๏ ทอดกายลงท่าวทบ
อีกศพแล้วทแกล้วกล้า
๏ ท่วมพื้นพสุธา
มันฆ่าเข่นไปเซ่นผี
จะต้องทนอีกกี่ปี
๏ รบกันอีกกี่ที
ถึงศึกนี้จะบันเบา
๏ แค้นนักมันแค้นใจ
คือแค้นไทยมันฆ่าเรา
๏ ศพแล้วอีกศพเล่า
จนกองเท่าภูเขาเถิน
๏ ใจคอหนอทำคน
ให้อับจนหนทางเดิน
๏ แค้นใจมันเหลือเกิน
อีกเมื่อไรจะแค้นจาง ฯ
วโรทาห์: ๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๑
No comments:
Post a Comment