25 พฤษภามันมากับพระ

เซ็งเป็นบ้ามันมาอีกแล้ว เผลอแป๊บเดียวก็ถึงเวลากู้ชาติครั้งใหม่ 25 พฤษภามันมากับพระ ทั้งมหาลิ้ม มหาลอง แบ็คอัพด้วยกองทัพธรรมอันน่าสะพรึงกลัว เป็นอันว่า 3 สีของธงชาติมันลากมาเล่นจนครบหมดเรียบร้อย

หลังจากชิมลาง ลองม็อบมา 2 ครั้งที่ม.นกเขาแถวท่าพระจันทร์ ทำยังไงก็ปลุกไม่ขึ้น ทำยังไงนกเขาก็ไม่ยอมขัน แป๊ะก็ได้แต่นั่งเก๊กซิม จะเดินหน้าก็ไม่ได้ จะถอยหลังก็ไม่ดี ขืนอยู่กับที่ก็ยิ่งตายไปใหญ่ เจ้าหนี้มาไล่ตามทวงอยู่เหย็งๆ

การงานก็ขัดๆเขินๆ การเงินก็กำลังย่ำแย่ ถ้าไม่ม็อบก็ไม่มีเงินใช้ เหตุการณ์ก็ไม่สุกงอมซักที สื่อตีเท่าไหร่ก็ยังไม่ได้ที่ ยิ่งนานไปฝ่ายลุงหมักก็ชักจะกินแดนมากเข้าๆ ขืนปล่อยให้ลงประชามติได้ ก็เ๊น่าสนิทกันพอดี
เลยเหลืออยู่ทางเดียว ต้องป่วนให้มันยุ่งเข้าไว้ ทำทางให้พวกเดียวกันออกมาปฏิวัติ

ไหนๆจะป่วนแล้วก็เลยมั่วนิ่ม กะหาเงินใช้ซักก้อน ส่งอาตี๋ไปไถเงินเจ้าพ่อน้ำเมา แต่เที่ยวนี้ผิดคาด นอกจากหมูไม่กลัวน้ำร้อนแล้ว ยังตอกหน้าแงกลับมาอีกต่างหาก บอกให้ไปถามป๊าเอ็งหน่อย ว่าจะป่วนไปถึงไหน ป่วนให้ได้อะไรขึ้นมา เป็นอันว่า เสียฤกษ์ตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มป่วน

ก่อนออกศึกใหญ่ก็ต้องปลุกขวัญกันหน่อย โผล่หน้าอูมๆออกจอทีวี คร่ำครวญออดอ้อนสาวก ว่าศาสดายามนี้นั้นแสนจะชีช้ำ สู้เพื่อบ้านเพื่อเมืองจนประเทศชาติใกล้จะล่มจม ยังไม่มีใครมาเห็นใจ ครั้งนี้จะขอสู้เป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่ชนะก็จะสู้ต่อไปไม่ยอมเลิก เอ๊ะ..พูดยังไงของมัน

สาวกได้ฟังถึงกับร้องไห้โฮ คร่ำครวญอย่างน่าเวทนา ราวกับว่าบิดามารดากำลังจะจากไป เล่นเอาแป๊ะถึงกับหน้าซีด ใจหายลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม รีบห้ามว่าเฮ้ย อั๊วยังไม่ได้ตาย ที่พูดนี่หมายความว่าให้โอนเงินเข้าบัญชีมา สาวกได้ฟังแล้วก็เข้าใจรีบโอนเงินไปให้มิได้รอช้า

เริ่มม็อบวันแรกแป๊ะก็แทบบ้า กะขนคนมาเป็นแสนมันมา 3 พัน คมชักเละยังอุตส่าห์ตีให้ 5 พัน มติโฉดเกเพิ่มเป็น 1 หมื่นเอ้า มันก็ยังน้อยอยู่ดี มากันแค่นี้จะไปทำผีอะไรได้

พอเริ่มเคลื่อนขบวนก็มีรายการพิเศษ สาธิตไทยฆ่าไทยให้คนไทยดู แสดงกันสดๆไม่มีสแตนด์อิน เล่นจริง เ็จ็บจริง หัวแตกจริง เข้าโรงพยาบาลกันจริงๆ สะใจคอซาดิสต์กันถ้วนหน้า เสียอย่างเดียว ดาราไม่ได้รับเชิญพลอยมาซวยไปด้วย ลุงแก่ๆเดินอยู่ดีๆ โดนเด็กแป๊ะลากไปตื้บซะเลือดอาบ อหิงสา..อหิงสา

เอ้า..อหิงสาไม่ได้แปลว่าไม่สู้ใคร นั่นมันอหิงสาของคานธี แต่เวอร์ชั่นแป๊ะมันอีกเรื่อง อหิงสาแปลว่าแรงมาก็แรงไป มีดไม้มันต้องพร้อมมือ ระเบิดพาวเวิร์เจลต้องอย่าให้ขาด มันตีมาหนึ่งต้องคืนไปสอง ทบต้นทบดอก เผลอๆมีคิดกำไร ค่าน้ำร้อนน้ำชาอีกต่างหาก ต้องอย่างนี้มันถึงจะอหิงสา..อหิงสา

สาวกไฮโซ อาซ้ออาซิ้มถึงกับครั่นเนื้อครั่นตัวร้องไอ๊หยา อั๊วจามากู้ซาก ม่ายซ่ายมาพะบู๊ ว่าแล้วก็ทะยอยกันชะแว๊บ แทรกกายไปกับความมืด เผ่นหนีหน้าตั้ง อยู่ให้โง่ทำไม เดี๋ยวเจอลูกหลงหัวร้างข้างแตก กลับบ้านยังมียกสองจากสามีอีกละซวยตาย

ฝ่ายชาวบ้านที่ขนมาจากต่างจังหวัดก็แตกตื่น ตั้งท่าจะกลับบ้านให้ได้ ก็ตอนแรกตกลงราคากันที่เดินขบวนอย่างเดียว ไม่มีคิวบู๊นี่หว่า รู้อย่างนี้คนแก่คนเฒ่าใครเขาจะมา เป็นอันว่าพูดกันไม่รู้เรื่อง ต้องรีบเอารถบัสที่ขนคนมา ไปซุกแทบไม่ทัน

ช่วงหัวค่ำลุงลองรับหน้าที่เดี่ยวไมโครโฟนจ๋อยๆ ลีลาก็ไม่เบา โกหกกันไฟแลบ แหกตาพวกเดียวกันว่ามีเด็กแว้นขี่มอร์ไซต์ 300 คัน เตรียมตัวจะมาเยี่ยมเยียน ห้ามออกนอกวงสายสิญจน์เด็ดขาด เล่นเอาสะบัดร้อนสะบัดหนาวไปตามๆกัน เลยค่อยๆทะยอยชะแว๊บกลับบ้านไปอีกระลอก

พอแป๊ะมารับช่วงเอาตอน 2 ทุ่มคนเลยบางตาจนจำไม่ได้ เล่นเอาแป๊ะถึงกับปวดหัวจี๊ด คนยิ่งน้อยๆอยู่ ยังมาไล่กลับบ้านไปอีก เลยเหน็บลุงลองไปดอกใหญ่ หาว่าขายพรรคให้ทักษิณ ลุงแกได้ยินแทนที่จะโกรธ กลับฉีกยิ้มหน้าระรื่น ไม่รู้แกฟังภาษาไทยออกหรือเปล่า

ความจริงแกฟังรู้ แต่หน้าแกแสดงอารมณ์ไม่ได้ ตั้งแต่ไปฉีดยาผิดเส้น ตอนกำลังยิ้มให้สาวพอดี หน้าเลยถูกสตั๊ฟเอาไว้อย่างนั้น ใครด่าพ่อล่อแม่แกยังไง แกก็ยิ้มรับตลอดอย่างกับคนแปะยิ้ง ปัญญาไม่สู้จะแข็งแรง เล่นเอาคนด่าหมดอารมณ์ไปตามๆกัน

มาครั้งนี้ต้องถือว่าเป็นนิวแป๊ะ เอาธรรมนำหน้ามีดพร้าเหน็บหลัง สั่งสาวกให้เอาใจเป็นประธาน แต่ไม่บอกว่าเอาอะไรเป็นกริยา อะไรเป็นกรรม ทุกคนฟังแล้วก็นั่งงง แต่ทำเป็นเข้าใจ เลยโดนแป๊ะพาซิ่งย้อนศรซะตาเหลือกตาค้าง

ก็แป๊ะแกเล่นเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไม่มีเกรงใจใคร จากต่อต้านการแก้รัฐธรรมนูญ จู่ๆก็ไม่เอาแล้ว จะล้มรัฐบาลลูกเดียว จากกู้ชาติอยู่ดีๆ ยังไม่ไปถึงไหน จู่ๆบอกไม่เอาแล้ว จะสร้างชาติใหม่ เรียกว่าต้องติดตามกันนาทีต่อนาที ยิ่งกว่าเล่นหุ้นซะอีก ล่าสุดนี่เอาอีกแล้ว จะทำสงครามศักดิ์สิทธิ์ไปโน่น

สาวกฟังไปฟังมาชักจะใจแป้ว เกิดอะไรขึ้นกับศาสดาเราซะแล้ว ตั้งแต่ไปบวชมานี่ชักจะพูดเพ้อเจ้อ พูดอะไรฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ดูไปดูมาศาสดาท่าจะก่งก๊ง

หรือว่าแกเพี้ยนเพื่อชาติไปซะแล้วก็ไม่รู้

วโรทาห์: 28 พ.ค. 51