๏ สื่อเอยพวกสื่อชั่ว สื่อชาติชั่ว มันตัวดี
สื่อชั่วตัวอัปรีย์ สื่อภูติผี จากโลกันตร์
เกลียดคนมันก่นด่า ไม่ต้องหา จรรยาบรรณ
ด่าคนได้ทุกวัน มันด่ากัน จนบรรลัย
๏ เกลียดใครมันไล่เห่า จุดไฟเผา กะเอาตาย
บ้านเมืองจะฉิบหาย จะวอดวาย ก็ช่างมัน
ขอเพียงแค่สุดท้าย พวกกูใหญ่ ก็แล้วกัน
ปากว่าสมานฉันท์ แต่กัดคน จนวุ่นวาย
๏ คุยทั่วว่าตัวเก่ง ชมตัวเอง ไม่นึกอาย
โชว์โง่เป็นวัวควาย ยังให้ร้าย ทำลายคน
นับวันมันยิ่งบ้า ทำเหมือนหมา ยกหางตน
ยกตัวว่าเหนือคน เที่ยวยกตน ว่ารู้ธรรม
๏ มุ่งทำแต่กรรมชั่ว ไม่นึกกลัว เลยเวรกรรม
ทำตัวชั่วระยำ ทำตัวต่ำ จนเหลือเดน
คิดเป็นแต่เรื่องชั่ว ชั่วแสนชั่ว ก็คิดเป็น
หลงตนเป็นคนเด่น ทำตัวเป็น เช่นดวงดาว
๏ ทำเป็นผู้ดีจัด แท้ก็ซัด แต่ของคาว
นิยมเรื่องอื้อฉาว ชอบลงข่าว คาวโลกีย์
ข่าวดีมันเอาเบี้ย ข่าวเฮี่ยเฮี่ย มันลงฟรี
แท้จริงมันพวกผี เหลือบริ้นไร ที่ไชชอน
๏ เป็นฐานันดรสี่ หรือเป็นผี พเนจร
เที่ยวเร่คอยหลอกหลอน พเนจร ไปหลอกคน
กรรมใดที่ใครก่อ กรรมนั้นหนอ จะติดตน
กรรมนั้นมันจำคน ตามติดตน ไปจนตาย !!!
วโรทาห์ (๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๐)
แก้ไข: ๑๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment