ศึกสารขัณฑ์ 2008 ตอนที่ 2

ความเป็นมาของลีกสารขัณฑ์ ต้องย้อนหลังกลับไปเมื่อกว่า 76 ปีมาแล้ว ตอนนั้นสารขัณฑ์ยังเป็นสนามแข่งม้าของบรรดาผู้สูงศักดิ์ แล้วไม่รู้พลาดท่าพลาดทางท่าไหน ถึงปล่อยให้รปภ.หัวสมัยใหม่ ยกพวกเข้ายึดสนามไปซะได้ จัดการเอามาให้ชาวประชาใช้แข่งบอลกัน ลีกสารขัณฑ์เลยเริ่มจากนั้นเป็นต้นมา

นับจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ ลีกสารขัณฑ์ก็ยังไปไม่ถึงไหน ไม่รู้ผีป่าซาตานตนใดมันมาคอยล้วงลูก ทำให้ยักตื้นก็ติดกึก ยักลึกก็ติดกัก ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่งอยู่นั่นแล้ว เดี๋ยวสามวันดี เดี๋ยวสี่วันไข้ ลุกเดินได้ไม่เท่าไหร่ก็หงายเก๋ง นอนหยอดน้ำข้าวต้มต่อไปอีกหลายปี

เรื่องของเรื่องก็พวกรปภ.นั่นแหละ มันชอบลงมาเล่นเอง แล้วอีกอย่างทีมบอลอาชีพที่อยู่ทนหน่อยอย่างปชป. แทนที่จะช่วยกันรักษากฎกติกามารยาท ก็ดั๊นไปซี้แหงย่ำปึ้ก คอหอยลูกกระเดือกกับรปภ.ซะเอง กลายเป็นผีเน่้ากับโลงผุ ร่วมหัวจมท้ายกันก่อกรรมทำชั่ว เพียงเพื่อให้ได้ถ้วยแชมป์มาประดับตู้โชว์

พูดถึงทีมประชาชังชิพเป้งนี่ วีรเวรกรรมมันเหลือหลาย อดีตกาลนานมาแล้ว เห็นว่าเล่นนอกเกมส์ ล่อจนคู่ต่อสู้ไม่มีแผ่นดินจะอยู่ เรื่องตบตาคนหละเนียนนัก ใครไม่รู้ตื้นลึกหนาบางมาก่อน ก็มักจะคิดว่าเป็นทีมที่มีอุดมการณ์

ดาวรุ่งพุ่งแรงของทีม ที่ยังมีชีวิตรอดจากวันนั้น มาจนถึงวันนี้ก็มีอยู่หลายคน แต่ที่โดดเด่นสุดๆต้องยกให้ไรอันหมัก ตอนนั้นยังหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว แรงดีไม่มีตก แม่ยกเลยเชียร์กันตรึม แต่ขณะที่กำลังดังเป็นพลุแตก ก็แยกวงออกมาตั้งทีมประชากรสารขัณฑ์ซะก่อน ไม่งั้นปีเตอร์ช้วนไม่มีทางได้แจ้งเกิด

กำลังไปได้ดีๆ พอมาปี พ.ศ. 2519 ก็เกิดแอ็คซิเดนท์จนได้ เมื่อแฟนบอลตีกันตายในวันที่ 6 ตุลา ไม่ใช่ว่าเรื่องแข่งขันอะไรกัน แต่เห็นเขาว่ามันเป็นเรื่องผิดผี รปภ.เลยได้ทีลุกขึ้นมายึดสนามเอาไปเล่นเองอีกตามเคย

คราวนี้เลยว่ากันยาว ยันไปถึงยุคปาป้าแป๋ม ที่ล่อไปเต็มคราบ ซัดไปคนเดียว 8 ปี แต่ไม่ได้พัฒนาไปไหนเลย เพราะสไตล์การเล่นที่ยืนรอบอลอย่างเดียว แถมยังมีวิชาตัวเบาเป็นเลิศ โดดหลบบอลได้พลิกพลิ้วอีกต่างหาก ใครเห็นก็เก๊กซิม เพราะแกเล่นลากยาวมา 8 ปี ยังไม่เคยแตะบอลซักกะจึ๊กเดียว

อาศัยว่ามีรปภ.หนุนหลังเยอะ แถมทีบปชป.ก็สนับสนุนสุดลิ่มทิ่มประตู เลยยืนระยะอยู่ได้นานโข จนไปๆมาๆทำท่าว่าจะเสพย์ติด เริ่มจะมีรากงอกออกมาติ๊ดๆ ร้อนถึงแฟนบอลต้องออกมาโห่ไล่ ถ้าไม่ออกไปจะรุมตื้บ ถึงได้วงแตก รีบออกมาร้องว่า "ป๋มปอแล้ว" ก่อนที่จะยอมสละแชมป์แต่โดยดี

หลังจากนั้น ปักษ์ใต้คอนเน็คชั่นในปชป.ก็แผลงฤทธิ์ กางมุ้งยึดทีมไว้เรียบร้อย แล้วคอยแซะคอยเขี่ยกัปตันทีมนายห้างโบตันจนนั่งอยู่ไม่สุข ทั้งๆที่ตอนนั้นกำลังพาลูกทีมลงโม่แข้ง ห้ำหั่นกับทีมน้องใหม่มาแรงอย่างทีมพลังอธรรม ที่นำทีมมาโดยจอมดื้อด้านเธียรี่ ลองกอง ที่หลานๆเรียกกันว่าลุงลอง อย่างเอาเป็นเอาตาย

สุดท้ายทีมปชป.ก็เสร็จลูกเนียงกับสะตอจนได้ กลายเป็นปักษ์ใต้บ้านเราตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ภายใต้การนำทีมของนายหัวช้วน แอนด์เดอะแก๊งค์ โดยมีโปรโมเตอร์เทือกคอยชักใยอยู่เบื้องหลัง

พูดถึงปีเตอร์ช้วน ทั่วทั้งสารขัณฑ์ไม่มีใครรู้จัก แต่ถ้าบอกว่าช้วนเชื่องช้าละก้อ แม้แต่ฝรั่งยังร้อง โอว..ไอซี มิสเตอร์ สโลโมชั่น ด้วยเอกลักษณ์อันโดดเด่นเป็นพิเศษ คืออืดเป็นเรือเกลือ หนึ่งวันของเขามี 72 ชั่วโมง ในสายตาของเขา ทุกอย่างดูเร่งรีบไปหมด ความเร็วขนาดเต่าคลาน สำหรับเขาแล้ว มันคือรถแข่งเฟอรารี่ดีๆนี่เอง

เป็นนักเตะที่โม่แข้งมาชั่วชีวิต ยังไม่มีปัญญาแม้แต่จะเช่าบ้านอยู่เอง ต้องอาศัยบ้านเพื่อน ที่อยู่ฟรีมาตั้งแต่เป็นนักเตะฝึกหัด จนเซ็นต์สัญญามาเป็นนักเตะอาชีพแล้ว ยังมั่วนิ่มไ่ม่ยอมย้ายออก แต่กลับกลายเป็นความหวัง ที่จะนำพาชาวสารขัณฑ์ไปสู่ความมั่งคั่ง

ตำแหน่งที่เล่นประจำคือกองหลังตัวจี๊ด ไม่ใช่วิ่งเร็วจี๊ดแต่หมายถึงตัวเล็กจี๊ดเดียว นับเป็นตัวอันตรายตัวหนึ่งสำหรับคู่แข่ง ฝีเท้านั้นไม่เท่าไหร่ แต่มีดโกนที่ถือมั่นในมือตลอดเวลานั้น เป็นใครจะไม่ขยาด จนวงการต่างตั้งฉายาให้ว่า "เดอะคัตเตอร์ กรีดแล้วเฉาะ"

เป็นนักเตะที่ยืนรอบอลเป็นหลัก เรื่องวิ่งไล่บอลนั้นไม่เคยประพฤติ ความสามารถไม่มี แต่ความซื่อสัตย์เป็นเลิศ เห็นสื่อเค้าว่ากันยังงั้น คิดวางแผนการเล่นทีไร หัวมันจะหมุนติ้วจนมึนตึ้บ แต่ถ้าเรื่องด่าคนขอให้บอก สมองจะแล่นฉิวปรู๊ดปร๊าดอย่างกับคนท้องร่วง

นานๆทีจะถูกโยกไปเล่นเป็นศูนย์หน้า สำหรับคนอื่นแล้วมันอาจจะเรื่องเล็ก แต่สำหรับช้วนเชื่องช้าแล้ว การเป็นศูนย์หน้ามันงานช้าง เพราะมันหมายถึงว่า เขาต้องแหกขี้ตาตื่นไปลงสนามแต่เช้าตรู่ เพื่อให้มีเวลาพอที่จะเดินทางกระดื้บๆ จากแดนของตัวเอง ไปถึงปากประตูของฝ่ายตรงข้าม ให้ทันเวลาเย็นก่อนที่กองกลางจะลำเลียงบอลขึ้นไป ให้ซัลโวถล่มประตูคู่แข่ง

เอ้า..ยังไม่ทันไรก็หมดโควต้าหน้ากระดาษอีกแล้ว เลยยังไม่ทันได้เปิดตัว...

เวนย์ ลิ้มนี่

วโรทาห์: 11 มิ.ย. 51