตติ้งให้กระเตื้องขึ้นมาบ้าง มันกลับตาลปัตรปักหัวจมดิ่ง เสื่อมทรุดหนักข้อเข้าเนื้อไปกันใหญ่ ยิ่งออกฤทธิ์ออกเดชความเสื่อมยิ่งย่ามใจ เข้าย่ำยีบีฑาทำลายล้างระบอบโบราณพันปี อย่างไม่ปรานีปราศัย<br /><br />ส่งผลให้คนแก่ใกล้ตาย ต้องไปยืนโบกมือหย็อยๆ อยู่ตามแยกหัวมุมถนน อย่างคนสิ้นหวัง<br /><br />ถ้าจะบอกว่า "ยิ่งดิ้นยิ่งเสื่อม" ก็คงจะไม่ผิด<br /><br />แต่อย่างว่า ตราบใดที่พวกมันยังไม่บรรลัยวอดวายไปคาตา ประชาชนก็คงต้องตุ๊มๆต่อมๆ สลับกับอาการปวดหัวใจจี๊ดๆ ที่ต้องทนเห็นอยู่ตำตา ว่ามันโกงกินกันมูมมามขนาดไหน ขณะที่มือหนึ่งถือปืนไล่ยิงเจ้าบ้าน อีกมือหนึ่งก็เก็บกวาดทรัพย์สินใส่ย่ามอย่างอุกอาจ<br /><br />ปากที่อยู่ว่างๆ ก็พล่าม "ปรองดองๆๆ"..แหลเอาตัวรอดไปวันๆ<br /><br />ที่น่าเจ็บใจคือ ดันมีกองเชียร์มืดบอดออกมาส่งเสียงเย้วๆ ยุส่งพวกโจรให้ปล้นบ้านตัวเอง เพราะสำคัญผิดคิดว่ากงจักรเป็นดอกบัว เข้าใจว่าทรัพย์ของตัว เป็นสมบัติมหาโจรไปซะฉิบ โจรมันปล้นญาติพี่น้องอยู่เหย็งๆ ดันส่งเสียงเชียร์มันตะบันราด เพียงเพราะหวังส่วนแบ่งที่กระเด็นมาให้ แค่เศษเนื้อข้างเขียง<br /><br />สภาพอย่างนี้กระมัง ที่โบราณท่านเรียกว่า "อัปรีย์กินเมือง"<br /><br />เรื่องราวทั้งหลายมันถึงได้วิปริตผิดเพี้ยนไปซะหมด กระเบื้องตันๆที่หนักอึ้งก็ดัน"เฟื่องฟูลอย" แต่ทีน้ำเต้าน้อยที่กลวงโบ๋กลับ"ถอยจม" นับประสาอะไร กระบวนการยุติธรรมจะไม่<br />เอียงกระเท่เร่ เป็นนกปีกด้วน แทนที่จะ"ยุติโดยธรรม" ก็กลายเป็น"ยุติความเป็นธรรม"ไปซะงั้น<br /><br />กรมสอบสวนคดีพิเศษ ถูกแปรสภาพเป็นหน่วยเกสตาโป ออกไล่ล่าสังหารประชาชนคนเสื้อแดง อย่างเมามัน อยู่ๆตัวอธิบดีเอง ก็ออกมาสารภาพแทนผู้ต้องหาเป็นตุเป็นตะ ทั้งๆที่เจ้าตัวยังไม่ได้พูดอะไรสักแอะ<br /><br />แต่ทีเมียตัวออกมาสารภาพเองอย่างหมดเปลือกว่า แอบขายบริการพิเศษครั้งละแสนห้า ดันทำปากแข็ง ประกาศสู้ยิบตา<br /><br />ยังไม่ต้องพูดถึงองค์กรอิสระ ที่เป็นอิสระจากประชาชน แต่ขึ้นตรงต่ออำมาตย์ ว่าจะออกลิงออกค่าง ซักขนาดไหน<br /><br />จะเอาแบบเร่งเกมเร็วม้วนเดียวจบเหมือนคดีเสื้อแดง หรือจะเอาแบบลากเลื้อยเจ็ดชั่วโคตรอย่างคดีเสื้อเหลือง ก็ไม่มีปัญหา ตบได้สั่งได้แล้วแต่ใจอำมาตย์<br /><br />คดีเสื้อแดงไม่ว่าหนักว่าเบา มันเอาเข้าคุกลูกเดียว แต่ทีพันธมิตรขับรถไล่บี้ตำรวจ ดันได้รับความปราณีเป็นพิเศษให้รอลงอาญา ฐานที่ทำไปเพราะ"บันดาลโทสะ"ที่ถูกตำรวจล่วงเกินก่อน ทั้งๆที่มีหลักฐานอยู่ทนโท่ว่า ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์เขาทำตามหน้าที่กันแท้ๆ<br /><br />จะทำยังไงได้ ในเมื่อวันนี้มันเป็นทีของอำมาตย์ อยากทำอะไรก็คงต้องเชิญทำไปตามที่เห็นสมควร แต่อย่าให้วันไหนถึงทีพวกไพร่ก็แล้วกัน<br /><br />ถ้าประชาชน"บรรดาลโทสะ"เมื่อไหร่..แล้วพวกมึงจะหนาว<br /><br />สื่อสารมวลชน แทนที่จะเป็นกระบอกเสียงให้รากหญ้าผู้ด้อยโอกาส ดันไปรับใช้อำมาตย์ มาปิดหู ปิดตา ปิดปากประชาชน ข้ออ้างว่าทำไปเพราะเห็นแก่เงิน ก็"ฟังไม่ขึ้น" เพราะอาการระริกระรี้ กระดี๊กระด๊าให้ท่าอำมาตย์ มันฟ้องอยู่ในตัว<br /><br />ถ้าจะยกระดับสื่อไทย ให้ขึ้นชั้นเทียบกับโสเภณี ก็คงเปรียบได้กับโสเภณีโดยสันดาน ผู้ถือคติประจำใจ "เงินย่อมไม่สำคัญไปกว่าความเสียว" ถ้าถูกใจใช่เลย รับรองบริการให้ฟรีไม่มีชาร์จ แถมจับพลัดจับผลู จะมีแอบติ๊ปให้ตาค้างอีกต่างหาก<br /><br />ประเภทโสเภณีจำเป็น ถูกบังคับขายบริการนั้น มีน้อยซะยิ่งกว่าน้อย นับยังไงก็คงไม่ครบสิบนิ้ว<br /><br />ไม่ใช่สิ! ถ้าไล่เรียงกันดูจริงๆ ยังได้ไม่ถึงห้านิ้วด้วยซ้ำไป<br /><br />จึงไม่แปลกที่ความตอแหลจะระบาดไปทั่วทุกวงการ ก็ขนาดคำว่า "ขอคืนพื้นที่" กับ "กระชับพื้นที่" ยังส่งให้จอมแหลอย่างมาร์ค 100 ศพ ขึ้นชั้นผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น ตีคู่ไปกับพันธมิตรห่มเหลือง "มหา ว.สี่ตาพาซวย" ผู้ที่สามารถใช้ภาษาไทย เทศนาอย่างพลิกพลิ้ว ชนิดมะกอกสามตะกร้าปาไม่ถูก<br /><br />จาก"เป็นกลาง=เป็นก้าง" สมัยม็อบพันธมิตร มาถึง"เสียใจที่คนไทยเลือกข้าง" ในยุคม็อบเสื้อแดง เล่นเอาอุบาสกอุบาสิกาพากันตีหน้าเหวอ ว่านี่ "หลงพี่" จะเอายังไงกันแน่<br /><br />ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน วิกฤติอำมาตย์ในครั้งนี้ ก็ได้พิสูจน์คุณธรรมจอมปลอมของพวกอีแอบ ที่รวมหัวกันปลิ้นปล้อน หลอกลวง มอมเมาประชาชน อย่างเป็นขบวนการ จนส่งผลให้เกิดปรากฏการณ์ "ตาสว่างทั้งแผ่นดิน" อย่างไม่น่าเชื่อ<br /><br />คนมันถึงคราวจะฉิบหาย ผีห่าซาตานเลยดลใจ ให้เดินดุ่มๆไปบนหนทางเสื่อม อย่างไม่มีอาการลังเลแม้แต่น้อย<br /><br />เรื่องของเรื่อง ที่มันเลอะเทอะเละเทะอยู่ทุกวันนี้ ผู้สันทัดกรณีที่ไม่กล้าเปิดเผยนาม ท่านให้ทัศนะว่า เป็นเพราะเราดันทะลึ่ง "เลี้ยงงูไว้ในเรือ เลี้ยงเสือไว้นอกกรง" เลี้ยงไม่เลี้ยงเปล่า ดันผ่าไปบูชาเซ่นไหว้ ยกเป็นของศักดิ์สิทธิ์ซะงั้น เรื่องมันถึงได้เลยเถิดลามปามไปกันใหญ่<br /><br />อันธรรมดาคนเรา ถ้าฐานะพอมีอันจะกิน เกิดมีอาการครึ้มอกครึ้มใจ อยากเลี้ยงเสือไว้ในบ้านให้เป็นสง่าราศี มันก็เก๋ไปอีกแบบ แต่ถ้าจนกรอบเป็นข้าวเกรียบกุ้งแล้ว ยังอุตส่าห์กระเบียดกระเสียนค่าข้าวค่าน้ำ เอามาเลี้ยงเจ้าลายพาดกลอนนี่ มันก็เกินไปหน่อย<br /><br />แล้วถ้าดันผ่าปล่อยให้เดินเพ่นพ่านอย่างกับเป็นเจ้าบ้านซะเอง ก็ยิ่งดูไม่จืด เสือแก่เติบใหญ่กลายเป็นเสือสมิง เที่ยวแอบจับคนในบ้านกินเป็นดินเนอร์มื้อใหญ่ โดยที่ไม่มีใครระแคะระคายมาหลายทศวรรษ แม้จะมีคนสงสัยอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครกล้าจับอุ้งตีนมันดม<br /><br />แค่เห็นเสือใหญ่ยิ้มยาก นั่งหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ ก็หนาวไปถึงกระดูกแล้ว<br /><br />แสงสว่างเท่านั้น ที่จะทำลายเวทย์ไสยมนตร์ดำ ความจริงเท่านั้น ที่จะสยบความตอแหลให้อยู่หมัด<br /><br />ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย แต่มันทำให้คนพูดความจริง ตายมาแล้วนักต่อนัก ดังนั้นจึงต้องอาศัยหลวงตาชู ให้รับหน้าเสื่อเสี่ยงตาย พูดความจริงแต่เพียงผู้เดียว เพื่อที่พวกเราจะได้ก๊อปปี้แจกจ่ายกันไป ให้ทั่วบ้านทั่วเมือง<br /><br />เพราะว่างานนี้ ยังไงก็ลากยาวข้ามภพข้ามชาติ ประชาชนสู้ยิบตาอยู่แล้ว<br /><br />"มึงรู้หรือเปล่าว่ากำลังสู้กับใคร" ถ้าเป็นสมัยก่อน ได้ยินคำถามทำนองนี้ เป็นได้ถอดใจวิ่งป่าราบกันเป็นแถว แต่มาถึงวันนี้ หลัง 19 พฤษภาเลือด อันแสนขมขื่น สถานการณ์มันหล่อหลอมให้ใจคนเปลี่ยนไป กลายเป็นหนังคนละม้วน<br /><br />หมูในอวยกลับกลายเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อนขึ้นมาดื้อๆ จึงไม่แปลก ที่วันนี้คนถามจะมีโอกาสได้เจอสวนว่า<br /><br />"ทำไมกูจะไม่รู้ว่ากำลังสู้กับใคร แต่ฝากมึงไปถามมันด้วยว่า มันรู้ไม๊ว่า กำลังสู้กับประชาชน แล้วถามมันด้วยว่า ไอ้อีหน้าไหนที่บังอาจสู้กับประชาชน จะลงเอยด้วยชะตากรรมแบบไหน แล้วคงไม่ต้องให้บอกว่า..."<br /><br />"จุดจบสุดท้าย..พวกมันตายกันยังไง"<br /><br />วโรทาห์: 22 ส.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-65718673102918838902010-07-29T09:36:00.003+07:002010-07-30T10:12:50.745+07:00สงครามประชาชน นับหนึ่งไปแล้วเรือด่วนไม่รอท่า วันเวลาไม่คอยใคร อำนาจวาสนาไม่เคยอยู่นาน ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป พรก.ฉุกเฉินมันก็แค่ฉาบฉวย ออกมาคุ้มกบาลโจรได้ไม่นานก็ต้องจากไป ความจริงเท่านั้นที่เป็นสิ่งไม่ตาย ต่อให้มุบมิบปกปิดกันยังไง เมื่อถึงเวลาย่อมต้องแดงโร่ออกมาจนได้<br /><br />ไอ้อีที่ก่อกรรมทำเข็ญกับเพื่อนร่วมชาติเอาไว้ จึงรุ่มร้อนทรมานทุรนทุราย ราวกับตกอยู่ในอเวจีมหานรก ยังไม่ปาน<br /><br />เพราะเหตุนี้ ในระหว่างที่พรก.ฉกฉวย ยังคุ้มกะลาหัว ให้ทำการฉ้อฉลโดยถูกต้องตามกฎหมาย ศูนย์อำนวยความฉิบหาย จึงกุลีกุจอล้างขี้ให้รัฐบาลโจรอย่างฉุกละหุก เพราะคิดโดยไม่ต้องใช้สมองว่า ถ้าทอดเวลาให้เนิ่นนานออกไป กับเร่งระดมใบบัวมาให้ได้มากพอ<br /><br />จะสามารถปิดช้างตายทั้งตัวได้มิด ไม่ให้ส่งกลิ่นเหม็นคาวฉาวโฉ่ไปทั่วบ้านทั่วเมือง รวมทั้งทั่วโลกอีกต่างหาก<br /><br />ในระหว่างนี้ จึงไม่แปลกที่จะมีข่าวประชาชน คนแล้วคนเล่าถูกคร่าตัวไปเข้าคุก โดยไม่จำเป็นต้องแจ้งข้อหา ศพแล้วศพเล่าถูกเพิ่มเข้าในบัญชีคนตาย ภายใต้เงื้อมมือทรราช โดยไม่ใครคิดที่จะจับมือใครดม<br /><br />ภาพที่ออกมาในสายตาปุถุชน ที่มีความเป็นมนุษย์อยู่ในระดับปกติธรรมดา มันเลยดูไม่จืด เหมือนเห็นฝูงหมาป่าที่กำลังรุมขย้ำลูกแกะอย่างเมามัน ดูราวกับว่า เสื้อแดงที่เคยแรงฤทธิ์จะถูกฉีกเป็นริ้วๆ เพื่อให้สาแก่ใจจอมบงการ ที่สุมไฟแค้นไว้แน่นอก รอวันสะสาง ที่เพิ่งจะมาถึงในวันนี้<br /><br />ผ่านไปกว่าสองเดือน หลังเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ "พฤษภามหาอำมหิต" ในขณะที่ "คืนนรกในวันปทุมฯ" ยังตามหลอนจอมบงการอยู่ไม่เลิก แต่ปฏิบัติการไล่ล่าท้านรกผู้เห็นต่างทางการเมือง ยังไม่มีทีท่าว่าจะซาลง แม้แต่น้อยนิด<br /><br />ทำราวกับว่า ถ้าถูกรุกไล่จนไม่มีที่ยืนแล้ว เสื้อแดงจะอันตรธานหายวับไปจากโลกนี้ ไม่มีใครอยู่ให้ขวางหูขวางตา ท่านผู้มีอำนาจตัวจริงเสียงจริง ที่กำลังนี้ประสาทหูมันด้านชา จนไม่ได้ยินแม้เสียงแมลงหวี่แมลงวัน ที่กู่ตะโกนประสานเสียงจนคอแทบแตกว่า...<br /><br />อย่าให้พวกกูหาที่ยืนเอง..แล้วมึงจะหนาว<br /><br />กับสถิติอย่างเป็นทางการ ตายร่วมร้อยกับบาดเจ็บร่วมสองพัน ไม่มีใครสงสัยว่า มาร์คชั่วพอสำหรับมหกรรมอำมหิตระดับนี้หรือไม่ แต่ทุกคนข้องใจว่ามันเอาน้ำอิ๊วมาจากไหน กับงานระดับมาสเตอร์พีซ ที่ต้องอาศัยอำนาจบงการครอบคลุมทุกองคาพยพ ทั้งกองทัพ สารพัดสื่อ องค์กรอิสระ และนักวิชาการ จิปาถะ<br /><br />ให้ออกลิงออกค่างไปในทิศทางเดียวกัน โดยไม่มีการแตกแถวแม้แต่หน่อเดียว<br /><br />จึงช่วยไม่ได้ที่สายตาทุกคู่จะจับจ้องเพ่งเล็งไปที่ฉากหลังอันชินตา ซึ่งใครๆก็รู้ว่ามันไม่ใช่ฉากลิเกโหลๆอีกต่อไป เหตุเพราะภาพลางๆหลังฉากนั้น ที่นับวันจะชัดเจนจนมองเห็นทะลุปรุโปร่งไปทุกรูขุมขน กับเงาร่างทะมึนซึ่งมันจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก...ไอ้ปื๊ด<br /><br />หายไปกับสายลม หลังจากปฏิบัติการยิงผ่ากะโหลกจ่ายิ้ม วันนี้ไอ้ปื๊ดกลับมาในมาดใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม อย่างเทียบกันไม่ติด ทั้ง "โหด เลว ดี" มีครบเครื่องอยู่ในตัวคนเดียวกัน เมื่อประกอบกับบารมีที่มากมายล้นฟ้า จนทะลักนองไปทั่วทั้งจักรวาล<br /><br />จึงช่วยไม่ได้ที่ไอ้ปื๊ดจะหน้ามืดตามัว จนหลงตัวลืมตีน นึกว่าตนเองเป็นเทวดาไปซะฉิบ<br /><br />จากที่เคยกระมิดกระเมี้ยนนั่งชักใยอยู่หลังฉาก จึงกล้าๆออกมายืนแก้ผ้าอยู่หน้าฉาก โดยไม่รู้สึกเคอะเขินแม้แต่น้อยนิด ยิ่งหลังๆมานี่ยิ่งเลอะเทอะไปกันใหญ่ เมื่อขยันออกมาล่อเป้าให้มาร์คชกโชว์ เหมือนจะประกาศศักดาให้รู้เป็นนัยๆว่า ไอ้เด็กผีคนนี้มันสังกัดค่ายไหน<br /><br />เพราะฉะนั้น ถ้าไม่มั่นใจว่าแน่จริง จงอย่าแหยมเป็นอันขาด<br /><br />ถ้ายังข้องใจ ให้หันกลับไปชมผลงานที่เห็นจะๆ ประจักษ์กับตานับล้านคู่ ที่แม้แต่ตานฉ่วย ยังต้องหลบฉากชิดซ้าย กับปฏิบัติการอีแอบ หลบมุมซุ่มยิง แล้วออกมาตอแหลแก้ตัวอย่างไม่มีทีท่าว่าจะอายสุนัข ด้วยคำพูดสั้นๆง่ายๆว่า..เปล่า..ใครจะทำไม<br /><br />หลังปฏิบัติการโฉดจบลง ก็ได้เวลาเปิดแชมเปญฉลองอย่างเมามัน ทำราวกับว่าระบอบอำมาตย์ประสบกับชัยชนะอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดไปแล้ว โดยหารู้ไม่ว่า นั่นเท่ากับเติมปุ๋ยเร่งเชื้อให้กับขบวนการประชาธิปไตย ที่ยืนตายซากรอฟ้ารอฝนมานานกว่า 76 ปี<br /><br />ประชาชนกำลังเรียนรู้ประชาธิปไตยอย่างก้าวกระโดด จากการลงมือปฏิบัติอย่างเข้มข้นในสนามจริง เจ็บจริง ตายจริง ไม่มีตัวแสดงแทน<br /><br />แน่นอนว่า เมื่อเห็นสหายร่วมรบทอดร่างลงนอนจมกองเลือด เป็นใครจะไม่เจ็บแค้นจนอยากฉีกเนื้อศัตรูเป็นชิ้นๆ แต่ในเมื่อยังทำอะไรไม่ได้ มันก็ต้องกลืนเลือดเอาไว้ก่อน สิ่งที่ทำได้ และสมควรทำเป็นอย่างยิ่งในตอนนี้ คือสลัดทิ้งความเจ็บปวด แล้วรีบลุกขึ้นมาสู้ใหม่<br /><br />"พ่ายศึกใช่ว่าแพ้สงคราม" หนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล สงครามประชาชนมันคือมหากาพย์ของทุกประเทศอยู่แล้ว การศึกต้องปะทุขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า จนกว่าระบอบอำมาตย์จะบรรลัยวายวอดไปต่อหน้าต่อตา ไม่ว่าจะกินเวลาเนิ่นนานเท่าใดก็ตาม<br /><br />"ชัยชนะที่หอมหวาน ย่อมต้องแลกมาด้วยความพ่ายแพ้อันขมขื่น" ไม่ว่าประชาชนจะต้องสูญเสียไปเท่าไหร่ แต่พล็อตเรื่องสุดท้ายได้เขียนเอาไว้ เสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว นั่นคือ ยังไงระบอบอำมาตย์ ก็ต้องพินาศย่อยยับ อย่างไม่มีข้อแม้<br /><br />มีหอกใช้หอก มีดาบใช้ดาบ มีซีดีใช้ซีดี มีแฟล็ชไดร์ใช้แฟล็ชไดร์ ก็อปมันไป เผยแพร่ให้มากที่สุด นั่นคือสงครามใต้ดิน ที่ประชาชนกำลังตอบโต้กับอำนาจรัฐ อย่างถึงพริกถึงขิง ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด โดยที่ฝ่ายอำมาตย์ไม่มีทางปกป้องตนเองได้ เพราะไม่มีใครโผล่มาให้ยิงอีกแล้ว<br /><br />ทำเป็นเล่นไป ขนาดเด็ดดอกไม้ ยังสะเทือนถึงดวงดาว เพียงแค่ผีเสื้อขยับปีก ยังก่อเกิดพายุใหญ่ เจอมดตัวน้อยตัวนิดรุมสกรัม ช้างใหญ่ยังล้มทั้งยืนมาแล้ว นับประสาอะไร ถ้าประชาชนช่วยกันเซาะอิฐฐานราก คนละก้อนสองก้อน<br /><br />กำแพงใหญ่จะไม่ถล่มทลายพังครืนลงมา ก็ให้มันรู้กันไป<br /><br />แน่นอนว่า ชัยชนะที่แลกด้วยความสูญเสียจำนวนน้อย ย่อมต้องใช้เวลามาก แต่ถึงยังไงก็คงไม่นานจนเกินรอ เพราะมัจจุราชนั้น อยู่ข้างประชาชนเสมอ<br /><br />สัญญาณชีพของจอมอสูรที่ขาดสะบั้น คือสัญญาณแห่งชัยชนะของประชาชนที่เริ่มขึ้น เมื่อทัพมารเข้าห้ำหั่นกันเอง เพื่อช่วงชิงอาญาสิทธิ์แห่งนรก นั่นคือเวลารอคอยของกองทัพมหาชน ที่เตรียมพร้อมเผด็จศึก<br /><br />เมื่อเฮี่ยต่อเฮี่ยกัดกันจนบรรลัย...ประชาชนจักเป็นใหญ่ในแผ่นดิน<br /><br />วโรทาห์: 29 ก.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-35142152993344819282010-05-16T07:46:00.007+07:002010-06-06T08:35:15.274+07:00เข้าประชาไทผ่าน Google free proxy<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO-5A6_h6K48ledHCSmWO32XNnGP0O6jy-_a9fy8P52vHFGCwejhLkyLKdwK4PB9gMZsQyPMzprTfgDcNwDuxnUd-pSsQ9I-dwxAH1lxDMZMP-e65sG3drB6fbwKzqO8fxYDxg7z81ZALP/s1600/moz-screenshot-18asd.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 200px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjO-5A6_h6K48ledHCSmWO32XNnGP0O6jy-_a9fy8P52vHFGCwejhLkyLKdwK4PB9gMZsQyPMzprTfgDcNwDuxnUd-pSsQ9I-dwxAH1lxDMZMP-e65sG3drB6fbwKzqO8fxYDxg7z81ZALP/s320/moz-screenshot-18asd.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5471666166082710626" border="0" /></a><br />รัฐบาลสัตว์ชิบหายมันบ้าไปแล้ว สาดกระสุนจริงยิงหัวประชาชนอย่างไม่รู้สึกรู้สา แถมป้ายขี้ให้เสื้อแดงอีกต่างหาก<br /><br />ส่วนในโลกไซเบอร์ ก็ตามปิดตามบล็อคอย่างบ้าระห่ำ<br /><br />นี่พันทิป ก็ปิดหนีตายไปแล้ว<br /><br />เหลือแต่ประชาไท ที่ยังยืนหยัดโต้พายุซาตานอยู่ แต่ก็ถูกตามบล็อคทุกรูปแบบ<br /><br />ถ้าใครเข้าไม่ได้ ก็ลอง URL นี้ดู<br /><br /><a href="http://www.google.com/translate?langpair=en%7Cth&u=www.prachataiboard.com/webboard">http://www.google.com/translate?langpair=en|th&u=www.prachataiboard.com/webboard</a><br /><br />**********<br /><br />คราวนี้เสื้อแดงรู้หรือยัง ว่ากำลังสู้กับใครอยู่?<br /><br />ทำไมมันจึงใจกล้าหน้าด้าน ไม่เกรงกลัวประชาชน ไม่สนใจสายตาชาวโลกแม้แต่น้อย?<br /><br />หยุดเถิดทรราช..อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ<br /><br />นอมินีจอมอสูร<br /><br />วโรทาห์: 16 พ.ค. 53<br /><br />********<br /><br />เปลี่ยน URL แล้วครับ เป็น..<br /><br />http://www.prachataiboard.info/board/<br /><br />เข้าตรงๆได้เลย จนกว่ามันจะตามมาบล็อคอีก<br /><br />วโรทาห์: 28 พ.ค. 53<br /><br />***<br /><br />เปลี่ยนเป็น..<br /><br />http://www.prachataiboard1.info/board/<br /><br />วโรทาห์: 6 มิ.ย. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-48241344319796702862010-05-10T08:46:00.003+07:002010-05-10T09:07:41.043+07:00กบฏไพร่...ตำนานความห้าวหาญของชาวรากหญ้า<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-bD3fbDNNS39xtw8t-3Eys0GLWVYGqCT61WqR3T6fx_63S_l6BBDPQEmxAnEFet0V_VMpKAJFUWAF1rF_Drl3LAy4nGPP3e_k2nqI0xwxlBkn3DZjgH0hsJglbxaJqua_gc4m1rgiSQ6k/s1600/gladiator-v-predator12.jpg"><img style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center; cursor: pointer; width: 320px; height: 308px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-bD3fbDNNS39xtw8t-3Eys0GLWVYGqCT61WqR3T6fx_63S_l6BBDPQEmxAnEFet0V_VMpKAJFUWAF1rF_Drl3LAy4nGPP3e_k2nqI0xwxlBkn3DZjgH0hsJglbxaJqua_gc4m1rgiSQ6k/s320/gladiator-v-predator12.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5469452745021330418" border="0" /></a>ล่วงเลยไปแล้วเกือบ 2 เดือน กับการต่อสู้ชนิดหลังพิงฝาหน้าชนกำแพง ของบรรดากบฏไพร่แดง ตัวแทนของชนชั้นไพร่กระฎุมพี ที่อาจหาญสวมหัวใจสิงห์ เข้าต่อกรกับกองทัพอำมาตย์อันเกรียงไกร โดยไม่คิดหวาดหวั่นแม้แต่น้อยนิด<br /><br />มึงแรงมากูก็แรงไป งานนี้ไพร่สู้ยิบตา แม้ว่าจะมีแค่มือเปล่าๆ กับอุดมการณ์ล้วนๆ<br /><br />ในขณะที่ฝ่ายตรงข้ามนั้น นอกจากกฎหมายที่เขียนเองมากับมือแล้ว ยังพรั่งพร้อมด้วยสรรพกำลังและศาสตราวุธ ระดับสงครามระหว่างประเทศกันเลยทีเดียว<br /><br />นี่ถ้าสงครามไพร่ตัดสินแพ้ ชนะกันที่อาวุธ ป่านนี้ไม่รู้ว่าเสื้อแดงกระเจิงไปถึงไหนแล้ว<br /><br />แต่บังเอิญว่า ของจริงมันต้องวัดกันที่ใจ เรื่องของเรื่องมันถึงได้บานปลายกลายเป็นหนังคนละม้วน เพียงแค่สมรภูมิเลือดแห่งแรกที่สี่แยกคอกวัว ก็สร้างความเสียหายให้กับฝ่ายอำมาตย์ ถึงขนาดถอยกรูดๆไม่เป็นขบวน<br /><br />ถึงแม้ว่านักรบไพร่จะบาดเจ็บล้มตายเป็นใบไม้ร่วง แต่กองบัญชาการสุมหัวภาคสนามของสมุนอำมาตย์ ก็ถูกถล่มราพณาสูร ไม่เหลือแม้แต่ซาก ให้เป็นสีเหนียดแก่แผ่นดิน<br /><br />อภิสิทธิ์ เวทนาทีวะ ถูกประทับตราทรราช เพียงแค่ชั่วข้ามคืน<br /><br />ก็มันห้ามแล้วฟังกันซะเมื่อ ไหร่ ขนาดว่ากองทัพเขาไม่เอาด้วย เพราะเกรงว่ามันจะได้ไม่คุ้มเสีย ยังอุตส่าห์ดิ้นทุรนทุราย ไปใช้บริการทหารนอกแถว หน่วยที่กระเหี้ยนกระหือรืออยากฆ่าประชาชนเต็มแก่ เพียงเพื่อเอาผลงานเป็นสะพานทอดสู่ยศฐาบรรดาศักดิ์ จะเป็นใครไปซะอีก ถ้าไม่ใช่หน่วยทหารหมา "บูรพาสุนัข"<br /><br />ดุดันเหี้ยมเกรียมต่อประชาชน แต่คิกขุอาโนเนะ เมื่ออยู่ต่อหน้าผู้เป็นเจ้านาย จนได้รับการขนานนามอย่างน่าชังน่าถีบว่า "ทหารแมวมาม่าซัง"<br /><br />เพราะย่ามใจว่า งานนี้เคี้ยวขนม สู้กับประชาชนมือเปล่า หลับตาสู้ยังไงก็ชนะอยู่เห็นๆ พอผลการเย่อกันตั้งแต่บ่ายยันเย็น ฝ่ายทหารแพ้ประชาชนหลุดลุ่ยไม่เหลือฟอร์ม จึงทำใจยอมรับกันไม่ได้ ยิ่งมาเจอเสียงกระเส่า เขย่าขวัญสั่นประสาทผ่านเซ็กซ์โฟน-อินเข้ามาเร่งยิกๆว่า "ต้องจบให้ได้..ภายในคืนนี้"<br /><br />มันเลยต้องมีลูกฮึด ลุยทำโอทีต่อตั้งแต่หัวค่ำยันดึกยันดื่น โดยไม่คำนึงถึงกฎกติกามารยาทที่ว่า ห้าม"ขอคืนพื้นที่"ในยามวิกาล เป็นอันขาด<br /><br />เรื่องของเรื่อง มันเลยกลายเป็นงานช้าง เมื่อมีแขกที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามาขอร่วมแจม ในนามของ"กองกำลังไม่ทราบฝ่าย แต่ทราบว่ามีปืน" มาถึงก็ตั้งป้อมยิงไม่ยั้ง อย่างกับข้าวตอกแตก เล่นเอาสุนัขบูรพา ร้องไม่เป็นภาษาสุนัข<br /><br />หะแรกใครต่อใครก็พากันทึกทักว่า เป็นกองกำลังที่มาช่วยเสื้อแดง แต่มาเอะใจตรงที่ว่า จะช่วยทั้งทีทำไมไม่อ้อมไปตีกระหนาบหลัง ให้ทหารอำมาตย์มันละล้าละลังเล่น แต่นี่ดันมาตั้งแท่นยิงอยู่ในกลุ่มคนเสื้อแดง ทำตัวเป็นตำบลกระสุนตก พาให้ประชาชนพลอยซวยไปด้วยอีกหลายคน<br /><br />แต่เอาเถอะ สงสัยไปก็เท่านั้น ในเมื่อผลมันก็คือๆกัน นั่นก็คือ ไม่ว่าจะมาช่วยเสื้อแดง หรือว่าถือโอกาสทอดผ้าป่าสามัคคี ฆ่าตัดตอนทหารฝ่ายตรงข้าม มันก็เป็นการฆ่าเพื่อยับยั้งการฆ่าอยู่ดี ไม่เช่นนั้นยังไม่รู้ว่า เสื้อแดงต้องตายเพิ่มอีกกี่ร้อยกี่พันศพ ภายใต้น้ำมือทหารระห่ำสัตว์พวกนั้น<br /><br />ว่ากันถึงสาเหตุหลัก ที่ทำให้กองโจรอำมาตย์แตกญะญ่ายพ่ายจะแจ หมดรูปในครั้งนี้ ต้องถือเป็นผลงานการวางแผนยุทธการของทหารเสื้อแดง ที่แก้เกมส์กันชนิดช็อตต่อช็อต อย่างรู้เขารู้เรา จากข้อมูลวงในที่ถวายใส่พานมาให้โดยทหารแตงโม<br /><br />ที่ต่อสายรายงานสดจาก วอร์รูมอำมาตย์ ชนิดคำต่อคำ ประโยคต่อประโยค ส่งตรงถึงเวทีเสื้อแดง อย่างกับยกกองบัญชาการของฝ่ายอำมาตย์มาไว้ที่นี่ ยังไงยังงั้น<br /><br />แต่สงครามก็คือสงคราม เหมือนสาดน้ำใส่กัน มันก็ต้องรับเละทั้งสองฝ่ายเป็นธรรมดา คิดถึงไพร่ที่พลีชีพเมื่อไหร่ น้ำตามันพาลจะไหลทุกที นี่แหละคือสงครามไพร่ ไม่ว่าฝ่ายไหนจะได้รับชัยชนะ ฝ่ายไพร่ก็ต้องรับบทผู้แพ้ตลอดกาล โดยไม่มีข้อแม้ เพราะไม่ว่าทหารหรือพลเรือนก็แล้วแต่ ที่ตายๆกันไป มันก็ไพร่ทั้งนั้น<br /><br />เพียงแต่ว่า"ไพร่ที่ตายเพื่ออำมาตย์" ย่อมได้รับเกียรติมากกว่า"ไพร่ที่ตายเพื่อไพร่" พูดแล้วมันเจ็บใจจริงๆ<br /><br />มิพักต้องไปพูดถึง"องค์กรสิทธิมนุษยชนแห่งประเทศไทย" ให้มันคลื่นไส้กันไปเปล่าๆ เหตุเพราะรู้ๆกันอยู่ ว่ามันเสียชีวิตยกคอกไปตั้งนานแล้ว ที่เห็นเต้นแร้งเต้นกาอยู่นั้นมันก็แค่ "องค์กรสิทธิทรชนแห่งประเทศไทย" ที่ทำหน้าที่ปกป้องทรชนคนชั่วเป็นการเฉพาะ การันตีด้วยผลงาน การเจ๋อเข้าไปซับน้ำตาจระเข้ ถึงรังโจร"ลาบ 11"<br /><br />เมื่อคราวที่นายกฯกำมะลอ ถูกสาดเลือดหน้าบ้าน จนขวัญหนีดีฝ่อ ร้องไห้กระจองอแง อย่างกับพ่อแม่ตาย ยังไม่ปาน<br /><br />เพราะเหตุนี้มันถึงได้ใจ ฮึ่มฮั่มจะออกมาล้างอาย หมายยิงประชาชนให้กระเจิงกันไปอีกรอบ ดีที่ได้องค์กรต่างชาติมาช่วยกดไข่ดัน ทำให้มันหน้าเขียวหน้าเหลืองนั่นแหละ อาการพิษสุนัขบ้า ถึงได้หายกำเริบลงไปหลายกิโลขีด<br /><br />แม้กระนั้น ยังพยายามปล่อยของผ่าน "ศูนย์อำนวยความฉิบหายในสถานการณ์ฉุกละหุก" ด้วยการปล่อยไก่อูจอมเห่าหอน สรรเสริญ แก้วกำหนัด ออกมาขู่กรรโชกซ้ำๆซากๆ วันละ 3 เวลา สัปดาห์ละ 7 วัน เล่นเอาชาวบ้านเอียนจนแทบอ้วกไปตามๆกัน ฐานที่มันดีแต่เห่า ไม่เห็นกัดซักที<br /><br />เมื่อแขนขามันง่อยเปลี้ยไปซะหมด ทหารก็เกียร์ว่าง ตำรวจนั้นเกียร์ถอยไปนานแล้ว จึงถึงคิวของเจ้ากรรมนายเวรตัวจริงเสียงจริงอย่าง "พันธมิตรทรชนเพื่ออำมาตยาธิปไตย" ที่ต้องออกจากโลงมาทำซ่า เดินหน้า "ฆ่ามัน..ฆ่ามัน..ฆ่ามัน.." ทั้งๆที่ระดมพลแทบตาย ไม่เคยได้เกิน 3 พัน ซักที<br /><br />ปล่อยอย่างนี้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็รู้ ว่าใครหมู่ ใครจ่า<br /><br />บ้านเมืองร่ำๆว่าจะลุกเป็นไฟซะให้ได้ แต่นายกฯของไทยกลับไม่รู้สึกรู้สา ไม่รู้ว่ายุบสภามันยากเย็นยังไงกัน ถึงได้หน้าด้านหน้าทนไม่มีขีดจำกัด ทั้งๆที่รัฐบาลก่อนหน้านี้ ก็เห็นเขาประกาศยุบสภากันโครมๆ ไม่เห็นจะ ต้องยักกะสาย โร้ดหม่งโร้ดแหม็ปให้มันยุ่งยาก โดยใช่เหตุ<br /><br />อะไรไม่ว่า ยังมีหน้ามาทำขู่ ว่าโปรโมชั่นนี้ถือว่าคุ้มสุดๆแล้ว ห้ามต่อรองเป็นอันขาด<br /><br />ทำอย่างกับว่า เป็นของดิบของดีที่ชาวบ้านเขาอยากได้นักหนา ไม่มาฟังทัศนะจากผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ ตัวจริงเสียงจริง เมื่อผู้สื่อข่าวยิงคำถามเข้าใส่ ว่าคิดยังไงกับโร้ดแหม็ป"ปองดอง" ของท่านนายกฯ ยายพริ้งคนเสื้อแดง ถึงกับตะโกนตอบสวนควันปืนโดยไม่ต้องคิดว่า...โร้ดพ่อโร้ดแม่มัน<br /><br />กูแค่อยากรู้ว่า มันจะยุบสภาเมื่อไหร่?<br /><br />วโรทาห์: 10 พ.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-79365181556484797992010-02-15T10:05:00.000+07:002010-02-15T10:06:22.623+07:00เมื่อหัวหน้าพรรคปาขี้ มาโดนดีซะเองอากาศที่เริ่มจะร้อนฉิบ กับสถานการณ์การเมืองที่ชักจะร้อนฉ่า ยิ่งใกล้วันดีเดย์ ปล้นกลางแดด 76,000 ล้านเข้ามา พวกอำมาตย์ก็ยิ่งพล่านเป็นสุนัขเดือน12 อยากได้เงินเขาจนตัวซีดตัวสั่น แต่ยังกล้าๆกลัวๆ ระแวงว่าประชาชนจะดาหน้า ออกมาเช็คบิลเอา<br /><br />เลยต้องทำเป็นลับ ลวง พลาง ส่งสมุนที่ไร้สมอง เที่ยวสร้างสถานการณ์ป่วนบ้านป่วนเมือง จนวุ่นวายกันไปหมด<br /><br />สถานการณ์ยุ่งเหยิงอย่างนี้ จะหยิบจะจับเอาอะไรมาเขียนวิพากษ์วิจารณ์ จึงไม่ค่อยถนัด เพราะว่ายังไม่ทันจะขยับ ก็กลายเป็นข่าวเก่าไปซะฉิบ อย่ากระนั้นเลย สู้เมดเล่ย์จับฉ่ายเล่นมันไปทุกเรื่อง เอามายำใหญ่ใส่พริกมะนาว ให้เผ็ดแซบซี้ดซ้าด ยังจะเข้าท่ากว่ากันเยอะแยะ<br /><br />ภาษาฟุตบอลเขาเรียกว่ากึ่งยิงกึ่งผ่าน ไม่ได้ตั้งใจยิง แต่เผลอเมื่อไหร่เป็นมุดเข้าประตูไป ไม่ทันรู้ตัว<br /><br />ประเดิม กันด้วยข่าวขี้ๆ กับคนขี้ๆ ที่กลายเป็นคู่เวรคู่กรรมคู่ใหม่กันไปซะแล้ว นาทีนี้ถ้าใครบอกว่ากำขี้ดีกว่ากำตด คงไม่มีทางที่มาร์คจะเห็นด้วยเป็นอันขาด หลังจากเจอเข้าไปหลายงาน ชักจะเกิดดวงตาเห็นธรรม ใครจะว่ายังไงก็ช่าง มาร์คยังขอกำตดดีกว่ากำขี้<br /><br />โดยเฉพาะงานล่าสุดนี้ ที่ออกจะทำใจลำบากอยู่ซักหน่อย ก็พ่อเจ้าประคุณลุนช่อง เล่นจัดโปรโมชั่นพิเศษ มากันเป็นแพ็คคู่ 4 ถุงซ้อน ดีลิเวอรี่ส่งตรงถึงหลังคาบ้าน เล่นเอารปภ.อกสั่นขวัญแขวน ออกจับมือคนดมกันให้วุ่น ดีที่ว่า คนบ้านนี้ เขาชินชากันซะแล้ว เลยไม่ค่อยตื่นเต้นซักเท่าไหร่<br /><br />ก็แหงละ โดนเข้าไปถี่ยิบ ไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์ ถ้ายังไม่ชิน ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว<br /><br />ทำเป็นเล่นไป ในขณะที่ทุกคนลงความเห็นว่าเป็นถุงขี้ แต่ยังมีกุ๊ยกษิตที่เถียงขาดคอเป็นเอ็น ว่าเป็นถุงก๋วยเตี๋ยว มิน่าล่ะ ถ้าพี่กุ๊ยบอกว่าจะหิ้วก๋วยเตี๋ยวไปฝากใคร เป็นได้เผ่นหนีกันป่าราบ เรียกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมเหลียวหลัง<br /><br />กับถ้อยวาจาของน้าฮุนฯที่ว่า “อุจจาระมีค่ามากในประเทศไทย เพราะว่าชาวไทยให้มันเป็นของขวัญ แก่นายกรัฐมนตรี..." ไปๆมาๆอาจจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นซะแล้ว เมื่อมีแนวโน้มว่า ผลการตรวจดีเอ็นเอ อาจจะแจ็คพ็อทออกมาว่าเป็น..ขี้ทักษิณ<br /><br />ถ้าไม่รีบออกตัวว่าขอรับเอาไว้ตรวจสอบราคา มีหวังว่าน่าจะงานเข้า เจอคดีรับของขวัญเกิน 3 พันกันเห็นๆ ยิ่งน้าแม้วเขาขึ้นชื่ออยู่ด้วยว่า มือดี..ทำขี้ให้เป็นทอง<br /><br />สรุปว่า ลงทุนปลูกถั่วเอาไว้ ย่อมต้องได้ฟาดถั่วต้มเป็นธรรมดา มีที่ไหน ปลูกถั่วแล้วจะได้รับประทานสตรอเบอรี่ หวาน กรอบ อร่อย ดังใจปรารถนา<br /><br />ทีตอนที่พวกมารลุกขึ้นยืน 2 ขา ด่านายกฯทักษิณฉอดๆ เห็นกระดี๊กระด๊ากันใหญ่ ยกให้เป็นวีรสตรีสีลม โดยไม่ต้องสนใจผิดชอบชั่วดี แล้วทำไมตอนนี้จะมาไล่บี้ตำรวจ ให้พลิกแผ่นดินตามล่าหาวีรบุรุษปาขี้กันให้ควั่ก<br /><br />อะไรไม่ว่า ไล่เลี่ยกันยังไม่ทันไร นายปณิธานปากมอม ก็ออกมาปาถุงขี้นำร่องเข้าใส่ชาวเสื้อแดงซะเละไปหมด บอกว่ามีเงินโอนจากตะวันออกกลาง มาเข้าบัญชีแกนนำ หลังจากนั้นก็ตามน้ำกันใหญ่ ทั้งหัวหน้าพรรค เลขาฯพรรค และสมาชิกพรรค ต่างพร้อมใจกันออกมา ระดมปาขี้ใส่ประชาชนเสื้อแดง อย่างเอาเป็นเอาตาย<br /><br />เล่นกันสกปรกยิ่งกว่าขี้อย่างนี้ ยังไม่เห็นมีใครไปไล่จิกไล่ตี ว่าคนพรรคนี้ ทำไมมันถึงขยันปาขี้ใส่หัวชาวบ้านอยู่เป็นประจำ<br /><br />จึงเป็นการสมควรอย่างที่สุด ที่โดนจอมพลฮุนเซน จิกหัวด่าอย่างสาดเสียเทเสีย โดยไม่มีประชาชนคนไทยหน้าไหนออกมาปกป้องให้ แม้แต่คนเดียว ทั้งๆที่จะว่าไปแล้ว ขานั้นก็เกินไปนิด แต่ยังน้อยไปหน่อย เมื่อเทียบกับความต่ำช้า ไร้มาตรฐาน ไร้สติ ไร้ปัญญาของนายกฯโจร แห่งสารขัณฑ์ประเทศ<br /><br />กลายเป็นนายกฯขี้ ที่ประชาชนเกลียดที่สุดตลอดกาล ชนิดที่ถนอมประภาสต้องชิดซ้ายลงคู กู่ไม่กลับไปซะแล้ว ที่เป็นเช่นนี้ คงต้องโทษบุพการี ที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวเป็นที่ตั้ง อยากให้ลูกหลานได้เป็นนายกฯ จนไม่คำนึงถึงวิธีการที่จะได้มา แม้จะต้องสมคบกับอำมาตย์ ให้ช่วยปล้นตำแหน่งเอามาประเคนให้ ก็ยังไม่เกี่ยง<br /><br />เมื่อได้ตำแหน่งมา เพราะอำมาตย์อุปถัมภ์ จึงเป็นธรรมดาอยู่เอง ที่ไม่เคยเห็นหัวประชาชน วันๆเอาแต่เกาะโพเดียม จ้อเอาโล่ห์ กับไล่ล่าทักษิณอย่างเดียว ประชาชนคนไทย จะเป็นจะตายยังไงก็ช่าง<br /><br />กระโดดข้ามห้วยไปที่คิวหักดิบ ระหว่างพรรคร่วมรัฐบาลโจร ที่เล่นเอางงเต้กไปตามๆกัน เมื่อหัวหน้าโจรไปได้ยาดีจากอภิมหาโจรเฒ่า เจ้าของรัฐบาล งานนี้เลยชักจะมีหือ ออกมาประกาศไม่ร่วมสังฆกรรมแก้รัฐธรรมนูญมันดื้อๆ<br /><br />ถ้าจะอ้างสัญญาลูกผู้ชาย ขอให้ไปไกลๆหน่อย เพราะว่าที่นี่คือพรรคแมลงสาบ รับรองได้ว่า ไม่มีลูกผู้ชายซักกะคน<br /><br />เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับแมลงสาบ เลยต้องเจ๊กอั้ก นั่งน้ำตาตกในกันเป็นแถว ทั้งปู้จิ้น หลานเนรฯ แถมพ่วงด้วยปู่เติ้งอีกคน ต่างกอดคอกันร่ำไห้อย่างน่าเวทนา เรียกว่าพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ไปไม่เป็นกันจริงๆ อยากสลัดรักจนเต็มแก่ แต่ก็ยังทำใจไม่ได้ เพราะว่าติดคิวงาบอีกบานเบิก เข้าตำรา "คับที่อยู่ได้ คับใจก็จะอยู่"<br /><br />เรื่องที่จะถอนยวง ปล่อยให้งาบกันสะดือปลิ้นอยู่พรรคเดียวนั้น อย่าได้หวังเป็นอันขาด<br /><br />จะมีรัฐบาลไหนอีก ที่ได้รับใบอนุญาตโกงตลอดชีพ โกงได้ไม่มีขีดจำกัด โกงไม่บันยะบันยัง โกงโดยที่ไม่มีใครอ้าปากซักกะแอะ ก็ดูแต่เครื่อง จีที200 ที่มีมือดีผ่าออกมาดูแล้ว ปรากฏว่าchipหายไปทั้งแถบ มีแต่เครื่องเปล่าๆ แต่จนแล้วจนรอด ปปช.ยังนั่งอมสาก ไม่รู้สึกรู้สาอะไรทั้งสิ้น<br /><br />จึงจำเป็นอยู่ดี ที่ต้องตื๊ออยู่เพื่อร่วมงาบกันต่อไป โดยไม่มีกำหนด ของดีๆทั้งนั้น ขืนทำหมูหกไป คงต้องเสียดายแย่<br /><br />ส่งท้ายปีเก่าลูกหลานมังกร จับกระแสตรุษจีนสีชมพู แถวไชน่าทาวน์เยาวราช ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เห็นสีชมพูเต็มพรื่ดไปทั้งถนน อย่างกับนัดแนะกันมา ยังไงยังงั้น จะมีสีอื่นแซมมาบ้างก็แค่เล็กน้อย อย่างเช่นสีส้ม และสีน้ำเงิน ที่มีอยู่ประปราย ส่วนสีแดงนั้นไม่ต้องไปหา นอกจากแดงน้ำเงินที่ยังพอมีให้เห็น แต่ก็นานๆครั้ง<br /><br />นี่ว่ากันเฉพาะแท็กซี่สีชมพู ที่เป็นเทรนด์ใหม่ กำลังแรงจัด<br /><br />ส่วนมนุษย์ขี้เหม็น ที่เห็นเดินฉุยฉายสวนกันไปมานั้น กลับตรงกันข้าม อย่างหน้ามือกับหลังเท้า เคยแดงยังไง ก็ยังแดงยังงั้น ไม่มีเปลี่ยนแปลง อาจจะมีบ้างที่สะเหล่อออกมาในเสื้อสีชมพู แต่ไม่น่าถึง 1%ด้วยซ้ำไป จึงกลายเป็นของแปลก หาดูได้ยากไปซะฉิบ เสียแรงที่ลงทุนโหมโฆษณาซะแทบตาย แต่ผลที่ได้ ต้องถือว่าขาดทุนป่นปี้ ไม่มีหูรูด<br /><br />ไหนโจมตีกันจังว่า กีฬาสีทำให้คนแตกแยก แต่รัฐบาลกลับปากว่าตาขยิบ ขยันโปรโมทสีใหม่ขึ้นมาทาบรัศมีสีแดง ไม่เว้นแต่ละวัน<br /><br />สุดท้ายคนเป็นนายกฯ ซึ่งเกลียดเสื้อแดงอย่างกับวัวกระทิง ยังต้องมานั่งใส่เสื้อแดง ทำหน้าเหมือนคนอยากจะตาย<br /><br />แต่เอาเถอะ ไม่ว่าจะสีอะไรก็คนไทยด้วยกัน สำคัญว่าไพร่ต่างสีอย่าไปเสียค่าโง่ ให้อำมาตย์มันปั่นหัวออกมาฆ่ากันเอง ก็คงไม่เป็นปัญหา ต้องยอมรับว่า ทุกวันนี้ที่มันเข้าใกล้กลียุค ก็เพราะอำมาตย์มันทำทั้งนั้น<br /><br />ถ้าความยุติธรรมไม่มี ความสามัคคีก็คงยากที่จะเกิด ถ้าลงว่าตุลาการโดดก๋าออกมาเป็นคู่กรณีซะเอง ก็อย่าหวังว่าจะเห็นความยุติธรรม<br /><br />ถ้าเหตุการณ์ยังเป็นอย่างนี้ ประชาชนก็มีความชอบธรรมอย่างเต็มเปี่ยม ที่จะยืนโซ้ยกับอำมาตย์ อย่างสมน้ำสมเนื้อ ถ้าลงว่าอำมาตย์คิดจะกวาดประชาชนลงทะเล การนองเลือดก็คงเลี่ยงได้ยากแล้ว ถึงวันนี้ ยังพอมีเวลาเหลืออยู่เล็กน้อย น่าที่จะคิดใหม่ทำใหม่ซะให้ถี่ถ้วน<br /><br />ที่ผ่านมานั้น ฝ่ายอำมาตย์ประเมินประชาชนต่ำไป ส่วนฝ่ายประชาชนก็ประเมินอำมาตย์สูงไป มันเลยพอกันทั้งคู่ แต่บทเรียนที่ผ่านมาทำให้ประชาชนปรับตัวไปมาก แต่อำมาตย์ยังคงดักดานอยู่ อย่างเสมอต้นเสมอปลาย ถ้าจะแลกกันอีกครั้ง ผลคงต่างไปจากเดิมอย่างแน่นอน<br /><br />ที่สำคัญคือ ประชาชนนั้น ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ก็ยังมีที่ยืน แต่อำมาตย์นั้น อย่าได้แพ้เป็นอันขาด เพราะว่าเดิมพันมันถึงตัดหัวเจ็ดชั่วโคตร ถึงสูญสิ้นเผ่าพันธุ์กันเลยทีเดียว ศาลประชาชนนั้นโหดขนาดไหน ลองไปศึกษาประวัติศาสตร์แถวยุโรปดู<br /><br />!!! แล้วจะหนาวไปถึงกระดูก !!!<br /><br />วโรทาห์: 14 ก.พ. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-91512999395430073242010-01-29T10:55:00.001+07:002010-01-29T10:55:44.647+07:00ต่อให้รบแพ้สักร้อยครั้ง ก็ยังเป็นแดงยิ่งใกล้วันดีเดย์ล้างบาง ระบอบอำมาตย์เข้าไปทุกที บรรดาสมุนน้อยใหญ่ของฝ่ายนั้น ต่างก็ออกอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว สวิงสวายหัวใจสั่น เมื่อถูกฝ่ายประชาชนโน้มคอลงมาตีเข่า อัดเข้าลิ้นปี่เนื้อๆเน้นๆ เสียผู้เสียคนกันไปอย่างไม่น่าเชื่อ<br /><br />เหมือนมวยกำลังได้ใจ กลับจากไล่โจรฮุบป่าที่เขายายเที่ยง ก็ยกพลกันไปที่เขาสอยดาว สาวเดือนลงมากระทืบโชว์ ให้เห็นกันจะๆว่า คุณธรรมจริยธรรม มันเป็นอย่างนี้นี่เอง<br /><br />ถ้าขืนอำมาตย์แก้เกมไม่ตก เห็นทีว่า ไม่ช้าก็เร็วเป็นได้รากเลือด ช้ำในตายกันเป็นแถว แต่ครั้นจะใช้ยาแรง ทำรัฐประหารให้รู้แล้วรู้รอด ก็กลัวว่ามันจะบานไม่รู้หุบ จึงได้แต่ขู่ฟ่อๆไม่ให้เข้าใกล้ ด้วยการลากรถถังออกมาโชว์พาวดึกๆดื่นๆ เรียงแถวกันมา 20-30 คัน ตระเวณหาอู่ซ่อมให้ควั่ก ยังดีที่ยังไม่อ้างว่า ออกมาหาปั๊มป์ปะยาง 24 ชั่วโมง<br /><br />แต่แค่นี้ก็เกินพอ ที่จะทำให้ประชาชนเจ้าของประเทศ ขี้หดตดหายกันไปทั้งบาง<br /><br />หมาเห่ามันไม่กัด แต่ถ้าลงว่าหมาจะกัด จ้างให้มันก็ไม่เห่า คำพังเพยของคนโบราณ จะยังขลังอยู่หรือไม่ คงได้รับการพิสูจน์กันในไม่ช้า<br /><br />ทางฝั่งประชาชนโดยคนเสื้อแดงเป็นโต้โผใหญ่ ก็ไม่มีลดราวาศอกซักกะนิด เพราะว่าเลยขีดอดทน ทะลักจุดเดือดไปตั้งนานแล้ว หมูไม่กลัวน้ำร้อน ต่อให้ข่มขู่ยังไงก็ไม่เสียว อะไรไม่อะไร ยังท้าตีท้าต่อยว่า ถ้าแน่จริงก็รีบออกมากันให้ว่อง เลยกลายเป็นหน้าที่ของนักธุรกิจน้อยใหญ่ ที่ต้องรับหน้าเสื่อ นั่งเสียวดากกันเป็นแถว<br /><br />ก็โถ..ไม่ต้องให้ถึงกับ ทำรัฐประหารจริงๆหรอก เอาแค่ที่ซิ่งรถถึงออกมากึงกัง เที่ยวเร่หาปะยางกลางค่ำกลางคืนไม่ยอมหลับยอมนอน หุ้นก็ร่วงพรู ตกรูดมหาราด จนไม่รู้จะว่ายังไงกันแล้ว<br /><br />พลพรรคอำมาตย์นี่ ก็บ้าดีเดือดกันทุกคน กล้าแลกกล้าชน แรงดีไม่มีตกกันจริงๆ สงสัยว่าน่าจะใกล้วันฝีแตกเข้าไปเต็มที มันถึงได้ใจกล้าหน้าด้านกันขนาดนั้น กะแค่นายทหารคนหนึ่งจาบจ้วงใส่ผู้บังคับบัญชา โทษฐานที่ทำยึกยักชักเข้าชักออก ก็มีลูกอดีตนายทหารเสื้อคับจอมงาบ ลากเอาสถาบันทหารออกมาไล่บี้กัน เป็นว่าเล่น<br /><br />โชว์ 2 มาตรฐานในวงการสีเขียวกันเห็นๆ แล้วอย่างนี้ใครจะไปทนไหว ทีเครื่องGT200ทำให้เสียศักดิ์ศรีกว่านี้เยอะ ยังไม่เห็นมีหน้าไหนออกมาว่าอะไรสักแอะ ขนาดตอนที่ผบ.ทบ.ออกมาไล่รมต.กลาโหมกลางอากาศ มันยังนั่งอมสากกันหน้าตาเฉย ขืนเล่นกันอย่างนี้ ก็จงระวังตัวกันให้ดีเถอะ มีคนเขาฝากเตือนมาว่า<br /><br />ถ้าสถาบันประชาชนเหลืออดเมื่อไหร่ แล้วจะหนาวกันไปทั้งกองทัพ<br /><br />ต้องนับว่าเป็นความซวยของฝ่ายอำมาตย์โดยแท้ ที่ลูกน้องแต่ละตัวไม่เคยเป็นผู้เป็นคนกับใครเขา ขนาดลงทุนปล้นอำนาจมาให้ ดันก้นจนเป็นนายกฯสมใจอยาก มันยังกล้าโหลยโท่ยเละเทะ เหลือกำลังลาก เพราะนอกจากเอาแต่เกาะโพเดียมแอ๊คท์ท่าแล้ว ที่เหลือก็มีแต่รายการโชว์โง่ไม่เว้นแต่ละวัน<br /><br />มาถึงวันนี้ ที่เคยด่าว่าคนอื่นเอาไว้เสียๆหายๆ ล้วนแต่เข้าตัวเองหมด หาว่าเขาโกงทั้งโคตร ทั้งๆที่ยึดอำนาจมาแล้ว ยังหาหลักฐานเอาผิดเจ๋งๆไม่ได้ แม้แต่คดีเดียว แต่ที่ประจานอยู่ทนโท่คือพวกตัวเอง ที่งาบกันจนพุงปลิ้น กินกันจนพุงกาง ฟาดกันเนื้อๆเน้นๆ ไม่มีเกรงใจประชาชน<br /><br />มาถึงขั้นนี้แล้ว ถึงจะเอาช้างมาฉุดก็คงไม่อยู่ เพราะไม่ใช่แค่ฝ่ายอำมาตย์เท่านั้นที่หลังพิงฝา แม้แต่ฝ่ายประชาชนที่เคยพยายามหลีกเลี่ยงความรุนแรงมาโดยตลอด ก็ชักจะเลือดเข้าตา ออกมาฮึ่มฮั่มใส่อำมาตย์ อย่างชนิดที่ว่า ไม่มีใครกลัวใครกันแล้ว<br /><br />ไม่เคยมีครั้งไหนในประวัติศาสตร์ชาติไทย ที่ประชาชนส่วนใหญ่รู้สึกได้ถึงความไม่เป็นธรรมโดยพร้อมเพรียงกันขนาดนี้ ยิ่งไม่มีครั้งไหนที่ประชาชน สามารถมีประชามติโดยไม่ต้องนัดหมายว่า มีแต่สองมือของเราเท่านั้น ที่จะพลิกแผ่นดินไทย ให้เป็นธรรมและเป็นทอง อย่างแท้จริง<br /><br />เอาเถอะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ในเมื่อเห็นว่าสมควรรบ ก็จงรบเถิดอรชุน เพียงแต่ว่าต้องประเมินสถานการณ์ให้เป๊ะๆ ให้ถูกต้องตามความเป็นจริง รบให้ถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา วางแผนให้ดี มีก๊อกหนึ่ง สอง สาม เอาไว้เผื่อเหลือเผื่อขาด ที่พูดมานี้ ไม่ใช่ว่ากลัวแพ้ เพียงแต่ว่ายังเสียวไม่หายจากคราวสงกรานต์ทมิฬ<br /><br />ธรรมชาติของเสื้อแดงนั้น แดงแล้วแดงเลย ต่อให้รบแพ้สักร้อยครั้ง ก็ยังเป็นแดง แม้กระนั้น ก็ยังไม่อยากให้ไปเสียเลือดเนื้อกันโดยใช่เหตุ ชีวิตนักรบประชาธิปไตย 1 ชีวิตนั้น ประเมินค่าไม่ถูก ต่อให้แลกชีวิตสุนัขได้เป็นร้อยก็งั้นๆ คิดสะระตะยังไง ก็ยังขาดทุนบักโกรกอยู่ดี<br /><br />จึงต้องทำใจให้เป็นกลาง ไม่รักใครจนเลยเถิด หรือชังใครจนน่าเกลียด แล้วใช้หมองนั่ง'มาธิ พินิจพิเคราะห์ดูให้ดี ทบไปทวนมาจนเห็นภาพได้ชัดเจน ว่าใครกันแน่ที่เป็นแม่ทัพตัวจริงของฝ่ายศัตรู ต้องรู้เขารู้เรา จึงจะรบได้ถึงกึ๋น ถ้าขืนสุ่มสี่สุ่มห้าชี้เป้าแบบเครื่อง GT200 ต่อให้รบชนะยึดเมืองได้ ก็ยังแพ้อยู่ดี เพราะถ้าถึงเวลานั้น...<br /><br />อำมาตย์หงายโจ๊กเกอร์ออกมา มันจะรับมุกกันไม่ทัน<br /><br />วโรทาห์: 29 ม.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-49354684316132487582010-01-14T12:40:00.001+07:002010-01-14T12:40:58.824+07:00เขายายเที่ยง ยุทธการงัดอ้อยออกจากปากช้างเละตุ้มเป๊ะ ดูไม่จืดจริงๆ เซ่อวินสตัน เชอร์ชิลแห่งเมืองไทย หลังจากโดนเสื้อแดงเค้นคอจนตาโปน ยอมคายเขายายเที่ยงออกมาอย่างเสียไม่ได้ พร้อมเลือดกำเดาที่พุ่งกระฉูดออกมาเป็นสาย ก็พูดกันดีๆแล้วไม่รู้ฟัง มันเลยต้องลงมือลงไม้กันบ้าง หวังว่าคงจะเข้าใจ<br /><br />เคราะห์ยังดีที่ อัยการสูงปรี๊ด ท่านมาถูกที่ถูกเวลาอย่างไม่น่าเชื่อ ตัดสินใจลงชนแทนวัว สั่งไม่ฟ้องมันดื้อๆ อ้างว่าไม่ได้เจตนา ไม่งั้นมีหวังได้เห็นองคมนตรี ตกเป็นจำเลยในคดีอาญา ประเดิมศักราชใหม่ ให้อร้าอร่ามกันไปเลย<br /><br />เรื่องของเรื่อง เป็นถึงองคมนตรี แถมยังคั่วตำแหน่งประธานโครงการอนุรักษ์ป่าเขาใหญ่ อีกต่างหาก แต่ดันไปงาบอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่เข้าให้ มันเลยดูไม่จืดอย่างที่เห็น<br /><br />เคยได้ยินคลับคล้ายคลับคลาว่า นักการเมืองนั้น ต้องมีต่อมจริยธรรมโตกว่าคนปกติ แต่องคมนตรีคงไม่จำเป็น ก็ขนาดเรื่องแดงโร่ออกอย่างนี้ ยังทำทู่ซี้ ไม่มี ไม่หนี ไม่จ่าย ไม่ยอมคืนซะงั้น แค่บอกว่า "พร้อมปฏิบัติตามกฎหมาย ถ้ากรมป่าไม้ชี้ขาดลงมา"<br /><br />แหม..ถ้าแน่จริง ก็ประกาศไปเลยว่า "ไม่พร้อมที่จะปฏิบัติตามกฎหมาย ไม่ว่าใครจะชี้ขาดลงมาก็ตาม"<br /><br />สงสารแต่กรมป่าไม้ ที่อยู่ดีๆต้องไปอุ้มเผือกร้อนเอาไว้ จนหน้าเขียวหน้าเหลือง เลยขอต่อเวลาทดเจ็บไปอีก 60 วัน แล้วค่อยตัดสินชี้ขาด ว่าจำเป็นต้องคืนหรือไม่<br /><br />นับเป็นการกระทำ 2 มาตรฐานที่น่าเกลียดน่าชังเป็นที่สุด ทีตาสีตาสารีบผวาเข้าเอาใจ ไม่ทันข้ามวันก็ได้ติดคุกสมใจอยาก แต่กับผู้ยิ่งใหญ่คับฟ้า ดันปล่อยให้นั่งลุ้นเสียวอยู่ได้ตั้ง 60 วัน มันจะอะไรกันนักกันหนา<br /><br />เขาถึงว่า สอนใครต่อใคร สอนได้หมด แต่สอนตัวเองมันยากอย่างนี้นี่เอง ก็แหม..บ้านหลังงาม ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติ ที่ดินทำเลทอง ของดีๆทั้งนั้น องคมนตรีก็เสียดายเป็นเหมือนกัน<br /><br />อะไรไม่ว่า ขนาดจับได้คาหนังคาเขาถึงขั้นนี้ จนแล้วจนรอด ยังไม่ยอมลาออกจากองคมนตรี ไหนเห็นจ้อกันจังว่า รักสถาบันจะเป็นจะตาย ในเมื่อรู้ตัวว่าเป็นตำบลกระสุนตก ก็น่าจะเด้งหลบไป ให้ไกลๆจากสถาบันหน่อย แต่นี่ดันมาล่อเป้า กะให้กระสุนตกใส่สถาบัน จะได้หาเรื่องจับคนยิงยัดคุกซะให้เข็ด<br /><br />เสื้อแดงนี่ก็แรงไม่ตกจริงๆ ยิ่งหลังๆมานี้ ได้น้ำเลี้ยงจาก 2 มาตรฐานของอำมาตย์ ถึงกับโตวันโตคืน จนใหญ่ยิ่งกว่าช้าง ออกหมัดแต่ละที แหม..มันได้น้ำได้เนื้อ เหลือกำลังลาก<br /><br />แต่แน่นอนว่า ไปงัดอ้อยออกจากปากช้าง ช้างมันก็ต้องสู้สุดฤทธิ์เป็นธรรมดา เชื่อเลยว่า ต่อจากนี้ไปเกมต้องแรงขึ้น ชนิดถึงลูกถึงคนอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่าถ้าพูดถึงลูกโหดแล้ว ลุงยุทธแกเป็นรองก็แค่ป๋าคนเดียว ไม่เชื่อไปถามทหารกะเหรี่ยงดูได้<br /><br />อย่างว่า การยุทธครั้งนี้ ฝ่ายวางแผนคงไม่ได้ต้องการแค่อ้อย แต่หวังผลเลยเถิดไปถึงการเปิดโปงเวทย์ไสยมนต์ดำ ที่พญาช้างสารพยายามเสกสรรค์ปั้นแต่ง เพื่อแหกตาชาวบ้านว่า ช้างโขลงนี้ ดื่มกินคุณธรรมเป็นอาหารหลัก<br /><br />แต่เอาเข้าจริง ก็ฟาดไม่เลี้ยงเหมือนกัน<br /><br />พูดถึงเขายายเที่ยงทีไร อดไม่ได้ต้องนึกถึงลุงจิ๋วทุกที หวังว่าคงยังจำกันได้ เพราะเรื่องเพิ่งผ่านไปเพียงไม่กี่ปี ตอนนั้นลุงยุทธแกกำลังขึ้นหม้อในตำแหน่งนายกฯ เพราะป๋าแกออกมาเชียร์แขกให้ ว่าคนนี้ไหว้ได้ ไม่ต้องกลัวเสียมือ<br /><br />อยู่ๆลุงจิ๋วไม่รู้มาจากไหน มาถึงก็ปล่อยของเรื่องโบกี้รถไฟ บอกให้นักข่าวไปถามนายกฯว่า ของนี้ท่านได้แต่ใดมา<br /><br />เรื่องหมูๆอย่างนี้ มีหรือลุงยุทธจะไม่โดดงับ รีบรวบรวมเอกสารแล้วนัดนักข่าวมาฟังชี้แจง รวดเร็วฉับไวอย่างไม่น่าเชื่อ เผลอแผล็บเดียว โดดขึ้นโพเดียมออกทีวีอธิบายจ๋อยๆ หน้าโปรเจ็คเตอร์ที่ฉายภาพบ้านหลังใหญ่โต พร้อมโบกี้รถไปตั้งเด่นเป็นสง่า<br /><br />สื่ออำมาตย์ก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่แน่ใจว่า ถึงขนาด"รวมกันเฉพาะเกือก"หรือเปล่า ผลปรากฎว่า..เคลียร์ เรื่องโบกี้รถไฟ ไม่มีใครค้างคาใจแม้แต่น้อย<br /><br />แต่เจ้ากรรม ดันมาอื้อฮือ..โอ้โฮ ตรงที่ตั้งของโบกี้รถไฟ ที่ท่านถ่ายรูปมาขึ้นจอให้ดูกันจะๆนั่นแหละ ว่าบ้านอะไรมันจะใหญ่โตสวยงามปานนั้น แถมวิวทิวทัศน์ก็สุดยอด อย่างกับอยู่ในอุทยานแห่งชาติยังไงยังงั้น<br /><br />กว่าจะรู้ตัวว่า ถูกขงเบ้งหลอกให้ออกมาเปิดโปงเรื่องเขายายเที่ยง ก็ลอกคราบตัวเองออกจอทีวีซะล่อนจ้อน ไม่เหลือแม้แต่กกน. ส่งให้บิ๊กจิ๋วนั่งหัวร่องอหายอยู่หน้าจอทีวี จนป่านนี้ยังอำกันไม่เสร็จ<br /><br />แปลกแต่จริง ที่งานนี้มีแต่พวกทรยศชาติ ดาหน้าออกมาทวงคืนสมบัติชาติ ในขณะที่พวกกู้ชาติ ที่เคยทวงคืนดาวเทียมอยู่เหย็งๆ กลับนั่งอมสากกันเงียบกริบ ก็ขนาดป๋าจอมเชียร์แขก ยังนั่งแก้มตุ่ย ไม่รู้ว่าอมอะไรอยู่ ก็เพราะ 2 มาตรฐานอย่างนี้นี่เอง บ้านเมืองมันถึงได้ทุรยุค<br /><br />ร่ำๆว่าจะนองเลือดซะให้ได้<br /><br />วโรทาห์: 14 ม.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-65238793567091705322010-01-05T10:01:00.000+07:002010-01-05T10:02:06.468+07:00ลุ้นระทึก 365 วันอันตราย..ปีเสือลำบากเปิดฉากบทความแรกของปีนี้ ต้องขอกล่าวคำว่า สวัสดีปีใหม่ 2553..ปีแห่งความหวังว่า น่าจะมีลุ้นชนิดม้วนเดียวจอด จากการที่หลายฝ่ายออกมาวิแคะตรงกันเด๊ะๆว่า หลังจากที่เย่อกับอำมาตย์มาหลายปี มาวันนี้ ประชาชนชักจะเล่นเป็น<br /><br />จึงฟันธงโดยพร้อมเพรียงว่า น่าจะมีเสียว ส่วนจะเสียวมากเสียวน้อย เสียวปานกลาง หรือว่าเสียวหน้าเสียวหลัง ก็ต้องไปถามอำมาตย์กันเอาเอง<br /><br />ปีวัวบ้า เราได้รัฐบาลทุย ออกมาลุยถั่ว ไล่ขวิดประชาชนจนแตกฮือ ล้มตายหายสาบสูญไปไม่น้อย ประชาชนมือเปล่าได้แต่ยืนมองทำตาปริบๆ สู้จำกล้ำกลืนข่มความเจ็บช้ำไว้ภายใน หวังว่าจะเอาคืนทบต้นทบดอกเมื่อถึงคราฟ้าเปลี่ยนสี นารีเปลี่ยนใจ<br /><br />รัฐบาลภาคต่อของคมช. ลูกไล่อำมาตย์ที่ถูกส่งมาแก้มือ ด้วยความเสียดายที่ว่า ตอนนั้นไม่กวาดล้างศัตรูให้สิ้นซาก ทำให้ต้องงึกๆงักๆอยู่ทุกวันนี้ จึงไม่แปลก ที่ผลงานจะประจานตัวเองว่า นอกจากกู้เอามายัดแล้ว หน้าที่หลักก็คือไล่ล่าทักษิณ กับไล่ยิงเสื้อแดง คงกะฆ่าล้างเผ่าพันธุ์คนไทย ให้มันหมดประเทศ ก็ไม่รู้<br /><br />แต่อย่างว่า คนมันหล่อหลักลอย ลอยไปก็ลอยมา เลยยิ่งแก้ยิ่งยุ่งขิง กลายเป็นลิงแก้แห ยิ่งกวาดล้างเสื้อแดง ยิ่งแดงเถือกไปทั่วบ้านทั่วเมือง เล่นเอาป๋าอยากจะบ้าตาย วันละหลายๆครั้ง<br /><br />สุดท้าย ถึงท้ายปี ยังอุตส่าห์มีลุ้นปาฏิหาริย์ ถึงขนาดสุนัขจะออกลูกเป็นลิง ความยุติธรรมจะกลับคืนสู่ผืนแผ่นดินไทย แต่หลังจากที่รอแล้วรอเล่า ฟาดแห้วรอหมดไปหลายเข่ง ถึงได้หูตาสว่างโร่ว่า<br /><br />ปาฏิหาริย์มีจริง แต่อยู่ที่กำปั้นทั้งสองของประชาชน<br /><br />ท้ายสุดจริงๆ ถึงได้มีข่าวดี ที่ประชาชนพอจะยิ้มออกได้บ้าง เมื่อผลสำรวจของอีแอบโพลล์ ทะลุ่มทะลุยฟันโช๊ะออกมาว่า ปีเก่าที่ผ่านไป ไม่มีอะไรที่ประชาชนจะสุขใจไปกว่า ข่าวที่ว่าปีใหม่นี้ ระบอบอำมาตย์ กำลังจะบรรลัย<br /><br />เอ้า..เอาไงก็เอากัน ล้างแผ่นดินกันซะที คงจะดีไม่หยอก ไหนๆก็ไหนๆยังไงก็เอาซะให้สะเด็ดน้ำ ไม่งั้นก็ยักแย่ยักยันกันไม่เลิก จริงอยู่ที่ว่าบ้านเมืองต้องเดินไปข้างหน้า แต่มันก็ต้องสง่างามพอสมควร ไม่ใช่เดินขาถ่างทั้งริดสีดวงคาดาก จะทำงานทำการอะไรก็ไม่ถนัด<br /><br />คุ้มดีคุ้มร้าย ฝีมะม่วงปะทุออกมาที แทบจะวายป่วงกันทั้งประเทศ<br /><br />ไม่ต้องมานิรโทษกรรม ให้มันเมื่อยตุ้ม เมื่อมันไม่ควรจะผิด มันก็ต้องไม่ผิดตั้งแต่ต้น ไม่ใช่มาเขียนกฎหมา_ให้มันผิด แล้วค่อยนิรโทษกรรมกันภายหลัง ทีลากปืนออกมาเขียนกฎเอาโทษย้อนหลัง ยังทำได้ ถ้าประชาชนจะเขียนใหม่ให้ถูกต้อง มันก็สมควรแล้ว<br /><br />สรุปว่า ปีใหม่หรือปีเก่า ก็ไม่ได้สำคัญไปกว่า ประชาชนจะได้ประชาธิปไตยคืนมาเมื่อไหร่ และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ จะคืนให้แต่โดยดี หรือต้องให้ใช้กำลังกระชากเอา แต่ดูจากพฤติกรรมที่ผ่านมา ท่าทางว่ามันจะชอบอย่างหลัง<br /><br />ทำเป็นเล่นไป ปีใหม่นี้เป็นปีเสือลำบาก ประชาชนหลังพิงฝา อะไรก็เกิดขึ้นได้ทั้งนั้น ถึงวันนี้ สงครามประชาชนจึงไม่ใช่เรื่องล้อเล่น จะจริงหรือไม่ จะใช่หรือมั่ว ก็เล่นเอาตาแก่ผมขาว คนที่ไม่เค้ยไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับการเมืองซักนิด ถึงกับสะดุ้งโหยง กระย่องกระแย่งขึ้นมาสวมเครื่องแบบ 3 เหล่าทัพแทบไม่ทัน<br /><br />ปีนั้นเล่นเรื่องม้ากับจ๊อกกี้ มาปีนี้ยังไม่วายเล่นของสูง แถมด้วยปลุกพระสยามเทวาธิราช ขึ้นมาหลอกหลอนประชาชน เป็นการใหญ่<br /><br />นับเป็นการเพ้อเจ้ออย่างเสมอต้นเสมอปลายที่สุดในประวัติศาสตร์ ก็ว่าได้ เพราะถ้าพระสยามเทวาธิราชมีจริง ป่านนี้พวกแก๊งค์กะโหลกกะลา มีหวังถูกไล่ถีบไปสุมหัวกันในนรก ไม่ได้มาเสนอหน้าให้เขาด่าพ่อล่อแม่อยู่ทุกวันนี้หรอก<br /><br />ประวัติศาสตร์มันต้องเปลี่ยน ยังไงก็ต้องเปลี่ยน ถ้าใครไม่ร่วมจารึกประวัติศาสตร์หน้าสำคัญหน้านี้ คงต้องเสียใจไปชั่วลูกชั่วหลาน<br /><br />โลกล้อมประเทศ ประชาชนล้อมอำมาตย์ วันนี้เล่นกันแรง ถึงขั้นสวรรค์ล้อมนรกกันแล้ว เมื่อลุงหมักตัดสินใจขอวีซ่า ไปปูเสื่อรอเช็คบิลอยู่บนสรวงสวรรค์ เรียกว่า ต่อให้พวกอำมาตย์วายวอดเหลือแต่วิญญาณ ยังไม่มีสวรรค์สำหรับคุณ<br /><br />งานนี้มีแต่ตั๋วทัวร์นรก One way ticket to the hell<br /><br />แตกหัก อ่านว่าแตกหัก ดูยังไงก็แตกหัก ในเมื่อคนมันเอาแต่ได้ ยังไงก็พูดกันไม่รู้เรื่อง ทีพวกเดียวกันเสียเปรียบ มันขอให้ประชาชนเลือกข้าง แต่พอพวกมันได้เปรียบ มันเรียกร้องให้สมานฉันท์<br /><br />ตอนที่พวกเหลืองประท้วง มันช่วยกันลงแขก ขย่มให้รัฐบาลลาออก พอฝ่ายตรงข้ามประท้วง มันเรียกร้องให้ปราบปรามอย่างเด็ดขาด<br /><br />ทีพวกตัวเองพูดใส่ไฟได้ 24 ชั่วโมง ไม่มีปัญหา แต่ฝ่ายตรงข้ามห้ามแอะแม้แต่คำเดียว กลัวประชาชนสับสน คงคิดแบบโง่ๆว่า ถ้าปิดหูปิดตา ปิดปากประชาชนได้ บ้านเมืองต้องอยู่ใต้อุ้งเท้าของพวกมัน<br /><br />ขนาดตุลาการยังออกมารับอย่างหน้าชื่นตาบานว่า มี 2 มาตรฐานสำหรับคนดีกับคนชั่ว แต่ไม่ได้บอกว่า ใครดีใครชั่ว ใครเป็นคนตัดสิน<br /><br />จะบ้าตาย แค่นี้ก็คิดกันไม่เป็น<br /><br />ความยุติธรรมมันต้องมีให้สำหรับทุกผู้ทุกคน อย่างเสมอภาค ไม่ว่าคนดี คนเลว หรือผู้ร้ายใจทมิฬ ก็ต้องได้รับความยุติธรรม โดยเสมอหน้ากัน ไม่งั้นจะมีศาลเอาไว้ทำไม ในเมื่อแค่จ่าแฮรี่ก็สามารถชี้เป็นชี้ตาย ส่งคนร้ายไปลงนรกได้แล้ว<br /><br />คงลืมไปว่า ความยุติธรรมคือลมหายใจของตุลาการ ถ้าไม่ต้องมีความยุติธรรม ก็ไม่ต้องมีตุลาการ ความยุติธรรมแบบเลือกได้ ชาวบ้านเขาจัดกันเองเป็น ไม่ต้องไปจ้างใคร มานั่งชี้หน้าประชาชน ให้มันเปลืองภาษีโดยใช่เหตุ<br /><br />ยิ่งประชาชนคนส่วนน้อยที่หลงผิดด้วยแล้ว ยิ่งต้องสำเหนียกกันให้หนักว่า วันนี้ท่านสนับสนุนให้ความอยุติธรรมย่ำยีฝ่ายตรงข้ามได้ วันหน้าก็เตรียมรับเละเอาไว้ได้เลย ถ้าไม่เจอกับตัวเอง ก็ต้องโดนกับลูกหลาน<br /><br />ถ้าฉลาดก็ปล่อยวางความเกลียดทักษิณเอาไว้ก่อน แล้วออกมาร่วมกันทวงคืนความยุติธรรมสู่สังคมไทย เพื่อที่ลูกหลานจะได้ไม่ต้องมาเสียเลือดเนื้อในภายหลัง<br /><br />เมื่อเสียงกลองรบระรัวลั่น อำมาตย์น้อยใหญ่ก็นั่งไม่ติดเก้าอี้ จึงไม่น่าแปลกใจ ที่ช่วงหลังมานี้ กระแสคลั่งชาติจะรุนแรงเป็นพิเศษ อะไรๆก็เมืองไทยดีซะเหลือเกิน..น่าภาคภูมิใจตายละ!<br /><br />เมืองไทยไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของใคร นอกจากเมืองขึ้นของระบอบอำมาตย์<br /><br />คนไทยไม่เคยเป็นขี้ข้าใคร นอกจากขี้ข้าอำมาตย์<br /><br />วโรทาห์: 5 ม.ค. 53วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-74447655268562100832009-12-15T16:40:00.003+07:002009-12-16T09:31:36.045+07:00เต๋า-007 เข็ดจริงๆ ให้ดิ้นตายบินกลับบ้านมานอนเลียแผลใจเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สำหรับยอดชายนายคนยอดซวยแห่งปี 2552 ศิวรักษ์ ชุติพงษ์ หรือเต๋า-007 จารชนจำเป็นซึ่งตกที่นั่งจำยอม รับหน้าที่จารกรรมแผนการบินของอดีตนายกฯโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว<br /><br />เป็นการหักมุมปิดฉากแบบแฮ๊ปปี้เอนดิ้งสำหรับสองแม่ลูก แต่สำหรับมาร์คแล้วมันไม่ใช่ เพราะถูกปล่อยให้ค้างเติ่ง จนต้องวิ่งแจ้นไปหาช่างรองเท้า ให้ช่วยทำศัลยกรรมใบหน้า ที่แตกยับเละเทะหมอไม่รับเย็บ<br /><br />ก็ไหนว่าแผนการบินไม่ใช่ความลับ แล้วไหงถึงโดนจำคุก 7 ปี พร้อมอ๊อปชั่นจับปรับอีกเป็นแสน นี่ถ้าไม่ได้ลุงจิ๋วกับน้าแม้ว สองแรงแข็งขัน ช่วยกันพายช่วยกันจ้ำ ป่านนี้นักโทษชายศิวรักษ์ มีหวังยังโซ้ยข้าวแดงอยู่ที่คุกไปรซอ ไม่รู้จักเลิก<br /><br />ยังดีที่ไม่ไปเชื่อลมปากตาเฒ่าชวน ที่งวดนี้มาแนวพหูสูตร สู่รู้ไปหมดว่านายเต๋าไม่ผิด เลยยุให้สู้คดีสุดลิ่มทิ่มประตู ตายเป็นตายเจ๊งเป็นเจ๊ง เข้าไปนั่น แต่ยุยังไงก็ยุไม่ขึ้น นอกจากว่าทางเขมรยินยอมให้ตาแก่ปากจัดคนนี้ ไปติดคุกแทนระหว่างอุทธรณ์ พร้อมทั้งให้เบิกงบโกงเข้มแข็งไปสู้คดีได้ โดยไม่ต้องควักเนื้อเอง<br /><br />ถ้าเป็นเช่นนั้น ต่อให้ต้องขึ้นโรงขึ้นศาลลากยาวไปซัก 20-30 ปี เต๋าก็บ่ยั่น<br /><br />แต่จะว่าไป รัฐบาลไทยก็ไม่ได้นิ่งดูดายซะทีเดียว มีความพยายามช่วยจริงช่วยจัง จนคุณแม่ต้องขอร้องว่า ให้ช่วยไปไกลๆหน่อย ฉันยังไม่อยากให้ลูกติดคุกหัวโต เพราะพี่แกดันหนักไปทางช่วยด่าประจานรัฐบาลเขมร มากกว่าที่จะช่วยเกี้ยเซี้ย<br /><br />เรื่องของเรื่อง จนป่านนี้คนไทยยังไม่มีโอกาสรู้เรื่อง ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ รู้แต่ว่าฟังรายงานจากสื่อไทยแล้วปวดหัวมึนตึ้บ ซัดพาราไปเป็นกำมือยังไม่หายมึน<br /><br />ก็เครื่องลงจอดไปแล้วตั้ง 20 นาที ทีวีเขมรก็ถ่ายทอดให้เห็นกันจะๆ แต่นายคำรบยังอุตส่าห์โทร.ไปล้วงความลับจากนายเต๋าว่า เครื่องบินทักษิณลงหรือยัง แถมยังโทรซ้ำโทรซากตั้ง 3 ครั้ง ลากยาวไปถึง 7 นาที มันมีอะไรให้คุยกันนักกันหนา นอกจากคำว่า..ลงจอดตั้งกะปีมะโว้แล้ว<br /><br />ฝ่ายนายเต๋าก็อินกับบทบาทไปหน่อย เล่นย่องเข้าไปจิ๊กข้อมูลจากหอบังคับการบิน แล้วแทนที่จะต่อสายตรง ยืนรายงานจ๋อยๆอยู่ตรงนั้น เพราะมันไม่ใช่ความลับซักหน่อย แต่กลับทำกระมิดกระเมี้ยน แอบจดใส่ฝ่ามือออกมา แค่คำว่า CL 30 แล้วยืนหลบมุมโทรศัพท์รายงานเข้าหานายคำรบ<br /><br />กับคำถามว่าเครื่องลงหรือยัง และคำตอบว่า CL 30 ยังล่อไปตั้ง 7 นาที เสียค่าโทรศัพท์ไปโดยเปล่าประโยชน์ ไม่รู้ว่าเท่าไหร่<br /><br />นี่ถ้าข้าราชการไทยมีไหวพริบปฏิภาณซักหน่อย..เปิดทีวีเขมรหาข่าวซะ มันก็ไม่มีเรื่อง<br /><br />งานนี้ต้องบอกว่าเสียค่าโง่อย่างแรง เพราะเป็นไปไม่ได้ที่นายเต๋าจะไม่เอะใจว่า มันจะเอาข้อมูลการบินของทักษิณไปทำไมกัน ทั้งๆที่เขากำลังฮึ่มฮั่มกันอยู่ แสดงว่ารู้อยู่เต็มอกว่าไม่ชอบมาพากล แต่ก็ยังทำ อาจจะเป็นเพราะว่าทางเลาขาทูต รับประกันซ่อมฟรีให้ ว่าไม่มีเรื่อง<br /><br />ไม่นึกว่า พอเกิดเรื่องขึ้นมา กระทรวงต่างประเทศแค่บอกว่าทำไปตามกรอบของการทูต แต่ปล่อยให้นายเต๋าทำไปตามกรอบของขี้ทูต จนถูกจับยัดเข้าซังเตเขมรซะ..หายโง่เป็นปลิดทิ้ง<br /><br />นี่ถ้านายคำรบไม่มีเอกสิทธิ์ทางการทูตคุ้มครอง เรื่องคงจะง่ายขึ้นเยอะ แค่ตำรวจเขมรจับไปดีดไข่เค้นหาความจริงแป๊บเดียว เรื่องก็แดงโร่ลามปามไปถึงใครต่อใคร ที่กำลังมุดหัวหลบมุมอยู่ในตอนนี้<br /><br />แต่ถึงยังไง สุดท้ายนายเต๋าก็ได้ออกมาลอยนวลโดยไม่ต้องคอยนาน เล่นเอาใครต่อใครหนาวๆร้อนๆ จับไข่สั่นกันเป็นแถว<br /><br />ก็คนระดับนายกรัฐมนตรี ยังต้องออกมาตีกัน ห้ามศิวรักษ์ป้ายสีคำรบเป็นอันขาด ทำให้ชาวบ้านเขาเอะใจว่า มันรู้ได้ยังไงว่าคำรบบริสุทธิ์ แล้วรู้ได้ยังไงว่า ศิวรักษ์จะป้ายสี<br /><br />ยิ่งพยายามดับไฟไม่ให้ขยายผล บอกว่า มันควรจะจบได้แล้ว ยิ่งแปลกไปกันใหญ่ เพราะผิดวิสัยของแมลงสาบที่เคยประพฤติปฏิบัติกันมาแต่ดึกดำบรรพ์ ที่ถ้าพวกตัวได้เปรียบ เป็นต้องตามกระทืบซ้ำ ให้จมธรณี ไม่มีวันได้ผุดได้เกิด<br /><br />แล้วก็เป็นไปตามคาด เมื่อเรื่องมันเข้าตัว กระแส"จัดฉาก"ก็ถูกโหมประโคมเป็นการใหญ่ เริ่มจากวอร์รูมอำมาตย์ ผ่านสื่อไร้จรรยาบรรณ โพลล์แมลงสาบ แล้วก็บรรดากองเชียร์ ต่างส่งเสียงหอนรับกันเป็นแถว<br /><br />ขอเพียงมีใครจุดพลุมาว่าจะเอายังไง ทุกคนก็พร้อมที่จะตามแห่ ตะแบงหาเหตุผลเอามาประกอบจนได้ ส่วนจะสมเหตุสมผลหรือไม่แค่ไหน ไม่ต้องไปใส่ใจให้มันเมื่อยตุ้ม<br /><br />ก็ขนาดฮุน เซน นำนายเต๋ามาส่งให้ถึงมือแม่ มันยังเอามาเป็นประเด็น ทำนองว่า ปฏิบัติต่อนักโทษดีเกินกว่าเหตุ เพราะน้าฮุนแกไปโอบหลังโอบไหล่นายเต๋า แทนที่จะโดดถีบเข้าแสกหน้า ฐานที่ทำจารกรรม ล้วงคองูเห่าเขมร<br /><br />อุทาหรณ์เรื่องนี้ สอนให้รู้ว่า ตราบใดที่คนไทยยังโง่ไม่เลิก ตราบนั้นก็อย่าหวังว่าบ้านเมืองจะเดินหน้าไปได้<br /><br />แต่ดูแล้วยังไงเมืองไทยก็คงต้องดักดานไปอีกหลายปี จนกว่าจะมีใครตายโหงตายห่าให้มันสิ้นเรื่องสิ้นราว สิ้นเวรสิ้นกรรมต่อคนไทยทั้งชาติ แต่ก่อนจะถึงวันนั้น ยังไม่รู้ว่าประชาชนจะอดทนได้แค่ไหน<br /><br />เป็นธรรมดาของอาณาจักรที่กำลังจะล่มสลาย ผู้คนก็วิปริตผิดเพศ เห็นผิดเป็นถูก ไม่เอาเหตุเอาผล เอาแต่อารมณ์เป็นที่ตั้ง เมื่อฝ่ายที่เสียเปรียบเรื่องเหตุผล ถือดีว่ามีปืนอยู่ในมือ จึงช่วยไม่ได้ ที่อีกฝ่ายก็ต้องหันไปหาทางเลือกที่ไม่อยากเลือก นั่นคือกองกำลังติดอาวุธ<br /><br />ในเมื่อตัดสินกันด้วยเหตุด้วยผลไม่ได้ ก็คงต้องไปจบกันที่ปลายปากกระบอกปืน<br /><br />วโรทาห์: 15 ธ.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-390079762093936982009-12-02T11:56:00.001+07:002009-12-02T14:44:47.193+07:00เมื่อเด็กน้อยโดนน้าฮุนตบหน้าอีกฉาดใหญ่ควันหลงจากศึกอาเซียนซัมมิท ยังไม่มีทีท่าว่าจบลงได้ง่ายๆ หลังจากที่เจ้าภาพเปิดศึกแลกแข้ง กับแขกบ้านแขกเมืองอย่างเมามัน จนกระทั่งป่านนี้ ยังเกิดอาฟเตอร์ช็อคตามมาเป็นระลอกๆ แต่ละดอกเล่นเอาท่านประธานอาเซียน ถึงกับหน้าสั่นฟันยางกระเด็น ดูไม่จืดจริงๆ<br /><br />ก็เรื่องการระงับเงินกู้ 1,400 ล้านบาท ที่ฝ่ายไทยงัดออกมาขู่เขมรนั่นไง แค่ยังไม่ทันขยับ น้าฮุนฯก็สวนกลับทันควันว่า ไม่กู้ไม่เก้อมันแล้ว เงินแค่นี้เก็บไว้งาบกันเองเหอะ เขมรเขามีปัญญาหาของเขาได้<br /><br />ออกหมัดซัดกันโต้งๆอย่างนี้ เล่นเอาฝ่ายข่มขู่ ถึงกับตาเหลือกตาค้างซะเอง รีบแก้ตัวเป็นพัลวันว่า ใครบอกไม่ให้กู้ มันเป็นการเข้าใจผิดชัดๆ สงสัยว่าที่ปรึกษาใหญ่คือทักกี้ จะไปซี้ซั้วยุแหย่อะไรเข้าให้ซะแล้ว<br /><br />ว่าไปนั่น! ขี้เยี่ยวไม่ออกขอให้นึกถึงทักษิณไว้ก่อน รับรองได้ว่าฉี่ง่ายถ่ายสะดวก ไม่มีคำว่าผิดหวังจริงๆ<br /><br />เรื่องนี้คงต้องไปฟังทัศนะจากไอ้ปื้ดเด็กวัดอาวุโส ในฐานะที่ผ่านหลักสูตรอ๊อกเหล็กมาหมาดๆ จึงอยากเสนอหน้าให้คำแนะนำฟรีๆ กับช่างอ๊อกเหล็กรุ่นพ่อว่า ในเมื่อมันยุได้ เราก็น่าจะยุมั่ง<br /><br />โดยเฉพาะเรื่องยุให้รำตำให้รั่ว ฆ่าผัวมันเสียเอาเมียมันมา ถือว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของพรรคประชาธิปัติย์เลยก็ว่าได้ ดังนั้น ไม่ว่าจะส่งใครไป ก็รับประกันซ่อมฟรีว่า น้าฮุนต้องหันกลับมา เห็นกงจักรเป็นดอกบัว อย่างไม่ต้องสงสัย<br /><br />หรือถ้าจะให้ชัวร์จริงๆ ก็ส่งแป๊ะไปลุยถั่วด้วยตัวเอง ถ้าเขมรไม่แตกเป็นเสี่ยงๆ เจริญรอยตามตายแลนด์ที่กำลังชักพะงาบๆอยู่ ก็ให้มันรู้กันไป<br /><br />เรื่องของเรื่อง กว่าที่จะมีวันนี้ได้ ต้องถือว่ามาร์คทำเพื่อประเทศชาติจริงๆให้ดิ้นตาย เมื่อสมัยเป็นฝ่ายค้านอุตส่าห์แท็คทีมกับพวกกุ๊ยข้างถนน ด่าฮุนเซนซะสาดเสียเทเสีย เพียงเพื่อหวังล้มรัฐบาลลุงหมักเอ๊ย!..เพื่อทวงคืนเขาพระวิหาร อย่างน้อยไม่ได้ตัวปราสาทกลับมา ก็ขอให้ได้ผืนดินใต้ปราสาทก็ยังดี<br /><br />ไม่นึกว่าวันหนึ่งข้างหน้า เมื่อป๋าดันให้มาตั้งรัฐบาลได้สำเร็จ หอกทมิฬมันจะย้อนกลับมาแทงทมิฬอย่างเจ็บแสบ เล่นเอาน้ำตาไหลพรากๆ ชี้หน้าโทษคนโน้นคนนี้เป็นการใหญ่<br /><br />ต้องยอมรับกันว่า น้าฮุนแกก็เลือดเย็นซะเหลือเกิน แทนที่จะออกอาการให้เห็น เป็นการเตือนกันก่อน แกกลับเล่นตีลูกบื้อ จะด่าว่ายังไงแกก็เฉย เอาคนที่ด่าแกมาเป็นนายกฯก็เฉย แถมตั้งกุ๊ยร่วมแก๊งค์มาเป็นรมต.ต่างประเทศ ก็ยังเฉยอีก<br /><br />แต่เฉยของแกดันเป็นเฉยมีงาน หลังจากที่หลอกฟันเอาวัตถุโบราณคืนไปได้หลายสิบชิ้นแล้ว น้าฮุนก็จัดการลากเข้าคิลลิ่งฟิลด์<br /><br />พอได้จังหวะจะโคนก่อนงานอาเซียนซัมมิทจะเริ่มขึ้น แกเลยถือโอกาสออกอาวุธหนักอย่างไม่ปรานีปราศัย เป็นการเอาคืนชนิดทบต้นทบดอก แถมบวกกำไรไปอีกบานตะเกียง<br /><br />ทั้งแบะท่าเวลคัมเพื่อนแม้ว อยากมาเขมรเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น จะสร้างบ้านพักหรูหราไว้คอยท่า แถมจะตั้งให้เป็นที่ปรึกษาอีกต่างหาก<br /><br />หะแรกก็นึกว่าแกพูดเล่น ที่ไหนได้ งานนี้เล่นออกเป็นพรก.ฉุกเฉิน ลงพระนามโดยพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี เรียกว่าทำซะเป็นงานช้าง เพราะไม่ต้องการคำปฏิเสธจากท่านทักษิณ งานนี้ต้องถือว่า เป็นการกระทำโดยไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า เป็นอย่างดี<br /><br />แล้วเรื่องอะไรท่านแม้วจะปฏิเสธให้โง่ มิใยที่สื่อขี้ข้าอำมาตย์จะร่ำร้อง กราบไหว้วิงวอนแกมบังคับทุกวิถีทาง อย่างไร้ผล เพราะถ้าทำอย่างนั้น นอกจากจะเป็นการหักหน้าเขมร ทำให้เสียไมตรีกันเปล่าๆแล้ว ก็ใช่ว่าจะได้ดิบได้ดีจากพวกอำมาตย์ซะเมื่อไหร่<br /><br />ว่าแล้วก็ขี่เรือเหาะข้ามหัวใครต่อใคร ไปรับตำแหน่งอย่างเต็มภาคภูมิ<br /><br />เท่านั้นแหละ! เหมือนลากเอาไข่ป๋าออกมาทุบๆๆๆๆ แล้วก็ทุบด้วยค้อนปอนด์อันเบ้อเริม เล่นเอาเจ้าของไข่ถึงกับออกอาการหน้าเขียวหน้าเหลือง ลงไปนอนชักดิ้นชักงอ..ช้าก..แหง่กๆๆๆ<br /><br />แล้วมาร์คก็ยื่นหน้าไปเข้าทางตีนชนิดเต็มๆ เมื่อทำเป็นโชว์พาวคิดเร็วทำเร็ว เรียกทูตไทยประจำเขมรกลับเป็นการด่วน เลยเข้าทางน้าฮุนเขาก็เรียกทูตเขมรประจำไทยกลับมั่ง เป็นการประกาศก้องว่า "กูไม่กลัวมึง"<br /><br />เล่นเอามาร์คหน้าชา ไปไม่เป็นอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะหันรีหันขวาง ออกมาร้องไห้แงๆ ขอให้ไทยช่วยไทย ใครไม่ช่วยจะถือว่าเป็นคนขายชาติ<br /><br />โพลล์ชั่วก็ตาลีตาเหลือกออกมารับมุก ชงลูกคลั่งชาติให้พวกอำมาตย์ยกซดกันโฮกฮือๆ แต่ที่ไหนได้ประชาชนกลับเฉยๆ<br /><br />มันเรื่องอะไร ที่อยู่ๆคนไทยเกเรไปเที่ยวระรานเขา พอเขาเอาคืนมั่ง ดันวิ่งโร่มาขอให้คนไทยช่วย พอไม่ช่วยก็ไล่ให้ไปอยู่เขมร..ซะงั้น<br /><br />อะไรไม่ว่า ดันมาทำงามหน้าอีก เมื่อไปจารกรรมข้อมูลเขาจนถูกจับได้ ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด ถ้าเรื่องไม่จริง ทำไมจะเป็นเดือดเป็นร้อน ถึงขนาดรมต.ต่างประเทศ ตาลีตาเหลือกบินกลับไทย ทั้งๆที่กำลังทำงานสำคัญ เตรียมการประชุมเอเป็คที่สิงคโปร์อยู่<br /><br />มาถึงวันนี้ เรื่องมันเลยบานไม่รู้หุบไปซะแล้ว เพราะนโยบายต่างประเทศยุคโบราณ ที่ถือว่าเพื่อนบ้านเป็นลูกไล่ พอขู่แล้วเขาไม่กลัว คราวนี้เลยหาทางลงไม่เจอ<br /><br />แถมมาเจอนายกฯเขมร ที่เป็นมวยเชิงสูงซะอีก เรื่องมันเลยไปกันใหญ่ ล่าสุดนี้น้าฮุนก็ออกมาพูดชัดถ้อยชัดคำว่า เขาไม่ได้มีเรื่องกับคนไทย แต่มีหนี้ต้องชำระกับเจ้า 2 ตัวนั่น และที่สำคัญยังตีแสกหน้ากันจังๆอีกว่า ไม่มีความสุขในการทำงานกับนายกฯวิ่งราวคนนี้<br /><br />เป็นคำพูดที่แทงใจดำคนไทยซะเหลือเกิน เพราะอย่าว่าแต่น้าฮุนเลยที่ไม่มีความสุข แม้แต่ประชาชนคนไทยด้วยกันเอง ก็อยากจะบ้าตายวันละหลายๆครั้ง ตราบใดที่เจ้าเด็กแว้นคนนี้ ยังนั่งทับขี้บนตำแหน่งนายกฯ ยิ่งอยู่ไปยิ่งทำให้ทำให้นึกถึงคำกล่าวของเหลาจื่อที่ว่า<br /><br />"การปกครองที่ดีนั้น ราษฎรจะไม่รู้สึกว่าถูกปกครอง" แต่ภายใต้การปกครองของมาร์ค...<br /><br />ไม่มีวันใดเลย ที่ราษฎรไม่รู้สึกว่าถูกปกครอง<br /><br />วโรทาห์: 2 ธ.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-17208942149218286192009-11-26T09:31:00.001+07:002009-11-26T09:31:45.746+07:00อำลาอาลัย..ลุงหมักของเราในที่สุด เหตุการณ์ที่ประชาชนผู้รักประชาธิปไตย อย่างเราๆท่านๆ รู้สึกประหวั่นพรั่นใจไม่อยากให้เกิดมาโดยตลอด ก็อุบัติขึ้นจนได้<br /><br />นั่นคือ อสัญกรรมของนักการเมืองผู้ยิ่งใหญ่ บุรุษชาติอาชาไนยจอมทระนงอย่างฯพณฯ อดีตนายกรัฐมนตรี สมัคร สุทรเวช หรือลุงหมักของเรา เมื่อเวลา 8.48 น. ของวันที่ 24 พฤศจิกายนที่ผ่านมา<br /><br />นับเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่หลวง ซึ่งมาผิดที่ผิดเวลา ในขณะที่บ้านเมืองกำลังเข้าสู่กลียุค อันเป็นช่วงเวลาที่ประชาชนต้องการเสาหลัก ที่ทรงความเที่ยงธรรมอย่างท่านเป็นที่สุด<br /><br />เหมือนสูญเสียแม่ทัพผู้กล้าไป ในท่ามกลางสมรภูมิรบ การคร่ำครวญพิรี้พิไร รังแต่จะบั่นทอนกำลังใจในการต่อสู้ โดยใช่เหตุ ดังนั้น แม้ว่าจะอาลัยรักเพียงใด คงทำได้แค่เพียงหลั่งน้ำตาอยู่ในอก แล้วเชิดหน้าขึ้น ต่อสู้ต่อไป จนกว่าจะได้ประชาธิปไตยมา<br /><br />สมดังปณิธานของลุงหมัก ที่ต่อสู้เพื่อสิ่งนี้มาชั่วชีวิต<br /><br />ธรรมชาตินั้นเที่ยงธรรมเสมอ ไม่เคยเลือกที่รักมักที่ชัง ไม่เคยดึงดันหรือผ่อนปรน ต่อให้เป็นผู้ที่ประชาชนรักแสนรักเพียงใด เมื่อถึงเวลาต้องจากไป ก็ไม่ได้รับการยกเว้นอยู่ดี<br /><br />สุดที่จะหาคำใดมากล่าว เพื่อสื่อถึงความเศร้าโศกเสียใจ เมื่อญาติผู้ใหญ่ที่เราเคารพรัก และหวังพึ่งพิงในยามหน้าสิ่วหน้าขวาน ต้องมาด่วนจากไป ทั้งๆที่ไม่ใช่เวลาอันควร แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่ออะไรจะเกิด มันก็ต้องเกิด<br /><br />บุคคลากรที่ทรงคุณค่าอย่างท่าน ใช่ว่าจะหาที่ยืนได้ง่ายๆ ในบ้านป่าเมืองเถื่อน อย่างบ้านนี้เมืองนี้ แต่ความดีของท่าน ก็ยืนหยัดท้าทาย ทนทานต่อแรงเสียดสี และกำชัยเหนือความชั่วช้า ที่โหมประดังเข้ามาย่ำยีอย่างบ้าคลั่ง ในที่สุด<br /><br />เพราะถือหลักว่า "ความกลัวทำให้เสื่อม" ลุงหมักจึงไม่เคยเสื่อม เพราะคนอย่างท่าน ไม่เคยเกรงกลัวใคร ไม่ว่าหน้าอินทร์หน้าพรหม หรือหน้าไหนทั้งสิ้น แม้กระทั่งบรรดาสื่อชั่ว ที่รวมหัวกันใส่ไฟ ทำลายล้างท่านอย่างป่าเถื่อน ไร้ความปราณี เหมือนฝูงหมาป่าที่รุมขย้ำพญาราชสีห์ อย่างเมามัน<br /><br />แต่ถึงที่สุดแล้ว ธรรมะก็ชนะอธรรม ความดีก็ชนะความชั่ว กาลเวลาได้ออกใบรับรองความบริสุทธิ์ผุดผ่องให้ลุงหมัก ชนิดที่คงไม่มีนักการเมืองหน้าไหน ที่จะซื่อสัตย์ได้เท่านี้อีกแล้ว<br /><br />อดีตของท่านจะเป็นอย่างไรไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่วาระสุดท้าย ท่านได้ทำคุณประโยชน์แก่ประเทศชาติอย่างใหญ่หลวง ด้วยการยืนหยัดออกนำหน้าประชาชน ในการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ทั้งๆที่รู้อยู่แก่ใจว่า อำนาจมืดนั้นยิ่งใหญ่ขนาดไหน<br /><br />ถ้าไม่มีลุงหมักในวันนั้น ยังไม่รู้ว่า เสื้อแดงในวันนี้จะเป็นอย่างไร<br /><br />ยังไม่ลืมวันวานอันหวานชื่น เมื่อลุงหมักถือธงนำหน้า นำพาพรรคพลังประชาชนออกปราศัยหาเสียง ท่ามกลางมวลมหาประชาชน ที่หลั่งไหลกันมาอย่างมืดฟ้ามัวดิน เพื่อฟังลุงหมักพูดอย่างออกรสออกชาติ พร้อมๆกับแสดงพลังให้เป็นที่ประจักษ์<br /><br />วันนั้นคือวันที่ประชาชนฮึกเหิมเป็นที่สุด ทั้งรอยยิ้มและน้ำตาแห่งความยินดี แผ่ซ่านไปทั่วทุกผู้ทุกคน กำแพงแห่งอธรรม ถูกพังทลายลง ด่านแล้วด่านเล่า จนในที่สุด พรรคพลังประชาชนก็เข้าเส้นชัยอย่างขาวสะอาด<br /><br />ยังไม่ลืมวันที่พวกเราต้องหลั่งน้ำตาด้วยความปลื้มปีติ เมื่อเห็นลุงหมักใส่ชุดขาว เข้าพิธีรับตำแหน่งนายกฯ อย่างสง่าผ่าเผย<br /><br />แต่มาวันนี้ ทั้งๆที่ห่างกันไม่นาน เรากลับต้องมาเสียน้ำตาอีกครั้ง กับการจากไปอย่างไม่มีวันกลับ ของลุงหมักผู้เป็นวีรบุรุษในดวงใจของเราทุกคน<br /><br />ถ้าเลือกได้ ลุงหมักคงไม่อยากจากพวกเราไป ในสภาพนี้ และถ้าเลือกได้ พวกเราก็คงไม่ยอมให้ใครมาพรากลุงหมักไปเช่นกัน<br /><br />แต่ในเมื่อมันเป็นชะตาฟ้าลิขิต ถึงยังไงเราก็ต้องก้าวข้ามมันไปให้ได้ แม้จะอาลัยอาวรณ์แค่ไหน ก็คงต้องปล่อยให้ลุงหมักไปพักผ่อนให้สบาย<br /><br />ส่วนพวกเรา หลังจากเช็ดน้ำตาแล้ว ก็คงต้องรวบรวมพลังออกก้าวเดินต่อไป เพื่อสานต่อเจตนารมย์ของลุงหมัก ให้ลุล่วงให้จงได้<br /><br />ไว้เสร็จศึกเมื่อใด คงได้ปลุกลุงหมักมาฉลองชัยให้สุดๆ<br /><br />วโรทาห์: 26 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-78554844485013211902009-11-12T14:28:00.001+07:002009-11-12T14:28:37.172+07:00รวมวาทะเด็ด จากสมเด็จฯฮุนเซนกลายเป็นมวยถูกคู่ไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ ระหว่างเด็กดื้อ ศิษย์หลายเสา กับฮุนเซน พระวิหารยิม เมื่อฝ่ายแรกเปิดฉากรัวหมัดใส่อย่างไม่ยั้ง ราวกับว่าโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางไหน<br /><br />แต่พอฝ่ายหลังตั้งหลักได้ เท่านั้นแหละมาร์คเอ๊ย เรียกว่าเห็นดาว เห็นเดือน เห็นตะวันกันเลยทีเดียว ไม่เชื่อก็ตามมาดูบทสัมภาษณ์ เฉพาะเนื้อๆเน้นๆ ที่คัดจากมติชนออนไลน์ เมื่อวันที่ 11 พฤศจิกายน ก็แล้วกัน<br /><br />"ผมขอประกาศชัดๆ ให้คนไทยรู้ว่าเรื่องนี้รัฐบาลไทยมาหาเรื่องกัมพูชา"<br /><br />"เรื่องที่เกิดขึ้นในความสัมพันธ์ระหว่างไทย-กัมพูชานี้ เป็นปัญหาระหว่างผมกับนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ นายกรัฐมนตรีไทยในปัจจุบันโดยแท้<br />..ก่อนที่จะพูดขอให้ศึกษาหาความรู้ให้มากกว่านี้เพราะตอนที่ผมเริ่มทำงานการเมืองนั้นนายกรัฐมนตรีไทยยังเป็นเพียงเด็กวิ่งเล่นอยู่เลย"<br /><br />"อยากปิดก็ขอให้ปิดไปเลย..เพราะกัมพูชาก็จะปิดเช่นกันและปิดทางด้านเศรษฐกิจด้วย<br />..สั่งห้ามสินค้าไทยทั้งหมดข้ามแดนเข้ามายังตลาดกัมพูชา แม้แต่หมูเพียงตัวเดียว จะไม่ให้ข้ามเข้ามา"<br /><br />"เรื่องการแต่งตั้งอดีตนายกรัฐมนตรีไทยมาเป็นที่ปรึกษานั้น ผมขอประกาศชัดๆ ให้คนไทยรู้ว่าเรื่องนี้รัฐบาลนายกรัฐมนตรีอภิสิทธิ์ มาหาเรื่องกัมพูชา<br />.. ผมจะบอกให้ว่า จริงๆแล้วปฏิกิริยาของคนไทยที่แท้จริงเป็นอย่างไร คือพวกเสื้อแดงสนับสนุนการแต่งตั้ง พวกเสื้อเหลืองโกรธและประท้วงคัดค้าน และยังมีกลุ่มที่สบายใจโดยอยู่เฉยๆ เงียบๆ อีกด้วยต่างหาก"<br /><br />"หากทักษิณมาพำนักอยู่ในกัมพูชา นายกรัฐมนตรีไทยจะกลัวอะไรกันนักกันหนา ทักษิณไปมาแล้วทั่วโลกไม่เห็นทำอะไร ไปศรีลังกา ล่าสุด ก็ยังไม่เห็นได้ทำอะไรเลย แต่พอบอกว่าจะมากัมพูชาก็หาเรื่องกัมพูชา"<br /><br />"อยากรู้นักว่าใครเป็นเบี้ยของใครกันแน่ อภิสิทธิ์ตกเป็นเครื่องมือของทักษิณเอง เพราะเมื่อทักษิณเปิดตัวเข้ามา อภิสิทธิ์ก็กระโดดออกมาตอบโต้โดยไม่คิดอะไรเลยและไม่คำนึงถึงผลประโยชน์ของ ชาติเลย"<br /><br />"สมัยนครวัดนั้นประเทศไทยอยู่ที่ไหนกัน อ้างว่ากัมพูชามายึดครองบุกรุกดินแดนไทยนั้น กัมพูชาจะไปยึดดินแดนไทยได้อย่างไร ศึกษาประวัติศาสตร์เสียให้ดีว่า ใครรุกรานใครกันแน่"<br /><br />"ผมจึงถือโอกาสนี้ร้องขอให้พี่น้องเสื้อแดงและ พรรคเพื่อไทยเสียสละอนุญาตให้ผมนำท่านทักษิณ มาช่วยกัมพูชาในเรื่องเศรษฐกิจบ้างด้วยแล้วกัน"<br /><br />"ในเมื่อเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับทักษิณก็ต้องไล่แก้ตั้งแต่ทักษิณมาเลย ตั้งแต่เรื่องการปฏิวัติ เมื่อ 19 กันยายน 2549"<br /><br />"ถ้าอภิสิทธิ์เก่งจริงก็ขอให้เลือกตั้งใหม่สิ ท่านกลัวอะไรหรือ หรือว่ากลัวที่จะไม่ได้เป็นนายกรัฐมนตรีหรืออย่างไร หรือว่ากลัวว่าพรรคเพื่อไทยจะชนะการเลือกตั้ง"<br /><br />"ผมเองเป็นนายกรัฐมนตรีกัมพูชาได้รับเสียงสนับสนุนถึง 2/3 ของสภากัมพูชา แล้ว ท่านอภิสิทธิ์ได้รับเท่าไหร่กันหรือ ขโมยเก้าอี้เขามานั่ง ขโมยของของคนอื่น มาเป็นของตัวเองจะให้เคารพได้อย่างไร"<br /><br />"อภิสิทธิ์มีปัญหาท่วมตัวอยู่แล้ว อาจตายได้..ทักษิณเป็นเพื่อนของผม เพื่อนไม่สามารถหักหลังเพื่อนได้ ไม่สามารถโยนเพื่อนให้เสือกินได้หรอก"<br /><br />"อยากฉีกอะไรทิ้งก็ฉีกไปเลย อยากปิดอะไรก็ปิดไปเถิด เพราะถ้าเปิดคงจะไม่สะดวกแล้ว เห็นทีต้องถอนกำลังทหาร 911 (หน่วยรบพิเศษ) ของกัมพูชาออกภายในหนึ่งสัปดาห์ดีกว่า เพราะว่าใช้กำลังเพียงนิดๆ หน่อยก็พอ (ที่จะสู้กับไทย) แล้ว"<br /><br />"รองนายกรัฐมนตรีสุเทพของไทยได้ขอ ว่า ให้ช่วยจับทักษิณส่งตัวไปประเทศไทยได้หรือไม่ เรื่องนี้ผมทำไม่ได้หรอก ถ้าผมทำเช่นนั้นก็ถือเป็น กบฏต่อมิตร"<br /><br />"ขอร้องให้พี่น้อง ประชาชน-ตำรวจ-ทหารไทย ทราบว่าคนที่คุณๆ ทั้งหลายต่อว่าอยู่นั้นเป็นผู้ที่ชนะการเลือกตั้งมาแล้วทั้งนั้น ผมเคารพอดีตนายกรัฐมนตรีทักษิณ ผมจึงช่วยเขา มีแต่อภิสิทธิ์เท่านั้นที่จงเกลียดจงชังคนเหล่านั้น"<br /><br />"ไทยก็ยังสนับสนุนให้เขมรแดงทำการสู้รบกับรัฐบาลที่ถูกกฎหมาย แล้วให้พวกเขมรแดงไปอยู่ประเทศไทย ไทยให้อยู่ในดินแดนไทยได้อย่างไร เรายังไม่ทำเช่นนั้นเลย ถ้าทักษิณตั้งกองกำลังอยู่ในดินแดนกัมพูชาจะว่าอย่างไรบ้างล่ะ<br />..ลงนามไม่สนับสนุนเขมรแดง ลงนามสันติภาพ แต่ก็ยังละเมิดหลายอย่าง ขอให้คนไทยดูไว้กฎหมายระหว่างประเทศยังไม่เคารพเลย จะให้เราเคารพกฎหมายไทยได้อย่างไร"<br /><br />"..ลงนามด้วยมือ ลบด้วยเท้า ขอยกเลิกการสนับสนุนการขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารของกัมพูชา<br />.. ยังมีหน้ามาบอกว่าไม่เกี่ยวกับกัมพูชา แต่เป็นเรื่องระหว่างไทยกับยูเนสโก สิ่งนี้แสดงให้เห็นถึง จริตที่แท้จริงของนายกรัฐมนตรีไทย และเป็นเสมือนการดูหมิ่นเหยียดหยามว่า กัมพูชาโง่อย่างแท้จริง"<br /><br />"ประเทศไทยเอาปัญหาปราสาทพระวิหารมาเป็นตัวประกัน เป็นเครื่องมือในการโค่นล้มรัฐบาลตั้งแต่สมัยรัฐบาลสมัคร ตลอดจนพยายามเอาผิดกับอดีตรัฐมนตรี นพดล"<br /><br />------------------<br /><br />เป็นไงบ้าง ท่านผู้ชม อ่านแล้วต้องยอมรับว่า โดนทุกดอก เข้าทุกเม็ด อย่างกับเข้ามาพูดอยู่ในหัวใจคนไทย ยังไงยังงั้น คนที่พูดได้ถึงขนาดนี้ ถ้าไม่บอก ใครจะไปรู้ ว่าไม่ใช่ตู่ จตุพร พรหมพันธุ์<br /><br />เพราะว่าข้อมูลของน้าฮุนฯแกแน่นปึ้กระดับที่ ถ้าบอกว่าบ้านแกไม่ได้ติดดีสเตชั่น คงไม่มีใครเชื่อ<br /><br />งานนี้ ถ้าจะบอกว่ามาร์คเสียหมา ก็คงไม่ผิดจากความจริงไปซักเท่าไหร่ เพราะประมาทคู่ต่อสู้แท้ๆ เลยเจอสวนเข้าไปจังๆ เล่นเอามาร์คถึงกับ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก จากมวยได้ใจ ระริกระรี้เป็นปลากระดี่ได้น้ำ กลับมายืนพิงเชือก เป่าลมออกจากปากเหมือนหมาหอบแดด หน้าอูมๆเหลืออยู่ไมถึง 2 นิ้ว<br /><br />ขนาดนี้เราว่าฮาแล้ว แต่น้าฮุนฯแกบอกว่า ยังฮาได้อีก ขอแค่มาร์คเปิดเกมงามๆมาเรื่อยๆ รับรองได้ว่า น้าฮุนฯจะไม่ทำให้หลานมาร์คต้องผิดหวัง เป็นอันขาด<br /><br />เจอลูกหลงไปเต็มๆ แต่ยังเก็บอาการอยู่ คือบักป๊อกหน้ามึนของเรา เมื่อน้าฮุนฯแกบลั๊ฟมาว่า "ใช้กำลังเพียงนิดๆ หน่อยๆก็พอสู้กับทหารไทยแล้ว" นี่ไม่ใช่แค่หยาม แต่มันเหยียบหน้ากันชัดๆ<br /><br />แต่ไม่เป็นไร เพราะทหารไทยไม่ถนัดสู้กับคนมีปืน<br /><br />เวรกรรม ตอนแรกก็นึกว่า เขมรถอนทหารไปบางส่วน เพราะไม่กล้าเผชิญหน้ากับทหารไทย ที่ไหนได้ กลายเป็นว่ามันมากเกินไป กลัวจะเหยียบกันตาย ตอนไล่ปล้ำทหารตุ๊ด..อะไรจะขนาดนั้น<br /><br />นี่ถ้าผมเป็นผบ.ทบ. ผมลาออกไปแล้ว<br /><br />เห็นเพื่อนเขาช่วยเหลือกันในยามยากแล้ว บอกตรงๆว่า "กูอายแทนมึงว่ะ ป๊อก!"<br /><br />ฮุนเซนกับทักษิณจะคบหากันมา ซักกี่ปีกันเชียว แต่พอทักษิณมาเจอเสือ เพื่อนคนนี้กลับออกหน้า ไม่ยอมให้มันมากัดเพื่อนเป็นอันขาด ผิดกันอย่างลิบลับ กับเพื่อนเก่าเล่ายี่ห้อ ตั้งแต่เข้าโรงเรียนเตรียมทหาร...<br /><br />พอจวนตัวเข้า มันโยนเพื่อนให้เสือกิน<br /><br />วโรทาห์: 12 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-70526035816917759482009-11-11T12:27:00.001+07:002009-11-11T16:03:47.735+07:00ก้าวย่างอันยิ่งใหญ่ ของจอมคนแห่งอุษาคเนย์รถยนต์ตรวจการณ์สีขาว เปิดไฟวับวาบบนหลังคา แล่นนำหน้านกเหล็กสีเงิน อ้อยอิ่งมาตามลานสนามบินอย่างสง่าผ่าเผย ท่ามกลางสายตาฝูงชน ที่เฝ้ามองผ่านสื่ออย่างใจจดใจจ่อ ด้วยภารกิจที่ไม่ธรรมดา ทำให้ยานบินส่วนตัวลำกระทัดรัด ดูยิ่งใหญ่อย่างไม่น่าเชื่อ<br /><br />เพราะมันทำหน้าที่สำคัญอย่างยิ่งยวด เป็นภารกิจที่จะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ ตราบนานเท่านาน<br /><br />ประตูเปิดออกเมื่อยานจอดสนิท พลันร่างของบุรุษหนึ่งก็ปรากฎขึ้นอย่างโดดเด่น ภายใต้เสื้อเชิ๊ตสีฟ้า สวมทับด้วยชุดสูทสีดำ แต่งแต้มด้วยเน็คไทด์ลายดอกสีแดง ท่วงท่าทระนงองอาจ ราวกับพญาราชสีห์ ที่เกิดมาเพื่อยิ่งใหญ่โดยธรรมชาติ<br /><br />นั่นคือการปรากฎตัวอย่างเป็นทางการ ของจอมคนแห่งอุษาคเนย์ ผู้เรืองนามขจรขจายไปทั้งสิบทิศว่า ทักษิณ ชินวัตร<br /><br />ค้อมร่างลงเล็กน้อย สองมือยกขึ้นจบกันอย่างนอบน้อม สองเท้าก้าวเข้าหาแขกเหรื่อที่มารอต้อนรับอย่างสมเกียรติ ท่วงทีกริยาสุภาพเรียบร้อย ดูไปไม่ผิดกับเสือซ่อนเล็บ ราศีผู้นำเจิดจ้าเกินกว่าที่จะเรียกว่านักโทษ ซึ่งเป็นสมญาที่หมู่มารพยายามจะยัดเยียดให้เป็น<br /><br />โดยไม่ยอมรับรู้ความจริงที่ว่า แม้จะเป็นนักโทษของอำมาตย์ แต่เขาคือพระเอกที่ครองใจประชาชน<br /><br />ในรถลีมูซีนสีดำคันโก้ ขนาบหน้าหลังด้วยรถคุ้มกันที่ไว้ใจได้ ปิดท้ายด้วยรถติดตามอีกยาวเหยียด นั่นคือขบวนเกียรติยศที่จะนำแขกบ้านแขกเมืองคนสำคัญ ไปส่งยังบ้านพักรับรอง ที่จัดไว้เป็นพิเศษ ภายใต้การอารักขาอย่างเข้มแข็ง ที่ไม่มีช่องว่างให้แก่ความผิดพลาด แม้เพียงเท่ารูเข็ม<br /><br />วินาทีนั้น หากมีแมลงวันสักตัว บินโฉบเข้ามาในรัศมีทำการ ร่างของมันคงต้องแหลกลาญ สลายลงในพริบตา<br /><br />คฤหาสน์ใหญ่โตมโหฬาร ยังดูด้อยไปถนัด เมื่อต้องทำหน้าที่ต้อนรับ อาคันตุกะผู้ยิ่งใหญ่ ที่เป็นยิ่งกว่าแขกพิเศษของรัฐบาล จนแม้แต่ท่านผู้นำแห่งกำปูเจีย ยังต้องให้เกียรติอย่างสูง ด้วยการนำพาครอบครัวอันอุ่น เข้ามาต้อนรับถึงที่พำนัก อันเป็นความรู้สึกที่ คนผู้ไม่มีครอบครัวไม่อาจสัมผัสได้<br /><br />มหาบุรุษต่างอาณาจักร โผเข้าสวมกอดกัน ราวกับพี่น้องที่เหินห่างกันไปนาน ต่างแลกเปลี่ยนความอบอุ่นให้แก่กันและกัน อันเป็นสัญญาณว่าอาณาจักรทั้งสอง จะปรองดองเป็นหนึ่งเดียวไปชั่วนิรันดร์<br /><br />เพื่อนก็คือเพื่อน เพียงแค่ได้พบกันก็สุขใจเกินพอแล้ว ไม่มีพิธีรีตองให้รุ่มร่าม ไม่มีของฝากติดไม้ติดมือให้ยุ่งยาก นอกจากสองมือที่อบอุ่น กับหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยมิตรไมตรี ถ้าจะประเมินค่าของฝากที่บรรจุมาในสมองแล้ว มันยิ่งกว่าเศียรเทวรูป ที่เคยมีโจรนำมาจิ้มก้อง ชนิดเทียบกันไม่ติด<br /><br />เมื่อสองมหาบุรษมาประสานกัน อุปสรรคขนาดไหนถึงจะขวางกั้นได้ การนำพาประชาราษฎร์ โต้คลื่นไปบนกระแสแห่งโลกาภิวัฒน์ นับเป็นความท้าทายสำหรับผู้มองการณ์ไกล แต่เป็นความเสียวสยองของระบอบโบราณ ที่เกาะกินประเทศไทยมาอย่างยาวนาน<br /><br />ในขณะที่อาณาจักรโบราณอย่างกำปูเจีย กำลังจะก้าวย่างไปข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น แต่อาณาจักรที่ก้าวหน้าอย่างสยามประเทศ กลับถูกฉุดรั้งให้ถอยกลับไปในสมัยโบราณ โดยเครือข่ายอำมาตย์อันล้าหลัง ที่ไม่สามารถดำรงชีพอยู่ได้ ภายใต้สภาวะแวดล้อม ที่เต็มไปด้วยประชาชนหัวก้าวหน้า<br /><br />ท่ามกลางบรรยากาศอันชื่นมื่น มันคือความขมขื่นของปวงชนชาวไทย ที่ไม่อาจรักษาบุคคลากรอันล้ำค่าไว้ ให้อยู่ช่วยสร้างบ้านแปลงเมือง<br /><br />น้ำตานั้นเอ่อท้นจนพาลจะไหลออกมานอกเบ้า เมื่อเห็นแก้วมณีที่เคยครอง ต้องตกไปอยู่ในมือของเพื่อนบ้าน ที่เขาเล็งเห็นคุณค่า จนนำขึ้นประดับคอออกเดินเฉิดฉาย โดยเจ้าของที่แท้จริงได้แต่แอบมองด้วยความอิจฉา ที่ไม่อาจรักษาดวงแก้ว ที่โจรครองเมือง มันบีบบังคับให้ทำลายทิ้ง<br /><br />เมื่อบุญมา แต่วาสนายังไม่ถึง จึงทำได้แค่ลิ้มรสความสุขเพียงชั่วครั้งชั่วคราว นอกเหนือกว่านั้น คงต้องฝากประชาชนชาวเขมร ให้ช่วยดูแลรักษาไว้ให้จงดี ระหว่างนี้จะนำไปใช้ประโยชน์ก็ไม่ว่ากัน เพียงขอให้ส่งคืนในสภาพเดิม หลังจากที่ชาวไทยเผด็จศึกอำมาตย์แล้ว<br /><br />เมื่อแสงอาทิตย์สาดส่อง สว่างไสวไปทุกหย่อมหญ้า วิสัยทัศน์ของประชาชน ก็เปล่งประกายเจิดจ้า มองทะลุไปถึงก้นบึ้งแห่งมนต์ดำ มาถึงขั้นนี้แล้ว คงไม่มีใครลังเลที่จะบุกบั่นไปทวงสิทธิ์ เพื่อชีวิตข้างหน้าที่ดีกว่า แม้ภูเขาจะขวางหน้า แม้ขอบฟ้าจะขวางกั้น ประชาชนจะฟันฝ่า เพื่อตามหาศิลามณี<br /><br />ในเมื่อเจ้าของก็สุดจะหวงแหน และมณีล้ำค่าก็ผูกพันกับเจ้าของ มีหรือที่ทั้งคู่จะไม่ได้กลับมาอยู่ร่วมกัน ในที่สุด<br /><br />แม้ว่าวันนี้จะยังดูมืดมน แต่ในเมื่อข้างหน้ายังเห็นแสงสว่าง ย่อมแสดงว่าความหวังยังรออยู่ แม้จะอ่อนล้าเพียงใด แต่ถ้าใจยังไม่สิ้นหวัง สังขารคงต้องตะเกียกตะกายไปให้ถึงฝั่งจนได้ ถ้าอัดอั้นตันใจนัก ก็แค่ร้องในใจให้ดังๆว่า...<br /><br />เมื่อสวรรค์ส่งเขามา ซับน้ำตาให้ปวงชน ใยนรกต้องส่งจอมมาร มาตามล่าล้างผลาญเล่า<br /><br />วโรทาห์: 11 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-5503679434691812442009-11-09T14:18:00.001+07:002009-11-09T14:18:42.564+07:00ซวยแล้วมาร์ค กระแสคลั่งชาติ ปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ขึ้นหลังจากที่ทุ่มทุนสร้าง วางข่ายล้อมอวน ด้วยการร้องเพลงชาติรอมาเป็นนานสองนาน ในที่สุดก็มีปลาใหญ่เข้ามาฮุบเหยื่อเอาจนได้ เมื่อสมเด็จอัคคมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน ทำตัวเป็นหมูไม่กลัวน้ำร้อน ประกาศอุ้มทักษิณ ชนิดสุดลิ่มทิ่มประตู โดยไม่มีการเกรงใจใคร<br /><br />และแล้วมหกรรมคลั่งชาติที่จ่อคิวรออยู่อย่างใจจดใจจ่อ ก็ได้เวลาโหมโรงอย่างเป็นทางการซะที<br /><br />ทั้งโพลเอย สื่อเอย นักวิชาการขาโจ๋ กับนักธุรกิจขาประจำเอย ต่างออกมาประสานเสียงโบ๊ววว..โบ๊ววว..ระเบ็งเซ็งแซ่กันไปหมด เป้าหมายคือการปั่นหัวประชาชน ให้หันมามีเรื่องกับเขมร เพื่อกลบเกลื่อนความเจ็บปวด จากพิษเศรษฐกิจ ภายใต้ฝีเท้าการบริหารประเทศของมาร์ค พร้อมกับกวาดล้างทักษิณและเสื้อแดงไปในตัว<br /><br />ก็ขนาดเจ็บกันเจียนตาย สื่อยังช่วยกันแหลออกมาได้ ว่าภาคธุรกิจไม่ได้รับผลกระทบ จากการเรียกทูตกลับจากพนมเปญ แต่วงในเขารู้ว่า กำลังนั่งจับไข่สั่นอยู่ที่กัมพูชากันเป็นแถว มีแต่น้ำตาลมิตรผล ที่หาญกล้าออกมาแฉกันตรงๆว่า ไปปลูกอ้อยรอไว้แล้วจมหู กำลังจะสร้างโรงงานอยู่รอมร่อ แต่ต้องติดเบรคกันตัวโก่ง<br /><br />เพราะสถานการณ์มันเข้าไคลฯซะขนาดนี้ ถ้าจะให้ไปบ้าทะลุ่มทะลุยเดินหน้าชน สู้เอาเงิน 2 พันล้านไปทุ่มซื้อหวย ยังจะมีโอกาสรุ่งมากกว่า<br /><br />แปลกแต่จริง ที่ไม่ยักมีนักธุรกิจด่ารัฐบาล โทษฐานที่โอเวอร์รีแอ๊คจนน่าเกลียด แถมสภาหอการค้าไทย ยังถือโอกาสใช้ลิ้นให้เป็นประโยชน์ ชเลียร์ว่านักธรกิจยอมเจ็บไม่ยอมอาย ไม่ว่าจะเป็นจะตายยังไง ขอเชียร์รัฐบาลให้เอาศักดิ์ศรีของประเทศไว้ก่อน<br /><br />เห็นว่าถ้ารัฐบาลยืน ยันทำในสิ่งที่ถูกต้อง จะเป็นการสร้างความเชื่อมั่นให้นักลงทุน ถึงขนาดกล้าที่จะเข้ามาลุยถั่ว สร้างงานในประเทศ คล้ายๆกับว่าทำกฎหมายให้เป็นกฎหมาย เพื่อสร้างความมั่นใจให้นักลงทุน ว่างั้นเถอะ<br /><br />แหม..เล่นเอาความจริงมาแหลเป็นขนมอย่างนี้ จึงช่วยไม่ได้ ที่มาร์คจะออกอาการเขินเล็กน้อย ในขณะที่ขนหน้าแข้งเริ่มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำลาย<br /><br />เป็นธรรมดาของ 1 ประเทศ 2 มาตรฐาน มันก็ต้องมีอะไรบ้าๆบวมๆอย่างนี้ นี่ถ้าเป็นรัฐบาลลุงหมัก ขืนทำอย่างนี้ มีหวังนักธุรกิจดิ้นตายกันเป็นแถว<br /><br />หันไปมองภาคธุรกิจ เห็นถ้อยทีถ้อยชเลียร์กันไป แต่พอหันมาฝั่งประชาชน ไหงมันกลายเป็นหนังคนละม้วนไปได้ ก็ไม่รู้ เมื่อใครต่อใครพากันอวยพรให้มาร์คจนหูตูบ บอกว่าอ้ายเฮีย! วันๆแม่มันไม่ทำอ่าอะไร ดีแต่หาเรื่องชกต่อยกับชาวบ้าน ไม่รู้จักหยุดจักหย่อน<br /><br />กะอีแค่เรื่องของคนๆเดียว มันเล่นซะโกอินเตอร์ ดูไม่จืด แม่มันทำอย่างนี้ พวกที่ไม่ได้รับประทานภาษี มีหวังอดตายกันพอดี<br /><br />แต่ว่าก็ว่าเถอะ จนป่านนี้ ยังไม่มีใครเข้าใจเหมือนกัน ว่าแค่ฮุนเซนตั้งทักษิณเป็นที่ปรึกษา ทำไมมันถึงต้องออกอาการเม้งแตกกันขนาดนี้ ในเมื่อมั่นอกมั่นใจนักหนา ว่าตัวเองทำถูก ก็น่าจะอยู่เฉยๆ ปล่อยให้เขมรออกทะเลไปคนเดียว ก็สิ้นเรื่อง<br /><br />ก็ถ้าน้าฮุนฯยังขืนเดินหน้านโยบาย สร้างบ้านพักหรูหราให้นักโทษไปเรื่อยๆ แถมนอกจากไม่ยอมส่งผู้ร้ายข้ามแดนแล้ว ยังจะแต่งตั้งให้เป็นที่ปรึกษาอีกต่างหาก คิดดูแล้วกัน ว่าต่อไปยังจะมีใครกล้าคบหาด้วย<br /><br />เมื่อเขมรกลายเป็นสวรรค์ของอาชญากร นักเซ็นต์ชื่อให้เมียซื้อที่ ไปซะแล้ว<br /><br />เรื่องของเรื่อง มันไม่น่าจะมีเรื่องด้วยซ้ำไป เมื่อแต่เดิมมันก็แค่ขู่กันไปขู่กันมา เหมือนนักมวยที่ต่อปากต่อคำกันนอกเวที เอ็งมาลูกนี้ ข้าจะตอบโต้ด้วยลูกโน้น ถ้าเอ็งต้อนรับทักษิณ ข้าจะให้ส่งผู้ร้ายข้ามแดน อีกฝ่ายก็โต้ทันควันว่า จ้างให้ก็ไม่ส่ง เพราะเป็นคดีการเมือง เป็นการแลกน้ำลายกันไปมา ทั้งๆที่ยังไม่ได้ขึ้นเวที ด้วยซ้ำไป<br /><br />แต่ที่ไหนได้ กำลังโต้กันไปโต้กันมาอยู่มันๆ ไม่นึกว่าท่านประธานอาเซี่ยนจะของขึ้น โดดงับน่องสมาชิกอาเซียนบ้านใกล้เรือนเคียงซะ เล่นเอาแผลเปิดเหวอะหวะ ดูยังไงก็ดูไม่จืด<br /><br />กลายเป็นจุดเริ่มต้นของมหากาพย์ เด็กดื้อหัดบริหารประเทศ เมื่อกัมพูชาตัดสินใจประกาศแต่งตั้งทักษิณเป็นที่ปรึกษาอย่างเป็นทางการ แล้วมีหรือที่นายกฯเด็กฝึกงานจะยอมเสียหน้า โดยไม่ต้องคิดหน้าคิดหลัง จัดการประกาศเรียกทูตกลับทันควัน ในขณะที่ฮุนเซนก็ทันกัน เรียกทูตตัวเองกลับมั่ง ใครจะทำไม<br /><br />คงต้องดูกันต่อไปว่า เมื่อเศรษฐีใหม่ตัดสินใจ ถอดสูทเข้าคลุกวงใน กอดปล้ำตีเข่ากับขอทานข้างถนน อย่างถึงลูกถึงคน เพียงเพื่อรักษาศักดิ์ศรี ที่ถูกตอกหน้าเอาเจ็บๆ งานนี้ใครจะอยู่ใครจะไป ใครจะฉิบหายหนักกว่ากัน อีกไม่นานก็น่าจะเริ่มออกอาการ<br /><br />แต่ที่แน่ๆ เริ่มเห็นแผลแตกที่ใต้ตานักชกเมื่อวานซืนแล้ว เมื่อเจอมวยเชิงสูงอย่างน้าฮุนฯ ที่เก๋าเกมอ่านขาดอย่างกับอ่านหนังสือการ์ตูน ดักแย็ปแล้วชิ่งออก ไม่ยอมเป็นฝ่ายเปิดเกมหนักให้ถูกตัดคะแนน แต่อาศัยยั่วยุให้เด็กมันออกหมัดก่อน แล้วค่อยดักเก็บกินจังหวะสอง แค่นี้ก็ตุนคะแนนจนเป๋าตุงแล้วตุงอีก<br /><br />เป็นที่น่าสังเกตุว่า น้าฮุนฯแกตั้งอกตั้งใจล่อเป้าวัวกระทิงมาร์คซะเหลือเกิน ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่า เด็กมันมีปัญหาเรื่องวุฒิภาวะทางอารมณ์ ยังมายั่วอยู่ได้ ทำไมต้องประกาศตั้งที่ปรึกษา ให้มาร์คอิจฉาจนวีนแตกน่าเกลียดขนาดนั้น ทั้งที่จะต่อฮ็อตไลน์สายตรง ปรึกษาอะไรน้าแม้ว ก็ทำได้อยู่แล้ว ในฐานะเพื่อนซี้ไม่มีซั้ว<br /><br />อย่างการส่งผู้ร้ายข้ามแดน ก็เหมือนกัน รอให้เรื่องมันเกิดแล้วค่อยพูดก็ยังไม่สาย จะเปิดศาลพิจารณาคดีซัก 20-30 ปี ก็ยังไม่น่าเกลียด หรือจะส่งซิกให้นักโทษเข้าๆออกๆ ล่อให้ศาลลักปิดลักเปิด มันก็เก๋ไปอีกแบบ แล้วทำไมต้องรีบด่วน ชวนมาร์คละเลงน้ำลาย จนเลอะเทอะไปหมด<br /><br />จะเป็นเพราะเหตุผลกลใดไม่อาจทราบได้ แต่ชักสังหรณ์ใจว่า งานนี้เด็กดื้อมีโอกาสเสียค่าโง่สูง<br /><br />เพราะแต่ละมาตรการที่มาร์คประกาศออกมานั้น ไม่เห็นว่ามันจะเป็นปัญหาต่อเขมรแต่ประการใด ขืนไปงดให้ความช่วยเหลือ ก็เข้าทางประเทศอื่นที่เรียงคิวรอช่วยเหลืออยู่แล้ว หรือถ้างดให้กู้ ขี้คร้านประเทศอื่น มายืนรอปล่อยกู้กันบานเบอะ ยิ่งไปยกเลิก MOU อะไรนั่นอีก<br /><br />แน่ใจหรือว่ามันไม่ใช่ MOU ที่เขาอยากจะยกเลิกเต็มแก่อยู่แล้ว เพราะถ้าเซ็นต์กันในสมัยน้าแม้ว ก็ชัดเจนแน่นอนว่าเขาเสียเปรียบ เพราะตอนนั้น กัมพูชายังไม่มีอำนาจต่อรองซักเท่าไหร่<br /><br />ไม่เหมือนสมัยนี้ ที่หลอกกินเศียรเทวรูป ที่มีคนอุ้มไปจิ้มก้องมาแล้ว นักต่อนัก<br /><br />เอาเป็นว่า นอกจากเรื่องอารมณ์แล้ว ก็น่าจะต่างคนต่างมีวาระซ่อนเร้น แต่คนหนึ่งทำเพื่อชาติ ในขณะที่อีกคนทำเพื่อกำจัดศัตรูทางการเมือง รายแรกจึงลอยตัวไป เพราะได้การสนับสนุนจากประชาชนอย่างท่วมท้น ในขณะที่รายหลังแทบจะเอาหัวโขกโพเดียมตายซะให้มันรู้แล้วรู้รอด เมื่อไม่มีใครให้ท้าย นอกจากโพลที่ออกมาเชียร์กันสุดลิ่มทิ่มประตู<br /><br />กระแสคลั่งชาติ จึงมีแค่แมลงสาบแก่ๆที่มีองค์ กับขาประจำเจ้าเดิมๆไม่กี่ตัว ที่ออกมาคลั่งหนัก ส่วนประชาชนนั้น คงจะหวังยากซักหน่อย แล้วยิ่งน้าฮุนฯแกเป็นมวยรอจังหวะด้วยแล้ว ยิ่งทำให้ปั่นกระแสยากเข้าไปใหญ่ ทำไปทำมาถึงได้เกิดอาการหันรีหันขวาง ไม่รู้ว่าจะไปยังไงต่อ<br /><br />คิดแล้วก็ให้เป็นห่วงนายกฯเด็กโง่ ที่ขยันทำแต่เรื่องโง่ๆ ไม่รู้จักเลิก ระวังว่าโง่ซ้ำโง่ซาก จะติดเชื้อกลายเป็นโง่เรื้อรัง มันจะรักษายาก ถ้าลำบากนัก คราวหน้าคราวหลัง ลองเปลี่ยนไปยืมหัวแม่เท้าข้างซ้ายของท่านทักษิณเอามาคิดแทน ไม่แน่ว่า...<br /><br />อาจจะฉลาดกว่าสมองกลวงๆที่ใช้อยู่ก็เป็นได้<br /><br />วโรทาห์: 9 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-68657689120551480022009-11-06T10:55:00.000+07:002009-11-06T10:56:16.396+07:00แค่เขมรตั้งที่ปรึกษา อำมาตย์ก็จะพาไทยให้ล่มจมเอาแล้วไง! กลายเป็นดอกบานไม่รู้หุบไปซะแล้ว เมื่อพระบาทสมเด็จพระบรมนาถ นโรดม สีหมุนี กษัตริย์กัมพูชา ทรงมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯแต่งตั้ง พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรีไทย ให้เป็นที่ปรึกษาด้านเศรษฐกิจของรัฐบาลกัมพูชา<br /><br />ควบตำแหน่งที่ปรึกษาส่วนตัวของนายกรัฐมนตรี สมเด็จอัคคมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน ไปเป็นที่เรียบร้อยโรงเรียนขะแมร์<br /><br />ส่งผลให้บรรดาขี้ข้าอำมาตย์ ถึงกับออกอาการหน้าเขียวหน้าเหลือง เหมือนถูกถีบเข้าที่พวงสวรรค์อย่างจัง ต่างคนต่างทิ้งตัวลงไปนอนดิ้นทุรนทุราย บิดตัวเร่าๆอย่างกับสุนัขขี้เรื้อนโดนสาดด้วยทิงเจอร์ แล้วตามซ้ำด้วยซีม่าโลชั่นกระปุกใหญ่<br /><br />เสียงแผดร้องครวญครางไม่เป็นภาษามนุษย์นั้น ดังไปถึงยมโลกก็ว่าได้<br /><br />แล้วก็เป็นไปตามคาด เรื่องมันๆพรรณอย่างนี้ มีหรือที่มาร์คจะอดใจได้ ไม่โชว์โง่ให้โลกเห็น ว่าแล้วมนุษย์โพเดียมก็โดดผึงออกมาสวนควันปืนแทบจะทันที ด้วยการสั่งให้กุ๊ยกษิตใช้ลูกนักเลง อ้างคนไทยทั้งชาติออกไปฟาดปากกับฮุนเซน อย่างเมามัน<br /><br />ทำอย่างกับเรื่องคอขาดบาดตายระดับ8 ยังไม่ปาน ถึงกับเรียกทูตไทยประจำกัมพูชา กลับมาโดยด่วน แถมทำหน้ายียวนกวนบาทา สำรากออกมาให้ได้ยินกันชัดๆว่า<br /><br />"ให้ทางกัมพูชาเลือกเอาว่าจะเลือกคุณทักษิณ หรือประเทศไทย"<br /><br />ทั้งๆที่คำตอบที่ได้ น่าจะชัดเจนอยู่ในทีแล้วว่า<br /><br />"เขาเลือกทักษิณ เพราะทักษิณคือประเทศไทย"<br /><br />สงสารแต่คนไทยที่ไปทำธุรกิจอยู่ในกัมพูชา ว่าป่านนี้คงนอนสะดุ้งจนเรือนไหว ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ชาวบ้านชาวช่อง จะยกขบวนออกมาเซย์ฮัลโหล เหมือนในอดีต ในขณะที่รัฐบาลเด็กโง่ คงได้แต่ออกมาดักคอล่วงหน้าว่า<br /><br />งานนี้ถ้ามีเผากันอีก คงเอาซี 130 ไปลงไม่ได้แล้ว<br /><br />เป็นธรรมดาของคนในระบอบอำมาตย์ ที่ต้องมองทุกอย่างเป็นเกมการเมืองไปซะหมด โอกาสงามๆอย่างนี้ ก็ใช่ว่าจะมีมาบ่อยๆซะเมื่อไหร่ ดังนั้น ไม่ว่าอย่างไร งานนี้มันต้องมีเรื่องให้จงได้ เพื่อป้ายสีทักษิณ ให้เป็นคนขายชาติ ตามที่ป๋าต้องการ<br /><br />กระแสคลั่งชาติเท่านั้น ที่เป็นความหวังในตอนนี้<br /><br />ในขณะที่พลพรรคเสื้อเหลือง ที่ดักแทงเข่าคอยทีอยู่แล้ว ก็โหมฟืนเติมไฟกันมือเป็นระวิง พร้อมๆกันกับที่บิ๊กเสือก็ออกมาเปิดงานว่า<br /><br />"ยังไม่สายเกินไปที่จะสร้างคนให้มีคุณภาพ มากกว่าสิ่งก่อสร้าง ต้องสอนคนให้มีความหยิ่งผยองในความเป็นคนไทย..."<br /><br />แต่อาจจะสายเกินไป ถ้ายังไม่สอนพวกแก่กะโหลกกะลา ให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ก่อนที่จะลงโลง<br /><br />ที่มันวุ่นวายกันอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะทหารแก่ไม่ยอมตายพวกนี้ ที่แก่แล้วไม่อยู่ส่วนแก่ เที่ยวเดินสายมอมเมาชาวบ้าน กะจะโกหกกันจนกว่าจะตายไปข้าง เพียงเพราะว่ากลัวเขาจะรู้เท่าทัน ที่พวกมันไปแหกตาเขามาชั่วชีวิต<br /><br />งานนี้คนที่ถูกเหล่มากที่สุด เห็นจะไม่พ้นลุงจิ๋ว ที่ขยันออกเดินสายหางานให้ป๋า จนงานเข้า รับไม่หวาดไม่ไหว ตั้งแต่อาเซียนซัมมิท ไปนครปัตตานี แล้วย้อนกลับมาเขมรอีก แต่ละงานล้วนแล้วแต่ได้น้ำได้เนื้อทั้งนั้น ไหนใครเขาว่าแกเป็นอัลไซเมอร์<br /><br />อัลไซเมอร์บ้านมัน หางานเก่งจนร้องเจี๊ยกกันเป็นแถว<br /><br />เจอเข้าไปหลายขนาน ป๋าถึงกับไปไม่เป็น ได้แต่นั่งค้อนปะหลับปะเหลือก แค้นลูกจิ๋วก็แค้น แค้นทักษิณยิ่งแค้นใหญ่ แต่ที่เจ็บใจมากที่สุด เห็นจะไม่มีใครเกินเด็กโง่ ที่ป๋าอุตส่าห์อุ้มใส่เอวมาเป็นนายกฯ แต่ดันเจือกทำงานไม่เป็นสับปะรดขลุ่ย<br /><br />ผลงานที่เห็นๆ มีแต่เก๊กหล่อใส่กล้อง กับรายการนายกฯพบประชาชน ที่พัฒนากันจัง ทั้งๆที่ไม่มีคนดู ตั้งแต่นั่งแท๊กซี่ให้โชเฟอร์สาวสัมภาษณ์ ไปถึงนอนแผ่หราผึ่งพุง ให้บักหัวเหม่งมันก้อร่อก้อติกอยู่ริมชายหาด<br /><br />ยิ่งนับวัน รายการยิ่งติดเหรตขึ้นทุกที ตั้งแต่ดูได้ทุกคน มาจนถึง18อั๊พ ทำให้ป๋าร้อนใจ ต้องสั่งติดตามความเคลื่นไหวอย่างใกล้ชิด เพราะว่ายังเหลืออีกสเต็ปเดียว ก็จะลากกันเข้าไปกระหนุงกระหนิงในโรงแรมแล้ว ถึงเวลานั้น...<br /><br />ไม่แน่ว่า ป๋าอาจจะต้องลงมือสัมภาษณ์เอง<br /><br />วโรทาห์: 6 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-35333480411683651952009-11-03T10:04:00.000+07:002009-11-03T10:05:03.302+07:00ทุบหุ้นหลังจากที่หุ้นร่วงกระจายไปแล้ว..นี่แหละประเทศไทยกลายเป็นจอมซัดแฮ็ททริคไปซะแล้ว สำหรับนายกฯเด็กดื้อ จอมสร้างภาพตัวพ่อ เมื่อลงสนามไปทำท่ามือหงิก ตะบันสตั๊ดใส่ลูกฟุตบอล ที่ลิ่วล้อใส่พานป้อนให้จนรับไม่หวาดไม่ไหว ในการแข่งขันฟุตบอลผู้อาวุโส ครม. vs ส.ว. ที่ธันเดอร์โดม เมื่อวันวานที่ผ่านมา<br /><br />เป็นวันเดียวกัน กับที่รัฐบาลเผด็จการพลเรือน ซัดแฮ็ททริคเข้าใส่หัวใจประชาชน ด้วยการจับแพะชนแกะ มั่วนิ่มรวบตัวชายหนึ่งหญิงหนึ่ง เอามาขึ้นแท่นบูชายัญ<br /><br />ด้วยข้อหานำเข้าข้อมูลอันเป็นเท็จสู่ระบบคอมพิวเตอร์ แต่ตีปี๊บซะใหญ่โตว่าเป็นตัวการทุบหุ้น หวังกู้หน้าที่โดนต่างชาติปล่อยข่าวใส่แมลงเม่า จนหุ้นร่วงระเนระนาด แล้วจับมือใครดมไม่ได้<br /><br />จากผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง ที่รู้จักกันดีในเว็บบอร์ดการเมืองภายใต้นามแฝง bbb ว่าแสนจะสุภาพเรียบร้อย ไม่ค่อยมีปากมีเสียง มีแต่คอยแปลข่าวภาษาอังกฤษให้เพื่อนๆได้อ่านกัน ไม่เคยสร้างปัญหาใดๆให้แก่ใครๆ แม้แต่น้อย<br /><br />ไม่นึกว่า วันดีคืนร้ายภายใต้รัฐบาลเผด็จการจำแลง เธอจะกลายเป็นอาชญากรสำคัญ ตัวการปล่อยข่าวทุบหุ้น จนเจ๊งกันไปถ้วนหน้า<br /><br />ถามหน่อยเถอะว่า มันบ้าหรือโง่กันแน่ ถึงคิดกันไม่เป็นว่า ตัวการปล่อยข่าวที่ไหน จะมาโพสต์ข้อความในเว็บบอร์ดอย่างโจ๋งครึ่ม ให้ตำรวจตามแกะรอยจนรวบตัวได้โดยละม่อม<br /><br />แล้วบ้านมัน เดี๋ยวนี้เขาปล่อยข่าวทุบหุ้นกันในเว็บบอร์ดการเมืองกันแล้วหรือไง อะไรไม่ว่า ยังโง่ถึงขนาดมาปล่อยข่าวเอา หลังจากที่หุ้นร่วงกระจายไปแล้ว ตั้งหลายชั่วโมง<br /><br />เอาเป็นว่า ถ้าอยากจะหาเรื่องก็แมนๆหน่อย เล่นกันซึ่งๆหน้าอย่ามาทำเหนียมอาย ไหนๆก็ด้านมามากแล้ว จะหน้าด้านอีกซักหน่อยจะเป็นไรไป<br /><br />รัฐบาลเด็กเวร เมื่อใกล้ตาจน ก็ยิ่งบ้าเลือดขึ้นเรื่อยๆ ประชาชนอย่างเราๆท่านๆ ที่แม้จะทนมามากแล้ว แต่ยังสามารถทนได้อีก ก็ไม่รู้จะทำยังไง ในเมื่อแบ็คมันแข็งเหลือกำลังลาก<br /><br />คงได้แต่ส่งกำลังใจไปถึงเหยื่อทางการเมืองทั้ง 2 ราย ในฐานะเพื่อนร่วมอุดมการณ์ ที่เป็นตายยังไงก็ไม่อาจทอดทิ้งกัน<br /><br />ขอให้เข้มแข็งเข้าไว้ สู้มันต่อไป จนกว่าจะได้ประชาธิปไตยของเราคืนมา<br /><br />เชื่อเถอะว่า ถึงที่สุดแล้วก็เอาผิดไม่ได้ แต่พวกมันก็ต้องทำเพื่อเป้าหมายทางการเมือง โดยไม่สนใจว่าใครจะเดือดร้อน วุ่นวายซักแค่ไหน<br /><br />เพราะเป้าหมายที่แท้จริงนั้น คงกะว่างานนี้ยิงกระสุนนัดเดียว ได้นกเป็นฝูง นอกจากได้แก้หน้าเรื่องถูกทุบหุ้นแล้ว ยังได้ดิสเครดิตเสื้อแดง และที่สำคัญคือป้ายขี้ให้เว็บบอร์ดการเมือง ที่ทรงอิทธิพลในหมู่คนประชาธิปไตย อย่างประชาไท และฟ้าเดียวกัน<br /><br />เผื่อว่าจะหาช่องปิดเว็บซะ เป็นการจำกัดการสื่อสารของฝ่ายต่อต้านอำมาตย์ไปในตัว<br /><br />คำว่านิติรัฐชักจะเป็นจริงขึ้นทุกที เมื่อฝ่ายกุมอำนาจรัฐในบ้านนี้เมืองนี้ หายใจเข้าหายใจออกเป็นกฎเหล็กของเผด็จการ แต่แฝงตัวทำเนียนมาในรูปของกฎหมายประชาธิปไตย ที่ริดรอนสิทธิเสรีภาพยิ่งกว่าสมัยคมช.ซะอีก<br /><br />ทำให้วิถีชีวิตของชาวบ้าน ที่เลือดตาแทบกระเด็นอยู่แล้ว ต้องยุ่งยากหนักเข้าไปอีก ไหนจะต้องรู้กฎหมายระดับเทพแล้ว ยังต้องคอยระวังว่า ใครเป็นคนใช้กฎหมาย และกฎหมายเหล่านั้นมีไว้เพื่อใช้กับใคร หาไม่แล้ว เผลอเมื่อไหร่เป็นถูกรวบเข้าคุกไปโดยไม่รู้ตัว<br /><br />สมดังสโลแกนที่ว่า เราทำให้ทุกคนรวยเท่ากันไม่ได้ แต่สามารถทำให้ทุกคนมีโอกาสเจอแจ๊คพ็อตเท่ากันหมด<br /><br />โชคดีของพวกอำมาตย์ ที่เลือกเกิดมาเกาะกินในประเทศนี้ ประเทศที่ปกครองได้ง่ายกว่าปอกกล้วยเข้าปากเป็นไหนๆ เพราะว่า ประชาชนถ้าไม่โง่เป็นทุย ก็อึดเป็นแรด ขนาดทนจนทะลุขีดจำกัดแล้ว ก็ยังทนได้อีก แต่ไม่มีใครรับรองได้ว่า...<br /><br />ตอนระเบิดออกมา อานุภาพมันจะรุนแรงซักแค่ไหน<br /><br />วโรทาห์: 2 พ.ย. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-27729019177221099852009-10-24T15:44:00.001+07:002009-10-24T16:38:12.954+07:00ด่วน! อาเซียนซัมมิทเจอป่วนหนัก พรก.มั่นคง เอาไม่อยู่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ ตำแหน่งประธานอาเซียน ที่นึกว่าใครเป็นก็ได้ ทำท่าว่าจะมีอาถรรพ์ซะแล้ว เมื่อคนที่มาสวมรอยดันบุญไม่ถึง จะหยิบจะจับอะไรมันเลยมีปัญหาไปซะหมด ขนาดว่าเตรียมการกันมาอย่างดี ยังให้มีอันเป็นไป ต้องป่วนกันไม่เสร็จ<br /><br />อย่างคราวที่แล้วก็เจอจอมเนรคุณอย่างเนรวิน พาพวกเสื้อน้ำเงิน ไปดักตีเสื้อแดงจนงานกร่อย เล่นเอาที่ประชุมถึงกับวงแตก เปิดตูดเผ่นแน่บ อย่างกับผึ้งแตกรัง ป่านนี้ยังเคืองท่านประธานไม่หายว่า<br /><br />แหม..ยามหน้าสิ่วหน้าขวาน มันยังทิ้งกันได้ลงคอ<br /><br />มาครั้งนี้กะว่ายังไงก็กินนิ่มแน่ๆ เพราะเตรียมกองทหารไว้เต็มอัตราศึก พร้อมอาวุธหนักครบมือ ซ้ำมีร่างประกาศพรก.มั่นคงเอาไว้รอเสร็จ ขนาดนั้น ยังไม่วายเจอป่วนเข้าอีกจนได้<br /><br />แถมคราวนี้ยังแสบหนักขึ้นไปอีกหลายกิโลขีด เพราะมันป่วนจากภายใน โดยแก๊งค์ออฟโฟร์ ที่เกิดเฮี้ยนขึ้นมา อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ต่อให้พ่อพรก.ยังยากที่จะเอาอยู่<br /><br />เมื่อจู่ๆผู้นำ 4 ประเทศ ก็มาไม่ทันเปิดงานมันซะดื้อๆ ด้วยข้ออ้างสั้นๆง่ายๆว่า ตู-ม่าย-ว่าง!<br /><br />แล้วแก๊งค์ที่ว่าก็บิ๊กเนมกันทั้งนั้น นำทีมโดยบิ๊กบัง ประธานาธิบดีสุสิโล่ บัมบัง ยุดโดโยโน่ แห่งอินโดนีเซีย พร้อมด้วยคู่หูคู่ฮาอย่าง นายกรัฐมนตรีดาโต๊ะ ซรี โมฮัมหมัด นาจิบ บิน ตุน อับดุล ราซัค แห่งมาเลเซีย<br /><br />ผสมโรงโดยประธานาธิบดีกลอเรีย มาคาปากัลป์ อาร์โรโย่ แห่งฟิลิปปินส์ และที่ขาดไม่ได้เป็นอันขาด คือสมเด็จอัคคมหาเสนาบดีเดโช ฮุน เซน<br /><br />ว่ากันว่า รายหลังนี้ ตั้งใจมาป่วนโดยเฉพาะ<br /><br />แต่ที่ไม่คาดไม่ฝันว่าจะทำกันได้ คือสมเด็จพระราชาธิบดีฮัจญี ฮัสซานัล โบลเกียห์ มูอิซซัดดิน วัดเดาเลาะห์ แห่งบรูไนดารุสซาลาม ข่าวว่าทรงเมินโรงแรมที่ประทับ ซึ่งรัฐบาลไทยจัดให้อย่างไม่สมพระเกียรติ แล้วเสด็จไปประทับที่บ้านรับรองของน้าแม้ว<br /><br />หลังจากนั้นก็ทรงประชวร ไม่เสด็จมาร่วมเปิดงาน ซะงั้น<br /><br />หมดกัน..ชื่อเสียงประเทศชาติป่นปี้ ยังไม่เท่าอดชักรูปหมู่ ซึ่งมาร์คหมายมั่นปั้นมือเอาไว้ ว่าจะเอาไปประดับหอแต๋วแตก ให้เลื่องลือกันไปว่า มาร์คหล่อที่สุดในอาเซียน<br /><br />งานนี้ ต้องเรียกว่าขาป่วนเขามีระดับ ถึงได้เล่นซะงานกร่อยตั้งแต่ยังไม่เปิดด้วยซ้ำ มิน่าล่ะ เสื้อแดงถึงได้ทำเป็นใจดี ส่งพี่กี้ร์ไปยื่นหนังสือสนับสนุนการประชุม แล้วกลับบ้านไปนอนเกาพุงเฉย<br /><br />และที่ทำเอาคอการเมืองถึงกับซี้ดปาก อย่างกับฟาดตำไทยใส่พริก 7 เม็ด ก็คือลีลาพญามังกรอย่างพ่อใหญ่จิ๋ว เมื่อแตะมือกับพญานาคอย่างฮุน เซน ก็เล่นเอางูดินอย่างมาร์ค ถึงกับดิ้นพราดๆ อย่างกับไส้เดือนถูกขี้เถ้าร้อนๆ<br /><br />ถ้าแค่นี้ถือว่าฮาแล้ว แสดงว่ารู้ไม่จริง ต้องติดตามตอนต่อไป แล้วจะรู้ว่า ยังฮาได้อีก<br /><br />เมื่อฮุนเซนไปกระซิบกระซาบข้างหูลุงจิ๋วว่า ได้เตรียมที่พักอย่างดีไว้ให้เพื่อนแม้ว จะมาเมื่อไหร่ก็เวลคัมเสมอ<br /><br />มีหรือที่อินทรีการเมืองระดับนั้นจะไม่รู้ว่า พ่อใหญ่แกปากสว่างจะตายไป ขนาดป๋าไม่ให้เข้าไปลาบวช แกยังเอามาปูดซะเสียหมาหมด<br /><br />แล้วลุงจิ๋วก็ไม่ทำให้ลูกหลานต้องผิดหวัง เมื่อแกเอาคำพูดของฮุนเซนมาป่าวประกาศซะดังลั่น เล่นเอาแมลงสาบถึงกับผีเข้ากันยกก๊วน<br /><br />ให้มันรู้กันไปว่า เมื่อพ่อใหญ่จิ๋วพูดจารู้เรื่องขึ้นมา อะไรก็เอาแกไม่อยู่<br /><br />แล้วเราก็ได้เห็นลีลาการเมืองระดับฮุนเซน เมื่อเขาปล่อยของผ่านลุงจิ๋ว แล้วยังตามมาย้ำหัวตะปูที่กรุงเทพฯ ยืมปากผู้สื่อข่าวนับพันที่มารอทำข่าวการประชุม ให้มันดังก้องไปทั้งโลก กล้าๆแทงเต็งไปเต็มๆที่ฝั่งเสื้อแดง ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของประเทศ โดยไม่เห็นหัวใครอยู่ในสายตา<br /><br />ถือเป็นการลงทุนครั้งเดียว แต่กินยาวไปได้ชั่วลูกชั่วหลาน<br /><br />ด้วยคิวเพื่อนช่วยเพื่อน ซื้อใจกันล่วงหน้า นอกจากยืนยันให้พักพิงแล้ว ยังจะตั้งเพื่อนแม้วเป็นที่ปรึกษาเศรษฐกิจอีกต่างหาก ถ้าใครยังขืนข้องใจ จะลากเรื่องที่เพื่อนแม้วถูกรัฐประหาร เข้าไปพูดในที่ประชุม เหมือนกรณีออง ซาน ซูจี ซะให้เข็ด<br /><br />เจอกับดักเข้าไปเต็มเปา แทนที่จะรู้ตัว ประธานอาเซี่ยนเด็กดื้อของเรา กลับแสดงอาการฮึดฮัดโดดเกาะโพเดียม ลอยหน้าลอยตาเหน็บกลับไปหลายดอก ทั้งๆที่เรื่องน่าอายอย่างนี้ น่าจะโบ้ยไปให้เทพทุย เขารับเหมาโชว์โง่แต่เพียงผู้เดียว ดูจะเข้าท่ากว่า<br /><br />คงกลัวว่าจะสวนกลับไม่ได้อย่างใจ เลยทำให้ถลำลึก แสดงวุฒิภาวะออกมา ให้ชาวโลกได้เห็นกันจะๆ<br /><br />เจอมวยเชิงสูงระดับอัคคมหาเสนาบดีเดโชอย่างฮุนเซน เล่นเอาเอกอัครมหาซื่อบื้อของเรา ถึงกับเข้าป่า ออกทะเล กู่ไม่กลับกันเลยทีเดียว<br /><br />เป็นอันว่า ถึงจะจัดการประชุมได้ แต่กลับต้องมาเสียหน้าหนักเข้าไปอีก เจอเข้าไปไม้นี้ คนเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างมาร์ค แทบจะคลั่งซะให้ได้ อยากสั่งกองทัพลุยถั่วเขมรให้รู้แล้วรู้รอด ก็ไม่มีอำนาจ<br /><br />จะยืมมือป๊อกเด้ง ก็กลัวใจมันจริงๆ รู้ๆกันอยู่ว่าขานั้น เห็นงานเป็นโดดหนี เห็นหมีเป็นโดดใส่ นอกจากจะไม่จัดให้แล้ว เผลอๆมันจะไปตั้งก๊วนออกทีวีกับสรยุทธ แล้วประกาศกร้าวว่า ถ้าเป็นผม ผมลาออกไปแล้ว<br /><br />อะไรไม่เจ็บปวดเท่า การประชุมอาเซียนซัมมิท กลายเป็นทักษิณซัมมิทไปซะฉิบ อุตส่าห์หมายมั่นปั้นมือว่าจะแจ้งเกิดในงานนี้ ดันมาโดนทักษิณแย่งซีนไปซะได้ ทั้งๆที่จะว่าไปแล้ว ขานั้นก็ไม่ได้ลงทุนลงแรงอะไร ให้เป็นเรื่องเป็นราว<br /><br />ยังขุดหาเพชรงกๆอยู่ที่อาฟริกาด้วยซ้ำไป<br /><br />วโรทาห์: 24 ต.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-5277542472294493692009-10-21T09:48:00.001+07:002009-10-21T09:48:27.534+07:00จิ๋วปะทะป๋า นี่คือเกมส์รักษาสถาบันฯว่ากันว่า อัจฉริยะ คือคนที่ใกล้บ้า แต่ยังไม่บ้า ส่วนคนบ้านั้น คืออัจฉริยะที่เหนืออัจฉริยะขึ้นไปอีกหนึ่งขั้น เลยกลายเป็นคนบ้า บังเอิญว่าลุงจิ๋วแกแค่เฉียดบ้าไป ไม่ถึงเส้นยาแดงผ่าแปด จึงได้รับการยกย่องเป็นขงเบ้งแห่งกองทัพ ทหารอัจฉริยะหนึ่งเดียว ตั้งแต่ก่อตั้งกองทัพไทยนะนั่น ทำเป็นเล่นไป<br /><br />จึงเป็นธรรมดาอยู่เอง ที่เราจะฟังแกพูดไม่รู้เรื่อง แต่แกพอจะฟังเราได้ ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่ใช่ว่าแกดัดจริตพูดภาษาเทพ เพียงแต่ว่าแกพูดตามที่แกรู้ แล้วเราดันไม่รู้ตามที่แกพูด ก็เท่านั้นเอง<br /><br />ถ้าเลือกได้ ไม่มีใครอยากทะเลาะกับคนบ้า พอๆกับที่ไม่มีใครอยากต่อกรกับอัจฉริยะ บังเอิญว่าป๋าแกซวยจัด ดันไปถือหางคนละฝั่งกับขงเบ้ง เรื่องของเรื่อง นักฆ่าแห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา เลยต้องแต๋วแตก ออกมาบ๊งเบ๊งเป็นการใหญ่ เมื่อลุงจิ๋วแกเปิดหน้าชน ไม่มีการเกรงใจกัน<br /><br />ว่ากันอีกว่า ถ้าพฤษภาทมิฬไม่ได้ลุงจิ๋วปล่อยวินมอร์ไซค์ออกมาป่วนไม่เลิก ป่านนี้ลุงสุจินดาไม่รู้ว่าเช็คบิล ไปนอนเกาพุงถึงไหนแล้ว ไม่มีทางได้ผุดได้เกิดหรอก อัศวินม้าขาวน่ะ<br /><br />ในเมื่อรู้มือกันอย่างนี้แล้ว ถ้าป๋าไม่รู้สึกหนาวบ้าง ก็ให้มันรู้ไป<br /><br />เมื่อตอนที่อเมริกันแตกทัพ เปิดตูดหนีจากไซง่อนอย่างหมดรูป กองทัพเหงียนก็ได้ใจ ร่ำๆจะกรีฑาทัพมายึดสารขัณฑ์ซะให้ได้ ดีว่าลุงจิ๋วแกแอบต่อสาย ให้จีนใหญ่เปิดสงครามสั่งสอน รุกพรวดเดียวถึงฮานอย ดึงกองทัพเวียตกง กลับไปต้อนรับขับสู้แทบไม่ทัน เมืองที่มีแต่ทหารที่เก่งกับชาวบ้าน เลยรอดปากเหยี่ยวปากกาไปได้อย่างหวุดหวิด<br /><br />บำเหน็จที่ได้คือ ลุงจิ๋วเกือบเอาชีวิตไม่รอด เพราะถูกกล่าวหาว่าเป็นคอมมูนิสต์ ตามธรรมเนียมอันเลวทราม ของเมืองตอแหล<br /><br />และก็เป็นคอมมูนิสต์จิ๋วคนนี้ ที่ทำการสลายพรรคคอมมูนิสต์แห่งประเทศไทยด้วยคำสั่ง 66/23 ซึ่งคนเซ็นต์คือป๋า จัดการงุบงิบรับชอบไปแต่เพียงผู้เดียว แถมยังได้รับยกย่องว่าฉลาดล้ำลึกซะไม่มี ที่รู้จักใช้การเมืองนำการทหาร<br /><br />ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน หลังจากผ่านไปกว่า 20 ปี ก็เป็นป๋าคนเดียวกันนี้ ที่กำลังใช้การทหารมานำการเมืองอย่างเข้มข้น ด้วยการสั่งทหารให้ไล่ฟัดคนไทยส่วนใหญ่ของประเทศ จนบ้านเมืองฉิบหายวายวอด ไม่มีชิ้นดี<br /><br />อะไรไม่ว่า มันพาเอาสถาบันอะไรต่อมิอะไร เป๋กันไปหมด เล่นกันจนชาติไม่เป็นชาติ ทำให้ทุกจังหวัดต้องเวียนกันออกมาร้องเพลงชาติจนคอโป่ง ยังไม่รู้ว่าจะเอาอยู่หรือเปล่า<br /><br />ถ้าเปรียบสถาบันฯเป็นกระบี่อาญาสิ ทธื์ ก็ถูกป๋าลากเอามาฟาดฟันศัตรูทางการเมือง ที่ถูกป๋าตราหน้าว่าเป็นศัตรูของชาติ เป็นอันตรายต่อสถาบันฯ จนกระทั่งกระบี่บิดงอยับยู่ยี่ ยากที่จะเยียวยาแก้ไข ให้กลับดีดังเดิม<br /><br />ที่สำคัญ ศัตรูของป๋า ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน คือประชาชนทั้งนั้น เป็นรากฐานสำคัญของชาติ เป็นเกราะคุ้มครองสถาบันฯ ที่แข็งแกร่งเหลือกำลังลาก แต่ป๋าดันลากมาเผชิญหน้ากันซะฉิบ<br /><br />ขืนปล่อยให้เป็นอย่างนี้ต่อไป ถึงไม่สิ้นชาติก็คงไม่มีอะไรเหลืออยู่ดี ดังนั้น จึงถึงเวลาที่พ่อใหญ่จิ๋วต้องทำอะไรซักอย่าง เพื่อรักษาสถาบันฯเอาไว้ ให้อยู่คู่สังคมไทยอย่างสง่างาม<br /><br />แล้วคนระดับขงเบ้ง มีหรือที่จะไม่รู้ว่า ถ้าจะแก้ปัญหาอย่างเบ็ดเสร็จเด็ดขาดจริงๆ ก็มีแต่นำพาสถาบันฯเข้าไปอิงแอบกับประชาชนเท่านั้น ถึงจะอยู่ได้อย่างยั่งยืน<br /><br />นั่นคือเหตุผลที่ ถึงยังไงลุงจิ๋วก็ต้องเข้าพรรคเพื่อไทย ไม่ใช่ไปซุกหว่างขาประชาธิปัติย์ หรือพรรคร่วมรัฐบาลอื่นๆ ให้มันแตกร้าวหนักเข้าไปอิก เพราะต่อให้สิบบิ๊กจิ๋วไปเติมพลังให้ฝ่ายอำมาตย์ ก็ไม่สามารถเอาชนะประชาชนได้อยู่ดี<br /><br />มีแต่จะลากยาว ให้สงครามมันยืดเยื้อออกไป ให้่บรรลัยวายวอดหนักเข้าไปอีก ทั้งๆที่ผลบั้นปลาย ยังไงประชาชนก็เป็นฝ่ายชนะ<br /><br />ถ้าขืนปล่อยให้พรรคเพื่อไทย ภายใต้การหนุนหลังของมหาชน ยืนซดกับอำมาตย์ตัวต่อตัว เกรงว่าถ้าเลือดเข้าตา จะยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่ เกิดพลิกฟ้าคว่ำแผ่นดินขึ้นมา มันจะดูไม่จืด<br /><br />เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง ที่สี่เหล่าทัพ ต้องกรีฑามาเข้าพรรคเพื่อไทย จนป๋าถึงกับชักดิ้นชักงอ ด่ายัดลุงจิ๋วไม่มีชิ้นดี<br /><br />แต่คนอย่างป๋านั้นแพ้ไม่เป็นอยู่แล้ว ต่อไปนี้คงได้เห็นลูกกะแป๋งป๋า ดาหน้าออกมาแหกปากด่าทักษิณไปตามระเบียบ..พูดถึงผีผีก็มา เมื่อนายแพทย์สังเวช บัดสีบัดเถลิง ออกมาเปิดจุกเป็นคนแรก สวดชยันโตทักษิณว่าเล่นไม่เลิก ไม่มีจิตสำนึกใหม่ อะไรของแกก็ไม่รู้<br /><br />ไม่น่าเชื่อว่านี่คือคนที่เป็นครูบาอาจารย์ มีลูกศิษย์ลูกหา นับหน้าถือตามากมาย แต่ไหงเปิดกะโหลกออกมา มันกลวงโบ๋ไม่มีรอยหยักแม้แต่น้อย มิน่าล่ะ ถึงเก็บได้แค่ข้อมูลเกี่ยวกับทักษิณ เลยย้ำคิดย้ำทำแต่เรื่องทักษิณ ไม่รู้จักเลิก<br /><br />ไปเปรียบอะไรกับท่านปรีดี หรือนายกฯชาติชาย ที่พอถูกปฏิวัติก็เงียบหายไปเลย ทำไมไม่นึกบ้างว่า พวกกะโหลกกะลาทั้งหลาย ตอนนั้นทำไมไม่ออกมาปกป้องกติกาบ้านเมือง เหมือนที่ประชาชนกำลังทำอยู่ตอนนี้<br /><br />ซึ่งถ้าประชาชนลุกขึ้นมาสู้ มีหรือที่ท่านเหล่านั้น จะไม่ออกมาร่วม<br /><br />แล้วถ้าประชาชนตั้งป้อมสู้อย่างทุกวันนี้ จะมีทหารเลวหน้าไหน ยังกล้าลุกขึ้นมาทำรัฐประหารอีก ถ้าพวกแก่ๆในวันนี้ ลุกขึ้นมาสู้ซะตั้งแต่วันนั้น มันจะมีการทำรัฐประหารทำลายสถิติโลกถึงเกือบ 20 ครั้งได้ยังไง<br /><br />ในเมื่อหน้าที่ตัวยังไม่ทำ ก็อย่าได้มาใส่เกือกขัดขวางคนอื่น ถ้าทำเป็นแค่อ่านหนังสือต่างประเทศ แล้วเก็บเอาขี้ปากเขา มาเหน็บคนในชาติที่เป็นศัตรูอำมาตย์ ก็สู้รีบๆตายไปซะ ลูกหลานจะได้ไม่ต้องมาเดือดร้อน ให้คนเขาด่า<br /><br />แล้วจำใส่กะโหลกหนาๆไปถึงปรโลกด้วยว่า สงครามวันนี้ มันเป็นเรื่องของประชาชนล้วนๆ อย่ามาแหลดูถูกประชาชน ว่าถูกบงการโดยทักษิณ คนที่เล่นไม่เลิกจริงๆ ก็คือประชาชนต่างหาก ไม่ใช่ทักษิณ<br /><br />ทักษิณอาจจะเลิกได้ แต่ประชาชนไม่มีทางเลิกแน่<br /><br />วโรทาห์: 21 ต.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-45523857017595258972009-10-19T13:42:00.001+07:002009-10-19T13:42:54.558+07:00แค่จะทวงฎีกา ยังออกมา มืดฟ้ามัวดินนับเป็นความสำเร็จอีกครั้งหนึ่ง ในจำนวนนับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่เสื้อแดงริอ่านจัดชุมนุมเป็นต้นมา เมื่อจะทวงถามฎีกากันทั้งที มันก็ต้องมีแสดงอิทธิฤทธิ์กันนิดหน่อย เพื่อที่ว่าคนแก่จะได้เลือดลมสูบฉีด หูตาสว่างโร่เป็นตาตั๊กแตน นี่ขนาดว่า ไม่มีการตีฆ้องร้องป่าว<br /><br />แค่สะกิดเบาๆ ยังแห่กันมามืดฟ้ามัวดิน<br /><br />เหมือนจะกระชากอารมณ์อิจฉา ของคนแก่ที่ไม่รู้จักคำว่าปล่อยวาง ให้พุ่งปรี๊ดฉีดกระฉูดจนหน้าแดงก่ำ แถมยังตอกย้ำด้วยคำพูดเรียบๆ ของนายกฯขวัญใจประชาชนว่า เสียดายที่ไม่ได้วิดีโอลิ้งค์เข้ามาดูความยิ่งใหญ่<br /><br />เพราะต้องรีบขึ้นเครื่องไปดูเพชรเม็ดใหม่ ที่เพิ่งขุดขึ้นมา<br /><br />แต่ถึงยังไง งานนี้ก็ต้องให้เครดิตป๋าไปเต็มๆ ที่อุตส่าห์ช่วยฟูมฟักเสื้อแดงจนเติบใหญ่มา จวบจนเท่าทุกวันนี้ เพราะป๋าแท้ๆที่ช่วยเสือกไสไล่ส่ง ประชาชนทั้งหลายให้มากองรวมกัน ที่ฝั่งฟากเสื้อแดง ด้วยการตอกย้ำระบบยุติธรรม 2 มาตรฐาน จนชาวบ้านเขาเหลืออด ต้องตะโกนออกมาดังๆว่า<br /><br />พวกมึงทำอะไรไม่เคยผิด แต่พวกกูทำอะไรไม่เคยถูก<br /><br />ล่าสุดนี้ ยังอุตส่าห์พ่นดอกอุตพิตออกมาจากรูทวารจู๋ๆว่า "การเข้าพรรคเพื่อไทย เป็นการทรยศต่อชาติ" แปลไทยเป็นไทยให้เป็นอื่นไปไม่ได้ นอกจากว่าพรรคเพื่อไทยคือศัตรูของชาติ คนที่จะเข้าพรรคนี้ ถึงต้องระวังว่าจะเป็นการทรยศต่อชาติ<br /><br />เลยทำให้ศัตรูของชาติ ต้องออกมากันเต็มถนน เมื่อวันที่ 17 ตุลา<br /><br />ก่อนที่จะมาพลิกลิ้นแผล็บ เมื่อนักข่าวดันไปถามเรื่องด่าลุงจิ๋ว ป๋าบอกไม่ได้พูดว่าทรยศชาติ แต่เตือนว่า จะทำอะไรคิดให้รอบคอบ เพราะอาจจะเป็นการทรยศชาติ<br /><br />ใครฟังก็ได้แต่นั่งงง ว่ามันต่างกันยังไงหรือป๋า<br /><br />คนอะไรก็ไม่รู้ ไม่พูดก็ไม่พูด แต่ถ้าพูดออกมาทีไร เป็นต้องได้ฮากันท้องคัดท้องแข็ง อย่างเช่นเรื่องม้ากับจ๊อคกี้ ที่เล่นเอาฮาตรึมสมัยน้าแม้ว จนกระทั่งป่านนี้ ผ่านไปกว่า 3 ปี ยังฮากันไม่เสร็จ<br /><br />ยังมีวลีเด็ดที่ป๋าฝากเอาไว้เยอะแยะ ถ้าขุดคุ้ยขึ้นมาเดี๋ยวมีฮาอีก อย่างเช่นว่า "ป๋าไม่พูดเรื่องการเมือง" แต่ไม่รู้เป็นไง<br /><br />ไม่ว่าป๋าจะพูดอหิวาต์อะไรออกมา การเมืองเป็นได้เดือดปุดๆ ไปซะทุกที<br /><br />มิน่าล่ะ ใครๆเขาถึงว่า อาการของโรคที่ป๋าเป็นนั้น มันมีพัฒนาการน่าเป็นห่วง สังเกตุว่าแรกๆป๋าก็แค่ออกมาแหล่ แต่แหล่ไปแหล่มาชักจะเริ่มแหล แล้วแทนที่จะรีบรักษา กลับออกมาแหลเป็นรายวัน<br /><br />กว่าจะมารู้ตัวอีกที ก็แหลลงตับไปซะแล้ว<br /><br />คนอย่างลุงจิ๋ว ดีชั่วยังไงแกก็ยังเป็นทหารประชาธิปไตย ขณะที่ทหารประชาธิปไตยครึ่งใบ มันกอดเก้าอี้ผบ.ทบ.แน่น จนกระทั่งเกษียณแล้วยังมีขอต่อวีซ่า แต่ลุงจิ๋วแกกล้าลาออกมันดื้อๆ เพื่อลงมาเล่นการเมือง<br /><br />เสียอยู่อย่างเดียวว่า แกเป็นทหารที่ซ้ายหันขวาหันไม่เป็น เล่นเอาป๋าเสียวสยองกับแกอยู่ไม่น้อย เพราะถ้าป๋าสั่งซ้ายแกจะไปขวา แต่ถ้าป๋าสั่งขวาแกจะออกซ้าย พอป๋าถามว่าจิ๋วจะหันไปทางไหนเอาให้แน่ ป๋าจะได้สั่งได้ถูก แกกลับปากหวานบอกว่า<br /><br />แล้วแต่ป๋า สั่งมาได้เลย<br /><br />ควันหลงจาก 17 ตุลา กระแสคลื่นประชาธิปไตย ที่จะพัดไล่คลื่นเผด็จการ ไปลงนรก มาถึงวันนี้ ชักจะแรงจัด ถึงขนาดเด็กๆยังออกแถลงการณ์ ไม่ให้รัฐบาลใช้ความรุนแรงกับม็อบเสื้อแดง เรียกว่าย้อนเกล็ดพวกเฒ่ากะโหลกกะลา จนหน้าม้านไปตามๆกัน<br /><br />เพราะขนาดรัฐบาลเด็กดื้อประกาศใช้พรบ.ฉุกเฉินอยู่โครมๆ พวกที่เคยดิ้นพราดๆ ห้ามลุงหมักจัดการกับพันธมิตร ยังนั่งอมสากกันหน้าตาเฉย ขนาดโดนเด็กมันส่งอีเมล์ไปลากคอมาร่วมลงชื่อในแถลงการณ์ ยังทำเป็นหน้ามึน<br /><br />เลยโดนแฉชื่อออกมาประจานซะเจ็บแสบ ใครเป็นใครคงไปหาดูได้ไม่ยาก แต่ที่แน่ๆแค่เปิดชื่อโคทม อารียา กับสมบัติ ธำรงค์ธัญญวงศ์ ก็เรียกเสียงฮือฮากันอื้ออึง<br /><br />ส่วนพวกม.นกเขานั้นไม่ต้องไปพูดถึง ขนาดลูกศิษย์ลูกหามาออกแถลงการณ์กันอยู่เหย็งๆ ยังไม่เห็นแม้แต่เงาหัว ไม่รู้ว่าพวกอาจารย์มันไปเลี้ยงนกเขาอยู่ที่ไหน<br /><br />ต้องฝากบอกไปยัง อธิการบ่ดี คนที่ปากว่าตาขยิบปริ๊บๆคนนั้นว่า อย่าคิดว่าเป็นครูบาอาจารย์แล้ว จะพาชาวบ้านไปลงนรกขุมไหนก็ได้ เพราะประชาชนที่โง่เขลานั้น ถึงจะยังมีอยู่ ก็เหลือน้อยเต็มทีแล้ว<br /><br />ส่วนใหญ่เขาหูตาสว่างโร่ รู้ว่าใครเป็นใคร ใครทำเนียนเป็นพวกประชาธิปไตย แต่ใจเป็นทาสเผด็จการ ทรยศต่ออุดมการณ์ วิ่งโร่ไปรับใช้อำมาตย์ เพื่อที่จะได้เป็นกรรมการโน่นนี่ ไม่รู้กี่สิบตำแหน่ง สวาปามกันจนพุงปลิ้น<br /><br />ส่วนคนเฒ่าคนแก่ ที่กำลังใกล้ตาย เจียนอยู่เจียนไปทุกขณะ ถ้ารู้ว่าพลังของประชาชนนั้น เข้มแข็งขนาดไหน ก็อย่าเพิ่งตกใจจนช็อคตายไปซะก่อน ขอให้ท่องเอาไว้ว่า<br /><br />แม้วจ้างมา..แม้วจ้างมา จะได้นอนตายตาหลับ<br /><br />วโรทาห์: 19 ต.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-23121446623690392692009-10-14T09:56:00.000+07:002009-10-14T09:57:04.367+07:00พรรคการเมืองใหม่..ผีเน่าที่แยกวงจากโลงผุล่วงเลยไปแล้วหลายวัน แต่ฝุ่นควันยังไม่ยอมจางหายไปซักที สำหรับการเลือกตั้งหัวหน้าพรรคการเมืองใหม่ เมื่อวันที่ 6 ตุลาคมที่ผ่านมา นับเป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ ที่ได้รับความสนใจอย่างมืดฟ้ามัวดิน ชนิดที่ว่า แทบจะเหยียบกันตายที่ธันเดอร์โดม<br /><br />เมื่อสนามกีฬาที่ออกแบบมาเพื่อรองรับผู้ชมแค่ 5 พัน ต้องมารับศึกหนักจากยอดพันธมิตร ที่แห่แหนกันเข้าไปอย่างล้นหลามถึง 2,000 คน<br /><br />เป็นธรรมดาของผู้ยิ่งใหญ่อย่างเดอะแป๊ะ ที่ก้าวย่างแต่ละที แผ่นดินแทบจะทรุดลงไปซะให้ได้<br /><br />แล้วก็เป็นไปตามคาด เมื่อการนับคะแนนซึ่งแสดงเจตนารมย์โดยการยกมือ ผลปรากฎว่าแป๊ะได้รับเลือกอย่างถล่มทลายถึง 1,700 เสียง ในขณะที่อีก 300 เสียง ไม่รู้ว่าผิดคิวอีท่าไหน ถึงไม่ยอมเลือกแป๊ะ<br /><br />แต่ถึงยังไง มันก็เพียงพอที่จะทำให้แป๊ะเข้าป้ายไปอย่างลอยลำ ลืมไปเลยกับที่เคยถ่มน้ำลายไว้เลอะเทอะ ในรายการเมืองไทยรายสัปดาห์เมื่อปี 2548 ว่า...<br /><br />"ผมขอประกาศให้ทราบว่า ถ้าในอนาคตเห็นผมรับตำแหน่งทางการเมือง ถ้าเจอที่ไหนให้พ่อแม่พี่น้องถอดรองเท้าขว้างใส่หน้า หรือถ่มน้ำลายใส่หน้าผมได้เลย"<br /><br />เป็นอันว่า สำหรับหัวหน้าพรรคการเมืองใหม่ สดๆซิงๆ ภารกิจอันหนักอึ้งนับจากนี้ไป คือการคอยหลบหลีกรองเท้า จากจอมตบหน้าอย่างป้าเสื้อแดงให้ดี เพราะผลงานจากการที่เคยถอดรองเท้าตบหน้ามาร์คมาแล้ว ถือว่าไม่ธรรมดาจริงๆ<br /><br />เห็นไหมล่ะ! ปัญหานักการเมืองโกงกิน แก้ได้ง่ายๆด้วยการตั้งพรรคการเมืองใหม่ ถ้ายังไม่ดีขึ้นอีก อาจจะมีพรรคการเมืองใหม่กว่า ใหม่ที่สุด และใหม่กว่าของใหม่ที่สุด ตามมาอีกเป็นระลอก<br /><br />คนเรายามเมื่อดวงตก แม้แต่เรียกหมามันยังไม่กระดิกหาง เมื่อทั้งเจ้ากุ๊ยกษิต เจ้าด่างบุญยอด กับเจ้าตูบสมเกียรติ ต่างออกอาการตาขวาง ไม่ยอมกลับเข้ากรงง่ายๆ ทั้งๆที่เจ้าของร้องเรียกโม่วๆจนปากฉีกถึงรูหู อุตส่าห์ร่วมแรงร่วมใจ ป่วนบ้านป่วนเมืองด้วยกันอยู่ได้ตั้งนาน จู่ๆอุดมการณ์มันดันไม่ตรงกันขึ้นมาดื้อๆ<br /><br />ก็ไม่รู้ว่าอุดมการณ์อะไรของพวกมัน ถึงได้เปราะบางหลุดรุ่ย อย่างกับเส้นด้ายเปื่อยๆ ขนาดนั้น<br /><br />ควันหลงตามมา ที่ต้องจับตาดูกันให้ดี คือพรรคการเมืองเก่าแก่ขี้อิจฉาอย่างประชาธิป่วน ที่โดนย้อนเกล็ดเข้าไปลูกนี้ เห็นทีจะทำใจลำบาก<br /><br />เมื่อหมาหวงก้างอุตส่าห์ยอมกัดฟัน ส่งกระดูกชิ้นเดียวที่มีอยู่ไปให้หมาบ้ายืมแทะ หวังเพียงว่าจะได้มีแรงไปไล่กัดทักษิณ ที่เป็นคู่แค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน ไม่คาดว่าพอแทะนานเข้า หมาบ้าชักจะมันปาก นึกว่ากระดูกชิ้นนั้น เป็นของมันไปซะฉิบ<br /><br />สุนัขสองตัวไม่อาจแทะกระดูกชิ้นเดียวกันได้ฉันใด ศึกชิงกระดูกชิ้นใหญ่ ระหว่างพรรคการเมืองใหม่ กับพรรคการเมืองเก่าแก่โบร่ำโบราณ ก็ต้องเกิดขึ้นฉันนั้น<br /><br />เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกับแมลงสาบ แล้วแป๊ะจะรู้ ว่านรกนั้นมีจริง<br /><br />อุตส่าห์สู้ถนอมน้ำใจ คำน้อยไม่เคยว่าให้เสียหาย มีไหมที่ใครมาด่าพรรคแมลงสาบแล้ว ไม่ถูกประสานเสียงเห่าหอนโต้ตอบ อย่างเอาเป็นเอาตาย จะมีก็แต่แป๊ะนี่แหละ ที่ได้รับสิทธิพิเศษ ปล่อยให้ด่าฟรีไม่มีชาร์จ แล้วยังจะเอายังไงอีก<br /><br />ว่ากันว่า งานนี้มีสิทธิ์เจ๊งทั้งคู่ เมื่อพันธมิตรก็แผ่วปลายจนแทบไม่เหลือฟอร์มเดิมแล้ว เลือกตั้งเมื่อไหร่มีหวังม้วนเสื่อเก็บฉากเมื่อนั้น อะไรไม่ว่า จะพาลลากเอาแมลงสาบวอดวายไปด้วย อย่างช่วยไม่ได้<br /><br />เพราะว่าช่วงหลายปี มานี้ พรรคสะตอก็โหนไข่เผด็จการจนเสียมวลชนไปไม่น้อย ซ้ำยังมาโชว์ฟอร์มห่วยแตก บริหารประเทศจนเละเทะอีก ไม่กล้าคิดเลยว่า เลือกตั้งครั้งหน้า ยังจะเหลือสาวกพันธุ์แท้จริงๆอยู่เท่าไหร่<br /><br />ก็ในเมื่อฐานเสียงมันเป็นเนื้อเดียวกัน เหมือนผีเน่ากับโลงผุ เลือกตั้งครั้งต่อไป เชื่อขนมกินได้เลยว่ามีกัดกันเละเทะ ผลสุดท้ายคะแนนที่น้อยอยู่แล้ว ยังต้องมารวมพลังหารสองเข้าให้อีก แล้วมันจะไปมีอะไรเหลือ เขาถึงว่า งานนี้ตาอยู่สบายแฮ<br /><br />เลิกคุยไปเลยเรื่อง 70/30 ตอนนี้แค่ประคองตัวให้รอด จากอาการเสียศูนย์แหกโค้งลงคูอย่างเสี่ยประชัยก็รากเลือดแล้ว<br /><br />ในขณะที่การเมืองข้างถนน ถูกบีบเข้าตาจน ทำให้ต้องขึ้นมาวิ่งบนทางอย่างทุลักทุเล ส่วนพรรคการเมืองของอำมาตย์ ที่ใช้อภิสิทธิ์แล่นฉิวบนไฮเวย์ ก็กำลังจะซิ่งลงข้างถนน ด้วยฝีมือโชเฟอร์เด็กดื้อ มือใหม่หัดขับ อย่างเด็กชายเหงียนจอมกู้<br /><br />งานนี้เล่นเอาแมลงสาบเฒ่าทั้งหลาย ต้องวิ่งกันตีนขวิด เพื่อหาทางดิสเบรคกันโดยด่วน ไม่งั้นเที่ยวนี้มีสิทธิ์ตายยกแก๊งค์<br /><br />มาถึงขั้นนี้ คงต้องเอาใจช่วยแป๊ะกันสุดฤทธิ์สุดเดช คนเราลงว่าถึงขั้นแย่งสุนัขรับประทานแล้ว ต้องถือว่าเข้าตาจนสุดๆ จากผู้ยิ่งใหญ่ข้างถนน ที่หันไปทางไหนมีแต่คนชิ่งหลบกันวูบวาบ แต่หลังจากเจอปืนไปเที่ยวนั้น บารมีกลับวูบหายไม่เหลือหลอ ตอนนี้ขนาดจ้องหน้าสุนัข มันยังไม่ยอมหลบสายตา<br /><br />ไม่รู้ว่าปราการด่านสุดท้าย คือพรรคการเมืองใหม่ จะคุ้มกะลาหัวแป๊ะได้ซักกี่น้ำ ในเมื่อหนทางข้างหน้า เห็นแล้วก็เข่าอ่อน ไหนจะคดีอาญาที่รออยู่เป็นกะตั้ก รวมกันแล้วไม่รู้ว่าจะเจอคุกกี่ปี เบาะๆที่หวยออกแล้วตอนนี้ ก็ 7 ปีกับอีก 3 เดือน ถึงขนาดหลบมุมไปทำปากกล้า แต่ขามันก็อดสั่นไม่ได้ งานนี้ต่อให้ไม่ตายคาคุก ก็ยังมีลุ้นยกสอง...<br /><br />เจอยิงกบาลรอบใหม่<br /><br />วโรทาห์: 14 ต.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8521200541818963146.post-86822609625441412192009-10-07T09:27:00.001+07:002009-10-07T09:27:41.264+07:00ห้ามกระพริบตาเป็นอันขาด ถ้าไม่อยากพลาดช็อตเด็ดการเมืองร้อนฉ่าขึ้นมาทันควัน เมื่อสถานการณ์ปรอทขึ้นๆลงๆ ไม่อยู่กับร่องกับรอย บัดเดี๋ยวดีบัดเดี๋ยวร้ายคลุมๆเครือๆจับต้นชนปลายไม่ถูก ดังนั้น เพื่อความไม่ประมาท บรรดาขาใหญ่วัยโจ๋จึงต่างเอากองทัพส่วนตัว ออกมาตั้งท่าคุมเชิงกัน ชนิดที่ไม่มีใครยอมลงให้ใคร เป็นอันขาด<br /><br />คนไทยตาดำๆจึงได้แต่นั่งทำตาปริบๆ ลุ้นเสียวกันทุกวันไม่เว้นวันหยุดราชการ จนกว่าวันไหนจะมีแถลงการณ์ฉบับสุดท้าย หักมุมออกมา ให้มันรู้แล้วรู้รอดกันไป ว่าใครหมู่ใครจ่า<br /><br />สำหรับคอการเมืองขนานแท้ ช่วงนี้คงกระพริบตาไม่ได้เป็นอันขาด เพราะท่านอาจจะพลาดช็อตเด็ดไปอย่างน่าเสียดาย ซึ่งถึงแม้จะรีเพลย์ได้ในภายหลัง มันก็ไม่มีชีวิตชีวาเท่ากับได้แหกตาดูกันเจ๋งๆ<br /><br />ผิดกับเรื่องประชาธิปไตยที่มีชีวิตชีวา ซึ่งเพิ่งเก็บฉากไปเรียบร้อยโรงเรียนมาร์ค หลังจากที่มีโอกาสไปเกาะโพเดียมจ้อกันสดๆ จนขาใหญ่ฝ่ายประชาธิปไตยถึงกับน้ำตาซึม นึกไม่ถึงว่ามันจะเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ ว่าแล้วก็ควักกระเป๋าดังหนึบ โยนใส่กะลามา 680 ล้านบาท<br /><br />บอกว่าเอาไปพัฒนาประชาธิปไตยซะ ให้มันมีชีวิตชีวาน้อยๆหน่อย<br /><br />ทำอย่างนี้บ้านเราเขาเรียกว่า เอาเงินตบหน้ากันชัดๆ เพียงแต่ว่างานนี้พี่กันคงจะเสียดอลล่าร์เปล่า เพราะว่าหน้าหนาๆอย่างนายกฯของเราคนนี้ ต่อให้ตบยังไง ก็ไม่รู้สึกมึน<br /><br />ผิดกับคนแก่ที่ไร้ชีวิตชีวาคนนั้น ที่วันๆเอาแต่ทำหน้ามึนจนชาวบ้านอยากจะบ้าตาย สมแล้วที่โดนดีเข้าให้ จนแทบเอาตัวไม่รอด ขนาดจวนเจียนจะเข้าโลงอยู่รอมร่อ ยังถูกตามด่าตามเช็ด ถึงกับหนีหัวซุกหัวซุน เข้าค่ายนั้นออกค่ายนี้ หวังซุกหว่างขาแมงดาปีกเขียว<br /><br />พวกที่วันๆเอาแต่ลุ้นเสียว เรื่องคอมมิชชั่นงบประมาณค่าซื้ออาวุธ<br /><br />ใครไม่มาเป็นป๋าบ้าง คงไม่มีทางรู้หรอกว่า การโดนประชาชนจงเกลียดจงชังเป็นล้านๆ แถมออกมาไล่ตะเพิดกันเป็นแสนๆ มันเจ็บกระดองใจผู้ทรงคุณธรรมซะขนาดไหน<br /><br />หันไปทางกระบวนการยุติธรรม ที่มีชีวิตชีวา ก็กำลังอาละวาดอย่างเมามัน เพราะนอกจากจะยืดได้หดได้ แถมยังล็อคเป้าได้ตามใจปรารถนาแล้ว ยังสามารถดลบันดาลให้พลิกคว่ำพลิกหงายได้ อย่างถูกที่ถูกเวลาอีกต่างหาก<br /><br />เพราะเหตุนั้น คดีกล้ายาง ที่ติ๊ดชึ่งดึงจังหวะอยู่นานสองนาน พอได้เวลาเหมาะๆถึงได้เกิดสปัสซั่ม ออกมาปล่อยผีกันอย่างสนุกสนาน เล่นเอาไอ้ห้อยจอมเนรคุณ อ้าขาผวาปีกซะยกใหญ่ จนแล้วจนรอด ป่านนี้ยังฉลองกันไม่เลิก<br /><br />ขณะที่สายน้าแม้วเจอคุกเป็นว่าเล่น ไม่เว้นแม้แต่โซ่ข้อกลางอย่างลุงจิ๋วหวานจ๋อย แต่อนิจจา..ในร่างแหเดียวกัน กลับมีปลาเล็กปลาใหญ่ ที่เล็ดลอดออกไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ นัยว่าเป็นโปรโมชั่นพิเศษ สำหรับลูกค้าที่เปลี่ยนใจไม่เอาแม้วโดยเฉพาะ<br /><br />ควันหลงที่ตามมาติดๆ เลยช่วยไม่ได้ที่ต้องเกิดอาการเป็นงงกันระนาว เมื่อพ่อใหญ่จิ๋วเด้งรับเทียบเชิญเข้าพรรคเพื่อไทย อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เล่นเอาสมุนอำมาตย์ไข้ขึ้นกันปุบปับ ออกอาการสะบัดร้อนสะบัดหนาว จับไข่สั่นกันเป็นแถว<br /><br />ลงว่าถ้าน้าแม้วได้ขงเบ้งมาประสานสิบทิศอย่างนี้ บอกได้เลยว่างานนี้ ตัวใครก็ตัวมัน<br /><br />เสียวอยู่อย่างเดียว ที่ช่วงหลังมานี้ ขงเบ้งแห่งกองทัพบก ดันกลายเป็นจิ๋วจอมชักไปซะฉิบ หลังจากที่วาดลวดลายลีลาชักเข้าชักออก จนเหวอไปตามๆกัน ความน่าเกรงขามเลยลดลงไปเยอะ แต่ถึงยังไง ถ้าจะลองใช้บริการอีกซักตั้ง ก็ยังไม่น่าเกลียดซักเท่าไหร่<br /><br />แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็แล้วแต่ ต้องถือว่าเสื้อแดงมีแต่ได้กับได้ เพราะถ้าลุงจิ๋วทำดีเราก็แค่ตามน้ำสบายไป แต่ถ้ายังขืนทำยึกยัก มาออกลูกล่อลูกชนอีก ค่อยโน้มคอคนแก่มาตีเข่า ก็ยังไม่สายจนเกินเพล<br /><br />ก้าวย่างก้าวนี้ของลุงจิ๋ว นับว่าสั่นฟ้าสะเทือนดินอยู่ไม่น้อย เหมือนได้รับสัญญาณอะไรบางอย่างจากดวงดาว ที่ส่งผลใหญ่หลวง ทำให้สมุนอำมาตย์ต้องหยุดคิด ตรวจสอบทิศทางลมกันใหม่ ว่ามันน่าจะมีอะไรในก่อไผ่ นอกจากหน่อไม้กับใบแห้งๆ<br /><br />สถานการณ์ล่อแหลมอย่างนี้ ใครขืนอ่านทางไม่ขาด งานนี้มีโอกาสซึมยาวไปถึง ชั่วลูกชั่วหลาน<br /><br />ก็ขนาดบรรดาหมาแก่ ที่เคยเห่าหอนเรียกผี อย่างสนุกสนาน ยังเกิดอาการหลงคีย์ขึ้นมาเฉยๆ โดยเฉพาะหมาสังเวช บัดสีบัดเถลิง ที่ตามจิกทักษิณอย่างเอาเป็นเอาตาย ยังหันกลับมาจ้อเรื่องความเป็นธรรม อย่างหน้าตาเฉย<br /><br />หรือหมาผู้ดีหัวเถิก ที่เคยเห่าทักษิณตามฤดูกาล ยังอุตส่าห์เกิดดวงตาเห็นธรรมกระทันหัน บอกว่าคนที่ไม่นิยมจ้าว ยังสมควรต้องมีที่ยืนในสังคมเหมือนกัน<br /><br />คงเหลือแต่แก๊งค์เด็กดื้อ ที่ยังไม่รู้เหนือรู้ใต้ วันๆเอาแต่เถลิงอำนาจกันสุดเหวี่ยง แค่เรื่องตั้งผบ.ตร.ตำแหน่งเดียว มันล่อซะสีกากีแตกเละเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย อย่างที่ไม่เคยปรากฎมาก่อนในประวัติศาสตร์ เล่นเอาอำมาตย์เฒ่าถึงกับมึนตึ้บ<br /><br />แต่ทีเรื่องงานจริงๆมันไม่เอาอ่าวซักเรื่อง ด้านเศรษฐกิจก็ฝากความหวังไว้กับพี่เบิ้มสหรัฐฯ จากนั้นก็หันมากู้แหลก แบ่งกันงาบอย่างตายอดตายอยาก เล่นเอาสื่อที่คอยตามเชียร์อย่างสุดลิ่มทิ่มประตู ถึงกับหันหลังยูเทิร์นกันแทบไม่ทัน<br /><br />ขนาดเรื่องสมานฉันท์ยังต้องใช้ เงินปูลาดกันเป็นฟ่อน หลังจากสมานให้กองทัพไปนับหมื่นล้านแล้ว ยังแอบสมานให้แป๊ะไปสร้างสื่อใหม่ 300 ล้าน แล้วนี่ล่อไปอีก 13 ล้าน เอาไปร้องเพลงชาติไทยให้คนไทยฟัง<br /><br />เป็นวิธีง่ายๆหลอกให้คนไทยรักกัน แล้วแอบล่อกันจนพุงปลิ้น นี่ถ้าไม่ใช่คุณชายสะอาด รับรองว่า ไม่มีทางฟาดได้ขนาดนี้<br /><br />รอบบ้านก็แง่งๆกับเขาไปทั่ว จนชาวบ้านเขาไม่อยากคบด้วยแล้ว ยกเว้นเขมรเจ้าเดียวที่ได้ที ดักแทงเข่าจังหวะสอง ฉวยโอกาสที่ประเทศไทยถูกอหิวาต์กินเมือง จัดการยึดพื้นที่รอบเขาพระวิหารเอาไว้อย่างเบ็ดเสร็จ<br /><br />แถมสำทับกลับมาอีกว่า ถ้าทหารไทยกล้าล่วงล้ำเข้าไปแม้แต่เซ็นต์เดียว จะยิงให้กลิ้งเหมือนหมาข้างถนน นี่เท่ากับว่ามันไม่เห็นหัวเถิกๆของทหารไทยอยู่ในสายตา ถึงได้ข่มเอา..ขู่เอา<br /><br />ถ้าผมเป็นผบ.ทบ.ผมลาออกไปแล้ว ไม่ด้านหน้าอยู่ทนให้ชาวบ้านเขาถ่มถุยเอาหรอก<br /><br />เขียนถึงตรงนี้เพิ่งนึกขึ้นมาได้ ว่า 6 ตุลาเวียนมาบรรจบอีกคำรบหนึ่ง วันนี้เมื่อปี 2519 เป็นวันอันแสนอัปยศอดสู โหดทมิฬเหลือกำลังลาก แต่ถึงวันนี้ตัวละครสำคัญๆ ก็ทะยอยรับกรรมกันเป็นแถว<br /><br />คาดว่าก่อนตายคงต้องทนทุกข์ทรมาน เหมือนนักศึกษาที่ถูกตอกอก ตายคาสนามหลวง เป็นแน่แท้<br /><br />แปลกแต่จริงที่วันนั้น นักศึกษาถูกยัดข้อหาว่าเป็นญวน ให้พวกกระหายเลือดตามฆ่าเป็นว่าเล่น แต่ 33 ปีผ่านไป เรื่องราวมันดันกลับตาลปัตร พลิกคว่ำพลิกหงาย กลายเป็นว่าคนไทยตายกันเป็นเบือ...<br /><br />เพราะคำสั่งฆ่าจากนายกฯลูกหลานคนญวน<br /><br />วโรทาห์: 6 ต.ค. 52วโรทาห์http://www.blogger.com/profile/09504499468386995682noreply@blogger.com3