ว้า...วัยรุ่นเซ็ง เห็นข่าวเจ้าจ้อนจอมป้ายสีแห่งพรรคอมาตยาธิปัติย์ ประกาศยุติการลากใส้ 6 ตุลาอย่างเป็นทางการแล้ว บอกตรงๆว่า..เซ็งจริงๆ ก็แหม..กำลังเข้าไคลฯอยู่เชียว ดั๊นมาถอดใจซะดื้อๆ เสียแรงลุ้นอยู่ตั้งนาน ด้วยความสอดรู้สอดเห็น อยากรู้ว่าใครหนอ..มันสั่งฆ่าประชาชน
หะแรกก็ทำเป็นขึงขัง ทำท่าจะเป็นจะตาย เข้าปล้ำคลุกวงใน กะโน้มคอลุงหมักลงมาขอโทษให้ได้ เรื่องที่แกบอกว่าเห็นคนตายแค่คนเดียว ราวกับว่าถ้าแกเห็นคนตายหลายคนแล้ว ชาวบ้านจะอิ่มท้องอย่างนั้นแหละ
พูดถึงเรื่องขอโทษขอโพยทีไร อดไม่ได้ที่จะต้องนึกถึงบุรุษผู้เชื่องช้าแต่กัดเจ็บ ตอนนั้นดันมั่วนิ่มไปงุบงิบเซ็นต์แต่งตั้งถนอม พอชาวบ้านจับได้คาหนังคาเขาเลยเป็นเรื่อง ลุกขึ้นมาจี้ให้ขอโทษ ขนาดนั้นแกยังดื้อตาใส เอาหัวชนฝาว่าไม่ผิด ทำไมต้องขอโทษ พอถูกรุกหนักเข้าถึงยอมเอ่ยว่าเสียใจแต่ไม่ขอโทษ แต่ชาวบ้านก็ยังไม่ยอมอยู่ดี
ตอนนั้นยังอุตส่าห์มีอาจารย์แถวท่าพระจันทร์นี่แหละออกมาช่วยแถ บอกว่าเสียใจหรือขอโทษมันก็เหมือนกันแหละ เออ.. ก็ถ้ามันเหมือนกันก็ขอโทษเขาไปซะสิ จะมายักกะสายยืนกระต่ายขาเดียวว่าเสียใจอยู่ทำไม ให้มันขุ่นใจกันเปล่าๆ
ถ้าแน่จริงต้องอย่างลุงหมักของข้า ไม่เสียใจและไม่ขอโทษ ก็งานนี้แกไม่ผิดจริงๆ จะมาแถให้ยอมรับผิดไปได้ยังไง พอลุงแกไม่ยอมเข้าจริงๆ เลยต้องตกกะไดพลอยโจน จำใจหันไปขุดเรื่องอดีตอย่างแกนๆ ทั้งๆที่เสียวสันหลังแทบตาย สุดท้ายก็เกือบได้เรื่อง
โธ่เ๊อ๊ย...เห็นหางแพล็มๆออกมาแล้วเชียว กำลังลุ้นให้จับหางลากออกมา ให้เห็นกันโจ๋งครึ่มทั้งตัวเป็นๆ อยากรู้จริงๆว่าหน้าตาจะน่ารักน่าชังซักขนาดไหน ใจคอจะลากต่ออีกซักนี๊ดดด.. ก็ไม่ได้ เล่นปล่อยให้อารมณ์ค้างเฉย
ที่มันกลับตาลปัตรไปได้ถึงขนาดนี้ เห็นเค้าว่าประดาบแห่งไฮ-ทักษิณนั่นแหละทำเสียเรื่อง อยู่ดีไม่ว่าดีไม่มีใครไปเชิญซักหน่อย ดันมาช่วยขุดอย่างเอาเป็นเอาตาย ขุดไม่บันยะบันยัง ขุดจนไปจ๊ะเอ๋กับกระดูกบรรพบุรุษของแมลงสาบเข้า เลยวงแตก เสียงลูกอีช่างขุดร้องอิ๊บ..หาย แล้วทิ้งจอบทิ้งเสียมเผ่นหนีกันอุตลุต กระเจิดกระเจิงกันไปคนละทิศละทาง
อีกบางเสียงก็เสริมว่า เหตุผลอีกอย่างคือ บรรพบุรุษของพวกมันได้รับความเดือดร้อนแสนสาหัส เพราะถูกชาวบ้านก่นด่าจนแทบเสียผี เลยมาเข้าฝันด่าลูกหลานซะเสียคน ก็ชาวบ้านเค้ากำลังเดือดร้อนไม่มีจะกิน มันยังดันมาขุดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ แทนที่จะมาสนใจปากท้องชาวบ้าน
พอจุดกระแสไม่ติด ลากน้าหมักไปลงนรกไม่ได้ แถมตัวเองจะลงนรกไปซะเอง เลยเบนเข็มมันดื้อๆ ตั้งท่าจะมาป่วนน้ามิ่งแทน เอาละวา.. ชักจะเป็นห่วงน้ามิ่งขึ้นมาตะหงิดๆแล้วซิเรา ยิ่งนิ่มๆติ๋มๆพูดจาไม่ค่อยเป็นเหมือนชาวบ้านเขาซะด้วย
เสียดายจริงๆ ที่ฝ่ายเราก็ซื่อบื้อ ดันออกมาผสมโรงช่วยพวกมัน อัดลุงหมักไปซะหลายดอก ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าพวกมันไม่ได้เจ็บร้อนแทนพวก 6 ตุลาซะหน่อย แค่จะหาเรื่องถล่มน้าหมักให้เสียรังวัด เผื่อฝันลมๆแล้งๆจะเป็นจริง ครม.เงาได้เป็นครม.คนซะที
ธรรมชาติของพวกนี้ ปากมันว่างได้ซะเมื่อไหร่ ถ้าพวกเราฉลาดซะหน่อย รู้ว่าเรื่องนี้มันไม่ระคายผิวอยู่แล้ว ก็ควรจะปล่อยให้มันกัดต่อไปเรื่อยๆ พอให้หายคันปาก จะได้ไม่แส่ไปหาเรื่องอื่นต่อ ลุงหมักก็จะได้มีเวลามาทำงานทำการ แก้ปัญหาปากท้องให้ชาวบ้านได้มีอยู่มีกิน
เรื่องเจ้าวันนั่นก็อีก ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนา ดันเป็นพวกเรามาล่อกันเอง เปิดโอกาสให้พวกมันผสมโรงเข้ามาป่วน ทำเนียนเป็นพวกเราเข้ามาด่า แต่แปลกอยู่อย่าง งานนี้พรรคโบราณขอบาย ไม่ยักกะมาช่วยป่วน ไม่รู้ว่า เห็นเป็นเรื่องเล็ก หรือว่ากลัวพ่อเจ้าวันกันแน่
สังเกตุให้ดี เที่ยวนี้มาแปลก บันไดสู่มท.1ของน้าเหลิม ทำไม๊มันโรยด้วยกลีบกุหลาบซะขนาดนั้น ไม่มียี้ไม่มีป่วนจากครม.เงา ดูมันเกรงๆกันอยู่ในที นี่ถ้าไม่ใช่ว่าถูกน้าเหลิมกำกล่องดวงใจเข้าให้ ก็คงอยู่ที่ศักดิ์ศรีมันข่มกัน
ไม่รู้ว่า เทพเทือก ไปทำอะไรไว้ ทำไมต้องเกรงใจ ดร.เฉลิม อยู่บำรุง...
วโรทาห์: 24 ก.พ. 51
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment