ปวงชนคือเกราะแก้ว...คุ้มภัย

๏ ในอ้อมกอด ขุนเขา ลำเนาป่า
พยัคฆา ใหญ่ยิ่ง ในสิงขร
ทะยานเหยียบ ทั่วป่า พนาดร
ยังอาทร แมกไม้ ในไพรพง

๏ แม้อินทรี เหินฟ้า นภากาศ
บินผงาด ท่วงท่า พญาหงส์
ประหนึ่งจ้าว เวหา สง่าทรง
ยังร่อนลง สู่ดิน ถิ่นนกกา

๏ จอมราชันย์ ครองแคว้น แดนประเทศ
ราชเดช เกรียงไกร ไปทั่วหล้า
แม้ครองยศ ครองทรัพย์ นับคณา
แพ้ครองใจ ไพร่ฟ้า ประชาชน

๏ ผู้ที่เป็น ยิ่งกว่า มหาบุรุษ
บริสุทธิ์ ผุดผาด ดังหยาดฝน
คือจอมทัพ จอมใจ ในกมล
อุทิศตน เพื่อราษฎร์ ชาติไผท

๏ ขอเพียงหวัง ตั้งมั่น จะฟันฝ่า
นำประชา หลีกพ้น ความหม่นไหม้
ให้พ้นทุกข์ พ้นโศก ปราศโรคภัย
ข้ามไศล โขดเถิิิน ดำเนินแนว

๏ คือบุรุษ สุดงาม ตามระบอบ
ประพฤติชอบ ดีีเลิศ ประเสริฐแล้้ว
ดังหยาดเพ็ชร เกร็ดดาว สกาวแวว
ปวงชนคือ เกราะแก้ว จักคุ้มภัย

วโรทาห์: ๒๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๐