เสียงครวญจากแป๊ะ...

เข้าเป้า ต้องบอกว่าเข้าเป้า อุตส่าห์เอาธรรมะนำหน้า ต่อสู้เพื่อบ้านเพื่อเมือง เก็บหอมออมริบมาหลายปี เบาะๆก็ได้มาแล้ว 3 คดี ยืนพื้นไว้ก่อน 6 ปี ตุนไว้ในกระเป๋าเรียบร้อย นี่ยังไม่นับที่จ่อรอคิวอยู่อีกเป็นกะตั้ก ถ้าไม่คิดอะไรมาก ลุ้นให้ได้อีกซัก 2 คดี ขอแค่สี่ซ้าห้าปี แป๊ะก็สบายแฮ

ว่างเมื่อไหร่เดินตัวปลิวเข้าคุก ไปนั่งกินนอนกิน ตีซะีว่าขี้หมูขี้หมาต้องมี 10 ปีขึ้น โผล่หัวกลับออกมาอีกทีก็แก่งั่ก ยิ่งกว่าลุงหมักตอนนี้ซะอีก ถึงตอนนั้นไม่ต้องไปพูดกันแล้วเรื่องกู้ช่งกู้ชาติ งกๆเงิ่นๆคอยลุ้นไม่ให้ลื่นหกล้ม หัวฟาดคอห่านตายคาส้วม เอาแค่นี้ก็ขี้คร้านจะมีเรื่องให้ได้ลุ้นได้เสียวกันทุกวี่ทุกวัน ไม่เว้นวันหยุดนักขัตฤกษ์

ภาระเพื่อบ้านเพื่อเมือง ถือเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ จำได้ไม๊พี่น้อง แป๊ะเคยหลุดปากไปว่า ตายเป็นตายเจ๊งเป็นเจ๊ง ก็เป็นที่น่ายินดีที่สุดในโลกว่า จะได้สมพรปากกันในไม่ช้านี้ เสียแต่ว่าก่อนตายมันมีดิ้น นอนพะงาบๆ จะตายมิตายแหล่ อยากจะเจ๊งแทบตายมันก็ไม่ยอมเจ๊ง ทรมานทรกรรม เหมือนหมาแมวถูกรถทับ ดิ้นกระแด่วๆอยู่กลางถนน

พักนี้ไม่รู้เป็นไง ปากน่ะมันยังกล้าอยู่ แต่ขามันสั่นๆ ใจมันหวิวๆชอบกล นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย ตื่นมากลางดึกเหงื่อกาฬแตกพลั่กๆ เปียกไปทั้งตัวยังกับลูกหมาตกน้ำ เป็นอย่างนี้ทุกคืนไม่ได้เว้นวาง เพิ่งรู้ซึ้งนี่แหละว่าหมูที่ถูกส่งโรงเชือดน่ะ มันรู้สึกยังไง

นึกถึงสมัยก่อนตอนที่เป็นออร์กาไนเซอร์ จัดม็อบหลอกคนมาไล่ทั๊กกี้ ชัวร์ออกอย่างนั้น ใครจะไปรู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้ กะว่าขู่ซะทีสองที ก็ขี้คร้านจะรี่มาเจรจาต้าอ้วย หน็อย..ไม่นึกว่ามันจะไม่สน ปล่อยให้ตากแดดตากฝนแทบตาย ตกกะไดพลอยโจนแทบจะรากเลือด

ทีแรกแป๊ะก็กะว่าจะกู้ชาติเอามาใช้หนี้ กู้ไปกู้มาเล่้นเอาหนี้ท่วม ก็ม็อบพวกนี้มันมาให้ฟรีๆซะเมื่อไหร่ล่ะ ไหนจะค่ารถเทียวไล้เทียวขื่อ รับส่งกันถึงที่ ไหนจะน้ำท่าอาหารกล่อง ยังต้องรองกล่องโฟมด้วยแบงค์500อีกหนึ่งใบ ไม่งั้นมันฝืดคอ เจี๊ยะโบ่ยเลาะ แปลว่ากระเดือกไม่ลง พาลให้คิดถึงบ้านไม่อยากจะม็อบต่อ

ดีว่าแป๊ะไหวพริบเยี่ยม เลยพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส ขายเสื้อสู้ๆกะผ้าโพกหัวกู้ชาติ ผสมกับที่หลอกต้มคนมาซื้อหุ้นทีวี แล้วตลบหลังซ้ำอีกกระทอก หลอกให้กลับมาซื้อสมาชิก ไปกลับฟาด 2 เด้ง ล่อซะพุงปลิ้น ขนาดนั้น ยังร่อแร่ๆรายได้ไม่คุ้มค่าใช้จ่าย

ยังดีว่าได้เด็กอนุบาล หลงมาให้หลอกต่อ ล่อซะ 400 ล้าน เลยพอตู๊กันไปได้ หักกลบลบหนี้ คิดสะระตะ หลงจ้งเก๋าเจ้ง ยังขาดทุนกำไรอีกนิดหน่อย พอดีปฏิวัติได้ก็โล่งอก นึกว่าจะพ้นเคราะห์พ้นโศกกันซะที ปิดบัญชีล่อกำไรสบายบรื๋อ ที่ไหนได้ มันกินกันเช็ด ไม่แบ่งแป๊ะซักแดงเดียว

เจ้าเปยกะเจ้าบังนี่มันก็ยอดแสบ ล่อกันพุงกาง พอถึงเวลาเช็คบิล มันดำน้ำหนีกันไปดื้อๆ ทิ้งแป๊ะซื่อบื้อ ให้นั่งล้างชามใช้หนี้อยู่คนเดียว กินก็กินเยอะกว่าเค้า ถึงเวลาจ่ายยังมาทำงี่เง่า คอยดูเถอะ เจอเมื่อไหร่ แป๊ะจะนาบก้านคอซะให้หายแค้น

ที่ออกมาขู่ว่าจะปลุกม็อบกันน่ะ แป๊ะก็พูดไปยังงั้นเองแหละ รู้ๆกันอยู่ ขืนปลุกไปตอนนี้ก็รังแต่เชิญผีให้มาหลอกซะเปล่าๆ แต่มาคิดอีกที จะไม่ทำก็ไม่ได้ ไฟมันไหม้ลามติดก้นเข้ามาทุกทีๆ ทั๊กกี้เข้ามาป้วนเปี้ยนอย่างนี้ ไว้ใจได้ซะที่ไหน

เหมือนปล่อยเสือเข้าป่า ฝูงค่างอย่างแป๊ะก็หนาวขี้ จะโดนงาบวันไหนยังไม่รู้อนาคต จะนั่งนอนยืนเดินก็เสียวสันหลังวาบๆ ถ้าไม่ปลุกม็อบมาป้องกันตัว ก็ไม่รู้จะอยู่กันยังไง ทำเค้าไว้มาก ถึงเวลาเอาคืนมันก็ต้องสยองเป็นธรรมดา แต่ยังไม่รู้ว่าเป่านกหวีดเที่ยวนี้ จะมียามย้ายก้นมากันซักกี่คน

ไม่ต้องดูอื่นไกล สมัยที่นปก.จัดม็อบเย้วๆกันอยู่ที่สนามหลวง คนไม่รู้มาจากไหน มืดฟ้ามัวดินเต็มพรึ่ดไปหมด แป๊ะก็กลัวว่าจะเสียเค เลยมาระดมพลที่ลานพระรูป กะว่าจะโชว์พาวล้างตากันซักหน่อย หน็อย..ที่ตั้งกว้้าง มันมากันกะหร็อมกะแหร็ม มองไปแล้วโล่งเตียนยังกะหัวเจ้าคุณปัจจนึกพินาศ

เอ้า..ไม่ว่ากัน แป๊ะก็แก้เกมส์ เอาใหม่ ย้ายมาจัดสวนลุมฯ เอาที่แคบๆหน่อยจะได้ดูว่าคนแน่นๆ แถมยังมั่วนิ่มนับเอาคนที่มาวิ่งออกกำลังกายรวมเข้าไปได้อีกต่างหาก ถึงเวลาจริงๆ โอย..จะบ้าตาย ทอดผ้าป่า คนยังจะมาเยอะซะกว่าอีก ขนาดว่าไอซีทีหัวเหม่งขนคนใส่รถบัสมาเกือบสิบคัน มันมาคันละ 3 คนรวมคนขับกับเด็กติดรถ

แล้วพูดก็พูดนะ เรื่องปลุกม็อบนี่มันไม่ใช่ปลุกเซ็กซ์ซะเมื่อไหร่ แค่นึกว่าจะต้องไปนอนข้างถนนอีก ก็เซ็งเป็ดแล้ว เคยแต่กินอิ่มนอนอุ่น เคียงข้างสาวๆ ขาวๆเอ๊าะๆ กลับต้องมานอนกลางดินกินกลางคอนกรีต เคียงข้างคนอาบน้ำ 5 ขัน นึกเอาแล้วกันว่ามันจะเซ็งขนาดไหน

แล้วไหนยังจะต้องคิดพล็อตเรื่องใหม่ๆมาด่าให้ได้ทุกวัน จะไปคิดยังไงไหว แล้วนี่มันด่าลุงหมักนะไม่ใช่ทั๊กกี้ ร้อยวันพันปี แกเคยให้ด่าฟรีซะเมื่อไหร่ ด่าไปแต่ละทีอย่าหวังว่าจะไม่มีด่าสวน สวนแต่ละดอกแทบจะรากเลือด คนถูกด่าไม่เป็นบ้าก็เสียคน เรื่องจะให้ด่าข้างเดียวแบบทั๊กกี้นี่ ฝันไปเหอะ

อีกอย่างแค่คดีความทุกวันนี้ แป๊ะก็รับเละอยู่แล้ว ถ้าขืนไปด่ามั่วเหมือนเมื่อก่อน เขาเรียกว่าทำผิดซ้ำซ้อน ไม่รู้จักเข็ดหลาบ เจอฟ้องวันละคดีก็เน่าแล้ว ตีซะว่าคดีละ 2-3 ปี แป๊ะก็แก่ตายคาคุกกันพอดี ถ้ายังไงเหลือไว้ให้ได้สูดอากาศบริสุทธิ์นอกคุก อีกซักเฮือกก่อนตายก็ยังดี

วันก่อนลองเซิร์ฟๆโยนหินถามทางไปหน่อย แค่นั้นละได้เรื่อง ได้ก้อนอิฐตอบรับกลับมาเป็นชุด หลบแทบไม่ทัน เสียงตอบรับก็อื้ออึง ด่ากันเช็ดจนชักจะขยาด ทำไปทำมาเห็นทีท่าว่าจะจนมุม หลบซ้ายก็เจอหมา หลบขวาก็เจอเจ้าหนี้ ไม่ตายวันนี้แล้วจะไปตายวันไหน อนิจจาวาสนาแป๊ะ งานนี้คงเน่าแน่ ทะล่อทะแล่ไปๆมาๆ..

ยามเฝ้าแผ่นดิน เห็นท่าจะกลายเป็นยามเฝ้าคุก...

วโรทาห์ 9 มี.ค. 51