๏ มือหนึ่งอุ้มลูกน้อย อีกมือค่อย ประคองลูบ
ซบลงประจงจูบ แล้วกล่อมขับ จนหลับผล็อย
วางลูกแล้วหยิบดาบ จะออกปราบ พวกคนถ่อย
หญิงไทยไม่เคยถอย เข้าโรมรัน ไม่หวั่นเกรง
๏ ศักดิ์ศรีสตรีไทย ไม่ยอมให้ ใครข่มเหง
อุ้มลูกผูกกระเตง ยังออกศึก อย่างฮึกหาญ
หน้าไหนไม่นึกพรั่น ขอฟาดฟัน เผด็จการ
แผ้วทางให้ลูกหลาน ได้เติบใหญ่ ในแผ่นดิน
๏ ลูกรักคือดวงใจ ทั้งรักใคร่ ใฝ่ถวิล
ห่วงหาเป็นอาจิณ เฝ้าปกป้อง ประคองขวัญ
เคียงบ่ากับสามี คอยเป็นศรี คู่ชีวัน
แนบข้างไม่ห่างกัน ดุจจันทรา คู่อาทิตย์
๏ ยอดหญิงในดวงใจ พธูไทย ในดวงจิต
อิงแอบแนบสนิท เป็นคู่ครอง ในห้องหอ
ภัสดาถึงคราเศร้า เธอเคลียเคล้า เฝ้าพะนอ
ทักษิณยังระย่อ ยอประณต พจมาน
วโรทาห์ (๒๐ กันยายน ๒๕๕๐)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment