โอ๊ย... เครียดๆๆๆ...

พักนี้หันไปทางไหนก็มีแต่คนเครียด ฝ่ายพปช.ก็เครียด ฝ่ายปชป.ยิ่งเครียดไปกันใหญ่ วันนี้ก็เลยเปลี่ยนแนวมาคุยกันเรื่องเครียดๆดีกว่า เพื่อไม่ให้ตกเทรนด์...

ก็เรื่องจัดตั้งรัฐบาลน่ะซี้ เล่นเอาเครียดกันไปทั้งบาง ก่อนเลือกตั้งก็เครียดแทบตาย เป็นกังวลไปหมด นึกว่าหย่อนบัตรเสร็จจะได้พักซักหน่อย กลายเป็นว่า ต้องมาปวดหัวเรื่องจัดตั้งรัฐบาลซะอีก คราวนี้ยิ่งเครียดไปกันใหญ่

แล้วใครขอร้องให้มาเครียดมิทราบ... เสียงทักมาจากไหนก็ไม่รู้ เล่นเอาสะดุ้ง แต่พอมาคิดดู เออ..มันก็จริง เรื่องนี้มันเรื่องของลุงหมักเค้านี่หว่า แล้วทำไมไม่เห็นแกเครียดเลยล่ะ แถมยังมีอารมณ์ไปเดินจ่ายตลาด สบายใจเฉิบ

ยิ่งมานึกย้อนหลังไปเรื่องเลือกตั้งนี่ยิ่งเห็นได้ชัด เรารึไปหลงเครียดแทบตาย ผลมันก็ออกมาเป็นแบบนี้ มาลองนึกดูถ้าเราไม่เครียดซะในตอนนั้น ผลมันก็เป็นอย่างนี้แหละ เออ... แล้วเครียดไปทำไมก็ไม่รู้ กลายเป็นเครียดฟรี ไม่ได้อะไรขึ้นมาซักกะติ๊ด

พอคิดได้ ตั้งหลักใหม่ คราวนี้เลยสบาย มานั่งดูคนอื่นเครียดกันดีกว่า...

ถ้าพูดถึงความเครียด รับรองชั่วโมงนี้ไม่มีใครเกินเจ้ามาร์คม.7 ขนาดว่าพปช.เค้าเป็นฝ่ายจัดรัฐบาลแท้ๆ มันยังคอยสะดุ้งผวาทุกต้นชั่วโมง เป็นกังวลไปหมดว่าใครจะเข้าร่วมไม่เข้าร่วม ลุงหมักจะมีิสิทธิเป็นนายกฯหรือไม่มี

อีกรายก็เจ้าเทือก คู่หูคู่ฮากับเจ้ามาร์คเค้า สองหนุ่มสองมุมทำกิจกรรมเข้าจังหวะ ดิ้นพราดๆเป็นใส้เดือนถูกขี้เถ้า ไม่เป็นอันกินอันนอน ไม่รู้เวรกรรมอะไรของพวกมัน

นี่เห็นว่าอยากเป็นนายกฯจนตัวสั่น ยอมแบอ้าซ่าแล้ว ใครจะเอากระทรวงไหนก็เอา ขอนายกฯไว้อย่างเดียว เลยเข้าทางประชัย ขอนั่งคลัง เหมือนที่เคยต่อรองกับพปช. แต่ถูกตอกหน้าหงาย ไม่ให้หรอกนั่งคลัง ไปนั่งคลั่งก่อนละกัน

เครียดต่อมา จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเจ้าเตี้ยจอมกวน ที่นับถึงชั่วโมงนี้ต้องถือว่า ไม่มีใครจะทำให้คันอวัยวะเบื้องล่างได้เท่าเจ้าหมอนี่ ค่าที่มันยึกยักยียวนกวนประสาทไปเรื่อย เห็นเค้าว่าอยู่ใกล้ๆหน่อยไม่ได้ จะประเคนให้ซักดอก

เลยต้องบอกว่า ใจเย็นๆพวก ที่เห็นท่าทางกวนๆนั่นมันลีลามังกรของเค้า ที่จริงแล้วมันอยากร่วมรัฐบาลใจจะขาด แต่ก็ต้องทำฟอร์มเพื่อเรียกราคา เหมือนแม่ค้าโก่งราคาไปก็เกร็งไป กลัวลูกค้าไม่ซื้อ แต่พอหันหนีเท่านั้นแหละ ลดสะบั้นหั่นแหลก

ตอนนี้ก็พยายามจับพรรคขนาดกลาง ฮั้วกันไว้แล้วไปด้วยกัน ผนึกกำลังกันเพื่อเพิ่มอำนาจต่อรอง เรียกว่าแทบจะเอาโซ่ล่ามไว้กลัวพวกหนี ทำไปทำมาฝ่ายสุวิทย์ต้องบอก พี่... ผมไม่หนีพี่ไปไหนหรอก แต่ลูกน้องน่ะซี่ มันหนีผมไปหมดแล้ว

โถ... ใครๆเค้าอ่าันไต๋ออก เจ้าเตี้ยนี่มันเป็นฝ่ายค้านได้ซะเมื่อไหร่ เดี๋ยวได้อดอยากปากแห้งตายกันพอดี ก็ขานี้ เลือกตั้งทีหมดเงินเป็นกระตั้กๆ ยังทำเป็นด่าว่าคนอื่นซื้อเสียง ก็เพราะมันมั่นใจว่า ตัวเองไม่ต้องซื้อแล้วน่ะซี่

นี่คนสุพรรณเค้าเล่าให้ฟังเองนะเนี่ย เค้าว่าที่นั่นมันซื้อกันจนอยู่ตัว เป็นขาประจำกันจนเชื่อขนมกินได้ หย่อนบัตรไปก่อน พอผลเลือกตั้งออกมาแน่นอนว่าได้แล้ว เงินก็จะหมุนมาเองหลังเลือกตั้ง แจกกันสบายแฮ ไม่ต้องกลัวใบแดง

แต่ไม่ต้องห่วงไปหรอก ลุงหมักแกรู้ใส้รู้พุงพวกนี้ดี เดี๋ยวแกค่อยๆนวดค่อยๆคลึง พอได้ที่เมื่อไหร่เป็นฮั้วแตก วิ่งกันป่าราบ เงื่อนขงเงื่อนไขอะไรไม่ต้องแล้ว ขอร่วมรัฐบาลก็พอ ลุงแกถึงได้อารมณ์ดีไง เราซะอีกไม่รู้ไปเครียดแทนแกทำไม

เ้อ้าเครียดมามากแล้ว หันมาเรื่องเบาๆกันบ้าง...

เป็นอันว่า หลังจากสึกมาหมาดๆ ขนหัวยังไม่ขึ้น ทิดลิ้มก็เอ็นท์ติดลาดยาวยูนิเวอร์ซิตี้เป็นที่เรียบร้อย หลักสูตร 3 ปีมีโบนัสแถมให้อีก 2 ปี สดชื่นไปตามๆกัน นี่ยังไม่รวมออปชั่นอีกหลายคดีนะ เรียกว่างานนี้ฝีมือล้วนๆ ไม่ต้องอาศัยโชคช่วย

มาทางด้านป๋าชัยบ้าง หลังจากสอบตกส.ส.ไปเรียบร้อยแล้ว คราวนี้ก็ค่อยหายใจคล่องคอหน่อย มีเวลาติดคุกให้สบายใจซะที ได้โอกาสคว้าปริญญาชีวิตมากอดอีกใบ ไม่ช้าไม่เร็ว 3 ปี ก็ได้็กลับออกมาสูดโอโซน พอดีเลือกตั้งใหม่เป็นนายกฯคนต่อไป

ยังไงก็ขอให้รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดีล่ะ อย่าได้ริอ่านไปสอยเอาปริญญาตัดช่องย่องเบามาเชียว แก่จนปูนนี้แล้ว วิ่งหนีตำรวจไม่ไหวหรอก เผลอๆโดนเจ้าทรัพย์ชกสวนมาตูมเดียว เป็นได้ชักตาตั้งตายคาที่ อดเป็นแล้วนาย้งนายกฯ

เออ... ได้ระบายแล้ว ค่อยหายเครียดไปหน่อย... สวัสดี

วโรทาห์: 27 ธ.ค. 2550