Thursday, September 27, 2007

นวมทอง ไพรวัลย์



แม้เราไม่เคยรู้จักกัน แต่ต่างผูกพันด้วยจิตวิญญาณประชาธิปไตย
จึงรู้สึกเป็นยิ่งกว่าญาติสนิท
แม้เราไม่อยากให้ท่านจากไป แต่เราเคารพในการตัดสินใจของท่าน
ตามครรลองแห่งประชาธิปไตย
เราไม่อาจปล่อยให้ท่านจากไปอย่างอ้างว้าง แต่เราไม่ห้าวหาญเยี่ยงท่าน
จึงได้แต่เรียงร้อยถ้อยกวีเป็นบทกลอนสรรเสริญวีรกรรมของท่าน
จารึกไว้ในปฐพี ตราบฟ้าดินสลาย...

วโรทาห์: ๒๔ กันยายน ๒๕๕๐

๏ นวมทองผู้ผ่องผุด เอกบุรุษ ผู้กล้าหาญ
ทายท้าเผด็จการ เพราะใจรัก ในศักดิ์ศรี
นวมทองคือทองแท้ ไม่เคยแพ้ แก่อัคคี
แม้ชีพยังยอมพลี เพื่อประชา ธิปไตย

๏ ดวงใจอันกร้าวแกร่ง นั้นกล้าแข็ง ดุจเหล็กไหล
ฝ่าฟันภยันตราย ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน
วงศ์วานอันยิ่งใหญ่ จารึกไว้ คือไพรวัลย์
สู้ศึกไม่นึกหวั่น พรั่นระย่อ ต่อไพรี

๏ แท็กซี่ก็มีศักดิ์ ยังรู้รัก ในศักดิ์ศรี
ใครหาญมาย่ำยี ต้องกำราบ ให้ราบสิ้น
เลื่องชื่อระบือไกล จารึกไว้ ในแผ่นดิน
ควรคู่อัศวิน ของประชา น่าเชิดชู

๏ ชีพนี้ได้พลีไว้ เป็นแรงใจ ให้ต่อสู้
ลูกหลานจงรับรู้ ความขื่นขม ระทมไหม้
ภูมิหลังอันฝังลึก ความรู้สึก ที่ฝังใจ
ปวงชนต้องยิ่งใหญ่ ไม่ให้ใคร มาลบหลู่

๏ ผู้กล้าพลันลาลับ ไม่หวนกลับ มารับรู้
วิญญาณล่องลอยสู่ สรวงสวรรค์ บนชั้นฟ้า
กำเนิดยังภพใหม่ ในหมู่เทพ ทวยเทวา
เสรีที่ใฝ่หา ก็สุกปลั่ง มลังเมลือง

๏ หลับเถิดผู้แกร่งกล้า ปวงประชา ยังหนุนเนื่อง
ขบกันเป็นฟันเฟือง จะรุกรบ ไม่หลบลี้
นวมทองเป็นแรงใจ ให้หาญสู้ ผู้ย่ำยี
เผด็จการผู้กดขี่ ต้องพ่ายแพ้ แก่นวมทอง

วโรทาห์: ๑๓ กันยายน ๒๕๕๐



No comments: