ยามใหญ่..ชักจะร่อแร่

และแล้วก็มาถึงวันนี้ที่รอคอย 25เมษาประชายามรวมใจ จัดขึ้นมาครั้งนี้เป็นครั้งที่ 2 หลังจากที่ประสบความสำเร็จอย่างงดงามมาแล้วจากครั้งที่หนึ่ง แต่งวดนี้มาแนวสยองนิดๆ เพราะเพิ่งผ่านงานอมนกมาหมาดๆ ชาวบ้านยังใจแป้ว อกสั่นกันยังไม่หาย งานนี้สาวๆเลยไม่กล้าโผล่ มีแต่สาวแก่กับแม่ประเทือง ที่รีบกระดี๊กระด๊าแห่มากันยกใหญ่ เผื่อว่าจะมีฟลุค

แต่มานับรวมหลงจ้งเก๋าเจ้งแล้ว ก็ยังหายหัวกันไปตั้งเยอะ นี่ขนาดว่าได้นักบวชนอกรีต มาเสริมทัพอีกตั้งหลายหัว ยังบางตาเห็นเป็นกระจุกอย่างกับหัวนกตะกรุม แป๊ะเห็นแล้วก็แทบจะลมใส่ ส่ายหัวดิ๊กจนพุงกระเพื่อม แล้วล้งเล้งซะดังลั่น ไอ๊หยา..ซี้เลี้ยว ถ้ามากันหร็อมแหร็มอย่างนี้ แล้วเมื่อไหร่มันจะมีเรื่อง

ขนาดนั้นเจ้าคนที่ชื่อใสแต่หน้าด๊ำดำ ยังมาทำปากเก่ง คุยโวว่าคราวหน้าจะย้ายก้นออกไปสุมหัวกันกลางแจ้ง เลยเจอแป๊ะทิ่มซะหงายเก๋ง บอกว่าน้อยๆหน่อย ยิ่งมายิ่งน้อยอย่างนี้ยังมีหน้ามาคุยโม้ ถ้าจัดคราวหน้าอย่าหาว่าดูถูก เตรียมเสื่อไปปูนั่ง ตั้งวงจั่วป๊อกเด้งซะยังจะเวิร์คกว่า ว่าแต่จะมากันครบขาหรือเปล่าเหอะ

สาเหตุที่มาน้อย เห็นเค้าว่านอกจากกลัวอาจารย์นกแล้ว เจอหนังสติ๊คยิงกบาลไปคราวที่แล้วก็มีส่วน จนป่านนี้ยังขยาดกันไม่เสร็จ แล้วไหนจะการแสดงก็หดหายไปจนเกลี้ยง เหลือแต่น้าหงาตัวเดียวอันเดียวยืนอยู่เดี่ยวโดด รับหน้าเสื่อโซ้ยกีร์ต้าจนมือแทบหงิก ตาดำยิ่งไม่สามัคคีกันอยู่ พอถึงคิวได้ขึ้นจ้อเลยเมาหมัด หันไปจวกศักดินาซะเละตุ้มเป๊ะ เล่นเอาคนฟังมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เอ๊ะ! เรามาผิดงาน หรือมันพูดผิดที่กันแน่หว่า

การแสดงอีกอย่างที่เสียดายกันสุดๆ คืองิ้วการเมืองอันอลังการ คราวก่อนแสดงฉากกราบแผ่นดิน ฮากันจนงอก่องอขิง ถือว่าสร้างสรรค์กันสุดๆเท่าที่สมองจะคิดได้ พ่อยกแม่เล้าเลยคอยลุ้นกันตัวโก่ง กะว่างวดนี้ ยังไง๊ยังไงต้องมีฉากอมนก แต่ที่ไหนได้ มันยกโรงหนีไปดื้อๆ ทำเอาอารมณ์ค้างเติ่งไปตามๆกัน

พูดถึงเรื่องปากเก่ง ชั่วโมงนี้ยังไม่มีใครกินแป๊ะลง ขนาดว่าศาลท่านคาดโทษ เอาปูนหมายหัวไว้แล้ว ดูมันกลัวซะเมื่อไหร่ มาเที่ยวนี้ ยังออกลูกจ้อในแนวถนัด ยักสูงลงมากินต่ำ เปิดถ้วยแทงกันเห็นๆ แม่ยกชอบใจตีมือเป่าปากกันเฟี้ยวฟ้าว กะจะยุให้เข้าคุกไปไวๆ แต่ไม่ได้แอ้มแป๊ะหรอก งวดนี้มันนกรู้ ไม่พาดพิงชื่อใครให้เสียศูนย์ ไม่งั้นงานเข้ามาอีก เห็นทีจะรับไม่ไหว ช่วงนี้เลยปิดประกาศงดรับงานไปพลางๆก่อน สรุปว่ายังไงๆก็ยังกลัวตาย

เที่ยวนี้ไม่เหมือนเที่ยวก่อน มือชั้นแป๊ะมันต้องมีแผน คนน้อยยังไงก็ต้องแบ่งเป็น 3 ชุด ชุดแรกพวกแก่ๆเข้าไปนั่งป๋อหลอ เจี๋ยมเจี้ยมอยู่ในห้องประชุม ทำทีทำท่าว่าชุมนุมกันอย่างสงบ ชุดที่สองนี่สำคัญ ไปตั้งประจัญหน้าอยู่ที่ประตูใหญ่ด้านสนามหลวง รับหน้าเสื่องานสำคัญ ปาหินใส่พวกต่อต้าน เผลอๆก็ปาขี้ใส่ให้มันเหม็นโฉ่กันไปทั้งงาน

เพื่อให้ชัวร์ป้าด ชุดที่สามนี่สั่งมาเป็นพิเศษ ส่งเข้าไปมั่วทำเนียนเป็นพวกต่อต้านที่สนามหลวง ตั้งหน้าด่าทอพวกแป๊ะ เอาให้หยาบสุดๆ เท่านั้นยังไม่พอ ถ้าจะให้เจ๋งมันต้องโชว์จู๋ งานนี้จะใช้ลุงฟันหลอก็กลัวเค้าจำได้ เลยต้องจ้างหน้าใหม่มาสวมบท ให้ช่างภาพที่เตรียมไว้ ถ่ายรูปกันพรึ่บพรั่บ เป็นที่มาของแอ็คชั่นอันแสนเท่ห์ ในลีลาเด็ดสะเด่า กับมุมภาพตระการตาระดับเทพ พอๆกับถ่ายทำในสตูดิโอยังไงยังงั้น

พอได้เวลา ปฏิบัติการปาหินก็เริ่มขึ้น แม่นยังกะจับวาง นักข่าวที่ไปมั่วอยู่ฟากสนามหลวง เจอเข้าไปเต็มๆเล่นเอาเลือดหยดติ๋ง ล้มลงดิ้นพราดๆ ยังกะปลาช่อนถูกทุบหัว บางคนก็ว่าดี..สม ทียังงี้มาทำข่าวกันคึกคัก แต่ทีตอนนปก.ชุมนุม มันหายหัวกันไปจ้อย ทีนี้พอมันสุมหัวกันเยอะจัด ปาไปมั่วๆยังไงก็ต้องโดนเข้าซักหัวแหละน่า

แต่แหล่งข่าวแฉว่างานนี้ไม่ใช่ปามั่ว แป๊ะสั่งให้ล็อคเป้าปาใส่นักข่าวโดยเฉพาะ มันจะได้เล่นข่าว เอาให้ดังไปสามบ้านแปดบ้าน ยิ่งพวกนี้ชาวบ้านเค้าเอาปูนหมายหัวไว้แล้ว มันเลยยิ่งเล็งง่าย หลังเสร็จงาน แป๊ะยังตามไปเยี่ยมที่โรงพยาบาล จ่ายกันเห็นๆ เอาไปเลย 2 หมื่น แอนตาซิลมาเอง เดี๋ยวจะหาว่าไม่แน่จริง

ไฮไลท์งานนี้มันอยู่ที่ปาอึ ทั้งชาวบ้านทั้งตำรวจ กำลังส่ายหัวหลบลูกหินกันด๊อกแด๊กๆ เผลอๆไม่ทันระวังตัว มันจัดมาเป็นถุงใหญ่ ลอยละลิ่วแตกโพล๊ะกลางอากาศ แตกกระจายยังกับโทมาฮอว์คถล่ม รัศมีทำลายล้างกว้างไกล บาดเจ็บล้มตายกันเป็นเบือ เครื่องแบบตำรวจเปียกมะล่อกมะแล่ก นี่เรียกว่ามาทั้งเนื้อทั้งน้ำ ต้องฝีมือระดับพระกาฬ มันถึงจะได้น้ำได้เนื้อซะขนาดนี้ แล้วกลับถึงบ้าน เมียจะจำกลิ่นได้ไม๊นี่

คดีอุกฉกรรจ์สั่นประสาท แต่ทำท่าว่าตำรวจจะคว้าน้ำเหลว เพราะจับมือใครดมไม่ได้ ก็แน่หละ ใครมันจะกล้าดม กำขี้ดีกว่ากำตด แต่งานนี้ขอกำตด ไม่มีใครยอมกำขี้ สื่อเสี้ยมก็ยังทำหน้าที่กันอย่างเยี่ยมยอด ออกข่าวมั่วทันทีว่าถุงขี้ถูกปามาจากสนามหลวง

ดีที่ผู้สันทัดกรณีรีบออกมาสวนหมัดว่า เหงกแน่ะ! แนวสะเก็ดระเบิดมันพุ่งไปทางสนามหลวง แสดงว่าปามาจากธรรมศาสตร์ชัดๆ..แต่อย่างว่า จะไปเอานิยมนิยายอะไรกะสื่อสมัยนี้ ขนาดช่างภาพถูกปาหัวที่สนามหลวง มันยังแหกตาว่าพวกสนามหลวงไปปามาจากธรรมศาสตร์ เออ..เอาก๊ะมัน

เห็นชัดๆว่างานนี้แป๊ะกะจะกินควบ 2 ต่อเข้าฮอร์ส นอกจากได้ปลอบขวัญพวกกันเองแล้ว ยังได้ป้ายขี้ให้ฝ่ายตรงข้าม จัดฉากฟ้องชาวบ้านว่า เห็นไม๊พวกมันชุมนุมกันอย่างเรียบร้อย แต่ฝ่ายตรงข้ามต่างหากมาเล่นหยาบ..แต่โทษทีเหอะแป๊ะ นอกจากพวกสื่อเสี้ยมกับพวกแมลงสาบแล้ว ชาวบ้านไม่มีใครรับมุขหรอก ใครเค้าไปสนใจว่าชุมนุมเรียบร้อยหรือไม่เรียบร้อย แค่มาม็อบมาป่วนชาวบ้านเค้าก็ด่าเปิงแล้ว ต่อให้นั่งพับเพียบชุมนุมกันเรียบร้อยยังไง ก็โดนด่าอยู่ดี

ตอน 2 ทุ่มครึ่งฝนตกลงมาห่าใหญ่ อะไรๆมันก็ค่อยๆไหลไปรวมกัน เห็นหางโผล่อยู่ไหวๆ อ้าวนั่นมันพะจุ๊งนี่หว่า สื่อเลยตามประทีปโคมไฟไปถามดู ว่าก๊อกๆๆมาทำไม มันรีบตอบว่าเปล่า แค่มาดูให้รู้จริง ไม่อยากฟังจากสื่อ อ้าว..แล้วที 3 จังหวัดภาคใต้ ทำไมฟังจากสื่อ ไม่ไปดูเอง..แต่งานนี้ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าแป๊ะ ว่าที่มันมานี่กะมาเช็คยอด กันแป๊ะไม่ให้มั่วนิ่ม อย่างคราวที่แล้วมา 4 พัน ตั้งเบิกไป 4 หมื่น งวดนี้เห็นทีคงเบิกได้แค่ 2 พันตามจริง

ย้อนไปก่อนงานเริ่ม ตอนกำลังโพล้เพล้ สุภาพสตรีเช้งกะเด๊ะนางหนึ่ง กระเย้อกระแหย่งอยู่ทางประตูท่าพระอาทิตย์ อุตส่าห์นัดเพื่อนไว้ไม่มีใครมาซักคน ความที่ทุกคนก็กลัวถูกจับเอาไปอมนก บรรยากาศเลยวังเวง ยังกะเข้าถ้ำเสือแดนมังกร หันรีหันขวางไม่รู้จะทำยังไง จะเดินหน้าก็กลัวจัง จะถอยหลังก็เสียดาย

ยึกยักอยู่ครู่ใหญ่จนได้เรื่อง ก็คุณเธอเล่นไปยืนอยู่ใกล้มุมตึก จู่ๆก็มีชายลึกลับโผล่พรวดออกมายังกะผีพุ่งใต้ เล่นเอาใจหายหล่นวูบลงไปกองอยู่ที่ตาตุ่ม วุ้ยว้ายตาเถรหก รีบหลับตาปี๋คิดว่าเสร็จมันแน่ นึกแล้วก็เสียใจว่าไม่น่ามาเล้ยเรา

เอาวะ อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไหนๆจะไม่รอดแล้ว ก็ขอดูหน้าให้ถนัดตาซักหน่อย พอลืมตาขึ้นมา อ้าว! จารย์อ้วนตาตี่บ่อมิไก๊นี่เอง ค่อยใจชื้นขึ้นมาเป็นกอง รีบประนมมือแต้ พร้อมกับเอ่ยปากขอความช่วยเหลือ

"จารย์ใหญ่ขา..ช่วยพาแอนไปส่งหอประชุมใหญ่ด้วยเถอะค่ะ..แบบว่ากลัวจารย์นกเขาอ้ะ"

จารย์อ้วนกระพริบตาถี่ๆ ทำหน้างงๆ หันไปมองรอบๆจนแน่ใจว่า แอนที่เธอพูดถึงไม่ใช่บุคคลที่สาม เลยหันมาทำตาเขียวปั้ด แล้วแหวใส่ซะดังลั่นก่อนผละจากไป

"โอ้ย..รุ่นนี้แล้ว..ไม่ต้องกลัวหรอก ป้า!"

"!!! เพล๊ง !!!"

==========
วโรทาห์: 27 เม.ย. 51