Wednesday, August 8, 2007

ตะกวดธรรมนูญ

๏ รัฐธรรมนูญ ปีห้าศูนย์ พูลสวัสดิ์
เสร็จสรรพก็จับยัด ให้รับไป ไม่ไถ่ถาม
ใช้เล่ห์เพทุบาย ทั้งใส่ร้าย หมายคุกคาม
ออดอ้อนให้ผ่อนตาม รับไว้ก่อน มาย้อนแก้
๏ รัฐธรรมนูญ ไม่สมบูรณ์ มันไม่แฟร์
รับไปตายแน่ๆ ตอนมาแก้ ต้องหัวหมุน
แก้ได้ยังไงกัน สภานั้น มันพวกคุณ
หาเรื่องให้เคืองขุ่น เอาของเก๊ มาเฉไฉ
๏ ลากตั้งมานั่งร่าง เสียเงินจ้าง มา-กร่างใส่
ร่างไปถ่มถุยไป หัวหน้ากุ๊ย คุยทับถม
สภาอันทรงเกียรติ ติดเสนียด เหม็นอาจม
ปากพล่อยคอยถล่ม ด่าว่าเขา จนเข้าตัว
๏ ยัดใส้นิรโทษ ช่วยคนโฉด โปรดคนชั่ว
ออกกฎมาคุ้มหัว ให้ตีชิง แล้วชิ่งหนี
โจษจันกันไปทั่ว คนทำชั่ว กลับได้ดี
เกษมสุขเปรมปรีย์ ได้สืบต่อ ท่ออำนาจ
๏ เขียนมาหน้าด้านๆ วางรากฐาน ให้อำมาตย์
หมกเม็ดสะเด็ดยาด ชูอำมาตย์ พิฆาตไพร่
อำนาจอันหอมหวาน ลิ้มมานาน จนติดใจ
โอกาสพลันเปิดให้ ไม่รีบคว้า ท่าจะชวด
๏ อำนาจของตะกวด โดยตะกวด เพื่อตะกวด
คุยโตโม้โอ้อวด จอมตะกวด สภาร่าง
ตะกวด-ธิปไตย หมารับใช้ พวกขุนนาง
ไม่สนคนชั้นล่าง ตะกวดร้าย ไม่ตายดี

วโรทาห์ (๘ สิงหาคม ๒๕๕๐)

No comments: