ไล่หมักไป ได้สมชายมา ลูกป๋าก็ยังไม่พ้นขีดอันตราย

กลับมาแล้วพี่น้อง ในที่สุดก็กลับมา หลังจากที่หายทั้งหน้าทั้งตาไปซะตั้งหลายวัน ต้องขอโทษทีที่ไปไม่ลามาไม่ไหว้ และเหนืออื่นใด ต้องขอขอบคุณเพื่อนพ้องน้องพี่ที่ยังเป็นห่วงเป็นใยกัน เพราะอย่างนี้ เลยทำให้ยักแย่ยักยัน ไปไหนไม่ได้ไกล ยังไงเสียก็ต้องกลับมา

ความจริงก็ไม่ได้มีเรื่องคอขาดบาดตายอะไร เพียงแต่ว่าบทความล่าสุด มีคำว่าฟ้าอยู่แค่เล็กน้อย โดยไม่ได้นึกเฉลียวใจว่า มันดันมากพอที่เว็บใหญ่จะแบนเอา เลยถูกระงับชั่วคราวโดยไม่มีการเตือน แถมด้วยอ๊อปชั่นลากยาวไปถึง 7 ชั่วโคตร เลียนแบบทีวีรูดาก ที่จนป่านนี้ ล่วงเลยไป 3-4 ปี ยังคุ้มครองกันไม่เลิก

หมดกันพอดี มิตรรักแฟนเพลงถูกตัดท่อน้ำเลี้ยงไปเกลี้ยงจ้อย เลยพาลให้เซ็งโคตร ไม่อยากเขียนขึ้นมาดื้อๆ เมื่อรู้ว่าเขียนไปแล้ว แฟนๆทางโน้นจะไม่ได้อ่าน มันก็เลยทำใจลำบาก

พอหายไปนาน เพื่อนๆที่ประชาไทก็ออกตามหา เลยทำให้คิดได้ว่า ถ้าหยุดเขียนไปมันก็เข้าทางอำมาตย์เปล่าๆ รังแต่จะทำให้แมงกะจั๊วเริงร่า ท้าทายอวัยวะเบื้องต่ำหนักข้อเข้าไปอีก สู้กลับมาเขียนต่อยังจะเวิร์คกว่า ถึงจะทำอะไรมันไม่ได้ แต่ได้กวนโอ๊ยให้มันรากเลือด ก็ยังดีกว่าอยู่เฉยเป็นไหนๆ

พูดไปทำไมมี ว่าแล้วก็ลุยโลด...

นึกถึงลุงหมักทีไร ยังเสียดายไม่เลิกมาถึงวันนี้ ดูมวยดีเชียร์มวยมัน ต้องลุงหมักปะทะสี่เสา ถึงจะเด็ดสะเด่าไปถึงสะดือจุ่น ด้วยสไตล์ไฟเตอร์ เดินหน้าฆ่ามันลูกเดียว ร่ำๆว่ากำลังจะน็อคป๋าคาแข้งอยู่แล้วเชียว ไม่นึกว่ากรรมการมันจะหน้าด้านไปรับจ๊อบมา เปิดพจนานุกรมหาเหตุไล่ลุงหมักลงจากเวทีเอาดื้อๆ เล่นกันด้านๆทื่อๆไม่ต้องมีพิธีรีตอง แต่ประการใด

งานนี้ทำเอาสภากรรมการโลกถึงกับตกตะลึงพรึงเพริด เกิดแรงสั่นสะเทือน 9 ริคเตอร์ สะท้านไปถึงลอนดอน คนทางนั้นพูดหมื่นคำ ยังไม่เท่าทางนี้สาธิตให้ดูเพียงแค่ช็อตเดียว แวดวงกรรมการเมืองผู้ดี ถึงกับออกอุทานประสานเสียงว่า โอว..ไอซี พวกนี้มันเล่นแรง เรื่องขอลี้ภัย ไม่ให้ไม่ได้แล้ว

นี่ยังดีว่าลุงหมักแกรู้แพ้รู้ชนะรู้อภัย ไม่งั้นคงได้เป่านกหวีดให้เลือดนองเป็นแน่แท้ แต่นี่แกยอมหลีกทาง เลือกที่จะเป็นผู้เสียสละ เดินลงจากเวทีอย่างสง่างาม ถือซะว่าทำดีให้เด็กดู ส่วนพวกแก่กะโหลกกะลาจะดูไม่ดูก็ช่างมัน งานนี้เรียกว่าแพ้ทางกรรมการ แต่ชนะใจประชาชนไปเต็มๆ

เอาเป็นว่า ชาวไทยทั้งประเทศ ขอน้อมคารวะวีรบุรุษประชาธิปไตยอีกหนึ่งคน ที่จะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ไปตราบชั่วกาลนาน ในฐานะที่ยืนหยัดต่อสู้อย่างสมศักดิ์ศรี ช่วยพาประชาธิปไตยไทย ให้รอดพ้นจากปากเหยี่ยวปากกามาได้สำเร็จ เพราะว่าในเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนั้น ถ้าไม่ได้คนอย่างลุงหมักมานำทัพ เรื่องราวจะเลวร้ายแค่ไหนก็ยังไม่รู้

คิดดูอีกทีก็ดีเหมือนกัน เมื่อฟันฝ่ามาจนพ้นทางวิบากแล้ว จะผ่องถ่ายให้สิงห์ทางเรียบเข้ามาซิ่งต่อ มันก็เก๋ไปอีกแบบ เพียงแต่ว่า ยังไงก็อดสงสารหมู่มารไม่ได้ กำลังเชิดฉิ่งทิงนองนอยอยู่ดีๆ ดนตรีเปลี่ยนโทน กลับลำมาหวานแหววซะดื้อๆ เล่นเอาเดอะแป๊ะและสหาย ถึงกับทำหน้าไม่ถูก เพราะว่าระบอบแป๊ะนั้น มันออกแบบมาให้ถ่อยสถานเดียว

นายกฯสมชาย ของใหม่แกะกล่อง สรรพคุณเป็นยังไงยังไม่มีใครรู้ แต่ที่แน่ๆ อู้กำเมืองกะได้ แหลงใต้ก็แหล่ม งานนี้เห็นทีแมลงสาบต้องหนาวไปถึงกระดูกเป็นแน่แท้ เอาแค่ลีลาเซิร์ฟๆ ตอนเดินไปแสดงความยินดีกับหนูมาร์ค ที่ยังรักษาตำแหน่งผู้นำฝ่ายค้านไว้ได้อย่างเหนียวแน่น ก็เก็บคะแนนไปตุนอื้อ ปล่อยให้เด็กม.7 ยืนกัดฟันกรอดๆ ว่ามันน่ายินดีตรงไหน..(วะ)

หลังจากนั้น ยังวาดลวดลายชั้นครู เดินสายเกี้ยเซี้ยประนีประนอมกับพันธมิตร แต่แทนที่จะส่งสารผ่านสื่อไปตามระเบียบ น้าแกเล่นทิ้งทุ่น ตีสายตะแล๊ปแก๊ป ฮ็อตลายน์สายตรงไปคุยทีละตัว ล่อให้โชว์พาวกันไปคนละคุ้งคนละแคว จนฟัดกันนัวเนียแทบว่าจะกัดกันตาย สุดท้าย ไม่ได้เรื่องได้ราว เสียรังวัดไปหลายวา แต่น้าสมชายกลับสะสมคะแนนทิ้งห่างไปเรื่อยๆ

อะไรไม่ว่า แต่เห็นลีลาไหว้สิบทิศแล้ว มันก็ใจแป้วเหมือนกัน กลัวว่าจะเหมือนลุงยุทธขิงแก่ ที่ไหว้ครูสวย รำมวยเก่ง แต่ชกไม่เป็น ได้แต่ป้อไปป้อมา สุดท้ายวัดเอาปลายคางตัวเอง ลงไปชักแหง็กๆ หามลงจากเวทีแทบไม่ทัน

เรื่องอ่อนนอกนั้นพอเห็นกันอยู่ แต่แข็งในนี่ใครจะไปรู้ได้ คงต้องอาศัยไหว้วานคนใกล้ชิด ให้ช่วยสะกิดถามซ้อแดงซักกะหน่อย..ถ้าไม่ถือว่าเป็นการละลาบละล้วงจนเกินไป

เหตุการณ์ข้างหน้า คงต้องลุ้นกันไปช็อตต่อช็อต แต่ข่าวดีตอนนี้คือพันธมิตรนั้นกำลังยอบแยบเต็มที บางเสียงก็ว่ากำลังหาทางลง แต่ความจริงต้องเรียกว่า กำลังหาทางขึ้นจากนรก เพราะว่าพอเสนอการเมืองใหม่เข้ามา เลยกลายเป็นยกระดับการต่อสู้ ขึ้นไปโซ้ยกับประชาชนทั้งประเทศเต็มๆ ยิ่งล่าสุด ได้โซ่ข้อกลางมาช่วยแจม ก็ยิ่งดูไม่จืด

พูดถึงขงเบ้งใครๆก็นับถือ แต่สำหรับขงบื้ออย่างบิ๊กจิ๋ว มีแต่คนส่ายหัว ยิ่งพักหลังมานี่ อาการดื้อยาชักจะปรากฎชัด ขนาดซัดทีเป็นกำมือยังออกตื้อๆเบลอๆ แต่พ่อใหญ่ก็ยังนึกว่าตัวเจ๋ง ยื่นหน้ามาต่อปากต่อคำกับบิ๊กแป๊ะได้จ๋อยๆ..30/70 มันฮาไป ต้องซัก 50/50 มันถึงจะมีเฮ ว่าแล้วก็เดินสายออกมาเกี้ยเซี้ยจนฮาตรึม

เรื่องราวมากมาย สาธยายไม่หมด แต่วันนี้ต้องขอลา วันหน้าค่อยมาว่าใหม่ ก่อนจากขอฝากไว้กันลืม...

!!! ผู้ว่าภิวัฒน์ ต้องประภัสร์ เบอร์ 10 !!!

วโรทาห์: 25 ก.ย. 51