โ้อ้ย..ออกหมัดซะทีสิ..ลุงหมัก

อึดอัดหาวเรอไปตามๆกัน..ลุงหมักเอ้ย มัวแต่ยืนซื่อบื้อให้ม็อบมารมันตุ๊ยเอาๆอยู่นั่นแหละ เห็นแล้วมันให้คันไ้ม้คันมือ อยากขึ้นเวทีไปชกเองซะให้รู้แล้วรู้รอดไปซีน่า อุตส่าห์เลือกมวยประเภทไฟ้เตอร์ เดินหน้าฆ่ามันแล้วเชียวนา แต่เอาเข้าจริงไหงขึ้นไปยืนเซ่อเป็นแมวเซื่องอย่างนั้นก็ไม่รู้

ยิ่งเห็นกองเชียร์ฝ่ายโน้น มันร้องเชียร์พวกกันเย้วๆแล้วก็ยิ่งชีช้ำ ให้รู้สึกจี๊ดๆเจ็บกระดองใจบอกไม่ถูก บางคนถึงกับออกปากว่า แม่_เอ๊ย เป็นข้าหน่อยไม่ได้ ป่านนี้มันเน่าเป็นปุ๋ยไปเรียบร้อยแล้ว ไม่เหลือเป็นพ่อไว้ทำพันธุ์หรอก ว่าเข้าไปนั่น

ย้อนไปสมัยก่อน ตอนที่ลุงหมักยังเชียร์มวยอยู่ข้างเวที ความรู้สึกแกก็ไม่ต่างกับเรา เห็นน้าแม้วไม่ยอมออกหมัด แกก็ฮึดฮัดๆ บอกว่าถ้าเป็นแกหน่อยไม่ได้ จะสั่งตำรวจกวาดพวกม็อบกุ๊ยออกจากถนนให้สิ้นซาก..แล้วเป็นยังไงหละ พอแกขึ้นเวทีเองมั่ง ก็เซ่อรับประทานไปเหมือนกันแหละลุง

ก็บอกแล้วไง ว่าม็อบพวกนี้มันเล่นของ ไม่ลองไม่รู้ พอขึ้นเวทีมาถึงรู้ว่าเจอตอ ลองถ้าเป็นม็อบชาวไร่ชาวนาสิ ป่านนี้มันจะไปเหลือเรอะ พวกปล่อยหมากัดทีเดียวก็กระเจิงไปแล้ว แต่นี่มันม็อบศักดินา เบื้องหลังมันใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม ใครเห็นเข้าก็เข่าอ่อน ขนาดว่าลุงหมักนี่มวยเฮฟวี่เวทแล้วนะนั่น แถมน้าเหลิมให้อีกคนยังไปไม่เป็นก็แล้วกัน

เรื่องของเรื่อง ก็ม็อบแป๊ะนั่นแหละมันเรื่องมาก พออยู่นานเข้าก็ชักจะรากงอก ทำไปทำมาสาวกเริ่มจะหลังยาว กินๆนอนๆจนจะอืดเป็นปลาพยูนไปแล้ว เลี้ยงไว้ก็เสียข้างสุก เลยต้องต้อนไปออกเอ๊กเซอร์ไซส์กันหน่อย ถือฤกษ์เอาวันศุกร์ที่ 20 มิถุนา เป็นโจราฤกษ์ ออกปล้นสดมภ์ยึดถนนหน้าทำเนียบเอามานอนต่อ

ว่าแล้วเชียวมันต้องมีอะไร ก่อนหน้านี้ฝนตกหนักไม่ลืมหูลืมตามา 2 วัน บางคนว่าน่าจะอาเพศ ฝนตกหนักอย่างนี้ ระวังให้ดีจะมีขี้หมูไหล แต่ชาวบ้านที่ราชดำเนินเขากลับเห็นต่าง บอกว่าฝนตกกรรโชกเอาเป็นเอาตายอย่างนี้ มันเป็นฝนไล่ซวย แล้วก็จริงอย่างว่า หลังจากนั้นตัวซวยก็เริ่มย้ายหนี นับเป็นเหตุบังเอิญโดยไม่ได้นัดหมาย ม็อบผีบ้าก็เคลื่อนพลในวันเดียวกัน

หะแรกเห็นโม้ว่าจะระดมกันมาเป็นล้าน แต่พอเอาเข้าจริงก็มีแต่ราคาคุย ที่เห็นโย่วๆผลักกันไปผลักกันมา ไล่ยำตำรวจอยู่นั่น คะเนด้วยสายตาถ้าเลยหมื่นก็นิดหน่อย นี่ขนาดว่าขนกันมาจากทั่วประเทศแล้วนะนี่ แต่ถ้าเอาอายุมารวมกันหละไม่เถียง นับนิ้วไปมาบ๊ะไม่ใช่ล้อเล่น ขี้หมูขี้หมาถ้าไม่ถึงล้านก็เฉียดๆ

ศึกครั้งนี้ อาแป๊ะกับหัวเกรียนทุ่มทุนสร้างกันเต็มที่ ได้แรงบันดาลใจมาจากสงคราม 9 ทัพ แยกย้ายกันเข้าตีจากทุกทิศทุกทาง แล้วก็เป็นไปตามคาด พวกผู้ชายมาดแมนพากันปีนขึ้นหลังช้าง ขับผู้หญิงออกหน้าเป็นพลเดินเท้า รับหน้าที่ไปตายก่อน นี่ยังดีว่าโครงการโล่ห์ศักดิ์สิทธิ์ถูกยกเลิกไปซะแล้ว ไม่งั้นคงได้เห็นป้าๆยายๆ นุ่งชุดตะเบ็งมานถือโล่ห์เดินก๋า นำหน้าออกศึกให้โลกตะลึง

งานนี้กะว่ายังไงก็ต้องได้เลือด วางแผนซะดิบดี เกณฑ์อาซิ้มอาซ้อไปอยู่แนวหน้า ล่อให้ตำรวจตีตายซักคนสองคนแล้วเอาศพแห่ประจาน แค่นั้นแหละลุงหมักก็ไม่มีแผ่นดินอยู่แล้ว สื่อชั่วในอาณัติก็ซักซ้อมเตรียมพร้อมรับใช้กันเต็มที่ แต่ที่ไหนได้พอถึงเวลาจริงๆ ทหารเลวโห่ฮิ้วฮาป่าบุกเข้าลุยตำรวจ ฮึกเหิมซะไม่มี เจ้าหน้าที่ก็เย่อด้วยพอให้ได้เหงื่อ แป๊บเดียวก็ปล่อยเลี้ยวซ้ายผ่านตลอด เล่นเอาเหวอกันไปทั้งกองทัพ

เรียบร้อยโรงเรียนแป๊ะ กองทัพอันเกรียงไกร ยึดถนนพร้อมไฟเขียวไฟแดงไว้ได้โดยละม่อม อาซิ้มอาซ้อไ่ม่มีโอกาสได้หลั่งเลือดแม้แต่หยดเดียว แป๊ะรู้เข้าถึงกับเข่าอ่อน เอาอีกแล้วลุงหมัก มาไม้นี้อีกแล้ว ทำเป็นขึงขังๆให้ดีใจเล่นๆ เสร็จแล้วก็ไม่ชก กลายเป็นจอมสับขาหลอกคนใหม่ไปเรียบร้อย โรนัลโด้เห็นแล้วจะบ้าตาย เจอโรนัลหมักเข้าไป แทบจะเอาหัวไปมุดส้วมให้รู้แล้วรู้รอด

บ้าเอ๊ย..รู้งี้เดินไปเฉยๆซะก็หมดเรื่อง ไม่ต้องมาจัดท้งจัดทัพให้มันวุ่นวาย อุตส่าห์นั่งคิดวางแผนจนหัวหมูแทบระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆ กว่าจะคิดแผน 9 ทัพออกมาได้ สมองส่วนหน้าก็แทบพังยับเยิน จริงๆถ้าไม่เรื่องมาก ตกดึกถนนโล่งๆ เดินจ้ำๆเอาหน่อยไม่เกิน 10 นาทีก็ถึงแล้ว นี่ดันไปวาดลวดลายเดินทัพอ้อมโลก เลยซัดไปเกือบ 10 ชั่วโมง หมดค่าโสหุ้ยไปบานตะเกียง

อะไรไม่ว่า หลังจากยึดถนนได้ประกาศชัยชนะเสร็จสรรพ ยังต้องมาประชุมว่าจะไปยังไงต่อ ถ้าต้องประท้วงยืดเยื้อต่อไปละซวยแน่ เพราะว่าถนนที่ยึดมามันทั้งแคบทั้งร้อน สู้ที่เก่าก็ไม่ได้ ต้นไม้ร่มครึ้มนอนสบาย คราวนี้กลายเป็นต้องมานั่งเหงื่อแตก จะย้ายอีกทีก็ไม่ได้แล้ว เพราะว่าดันบุกเข้าถึงศูนย์กลางการบริหารประเทศ ย้ายอีกทีก็คือถอย เดินหน้าอีกทีก็เจอคุก เวรกรรมแล้วไม๊ล่ะแป๊ะ

สรุปว่าเก๋าเจ้งอีกตามเคย ลุงหมักโกยคะแนนใส่กระบุงแทบไม่ทัน เพราะภาพที่สื่ออุตส่าห์ช่วยกันประโคมออกไป เพื่อให้เห็นความยิ่งใหญ่ของม็อบแป๊ะ กลับกลายเป็นเห็นความเฮ้วของม็อบเถื่อน แทนที่ตำรวจจะสลายม็อบ กลับกลายเป็นม็อบสลายตำรวจไปซะฉิบ ม็อบไม่ได้บาดเจ็บซักกะติ๊ด แต่เจ้าหน้าที่แขนขาหักกันระนาว งานนี้ตำรวจเลยกลายเป็นพระเอกไปตามระเบียบ

สื่อต่างชาติยังชมเชยกันยกใหญ่ นักวิชาการน้ำดีก็ชมเปาะว่าลุงหมักซู้ดยอด คุมอารมณ์ได้ดี ไม่หุนหันพลันแล่นไปล่อกบาลใครง่ายๆ หุ้นก็พลอยพุ่งกระฉูด นักเล่นหุ้นออกมากำเสี่ยขอบคุณลุงหมักกันเสียงขรม ฐานที่ไม่ลงมือลงเท้าทั้งๆที่โดนกวนโอ๊ย เรียกว่าได้คะแนนจากฝ่ายที่เป็นกลางมาจมหู

เบื้องหลังเค้าว่า ที่ม็อบบ้าไม่กลัวตายกัน เพราะว่างานนี้เค้าจ่ายหนัก ถ้าได้แผลมาแอนตาซิลจ่ายทันที แผลละ 2 หมื่นสดๆเห็นๆ ค่ารักษาอีกต่างหาก สุภาพสตรีนักกู้ชาติเลยคึกจัด เจอตำรวจเป็นรี่เข้าใส่ ออกแรงเต็มที่ผลักตำรวจซะเต็มแรง แต่ฝ่ายเจ้าหน้าที่เค้าเชิงสูง ทำเป็นเย่อพอเป็นพิธีแล้วปล่อยให้หัวคะมำ เล่นเอาแม่คุณทั้งหลายถึงกับหัวเสีย หันมาค้อนขวับ แล้วตะโกนต่อว่า

"นี่..ใจคอ จะไม่ล่อซะผัวะสองผัวะเลยหรือคะคุณตำรวจ" ที่ยั่วยวนนี่กะว่าจะได้ซักแผลสองแผล แต่ตำรวจหนุ่มกลับยิ้มลูกเดียว แล้วตอบกลับไปอย่างสุภาพว่า

"ไม่หรอกคร้าบ ถึงผมไม่ตี ป้าก็อยู่ได้อีกไม่นานอยู่แล้ว เรื่องอะไรจะให้มาตายคามือผมหละคร้าบ"

วโรทาห์: 23 มิ.ย. 51