"2499 อันธพาลครองเมือง" เพิ่งคล้อยหลังไปแหม็บๆ แป๊บเดียวผ่านไป 50 ปี พัฒนามาเป็นเวอร์ชั่น2 "2549 อันธพาลเผาเมือง" ทิ้งมีดไม้ปืนสั้นหันมาลากรถถัง รุ่นใหม่ๆยังพอหยวน ถือว่าเชิดหน้าชูตา แต่นี่มันล่อรุ่นสงครามโลก เก่าๆผุๆเอามาโป๊วสีใหม่ แต่ยังอุตส่าห์ยึดอำนาจได้ จะเอายังไงกะมัน ยึดเสร็จไล่บี้กันน้ำบาน ป่านนี้ยังฮากันไม่หุบ
ปฏิวัติทั้งทีมันต้องมีทีเด็ด เปรี้ยวหวานเค็มเผ็ดถึงจะโหดมันฮา ลับลวงพราง จริงคือเท็จ เท็จคือจริง ชิงรักหักสวาท เฉือนคมกันโคตรๆ ปฏิวัติบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ผิดฝาผิดตัวมั่วกันไปหมด น้องแทงพี่ พี่แทงน้อง ติงต๊องกันสุดๆ
ควบลิ่วมานำโด่ง ทิ้งโค้งมาเข้าวิน หัวโจกขบวนการหน้าแหกต้องยกให้ป๋า อยู่ดีไม่ว่าดี เกณฑ์คนมาหมอบกราบเข้าหน่อยก็คิดว่าตัวเองเจ๋งเป้ง หลงเคลิ้มไปว่าเป็นเจ้าของประเทศ บังคับให้จ๊อกกี้แม้วลาออกไปโดยพลัน แถมยื่นคำขาดให้เลิกเล่นการเมืองไปชั่วชีวิต เมื่อไม่เชื่อฟังกันมันก็ต้องเจอดี เอ้าเด็กๆ..ปฏิวัติ..โลด
เรียบร้อยโรงเรียนคปค. ที่ตอนหลังเปลี่ยนชื่อมาเป็นคมช. เพราะว่าเกิดผิดคิว ขัดข้องทางเท็คนิคเล็กน้อย.. เป็นไงล่ะ ถึงแก่แต่ก็ยังมีไฟ เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะป๋า เลยไม่มีแผ่นดินจะอยู่ ปฏิวัติมันเรื่องชิวๆ เด็กป๋าสั่งได้ทุกคน สั่งก๋วยเตี๋ยวมาโซ้ยยังจะยากซะกว่า ลากรถถังออกมาเดินเล่นแป๊บเดียว แค่สะบัดแกร๊กก็จบข่าว
ประชาชนเฮกันตรึม ตีมือเป่าปากกันเฟี้ยวฟ้าว อัศวินป๋าขี่ม้าขาวมาปราบแม้ว เท่ห์ซะไม่มี แถมงานนี้ทีมงานเค้ามืออาชีพ ปฏิวัติอย่างสร้างสรรค์ ครีเอทีฟกันสุดๆ ทีมงานประชาสัมพันธ์ สั่งร้านทำพวงหรีด จัดดอกไม้มาแต่งรถถัง เรื่องโหดๆก็ทำให้ซอฟท์ลงได้ด้วยดอกไ้ม้สด เหมือนแต่งหีบศพยังไงยังงั้นไม่มีผิดเพี้ยน
วินาทีนั้นใครจะสุขใจไปกว่าป๋าเป็นไม่มี ถ้าไม่้ติดฟันปลอมจะเดินผิวปากให้โลกตะลึง แต่เอาเถอะ แค่ได้เดินยิ้มกรุ้มกริ่ม ยืดอกโชว์พาวอวดบารมีให้ใครต่อใครดู ก็เก๋สุดๆแล้ว หันไปโบกมือให้นักข่าว บอกกล่าวกันอย่างอารมณ์ดี
"มันจบแล้วลูก" แฮ็ปปี้กันถ้วนหน้า ป๋าจัดการให้เรียบร้อย ต่อไปนี้จะมีแต่ป๋าไม่มีแม้ว ประชาชนจะได้นอนตาหลับกันซะที เชื่อฟังป๋ามันดีอย่างนี้แหละลูก
"ยังจบไม่ได้!" เสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด ดังมาจากมุมมืดในสนามหลวง เล่นเอาป๋าสะดุ้งโหยง ฟันปลอมแทบกระเด็น..หลังจากนั้นยังสำทับตามมา ด้วยเสียงแปร้แปร๋นของหญิงเหล็กอีกระลอก
"ยังไม่ได้เริ่มเลย จะรีบจบไปไหน ไอ่แก่!"
นับแต่นั้นเป็นต้นมา ชีวิตป๋าก็เปลี่ยนไป อนาคตอันสดใสพลันดับวูบเหมือนตะเกียงที่ขาดน้ำมัน บอกลาชีวิตที่กำลังรุ่งเรืองสุดขีด ปักหัวดิ่งเหวลงนรก ชนิดที่ไม่มีวันได้เชิดหน้ากลับขึ้นมาแน่นอน ถ้าไม่ไปเกิดใหม่
ก็มันเล่นล่อกันคนละหนุบคนละหนับ จองกฐินสามัคคี ผูกปีด่าไม่ให้ซ้ำคำ ผลัดกันด่าตั้งแต่คนวันเสาร์ อาทิตย์ จันทร์ อังคาร เวียนไปจนครบเจ็ดวัน เสร็จแล้วยังกลับมาเริ่มรอบใหม่ไม่จบไม่สิ้น บางครั้งยังนัดกันมาผสมโรงด่าประสานเสียงอีกต่างหาก ในวาระโอกาสสำคัญๆ
ไม่โดนไม่รู้ ต้องโดนถึงจะซึ้งใจ งงเป็นไก่ตาแตก หารูออกไม่เจอ นั่งน้ำตาไหลพรากๆ นึกอยู่ในใจว่า อ้อ..ที่แม้วโดนมันเป็นอย่างนี้นี่เอง แต่อย่างว่า แม้วโดนมันก็สมควร แต่ป๋าไม่น่าจะโดน แม้วมันคนเลว ป๋าสิเป็นคนดี ป๋ามีคุณธรรมจริยธรรมสูงส่ง ป๋าทำเพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน มาทำกับป๋าอย่างงี้ได้ยังไง ป๋าไม่ย้อม..ป๋าไม่ยอม
ตอนแม้วโดนมันก็แค่แป๊บๆ แต่ตัวป๋าสิโดนยาว สวรรค์มีจริงหรือเปล่า ป๋าไม่แน่ใจ แต่นรกนี่ป๋าเห็นกับตา เจอเข้าไปเต็มๆ ไ่ม่รู้จะพูดยังไง เจ้าประคุณเอ๊ยยย..เกิดจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยเจอะเจออะไรมันจะโหดซะขนาดนี้ อะไรมันจะด่าละเอียดซะขนาดนั้น วีรสตรีสีลมยังชิดซ้ายอายม้วนต้วน ต้องชิงฆ่าตัวตายหนีหนี้ไปเกิดใหม่
ก็มันเล่นด่าเช้าด่าเย็น ด่าตามเทศกาล ด่าซ้ำด่าซาก ด่าดีลิเวอรี่ส่งตรงถึงสี่เสา พอด่านานเข้าเห็นว่าป๋าชักจะอยู่ตัว มันเพิ่มรอบดึก โอย..ตายกันพอดี ไม่ต้องได้หลับได้นอนกันแล้ว คนแก่ยิ่งหลับยากๆอยู่ ดึกๆดื่นๆยังไม่ยอมเลิกรา ถึงเวลาจั๊กกะจี้จั๊กกะเดียม พอดีหมดฟิวไม่ต้องทำอะไรกัน
อุตส่าห์เอาบังออกหน้า มันยังอ้อมมาด่าป๋าแทนที่จะไปด่าบัง แล้วพวกลูกป๋าทรพีมันก็ดีๆทั้งนั้น เกิดเรื่องเกิดราวแทนที่มันจะช่วยกันออกรับ ที่ไหนได้ มันดันป๋าให้ออกหน้า เหมือนถีบหมาไปเข้ารก งานนี้ป๋าเลยโดนอ่วม ถูกหนามตำจนบานตะไท
No comments:
Post a Comment