๏ แผ่นดินนี้ของข้า สืบกันมา หลายชั่วคน
สายเลือดบรรพชน คือคนไท ใจนักสู้
ลำบากแสนยากจน กูก็ทน เรื่องของกู
ไม่ให้ใครหยามหลู่ สายเลือดกู นักรบไท
๏ ผู้แทน-สิทธิของกู อย่าสู่รู้ กูเลือกใคร
ประชาธิปไตย กูเลือกใคร สิทธิของกู
ไม่ชอบก็อย่าเลือก แต่อย่าเสือก มาด่ากู
ทำเป็นมาสู่รู้ ทำท่ากร่าง วางนักเลง
๏ ไม่ต้องมาช่วยคิด กูมีสิทธิ์ จะคิดเอง
กูรู้ว่ามึงเก่ง อย่าอวดเบ่ง ข่มเหงกัน
ต่างคนก็ต่างอยู่ อย่าสู่รู้ เรื่องของกัน
ตัวใครก็ตัวมัน แยกจากกัน ไปให้ไกล
๏ พวกกูรู้จักคิด กูมีสิทธิ์ จะเลือกใคร
กูเลือกแต่มึงไล่ จะเอาไง เดี๋ยวเจอสวน
คราวนี้กูเหลืออด พอแพ้โหวต มึงก่อกวน
ดาหน้้้าออกมาป่วน เที่ยวตีรวน มันทุเรศ
๏ ธันวายี่สิบสาม เป็นฤกษ์งาม ยามไล่เปรต
คนไทยทั้งประเทศ ลุกขึ้นมา กาสิบสอง
ประชาธิปไตย ต้องเป็นไป ตามครรลอง
รวมใจไทยทั้งผอง ปรามคนชั่ว ให้กลัวเกรง
๏ คราวก่อนมึงมุดหนี ทีคราวนี้ ทำเป็นเก่ง
แมลงสาบชาติเส็งเคร็ง ชอบอวดเบ่ง ต้องเจอกู
พวกกูมันรากหญ้า ลุกขึ้นมา ละน่าดู
ประกาศให้โลกรู้ วันนี้กู ไม่กลัวมึง
วโรทาห์: ๖ ธันวาคม ๒๕๕๐
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment